•
klient jednocześnie otrzymuje i czerpie korzyści płynące ze świadczenia w miarę jego wykonywania,
•
w
wyniku
wykonania
świadczenia
powstaje
lub
zostaje
ulepszony
składnik
aktywów,
a
kontrolę
nad
tym
składnikiem
aktywów – w miarę jego powstawania lub ulepszania – sprawuje klient,
•
w
wyniku
wykonania
świadczenia
nie
powstaje
składnik
o
alternatywnym
zastosowaniu
dla
Spółki,
a przysługuje
jej
egzekwowalne prawo do zapłaty za dotychczas wykonane świadczenie.
Uznaje
się,
że
w
przypadku
świadczenia
przez
Spółkę
usług
budowlanych
zasadniczo
powstaje
jedno
zobowiązanie
do
wykonania
świadczenia.
Tym
samym
kwestia
przypisania
ceny
transakcyjnej
do
zobowiązania
do
wykonania
świadczenia
nie
wymaga
szacowania.
MSSF
15
wymaga
zastosowania
jednorodnej
metody
ujmowania
przychodów
dla
kontraktów
i
zobowiązań
o
podobnej
charakterystyce.
Preferowaną
przez
Spółkę
metodą
pomiaru
wartości
dóbr
i
usług,
które
przekazuje
się
klientom
w miarę
upływu
czasu
jest
metoda
obmiaru
wykonywanych
prac
(metoda
oparta
na
wynikach),
tak
długo
jak
podczas
wykonania
umowy
można
mierzyć postęp wykonanej pracy.
W
związku
z
powyższym
metoda
udziału
kosztów
poniesionych
do
dnia
ustalenia
przychodów
w
całkowitych
kosztach
świadczenia
(metoda
oparta
na
nakładach)
jest
stosowana
tylko
w
tych
przypadkach,
w
których
postępu
prac
nie
można
wiarygodnie zmierzyć za pomocą metody opartej na wynikach.
W
umowach
o
świadczenie
usług,
w
których
towary
i
usługi
są
zasadniczo
takie
same
i
są
przekazywane
na
podstawie
tego
samego
wzoru
konsumpcji,
w
taki
sposób,
że
klient
korzysta
z
nich
w
miarę
ich
otrzymywania,
metoda
rozpoznawania
przychodów
wybrana przez Spółkę opiera się na czasie, który upłynął, podczas gdy koszty są rejestrowane zgodnie z zasadą memoriałową.
Jeżeli
nie
można
racjonalnie
zmierzyć
wyników
spełnienia
zobowiązania
do
wykonania
świadczenia,
przychody
ujmuje
się
wyłącznie do wysokości poniesionych kosztów, których odzyskania Spółka oczekuje.
Jeśli
zobowiązanie
do
wykonania
świadczenia
nie
jest
spełniane
w
czasie,
uznaje
się,
że
Spółka
spełnia
je
w określonym
momencie.
W
przypadku,
kiedy
istnieje
prawdopodobieństwo,
iż
łączne
koszty
związane
z
realizacją
kontraktu
przekroczą
łączne
przychody,
zgodnie
z
MSR
37
przewidywana
strata
(nadwyżka
kosztów
nad
przychodami)
obciąża
koszty
operacyjne
oraz
drugostronnie
tworzona jest rezerwa na umowy rodzące obciążenia (rezerwa na straty na kontraktach).
Spółka
prezentuje
w
aktywach
w
pozycji
„wycena
kontraktów
budowlanych”,
wycenę
w odniesieniu
do
wszystkich
umów
w
trakcie
realizacji,
w
przypadku
których
rozpoznane
przychody
przewyższają
należności
wynikające
z
faktur
częściowych.
Nieuregulowane
kwoty
naliczone
i
zafakturowane
za
pracę
wykonaną
w ramach
umowy
prezentowane
są
w pozycji
„należności
z
tytułu
dostaw
i
usług
oraz
pozostałe
należności”,
natomiast
kwoty
zatrzymane
przez
odbiorców
–
w
pozycji
„kaucje
z tytułu
umów
o budowę”.
Spółka
prezentuje
w
zobowiązaniach
w
pozycji
„wycena
kontraktów
budowlanych”,
wycenę
w
odniesieniu
do
wszystkich
umów
w trakcie
realizacji,
w
przypadku
których
kwoty
zafakturowane
za
pracę
wykonaną
w
ramach
umowy
przewyższają
rozpoznane
przychody.
W
pozycji
„rezerwy
na
straty
na
kontraktach
budowlanych”
ujmowane
są
rezerwy
na
straty
na
kontraktach.
Nieuregulowane
kwoty
należne
dostawcom,
na
które
Spółka
otrzymała
faktury,
prezentowane
są
w
pozycji
„zobowiązania
z
tytułu
dostaw
i
usług
oraz
pozostałe
zobowiązania”,
natomiast
kwoty
zatrzymane
dostawcom
–
w
pozycji
„kaucje
z tytułu
umów
o budowę”.
Dodatkowe
koszty
doprowadzenia
do
zawarcia
umowy
z
klientem
ujmuje
się
jako
koszt
danego
okresu
sprawozdawczego
ze
względu na brak pewności ich odzyskania.
Umowy
z
klientem
nie
zawierają
istotnego
elementu
finansowania.
Udzielane
przez
inwestora
zaliczki
w przypadku
kontraktów
budowlanych
konsumowane
są
przez
wydatki
dokonywane
w
pierwszych
etapach
każdej
budowy,
tak
więc
nie
występuje
długoterminowe finansowanie prowadzonej budowy otrzymaną zaliczką.
Spółka
analizuje,
czy
zawierane
umowy
zawierają
czynnik
wynagrodzenia
zmiennego
i
w
przypadku
zidentyfikowania
istotnych
wartości oszacowuje całkowitą kwotę wynagrodzenia, do którego będzie uprawniona.
Otrzymane
wynagrodzenia
za
niedostarczone
towary
oraz
niezakończone
usługi
(zaliczki)
są
ujmowane
w
sprawozdaniu
z sytuacji finansowej jako przychody przyszłych okresów.
Przychody
z
tytułu
odsetek
ujmowane
są,
w
odniesieniu
do
głównej
kwoty
należnej,
zgodnie
z
metodą
efektywnej
stopy procentowej.
Przychody
z
tytułu
dywidend
są
ujmowane
w
momencie,
kiedy
zostaje
ustanowione
prawo
akcjonariuszy
do
otrzymania
płatności.
Zgodnie
z
zasadą
memoriału
Spółka
ujmuje
w
rachunku
zysków
i
strat
wszystkie
koszty
przypadające
na
dany
okres
sprawozdawczy
niezależnie
od
okresu
ich
faktycznego
rozliczenia.
Koszty
poniesione,
a
nieodnoszące
się
do
danego
okresu
są
ujmowane
w aktywach
jako
rozliczenia
międzyokresowe
czynne
(ujęte
w
linii:
„należności
z
tytułu
dostaw
i usług
oraz
pozostałe
należności”),
natomiast
koszty
nieponiesione,
a
przypadające
na
dany
okres,
stanowią
zobowiązania
z
tytułu
kosztów
niezafakturowanych (ujęte w linii: „zobowiązania z tytułu dostaw i usług oraz pozostałe zobowiązania”).