Spis treści

WYBRANE DANE FINANSOWE……………………………………………………..3

SPRAWOZDANIE Z CAŁKOWITYCH DOCHODÓW………………………………4

SPRAWOZDANIE Z SYTUACJI FINANSOWEJ……………………………………5

RACHUNEK PRZEPŁYWÓW PIENIĘŻNYCH………………………………………8

SPRAWOZDANIE ZE ZMIAN W KAPITALE WŁASNYM

1. Informacje ogólne

2. Informacje o Grupie Kapitałowej

3. Identyfikacja jednostkowego sprawozdania finansowego

4. Skład Zarządu Spółki

5. Zatwierdzenie sprawozdania finansowego

6. Inwestycje Spółki

7. Istotne wartości oparte na profesjonalnym osądzie i szacunkach

7.1. Profesjonalny osąd

7.2. Niepewność szacunków i założeń

8. Podstawa sporządzenia sprawozdania finansowego

9. Zmiany standardów lub interpretacji

10. Istotne zasady rachunkowości

10.1. Wycena do wartości godziwej

10.2. Przeliczanie pozycji wyrażonych w walucie obcej

10.3. Rzeczowe aktywa trwałe

10.4. Wartości niematerialne

10.5. Koszty finansowania zewnętrznego

10.6. Leasing

10.7. Utrata wartości niefinansowych aktywów trwałych

10.8. Udziały i akcje w jednostkach zależnych

10.9. Aktywa finansowe i zobowiązania finansowe oraz utrata wartości

10.10. Rachunkowość zabezpieczeń

10.11. Zapasy

10.12. Należności z tytułu dostaw i usług oraz pozostałe należności

10.13. Środki pieniężne i ekwiwalenty środków pieniężnych

10.14. Kapitał własny

10.15. Oprocentowane kredyty bankowe, pożyczki i papiery dłużne

10.16. Zobowiązania z tytułu dostaw i usług oraz pozostałe zobowiązania

10.17. Zobowiązania z tytułu faktoringu odwrotnego

10.18. Rezerwy

10.19. Świadczenia pracownicze

10.20. Płatności w formie akcji

10.21. Rozliczenia międzyokresowe

10.22. Przychody

10.23. Podatki

10.24. Zysk netto na akcję

11. Segmenty operacyjne

12. Przychody i koszty

12.1. Przychody z umów z klientami

12.2. Pozostałe przychody operacyjne

12.3. Pozostałe koszty operacyjne

12.4. Przychody finansowe

12.5. Koszty finansowe

12.6. Koszty według rodzaju

12.7. Koszty amortyzacji, odpisów aktualizujących, różnic kursowych oraz zapasów ujęte w zysku lub stracie

12.8. Koszty świadczeń pracowniczych

13. Składniki innych całkowitych dochodów

14. Podatek dochodowy

14.1. Obciążenie podatkowe

14.2. Uzgodnienie efektywnej stawki podatkowej

14.3. Odroczony podatek dochodowy

15. Majątek socjalny oraz zobowiązania ZFŚS

16. Zysk przypadający na jedną akcję

17. Dywidendy wypłacone i zaproponowane do wypłaty

18. Rzeczowe aktywa trwałe

19. Zobowiązania inwestycyjne

20. Leasing

21. Wartości niematerialne

22. Udziały w jednostkach zależnych oraz stowarzyszonych

23. Pozostałe aktywa finansowe

24. Pozostałe aktywa niefinansowe

25. Świadczenia pracownicze

25.1. Świadczenia emerytalne oraz inne świadczenia po okresie zatrudnienia

26. Zapasy

27. Należności z tytułu dostaw i usług oraz pozostałe należności

28. Środki pieniężne i ich ekwiwalenty

29. Kapitał podstawowy

30. Pozostałe kapitały

31. Kredyty, pożyczki, inne instrumenty dłużne

32. Rezerwy

33. Zobowiązania z tytułu dostaw i usług, pozostałe zobowiązania i rozliczenia międzyokresowe

33.1. Zobowiązania z tytułu dostaw i usług oraz pozostałe zobowiązania

33.2. Pozostałe zobowiązania niefinansowe

33.3. Rozliczenia międzyokresowe bierne

34. Informacje o przepływach pieniężnych

34.1. Niepieniężna działalność inwestycyjna i finansowa

34.2. Uzgodnienie zadłużenia netto

34.3. Zarządzanie środkami pieniężnymi

35. Zobowiązania warunkowe

35.1 Sprawy sądowe

36. Informacje o podmiotach powiązanych

36.1. Transakcje z jednostkami powiązanymi

36.2. Informacje na temat zmian w inwestycjach Spółki

36.4. Jednostka dominująca całej Grupy

36.5. Warunki transakcji z podmiotami powiązanymi

37.6. Inne transakcje z udziałem członków Zarządu, członków Rady Nadzorczej oraz kluczowych menedżerów Spółki.

37. Wynagrodzenie kadry kierowniczej Spółki

37.1. Wynagrodzenie wypłacone lub należne członkom Zarządu oraz członkom Rady Nadzorczej Spółki

37.2. Program płatności akcjami

38. Informacje o wynagrodzeniu biegłego rewidenta lub podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych

39. Cele i zasady zarządzania ryzykiem finansowym

39.1. Ryzyko stopy procentowej

39.2. Ryzyko walutowe

39.3. Ryzyko kredytowe

39.4.Ryzyko związane z płynnością

40. Instrumenty finansowe

40.1 Podstawowe informacje dotyczące instrumentów finansowych pochodnych

40.2. Informacja o wartości godziwej instrumentów finansowych

40.3. Dodatkowe informacje dotyczące instrumentów pochodnych

40.4. Wartości godziwe poszczególnych klas instrumentów pochodnych

40.5. Pozycje przychodów, kosztów, zysków i strat ujęte w rachunku zysków i strat w podziale na kategorie instrumentów finansowych

41. Zarządzanie kapitałem

42. Struktura zatrudnienia

43. Pozostałe informacje

44. Zdarzenia następujące po dniu bilansowym

45. Zatwierdzenie do publikacji

‎ 

 

 

 

Dane finansowe przeliczone zostały na walutę Euro według następujących kursów: 31.12.2021  31.12.2020

kurs do przeliczenia pozycji rachunku zysków i przepływów pieniężnych 4,5670 4,4449

kurs do przeliczenia pozycji bilansu 4,5994 4,6148

 

 

 

 

za rok zakończony dnia 31 grudnia 2021

 

 

 

na dzień 31 grudnia 2021

 

 

‎  

 

 

‎  

za rok zakończony dnia 31 grudnia 2021

 

za rok zakończony dnia 31 grudnia 2021 roku

‎ 

 

 

 

 

 

 

 

Pandemia COVID-19 w roku 2020 spowodowała zakłócenia łańcuchów dostaw, wzrost kosztów surowców i inne zawirowania na rynkach międzynarodowych. Koronawirus ograniczył wiele sfer życia prywatnego, zawodowego czy biznesowego. Powołana w 2020 roku Komisja ds. COVID-19 pracowała na rzecz bezpieczeństwa pracowników i zachowania ciągłości działalności produkcyjnej i operacyjnej. W roku 2021 ograniczony dostęp do surowców i komponentów, ich ceny oraz wysokie koszty frachtu morskiego miały wpływ na działalność Amica S.A. przez cały rok.

Amica S.A. zapewniła swoim pracownikom nie tylko wszelkie środki ochrony w miejscu pracy, ale też zorganizowała możliwość przyjęcia szczepionek w przyzakładowej przychodni. Dzięki wdrożonym środkom bezpieczeństwa, a także odpowiedzialności całej załogi, praca fabryki nie została zakłócona żadną z kolejnych mutacji wirusa.

 

Mimo bardzo zmiennego otoczenia gospodarczego, w 2021 roku Spółka powróciła do realizacji planów biznesowych w niemal wszystkich obszarach geograficznych swojej działalności. Z powodzeniem nastąpił rozwój marki Fagor, dla której po raz pierwszy została przeprowadzona kampania marketingowa oparta na współpracy sponsoringowej z klubami piłkarskimi Atletico Madryt oraz Olympique Lyon. W 2021 roku w Kazachstanie założona została spółka Hansa Central Asia, która stanowi centrum operacji dla całego regionu. Zarówno Kazachstan, jak i kraje ościenne, w tym Uzbekistan liczący ok. 30 mln mieszkańców, to rynki o dużym potencjale wzrostu.

 

Spółka kontynuowała także inwestycje, zarówno w cyfryzację i procesy technologiczne, jak również zwiększenie mocy produkcyjnych w fabryce we Wronkach. Równolegle nastąpiło zwiększenie niezależności energetycznej i uruchomiony został duży projekt kogeneracji, który umożliwia odzyskiwanie ok. 30 proc. zużywanej w produkcji energii.

 

W roku 2021 nie jest możliwe oszacowanie wyodrębnionego wpływu pandemii COVID-19 na działalność Amica S.A.

INFORMACJE OGÓLNE

1.  Informacje ogólne

Sprawozdanie finansowe Spółki Amica S.A. obejmuje rok zakończony dnia 31 grudnia 2021 roku oraz zawiera dane porównawcze za rok zakończony 31 grudnia 2020 roku.

 

Amica S.A. („Spółka” „jednostka”) została powołana na mocy uchwały Zgromadzenia Wspólników z dnia 18 października 1996 roku po przekształceniu spółki Fabryka Kuchni WRONKI Sp. z o.o. w spółkę akcyjną (uchwała o przekształceniu została zaprotokołowana przez notariusza Bronisławę Plecha mającego siedzibę kancelarii w Szamotułach i objęta jest aktem notarialnym tej Kancelarii Repertorium A nr 11984/1996).

Siedziba Spółki mieści się we Wronkach, przy ul. Mickiewicza 52. 

Spółka jest wpisana do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy w Poznaniu, IX Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego, pod numerem KRS 17514. Spółce nadano numer statystyczny REGON 570107305.

Czas trwania Spółki jest nieoznaczony.

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest:

●  produkcja i sprzedaż elektrycznego i gazowego sprzętu gospodarstwa domowego,

●  handel sprzętem gospodarstwa domowego,

●  sprzedaż usług serwisowych,

2.  Informacje o Grupie Kapitałowej

Podmiotem bezpośrednio dominującym Spółki jest Holding Wronki sp. Z o.o.. sporządzający skonsolidowane sprawozdania finansowe niepodawane do publicznej widomości. Jednostką dominującą najwyższego szczebla całej Grupy jest Pan Jacek Rutkowski, który jako osoba fizyczna nie sporządza sprawozdań finansowych podawanych do publicznej wiadomości (MSR.24.13). 

3.  Identyfikacja jednostkowego sprawozdania finansowego

Spółka sporządziła jednostkowe sprawozdanie finansowe za rok zakończony 31 grudnia 2021 roku, które zostało zatwierdzone do publikacji w dniu 29 marca 2022 roku.

4.  Skład Zarządu Spółki

W skład Zarządu Spółki na dzień 31 grudnia 2021 roku wchodzili:

●  Jacek Rutkowski – Prezes Zarządu

●  Marcin Bilik –  Wiceprezes Zarządu ds. Operacyjnych ( Pierwszy Wiceprezes Zarządu)

●  Alina Jankowska-Brzóska – Wiceprezes Zarządu ds. Handlu i Marketingu

●  Michał Rakowski – Członek Zarządu ds. Finansowych i Personalnych

●  Błażej Sroka – Członek Zarządu ds. Zarządzania Towarami i Logistyki

●  Robert Stobiński – Członek Zarządu ds. Transformacji Cyfrowej

 

Po dniu bilansowym do dnia zatwierdzenia jednostkowego sprawozdania finansowego nie miały miejsca żadne zmiany w składzie Zarządu.

 

W skład Rady Nadzorczej Spółki na dzień 31 grudnia 2021 roku wchodzili:

●  Tomasz Rynarzewski - Przewodniczący Rady Nadzorczej/ Przewodniczący Komitetu Operacyjnego/Członek Komitetu ds. Rekrutacji i Wynagrodzeń

●  Paweł Małyska - Niezależny Członek Rady Nadzorczej/Wiceprzewodniczący Rady Nadzorczej/Członek Komitetu Audytu

●  Andrzej Konopacki - Niezależny Członek Rady Nadzorczej/ Przewodniczący Komitetu Audytu/Członek Komitetu ds. Rekrutacji i Wynagrodzeń

●  Jacek Marzoch – Członek Rady Nadzorczej/Członek Komitetu Operacyjnego

●  Piotr Rutkowski - Członek Rady Nadzorczej/Członek Komitetu Operacyjnego

●  Paweł Wyrzykowski - Członek Rady Nadzorczej/ Członek Komitetu Audytu/Przewodniczący Komitetu ds. Rekrutacji i Wynagrodzeń

 

Po dniu bilansowym nie miały miejsca żadne zmiany w składzie Rady Nadzorczej.

5.  Zatwierdzenie sprawozdania finansowego

Niniejsze sprawozdanie finansowe zostało zatwierdzone do publikacji przez Zarząd w dniu 29 marca 2022 roku.

6.  Inwestycje Spółki

Spółka posiada inwestycje w następujących jednostkach zależnych:

 

**W dniu 1 czerwca 2021 roku została utworzona Spółka Hansa Central Asia TOO, która jest odpowiedzialna za handel produktami i towarami na rynkach Azji Środkowej

Na dzień 31 grudnia 2021 roku oraz na dzień 31 grudnia 2020 roku udział w ogólnej liczbie głosów posiadanych przez Spółkę w

podmiotach zależnych jest równy udziałowi Spółki w kapitałach tych jednostek.

7.  Istotne wartości oparte na profesjonalnym osądzie i szacunkach

7.1.  Profesjonalny osąd

W procesie stosowania zasad (polityki) rachunkowości Zarząd dokonał następujących osądów, które mają największy wpływ na przedstawiane wartości bilansowej aktywów i zobowiązań.

 

Klasyfikacja umów leasingowych

1.Spółka przeprowadza analizę danej umowy pod kątem rozpoznania leasingu. Spółka traktuje kontrakt lub umowę jako leasing jeżeli są spełnione poniższe warunki:

●  spółka ma prawo do kontroli użytkowania zidentyfikowanego aktywa przez dany okres czasu w zamian za opłatę,

●  umowa bądź kontrakt jest na okres dłuższy niż jeden rok od daty zawarcia,

●  składnik aktywów jest zidentyfikowany (składnik aktywów nie jest zidentyfikowany, jeżeli dostawca ma znaczące prawo do zastąpienie składnika aktywów),

●  spółka ma prawo do praktycznie wszystkich korzyści ekonomicznych,

●  spółka ustala w jaki sposób i do jakich celów używany jest składnik aktywów lub jest to ustalone odgórnie.

2. Okres leasingu

Ustalając okres leasingu, Kierownictwo bierze pod uwagę wszystkie fakty i okoliczności tworzące zachętę ekonomiczną do skorzystania z opcji przedłużenia umowy bądź nieskorzystania z opcji zakończenia umowy. Okresy objęte opcją przedłużania umów lub okresem wypowiedzenia są uwzględnione przy ustalaniu okresu leasingu, jeśli istnieje racjonalna pewność, że umowa zostanie przedłużona lub nie zostanie wypowiedziana. Ponowna ocena tego, czy istnieje racjonalna pewność, że Spółka skorzysta z opcji przedłużenia, lub nie skorzysta z opcji wypowiedzenia, następuje jeśli wystąpi znaczące zdarzenie lub znacząca zmiana okoliczności wpływająca na taką ocenę.

Aktywa z tytułu podatku odroczonego i niepewność związana z rozliczeniem podatkowym

Spółka rozpoznaje składnik aktywów z tytułu podatku odroczonego bazując na założeniu, że w przyszłości zostanie osiągnięty zysk podatkowy pozwalający na jego wykorzystanie. Założenie to opiera się na prognozie wyników oraz analizie historycznej. Pogorszenie uzyskiwanych wyników podatkowych w przyszłości mogłoby spowodować, że aktywo nie będzie rozliczone w całości lub w części. W zakresie aktywów związanych z SSE ocenie podlega również liczba zatrudnionych zgodnie z założeniami z zezwolenia strefowego.

Obowiązujące w Polsce przepisy podatkowe podlegają częstym zmianom, powodując istotne różnice w ich interpretacji i istotne wątpliwości w ich stosowaniu. Regulacje prawne powodują, że w przyszłości w wyniku kontroli organów podatkowych i przypadku odmiennej oceny zdarzeń przez organ podatkowy, kwoty ujawnione i prezentowane w sprawozdaniach finansowych dotyczące zobowiązań podatkowych, aktywa  oraz rezerwy z tytułu podatku odroczonego mogę się zmienić. Ujęte w sprawozdaniu finansowym zobowiązania podatkowe, aktywo oraz rezerwa z tytułu podatku odroczonego zostały ustalone w oparciu o najlepszą dostępną wiedzę co do treści ekonomicznej zdarzeń i przepisów podatkowych.

Wartość godziwa instrumentów finansowych

Wartość godziwą instrumentów finansowych, dla których nie istnieje aktywny rynek ustala się wykorzystując odpowiednie techniki wyceny. Spółka wycenia i dokonuje przypisania pozycji zabezpieczających przy wyborze odpowiednich metod i założeń w zakresie terminu realizacji i wysokiego prawdopodobieństwa pozycji zabezpieczanej oraz pomiaru efektywności.

Przy wyborze odpowiednich metod i założeń Spółka kieruje się profesjonalnym osądem.

Sposób ustalenia wartości godziwej poszczególnych instrumentów finansowych został przedstawiony w nocie nr 40.2.

 

Zobowiązania z tytułu faktoringu dłużnego

Spółka, w sprawozdaniu z sytuacji finansowej, dokonuje prezentacji zobowiązań z tytułu faktoringu dłużnego. Faktoring ma miejsce w momencie, kiedy Spółka przekazuje do faktora wybrane przez siebie faktury przed terminem ich płatności. Z prawnego punktu widzenia w momencie przekazania Faktor dokonuje przejęcia praw i obowiązków, które są charakterystyczne dla wierzytelności handlowych. Międzynarodowe Standardy Rachunkowości Finansowej nie definiują w bezpośredni sposób faktoringu dłużnego. W związku z brakiem jednoznacznej regulacji tej pozycji, Spółka dokonała istotnego osądu w zakresie prezentacji sald oddanych do faktoringu w sprawozdaniu z sytuacji finansowej jak i prezentacji transakcji w sprawozdaniu z przepływów pieniężnych.

 

Identyfikacja spełnienia zobowiązania do wykonania świadczenia w ramach MSSF 15

Spółka ujmuje przychody w momencie spełnienia zobowiązania do wykonania świadczenia poprzez przekazanie przyrzeczonego dobra klientowi. Przekazanie składnika aktywów następuje w momencie, gdy klient uzyskuje kontrolę nad tym składnikiem aktywów. Oceniając czy klient uzyskuje kontrolę nad składnikiem aktywów, Spółka kieruje się własnym osądem dotyczącym określenia momentu fizycznego przekazania składnika aktywów do Klienta.

7.2.  Niepewność szacunków i założeń

Poniżej omówiono podstawowe założenia dotyczące przyszłości i inne kluczowe źródła niepewności występujące na dzień bilansowy, z którymi związane jest istotne ryzyko znaczącej korekty wartości bilansowych aktywów i zobowiązań w następnym roku finansowym. Spółka przyjęła założenia i szacunki na temat przyszłości na podstawie wiedzy posiadanej podczas sporządzania sprawozdania finansowego. Występujące założenia i szacunki mogą ulec zmianie na skutek wydarzeń w przyszłości wynikających ze zmian rynkowych lub zmian nie będących pod kontrolą Spółki. Takie zmiany są odzwierciedlane w szacunkach lub założeniach w chwili wystąpienia.

 

Utrata wartości inwestycji w jednostki zależne

Spółka dokonała analizy inwestycji w jednostkach zależnych pod kątem wystąpienia przesłanek trwałej utraty wartości. Podstawową przesłanką uruchomienia procesu weryfikacji trwałej utraty wartości było porównanie aktywów netto jednostki z wartością udziałów/akcji w księgach Spółki. Kolejną przesłanką była analiza bieżących wyników jednostek zależnych. W bieżącym okresie sprawozdawczym nie miała miejsca utrata wartości aktywów niefinansowych. Analiza szacunków dotycząca zmian podstawowych parametrów i ich wpływu na wynik znajduje się w nocie 36.3. niniejszego sprawozdania finansowego.

Wycena rezerw z tytułu świadczeń pracowniczych

Rezerwy z tytułu świadczeń pracowniczych zostały oszacowane przez aktuariusza. Przyjęte w tym celu założenia oraz analiza wrażliwości rezerwy na zmianę stopy dyskonta zostały zaprezentowane w nocie nr 25.

 

Program motywacyjny w formie akcji

Zarząd Spółki dokonał analizy ujęcia programu motywacyjnego i jego wpływu na wartość kapitałów oraz wynik w roku 2021. Spółka zastosowała standard MSSF 2 – płatności w formie akcji do ujęcia wartości wynikających z modelu opartego na analizie Monte Carlo. Spółka oszacowała rezerwę na program motywacyjny, dokonując własnego osądu na podstawie dostępnych i wiarygodnych informacji. Zastosowane wartości szacunkowe mogą się różnić od tych rzeczywistych, ze względu na to, iż jednym z parametrów, który jest brany pod uwagę w ramach kalkulacji tej rezerwy, jest prognozowany skonsolidowany zysk brutto. Na dzień 31 grudnia 2021 rozpoznano 5,7 mln PLN wartości bilansowej rezerwy na program motywacyjny.

 

Stawki amortyzacyjne

Wysokość stawek amortyzacyjnych ustalana jest na podstawie przewidywanego okresu ekonomicznej użyteczności składników rzeczowego majątku trwałego oraz wartości niematerialnych. Okres ekonomicznej użyteczności jest uzależniony od intensywności użytkowania oraz cech produkcyjnych danego składnika. Spółka corocznie dokonuje weryfikacji przyjętych okresów ekonomicznej użyteczności na podstawie bieżących szacunków. Jednakże faktyczne okresy ekonomicznej użyteczności mogą różnić się od zakładanych. Wartość bilansowa aktywów trwałych podlegających amortyzacji prezentowana jest w nocie nr 18.

 

Stopa dyskonta leasingu

Dla potrzeb wyceny praw do użytkowania składnika aktywów i zobowiązania leasingowego Spółka dokonała szacunków krańcowych stóp oprocentowania długu.

Stopy dyskontowe zostały ustalone w oparciu o krańcową stopę leasingobiorcy jako suma poniższych składowych:

●  stopa referencyjna WIBOR 3M,

●  marża banku.

Wartości dotyczące leasingu zostały przedstawione w nocie 20 niniejszego jednostkowego sprawozdania finansowego.

Rezerwy na naprawy gwarancyjne

Podstawą do oszacowania rezerwy na przyszłe naprawy gwarancyjne jest: okres gwarancji, historyczny jednostkowy koszt naprawy, szacowana wadliwość wyrobów, średni udział kosztu części zamiennej w koszcie naprawy. Wartość wymienionych wyżej zmiennych poza okresem gwarancji może ulec zmianie w przyszłych okresach, wpływające jednocześnie na wysokość rezerwy. Spółka corocznie dokonuje weryfikacji przyjętych zmiennych aby rezerwa odzwierciedlała realne zobowiązanie Spółki z tytułu obowiązku dokonania napraw gwarancyjnych. Zmiana głównego wskaźnika będącego podstawą szacunku tej rezerwy tj. zmiana szacowanej wadliwości wyrobów o 0,5% spowodowałyby wzrost rezerwy o 0,45 mln PLN.

 

Odpisy aktualizujące wartość zapasów

Spółka na dzień bilansowy dokonuje kontroli w zakresie rotacji zapasów oraz różnicy w zakresie ceny ewidencyjnej i możliwej ceny sprzedaży dotyczących zapasów i kwartalnie ustala odpisy aktualizujące wartość zgodnie z przyjętymi wewnętrznie zasadami. Ocena wartości ewentualnych odpisów uwzględnia poziom sprzedaży, a więc aktualny popyt klientów na towary i produkty Spółki. 

 

Odpisy aktualizujące wartość należności finansowych

Spółka dokonuje oceny należności finansowych wymagających utworzenia odpisu aktualizującego ich wartość. Spółka stosuje podejście indywidualne jak i podejście wskaźnikowe. Na dzień bilansowy analizowane są wysokości odpisów aktualizujących należności uwzględniające zapisy MSSF9. Zmiana wartości szacunkowych odpisów została zaprezentowana w nocie 39.3 ryzyko

kredytowe niniejszego sprawozdania finansowego.

8.  Podstawa sporządzenia sprawozdania finansowego

Niniejsze sprawozdanie finansowe zostało sporządzone zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej („MSSF”) zatwierdzonymi przez UE („MSSF UE”). Na dzień zatwierdzenia niniejszego sprawozdania do publikacji, biorąc pod uwagę toczący się w UE proces wprowadzania standardów MSSF oraz prowadzoną przez Spółkę działalność, w zakresie stosowanych przez Spółkę zasad rachunkowości. MSSF różnią się od MSSF UE.

MSSF UE obejmują standardy i interpretacje zaakceptowane przez Radę Międzynarodowych Standardów Rachunkowości („RMSR”) oraz Komitet ds. Interpretacji Międzynarodowej Sprawozdawczości Finansowej („KIMSF”).

 

Kontynuacja działania

Niniejsze sprawozdanie finansowe zostało sporządzone przy założeniu kontynuowania działalności gospodarczej przez Spółkę w dającej się przewidzieć przyszłości. Na dzień zatwierdzenia niniejszego jednostkowego sprawozdania finansowego nie stwierdza się istnienia okoliczności wskazujących na zagrożenie kontynuowania działalności przez Spółkę.

 

Podstawa sporządzenia

Niniejsze jednostkowe sprawozdanie finansowe zostało sporządzone zgodnie z zasadą kosztu historycznego, z wyjątkiem pochodnych instrumentów finansowych, które są wyceniane według wartości godziwej.

 

Waluta funkcjonalna i waluta prezentacyjna

Walutą funkcjonalną Jednostki Dominującej i walutą prezentacyjną niniejszego rocznego jednostkowego sprawozdania finansowego jest złoty polski (PLN). Niniejsze sprawozdanie finansowe jest prezentowane w milionach złotych („mln PLN”), o ile nie wskazano inaczej.

 

9.  Zmiany standardów lub interpretacji

Nowe lub znowelizowane standardy i interpretacje, które obowiązują od 1 stycznia 2021 roku oraz ich wpływ na sprawozdanie finansowe Spółki:

Opublikowane standardy i interpretacje, które nie weszły w życie dla okresów rozpoczynających się 1 stycznia 2021 roku i ich wpływ na sprawozdanie Spółki:

 

*Komisja Europejska postanowiła nie rozpoczynać procesu zatwierdzania tego tymczasowego standardu do stosowania na terenie UE do czasu wydania ostatecznej wersji.

 

10.  Istotne zasady rachunkowości

10.1.  Wycena do wartości godziwej

Spółka wycenia w wartości godziwej instrumenty finansowe oraz zobowiązania finansowe.

Wartość godziwa jest rozumiana jako cena, która byłaby otrzymana ze sprzedaży składnika aktywów, bądź zapłacona w celu przeniesienia zobowiązania w transakcji przeprowadzonej na zwykłych warunkach zbycia składnika aktywów między uczestnikami rynku na dzień wyceny w aktualnych warunkach rynkowych. Wycena wartości godziwej opiera się na założeniu, że transakcja sprzedaży składnika aktywów lub przeniesienia zobowiązania odbywa się albo:

●  na głównym rynku dla danego składnika aktywów bądź zobowiązania,

●  w przypadku braku głównego rynku, na najkorzystniejszym rynku dla danego składnika aktywów lub zobowiązania.

Zarówno główny jak i najbardziej korzystny rynek muszą być dostępne dla Spółki.

Wartość godziwa składnika aktywów lub zobowiązania jest mierzona przy założeniu, że uczestnicy rynku przy ustalaniu ceny składnika aktywów lub zobowiązania działają w swoim najlepszym interesie gospodarczym.

Wycena wartości godziwej składnika aktywów niefinansowych uwzględnia zdolność uczestnika rynku do wytworzenia korzyści ekonomicznych poprzez jak największe i najlepsze wykorzystanie składnika aktywów lub jego zbycie innemu uczestnikowi rynku, który zapewniłby jak największe i jak najlepsze wykorzystanie tego składnika aktywów.

Spółka stosuje techniki wyceny, które są odpowiednie do okoliczności i w przypadku których są dostępne dostateczne dane do wyceny wartości godziwej, przy maksymalnym wykorzystaniu odpowiednich obserwowalnych danych wejściowych i minimalnym wykorzystaniu nieobserwowalnych danych wejściowych.

Wszystkie aktywa oraz zobowiązania, które są wyceniane do wartości godziwej lub ich wartość godziwa jest ujawniana w sprawozdaniu finansowym są klasyfikowane w hierarchii wartości godziwej w sposób opisany poniżej na podstawie najniższego poziomu danych wejściowych który jest istotny dla wyceny do wartości godziwej traktowanej jako całość:

●  poziom 1 – notowane (nieskorygowane) ceny rynkowe na aktywnym rynku dla identycznych aktywów lub zobowiązań,

●  poziom 2 – techniki wyceny dla których najniższy poziom danych wejściowych, który jest istotny dla wyceny do wartości godziwej jako całości jest bezpośrednio bądź pośrednio obserwowalny,

●  poziom 3 - techniki wyceny dla których najniższy poziom danych wejściowych, który jest istotny dla wyceny do wartości godziwej jako całości jest nieobserwowalny.

Na każdą datę bilansową, w przypadku aktywów i zobowiązań występujących na poszczególne daty bilansowe w sprawozdaniu finansowym Spółka ocenia, czy miały miejsce transfery między poziomami hierarchii poprzez ponowną ocenę klasyfikacji do poszczególnych poziomów, kierując istotnością danych wejściowych z najniższego poziomu, który jest istotny dla wyceny do wartości godziwej traktowanej jako całość.

Podsumowanie istotnych zasad i procedur rachunkowości dotyczących wyceny do wartości godziwej.

Członek Zarządu ds. Finansowych i Personalnych określa zasady i procedury dotyczące wyceny instrumentów pochodnych do ich wartości godziwej na dzień bilansowy. Wycena wykonywana jest przez Dział Zarządzania Ryzykiem Finansowym z częstotliwością kwartalną.

Otrzymane wyniki wyceny porównywane są z wyceną instrumentów przekazaną przez instytucje finansowe, a w przypadku znaczących różnic wdrażany jest proces wyjaśniający. Każda kwartalna zmiana wartości godziwej instrumentów pochodnych w okresie istnienia instrumentu pochodnego ujmowana jest w księgach rachunkowych.

Na potrzeby ujawnienia wyników wyceny do wartości godziwej Spółka ustaliła klasy aktywów i zobowiązań na podstawie rodzaju, cech i ryzyka związanego z poszczególnymi składnikami aktywów i zobowiązań oraz poziom w hierarchii wartości godziwej, jak opisano powyżej.

Spółka dokonuje ujęcia poniższych zobowiązań finansowych w wartości godziwej (poza instrumentami pochodnymi opisanym powyżej):

●  umów gwarancji finansowych. Po początkowym ujęciu wystawca takiej umowy w późniejszych okresach wycenia ją według wyższej z następujących wartości: (i) kwoty odpisu na oczekiwane straty kredytowe oraz (ii)początkowo ujętej kwoty w odpowiednich przypadkach pomniejszonej o skumulowaną kwotę dochodów ujmowanych zgodnie z zasadami MSSF 15.

10.2.  Przeliczanie pozycji wyrażonych w walucie obcej

 

Powstałe z przeliczenia różnice kursowe ujmowane są odpowiednio w pozycji przychodów (kosztów) finansowych lub, w przypadkach określonych zasadami (polityką) rachunkowości, kapitalizowane w wartości aktywów.

Pozycje pieniężne

Transakcje wyrażone w walutach obcych są początkowo ujmowane według kursu waluty funkcjonalnej, obowiązującej na dzień zawarcia transakcji. Na koniec okresu sprawozdawczego pozycje pieniężne w walutach obcych przeliczane są na złote polskie przy zastosowaniu odpowiednio obowiązującego na koniec okresu sprawozdawczego średniego kursu ustalonego dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski.

Pozycje niepieniężne

Aktywa i zobowiązania niepieniężne ujmowane według kosztu historycznego wyrażonego w walucie obcej, są wykazywane po kursie historycznym z dnia transakcji. Aktywa i zobowiązania niepieniężne ujmowane według wartości godziwej wyrażonej w walucie obcej są przeliczane po kursie z dnia dokonania wyceny do wartości godziwej.

W celu zabezpieczenia się przed ryzykiem zmian kursów walutowych, Spółka wykorzystuje walutowe transakcje pochodne – szczegółowy opis znajduje się w nocie 39.2.

 

10.3.  Rzeczowe aktywa trwałe

Rzeczowe aktywa trwałe wykazywane są według ceny nabycia lub kosztu wytworzenia pomniejszonych o umorzenie oraz odpisy aktualizujące z tytułu utraty wartości. Wartość początkowa środków trwałych obejmuje ich cenę nabycia powiększoną o wszystkie koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem składnika majątku do stanu zdatnego do użytkowania. W skład kosztu wchodzi również koszt wymiany części składowych maszyn i urządzeń w momencie poniesienia, jeśli spełnione są kryteria rozpoznania. Koszty poniesione po dacie oddania środka trwałego do używania, takie jak koszty konserwacji i napraw, obciążają zysk lub stratę w momencie ich poniesienia. Spółka nie wyodrębnia komponentów i w związku z tym nie ustala dla nich odmiennych okresów użytkowania.

 

Środki trwałe w momencie ich nabycia mogą zostać podzielone na części składowe będące pozycjami o istotnej wartości, dla których można przyporządkować odrębne okresy użyteczności.

 

Amortyzacja jest naliczana metodą liniową przez szacowany okres użytkowania danego składnika aktywów, który dla poszczególnych grup rzeczowych aktywów trwałych wynosi:

 

 

Wartość końcową, okres użytkowania oraz metodę amortyzacji składników aktywów weryfikuje się corocznie i w razie konieczności koryguje z efektem od kolejnego roku obrotowego.

Dana pozycja rzeczowych aktywów trwałych może zostać usunięta z bilansu po dokonaniu jej zbycia lub w przypadku, gdy nie są spodziewane żadne ekonomiczne korzyści wynikające z dalszego użytkowania takiego składnika aktywów. Wszelkie zyski lub straty wynikające z likwidacji danego składnika aktywów z bilansu są ujmowane w zysku lub stracie okresu, w którym dokonano takiego usunięcia. W przypadku zbycia poprzez sprzedaż danego składania aktywów trwałych ujęcie następuje zgodnie z MSSF 15.

Inwestycje rozpoczęte dotyczą środków trwałych będących w toku budowy lub montażu są wykazywane według cen nabycia lub kosztu wytworzenia, pomniejszonych o ewentualne odpisy z tytułu utraty wartości. Środki trwałe w budowie nie podlegają amortyzacji do czasu zakończenia budowy i udostępnieniu ich do użytkowania..

10.4.  Wartości niematerialne

Wartości niematerialne obejmują znaki towarowe, patenty, licencje, oprogramowania komputerowe, koszty prac rozwojowych oraz pozostałe wartości niematerialna, które spełniają kryteria określone w MSR 38.

Wartości niematerialne na dzień bilansowy wyceniane są według ceny nabycia lub kosztu wytworzenia pomniejszonych o umorzenia oraz odpisy aktualizujące z tytułu utraty wartości.

Wartości niematerialne nabyte w oddzielnej transakcji lub wytworzone (jeżeli spełniają kryteria rozpoznania dla kosztów prac rozwojowych) wycenia się przy początkowym ujęciu odpowiednio w cenie nabycia lub koszcie wytworzenia. Cena nabycia wartości niematerialnych nabytych w transakcji połączenia jednostek jest równa ich wartości godziwej na dzień połączenia

Spółka ustala, czy okres użytkowania wartości niematerialnych jest określony lub nieokreślony. Wartości niematerialne o określonym okresie użytkowania są amortyzowane przez okres użytkowania oraz poddawane testom na utratę wartości każdorazowo, gdy istnieją przesłanki wskazujące na utratę ich wartości. Okres i metoda amortyzacji wartości niematerialnych o określonym okresie użytkowania są weryfikowane przynajmniej na koniec każdego roku obrotowego. Zmiany w oczekiwanym okresie użytkowania lub oczekiwanym sposobie konsumowania korzyści ekonomicznych pochodzących z danego składnika aktywów są ujmowane poprzez zmianę odpowiednio okresu lub metody amortyzacji, i traktowane jak zmiany wartości szacunkowych. Odpis amortyzacyjny składników wartości niematerialnych o określonym okresie użytkowania ujmuje się w zysku lub stracie w ciężar tej kategorii, która odpowiada funkcji danego składnika wartości niematerialnych.

Wartości niematerialne o nieokreślonym okresie użytkowania oraz te, które nie są użytkowane, są corocznie poddawane testowi na utratę wartości, w odniesieniu do poszczególnych aktywów lub na poziomie ośrodka wypracowującego środki pieniężne.

Zyski lub straty wynikające z usunięcia wartości niematerialnych z bilansu są wyceniane według różnicy pomiędzy wpływami ze sprzedaży netto a wartością bilansową danego składnika aktywów i są ujmowane w zysku lub zgodnie z MSSF 15.

 

Koszty prac badawczych i rozwojowych

Koszty prac badawczych są ujmowane w rachunku zysków i strat w momencie poniesienia. Nakłady poniesione na prace rozwojowe wykonane w ramach danego przedsięwzięcia są przenoszone na kolejny okres, jeżeli można uznać, że zostaną one w przyszłości odzyskane. Po początkowym ujęciu nakładów na prace rozwojowe, stosuje się model kosztu historycznego wymagający, aby składniki aktywów były ujmowane według cen nabycia lub kosztu wytworzenia pomniejszonych o skumulowaną amortyzację i skumulowane odpisy aktualizujące z tytułu utraty wartości. Skapitalizowane nakłady są amortyzowane przez przewidywany okres uzyskiwania przychodów ze sprzedaży z danego przedsięwzięcia.

 

Podsumowanie stosowanych zasad w odniesieniu do wartości niematerialnych Spółki przedstawia się następująco:

 

W przypadku prac rozwojowych zyski lub straty wynikające z usunięcia wartości niematerialnych z bilansu są wyceniane według różnicy pomiędzy wpływami ze sprzedaży netto a wartością bilansową danego składnika aktywów i są ujmowane w zysku lub stracie zgodnie z MSSF 15.

10.5.  Koszty finansowania zewnętrznego

Koszty finansowania zewnętrznego są kapitalizowane jako część kosztu wytworzenia środków trwałych, nieruchomości inwestycyjnych oraz wartości niematerialnych. Na koszty finansowania zewnętrznego składają się odsetki wyliczone przy zastosowaniu metody efektywnej stopy procentowej.

10.6.  Leasing

 

Dla każdej umowy zawartej od 1 stycznia 2019 roku lub później Spółka podejmuje decyzję, czy umowa jest leasingiem lub zawiera leasing. Leasing został zdefiniowany jako umowa lub część umowy, która przekazuje prawo do kontroli użytkowania zidentyfikowanego składnika aktywów (bazowy składnik aktywów) na dany okres w zamian za wynagrodzenie. W tym celu analizuje się trzy podstawowe aspekty:

●  czy umowa dotyczy zidentyfikowanego składnika aktywów, który albo jest wyraźnie określony w umowie lub też w sposób dorozumiany w momencie udostępnienia składnika aktywów Spółki,

●  czy Spółka ma prawo do uzyskania zasadniczo wszystkich korzyści ekonomicznych z użytkowania składnika aktywów przez cały okres użytkowania w zakresie określonym umową,

●  czy Spółka ma prawo do kierowania użytkowaniem zidentyfikowanego składnika aktywów przez cały okres użytkowania.

W dacie rozpoczęcia Spółka ujmuje składnik aktywów z tytułu prawa do użytkowania i zobowiązanie z tytułu leasingu. Prawo do użytkowania jest pierwotnie wyceniane w cenie nabycia składającej się z wartości początkowej zobowiązania z tytułu leasingu, początkowych kosztów bezpośrednich, szacunku kosztów przewidywanych w związku z demontażem bazowego składnika aktywów i opłat leasingowych zapłaconych w dacie rozpoczęcia lub przed nią, pomniejszonych o zachęty leasingowe.

Spółka amortyzuje prawa do użytkowania metodą liniową od daty rozpoczęcia do końca okresu użytkowania prawa do użytkowania lub do końca okresu leasingu, w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza. Jeśli występują ku temu przesłanki, prawa do użytkowania poddaje się testom na utratę wartości zgodnie z MSR 36.

Na dzień rozpoczęcia Spółka wycenia zobowiązanie z tytułu leasing w wartości bieżącej opłat leasingowych pozostających do zapłaty z wykorzystaniem stopy procentowej leasingu, jeśli można ją łatwo ustalić. W przeciwnym wypadku stosuje się krańcową stopę procentową leasingobiorcy.

Opłaty leasingowe uwzględniane w wartości zobowiązania z tytułu leasingu składają się ze stałych opłat leasingowych, zmiennych opłat leasingowych zależnych od indeksu lub stawki, kwot oczekiwanych do zapłaty jako gwarantowana wartość końcowa oraz płatności z tytułu opcji wykonania kupna, jeśli ich wykonanie jest racjonalnie pewne.

W kolejnych okresach zobowiązanie z tytułu leasingu jest pomniejszane o dokonane spłaty i powiększane o naliczone odsetki. Wycena zobowiązania z tytułu leasingu jest aktualizowana w celu odzwierciedlenia zmian umowy oraz ponownej oceny okresu leasingu, wykonania opcji kupna, gwarantowanej wartości końcowej lub opłat leasingowych zależnych od indeksu lub stawki. Co do zasady aktualizacja wartości zobowiązania jest ujmowana jako korekta składnika aktywów z tytułu prawa do użytkowania.

Spółka stosuje dopuszczone standardem praktyczne rozwiązania dotyczące leasingów krótkoterminowych oraz leasingów, w których bazowy składnik aktywów jest niskiej wartości. W odniesieniu do takich umów zamiast ujmować aktywa z tytułu prawa do użytkowania i zobowiązania z tytułu leasingu, opłaty leasingowe ujmuje się w wyniku metodą liniową w trakcie okresu leasingu.

10.7.  Utrata wartości niefinansowych aktywów trwałych

Na każdy dzień bilansowy Spółka ocenia, czy istnieją jakiekolwiek przesłanki wskazujące na to, że mogła nastąpić utrata wartości któregoś ze składników niefinansowych aktywów trwałych. W razie stwierdzenia, że przesłanki takie zachodzą, lub w razie konieczności przeprowadzenia corocznego testu sprawdzającego, czy nastąpiła utrata wartości, Spółka dokonuje oszacowania wartości odzyskiwalnej danego składnika aktywów lub ośrodka wypracowującego środki pieniężne, do którego dany składnik aktywów należy.

Wartość odzyskiwalna składnika aktywów lub ośrodka wypracowującego środki pieniężne odpowiada wartości godziwej pomniejszonej o koszty doprowadzenia do sprzedaży tego składnika aktywów lub odpowiednio ośrodka wypracowującego środki pieniężne, lub jego wartości użytkowej, zależnie od tego, która z nich jest wyższa. Wartość odzyskiwalną ustala się dla poszczególnych aktywów, chyba że dany składnik aktywów nie generuje samodzielnie wpływów pieniężnych, które są w większości niezależnie generowane przez inne aktywa lub grupy aktywów. Jeśli wartość bilansowa składnika aktywów jest wyższa niż jego wartość możliwa odzyskiwalna, ma miejsce utrata wartości i dokonuje się wówczas odpisu do ustalonej wartości odzyskiwalnej. Przy szacowaniu wartości użytkowej prognozowane przepływy pieniężne są dyskontowane do ich wartości bieżącej przy zastosowaniu stopy dyskontowej przed uwzględnieniem skutków opodatkowania odzwierciedlającej bieżące rynkowe oszacowanie wartości pieniądza w czasie oraz ryzyko typowe dla danego składnika aktywów. Odpisy aktualizujące z tytułu utraty wartości składników majątkowych używanych w działalności kontynuowanej ujmuje się w tych kategoriach kosztów, które odpowiadają funkcji składnika aktywów, w przypadku którego stwierdzono utratę wartości.

Na każdy dzień bilansowy Spółka ocenia, czy występują przesłanki wskazujące na to, że odpis aktualizujący z tytułu utraty wartości, który był ujęty w okresach poprzednich w odniesieniu do danego składnika aktywów jest zbędny, lub czy powinien zostać zmniejszony. Jeżeli takie przesłanki występują, Spółka szacuje wartość możliwą odzyskiwalną tego składnika aktywów. Poprzednio ujęty odpis aktualizujący z tytułu utraty wartości ulega odwróceniu wtedy i tylko wtedy, gdy od momentu ujęcia ostatniego odpisu aktualizującego nastąpiła zmiana wartości szacunkowych stosowanych do ustalenia wartości odzyskiwalnej danego składnika aktywów. W takim przypadku, podwyższa się wartość bilansową składnika aktywów do wysokości jego wartości odzyskiwalnej. Podwyższona kwota nie może przekroczyć wartości bilansowej składnika aktywów, jaka zostałaby ustalona (po uwzględnieniu umorzenia), gdyby w ubiegłych latach nie ujęto odpisu aktualizującego z tytułu utraty wartości w odniesieniu do tego składnika aktywów. Odwrócenie odpisu aktualizującego z tytułu utraty wartości składnika aktywów ujmuje się niezwłocznie jako przychód. Po odwróceniu odpisu aktualizującego, w kolejnych okresach odpis amortyzacyjny dotyczący danego składnika jest korygowany w sposób, który pozwala w ciągu pozostałego okresu użytkowania tego składnika aktywów dokonywać systematycznego odpisania jego zweryfikowanej wartości bilansowej pomniejszonej o wartość końcową.

10.8.  Udziały i akcje w jednostkach zależnych

Udziały i akcje w jednostkach zależnych wykazywane są w cenie nabycia po uwzględnieniu odpisów z tytułu utraty wartości.

 

10.9.  Aktywa finansowe i zobowiązania finansowe oraz utrata wartości

Aktywa finansowe

Na dzień nabycia Spółka wycenia aktywa finansowe w wartości godziwej, czyli najczęściej według wartości godziwej uiszczonej zapłaty. Koszty transakcji Spółka włącza do wartości początkowej wyceny wszystkich aktywów finansowych, poza kategorią aktywów wycenianych w wartości godziwej poprzez wynik. Wyjątkiem od tej zasady są należności z tytułu dostaw i usług, które Spółka wycenia w ich cenie transakcyjnej w rozumieniu MSSF 15, przy czym nie dotyczy to tych pozycji należności z tytułu dostaw i usług, których termin płatności jest dłuższy niż rok i które zawierają istotny komponent finansowania zgodnie z definicją z MSSF 15.

Dla celów wyceny po początkowym ujęciu aktywa i zobowiązania finansowe dzieli się na:

●  Wyceniane zamortyzowanym kosztem,

●  Wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy,

●  Wyceniane w wartości godziwej przez pozostałe całkowite dochody.

Kategorie te określają zasady wyceny na dzień bilansowy oraz ujęcie zysków lub strat z wyceny w wyniku finansowym lub w pozostałych całkowitych dochodach. Spółka dokonuje klasyfikacji aktywów finansowych do kategorii na podstawie modelu biznesowego funkcjonującego w Spółce w zakresie zarządzania aktywami finansowymi oraz wynikających z umowy przepływów pieniężnych charakterystycznych dla składnika aktywów finansowych.

Wycena w zamortyzowanym koszcie

Składnik aktywów finansowych wycenia się w zamortyzowanym koszcie, jeżeli spełnione są oba poniższe warunki (i nie zostały wyznaczone w momencie początkowego ujęcia do wyceny w wartości godziwej przez wynik):

●  składnik aktywów finansowych jest utrzymywany zgodnie z modelem biznesowym, którego celem jest utrzymywanie aktywów finansowych dla uzyskania przepływów pieniężnych wynikających z umowy,

●  warunki umowy dotyczącej składnika aktywów finansowych powodują powstawanie w określonych terminach przepływów pieniężnych, które są wyłącznie spłatą kwoty głównej i odsetek od wartości nominalnej pozostałej do spłaty.

Do kategorii aktywów finansowych wycenianych w zamortyzowanym koszcie Spółka zalicza:

●  pożyczki,

●  należności z tytułu dostaw i usług oraz pozostałe należności (z wyłączeniem tych, dla których nie stosuje się zasad MSSF 9),

●  środki pieniężne.

 

Wymienione klasy aktywów finansowych prezentowane są w jednostkowym sprawozdaniu z sytuacji finansowej w podziale na aktywa długoterminowe i krótkoterminowe w pozycjach „pozostałe długoterminowe aktywa finansowe”, „należności z tytułu dostaw i usług oraz pozostałe należności”, „pozostałe aktywa finansowe” oraz „środki pieniężne i ich ekwiwalenty”.

Wycena krótkoterminowych należności odbywa się w wartości wymagającej zapłaty ze względu na nieznaczące efekty dyskonta.

Z uwagi na nieistotne kwoty Spółka nie wyodrębnia przychodów z tytułu odsetek jako osobnej pozycji, lecz ujmuje je w przychodach finansowych.

Straty z tytułu utraty wartości aktywów finansowych Spółka ujmuje w wyniku w pozycji „zyski/straty z tytułu oczekiwanych strat kredytowych”. Pozostałe zyski i straty z aktywów finansowych ujmowane w wyniku, w tym różnice kursowe i prezentowane są jako przychody lub koszty finansowe.

 

Wycena w wartości godziwej przez inne całkowite dochody

Składnik aktywów finansowych jest wyceniany w wartości godziwej przez inne całkowite dochody, jeżeli spełnione są oba poniższe warunki:

●  składnik aktywów finansowych jest utrzymywany zgodnie z modelem biznesowym, którego celem jest zarówno otrzymywanie przepływów pieniężnych wynikających z umowy, jak i sprzedaż składników aktywów finansowych oraz

●  warunki umowy dotyczącej składnika aktywów finansowych powodują powstawanie w określonych terminach przepływów pieniężnych, które są jedynie spłatą kwoty głównej i odsetek od kwoty głównej pozostałej do spłaty.

Przychody z tytułu odsetek, zyski i straty z tytułu utraty wartości oraz różnice kursowe związane z tymi aktywami obliczane są i ujmowane w wyniku finansowym w taki sam sposób, jak ma to miejsce w przypadku aktywów finansowych wycenianych w zamortyzowanym koszcie. Pozostałe zmiany wartości godziwej tych aktywów ujmowane są przez pozostałe całkowite dochody. W momencie zaprzestania ujmowania składnika aktywów finansowych wycenianych w wartości godziwej przez pozostałe całkowite dochody skumulowane zyski lub straty rozpoznane wcześniej w pozostałych całkowitych dochodach podlegają przeklasyfikowaniu z kapitału do wyniku.

 

Wycena w wartości godziwej przez wynik

 

Składnik aktywów finansowych wycenia się w wartości godziwej przez wynik, jeżeli nie spełnia kryteriów wyceny w zamortyzowanym koszcie lub w wartości godziwej przez pozostałe całkowite dochody oraz nie jest instrumentem kapitałowym wyznaczonym w momencie początkowego ujęcia do wyceny w wartości godziwej przez pozostałe całkowite dochody. Ponadto do tej kategorii Spółka zalicza aktywa finansowe wyznaczone przy początkowym ujęciu do wyceny w wartości godziwej przez wynik ze względu na spełnienie kryteriów określonych w MSSF 9.

 

Do tej kategorii zaliczane są:

●  wszystkie instrumenty pochodne wykazywane w sprawozdaniu z sytuacji finansowej w odrębnej pozycji „pochodne instrumenty finansowe”, za wyjątkiem pochodnych instrumentów zabezpieczających ujmowanych zgodnie z rachunkowością zabezpieczeń,

Instrumenty należące do tej kategorii wyceniane są w wartości godziwej, a skutki wyceny ujmowane są w wyniku odpowiednio w pozycji „przychody finansowe” lub „koszty finansowe”. Zyski i straty z wyceny aktywów finansowych określone są przez zmianę wartości godziwej ustalonej na podstawie bieżących na dzień bilansowy cen pochodzących z aktywnego rynku lub na podstawie technik wyceny, jeżeli aktywny rynek nie istnieje.

Instrumenty kapitałowe wyceniane w wartości godziwej przez pozostałe całkowite dochody obejmują inwestycje w instrumenty kapitałowe niebędące aktywami finansowymi przeznaczonymi do obrotu ani warunkową zapłatą w ramach połączenia przedsięwzięć, w odniesieniu do których w momencie początkowego ujęcia Spółka dokonała nieodwołalnego wyboru dotyczącego przedstawiania w pozostałych całkowitych dochodach późniejszych zmian wartości godziwej tych instrumentów. Wyboru tego Spółka dokonuje indywidualnie i odrębnie w odniesieniu do poszczególnych instrumentów kapitałowych.

Skumulowane zyski lub straty z wyceny w wartości godziwej, uprzednio rozpoznane przez pozostałe całkowite dochody, nie podlegają przeklasyfikowaniu do wyniku w żadnych okolicznościach, włączając zaprzestanie ujmowania tych aktywów. Dywidendy z instrumentów kapitałowych zaliczonych do tej kategorii ujmowane są w wyniku w pozycji „przychodów finansowych” po spełnieniu warunków rozpoznania przychodów z tytułu dywidend określonych w MSSF 9, chyba, że dywidendy te w oczywisty sposób stanowią odzyskanie części kosztów inwestycji.

Utrata wartości aktywów finansowych wycenianych w zamortyzowanym koszcie oraz wycenianych w wartości godziwej przez OCI

Aktywa finansowe zaliczone do kategorii wycenianych w zamortyzowanym koszcie oraz wycenianych w wartości godziwej przez pozostałe całkowite dochody ze względu na model biznesowy i charakter przepływów z nimi związanych podlegają ocenie na każdy dzień bilansowy w celu ujęcia oczekiwanych strat kredytowych, niezależnie od tego, czy wystąpiły przesłanki utraty wartości. Sposób dokonywania tej oceny i szacowania odpisów aktualizujących jest podzielony na dwie kategorie:

1.  Aktywa finansowe – ryzyko niestandardowe, dla których odpis tworzony jest indywidualnie. W ramach tej kategorii Spółka dokonuje przypisania aktywów finansowych, m.in. dla których:

●  przeterminowanie niewykonania zobowiązania przez klienta wynosi więcej niż 180 dni oraz istnieje wysokie prawdopodobieństwa braku realizacji wierzytelności – odpis dokonywany na całość wartości aktywa,

●  wierzytelności znajdują się u dłużników postawionych w stan upadłości lub likwidacji - odpis aktualizujący dokonuje się do wysokości należności nieobjętej gwarancją lub innym zabezpieczeniem.

2.  Aktywa finansowe – ryzyko standardowe, dla których odpis tworzony jest metodą wskaźnikową. Spółka stosuje je dla: 

●  należności z tytułu dostaw i usług, gdzie ryzyko nieściągalności wierzytelności jest uznawane jako standardowe. Spółka stosuje uproszczone podejście zakładające kalkulację odpisów z tytułu oczekiwanych strat kredytowych dla całego okresu życia instrumentu. Szacunki odpisów są dokonywane na zasadzie zbiorowej, a należności zostały pogrupowane według okresu przeterminowania. Szacunek odpisu jest oparty przede wszystkim o historycznie kształtujące się przeterminowania i powiązanie zalegania z faktyczną spłacalnością z ostatnich 7 lat, z uwzględnieniem dostępnych informacji dotyczących przyszłości.

●  pożyczek, dla których Spółka zastosowała model opierających się na trzech składowych w ramach zastosowania odpisów z tytułu oczekiwanych strat kredytowych:

o  trzystopniowy model kwalifikacji ECL – oczekiwana strata kredytowa,

o  zastosowanie wewnętrznego przyjętego ratingu na podstawie zewnętrznych agencji ratingowych,

o  kwalifikacja pożyczek według przyjętego modelu scoringowego.

●  pozostałych klas aktywów, w przypadku instrumentów, dla których wzrost ryzyka kredytowego od pierwszego ujęcia nie był znaczący lub ryzyko jest niskie, Spółka zakłada ujęcie w pierwszej kolejności strat z niewykonania zobowiązania dla okresu kolejnych 12 miesięcy. Jeśli wzrost ryzyka kredytowego od momentu jego początkowego ujęcia był znaczny, ujmuje się straty odpowiednie dla całego życia instrumentu.

Zobowiązania finansowe

Zobowiązania finansowe wykazywane są w następujących pozycjach sprawozdania z sytuacji finansowej:

●  kredyty, pożyczki, inne instrumenty dłużne,

●  zobowiązania z tytułu faktoringu dłużnego,

●  zobowiązania z tytułu leasingu,

●  zobowiązania z tytułu dostaw i usług oraz pozostałe zobowiązania oraz

●  pochodne instrumenty finansowe.

Na dzień nabycia Spółka wycenia zobowiązania finansowego w wartości godziwej, czyli najczęściej według wartości godziwej otrzymanej kwoty. Koszty transakcji Spółka włącza do wartości początkowej wyceny wszystkich zobowiązań finansowych, poza kategorią zobowiązań wycenianych w wartości godziwej poprzez wynik.

 

Wycena w zamortyzowanym koszcie

Po początkowym ujęciu zobowiązania finansowe wyceniane są w zamortyzowanym koszcie z zastosowaniem metody efektywnej stopy procentowej, za wyjątkiem zobowiązań finansowych przeznaczonych do obrotu lub wyznaczonych jako wycenianych w wartości godziwej przez wynik finansowy. Do kategorii zobowiązań finansowych wycenianych w wartości godziwej przez wynik finansowy Spółka zalicza instrumenty pochodne inne niż instrumenty zabezpieczające.

 

Wycena w wartości godziwej przez wynik finansowy

 

Zobowiązania finansowe wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy obejmują zobowiązania finansowe przeznaczone do obrotu oraz zobowiązania finansowe pierwotnie zakwalifikowane do kategorii wycenianych do wartości godziwej przez wynik finansowy. Zobowiązania finansowe są klasyfikowane jako przeznaczone do obrotu, jeżeli zostały nabyte dla celów sprzedaży w niedalekiej przyszłości. Instrumenty pochodne, włączając wydzielone instrumenty wbudowane, są również klasyfikowane jako przeznaczone do obrotu, chyba że są uznane za efektywne instrumenty zabezpieczające. Zobowiązania finansowe mogą być przy pierwotnym ujęciu zakwalifikowane do kategorii wycenianych w wartości godziwej przez wynik finansowy, jeżeli poniższe kryteria są spełnione:

●  taka kwalifikacja eliminuje lub znacząco obniża niespójność traktowania, gdy zarówno wycena jak i zasady rozpoznawania strat lub zysków podlegają innym regulacjom; lub

●  zobowiązania są częścią grupy zobowiązań finansowych, które są zarządzane i oceniane w oparciu o wartość godziwą, zgodnie z udokumentowaną strategią zarządzania ryzykiem; lub

●  zobowiązania finansowe zawierają wbudowane instrumenty pochodne, które powinny być oddzielnie ujmowane.

Zobowiązania finansowe wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy są wyceniane w wartości godziwej, uwzględniając ich wartość rynkową na dzień bilansowy bez uwzględnienia kosztów transakcji sprzedaży. Zmiany w wartości godziwej tych instrumentów są ujmowane w zysku lub stracie jako koszty lub przychody finansowe.

Inne zobowiązania finansowe, niebędące instrumentami finansowymi wycenianymi w wartości godziwej przez wynik finansowy, są wyceniane według zamortyzowanego kosztu przy użyciu metody efektywnej stopy procentowej.

Zyski i straty z wyceny zobowiązań finansowych ujmowane są w wyniku finansowym w działalności finansowej.

Krótkoterminowe zobowiązania z tytułu dostaw i usług wyceniane są w wartości wymagającej zapłaty ze względu na nieznaczące efekty dyskonta.

Spółka wyłącza ze swojego sprawozdania z sytuacji finansowej zobowiązanie finansowe, gdy zobowiązanie wygasło – to znaczy, kiedy obowiązek określony w umowie został wypełniony, umorzony lub wygasł. Zastąpienie dotychczasowego instrumentu dłużnego przez instrument o zasadniczo różnych warunkach dokonywane pomiędzy tymi samymi podmiotami Spółka ujmuje jako wygaśniecie pierwotnego zobowiązania finansowego i ujęcie nowego zobowiązania finansowego. Podobnie znaczące modyfikacje warunków umowy dotyczącej istniejącego zobowiązania finansowego Spółka ujmuje jako wygaśniecie pierwotnego i ujęcie nowego zobowiązania finansowego. Powstająca z tytułu zamiany różnice odnośnych wartości bilansowych wykazuje się w zysku lub stracie.

 

10.10.  Rachunkowość zabezpieczeń

 

Spółka stosuje prospektywnie wymogi MSSF 9 dotyczące rachunkowości zabezpieczeń.

Spółka stosuje określone zasady rachunkowości dla instrumentów pochodnych stanowiących zabezpieczenie przepływów pieniężnych. Zastosowanie rachunkowości zabezpieczeń wymaga spełnienia przez Spółkę warunków określonych w MSSF 9 dotyczących udokumentowania polityki zabezpieczeń, prawdopodobieństwa wystąpienia transakcji zabezpieczanej oraz efektywności zabezpieczenia.

Spółka stosuje szczegółowe zasady rachunkowości zabezpieczeń zgodne z Polityką Zarządzania Ryzykiem Walutowym i Stopy Procentowej oraz Polityką Zarządzania Ryzkiem Cen Surowców. Poniższe zasady stanowią ogólne wytyczne w stosunku do rachunkowości zabezpieczeń wynikające z MSSF.

Istnieją dwa rodzaje powiązań pomiędzy pozycją zabezpieczaną i instrumentem zabezpieczającym (tj. powiązań zabezpieczających):

a)  zabezpieczenie wartości godziwej: zabezpieczenie ekspozycji na zmiany wartości godziwej ujętego składnika aktywów lub zobowiązania lub nieujętego uprawdopodobnionego przyszłego zobowiązania, bądź komponentu którejkolwiek z tych pozycji, którą to ekspozycję przypisać można określonemu rodzajowi ryzyka i która mogłaby wpływać na wynik finansowy,

b)  zabezpieczenie przepływów pieniężnych: zabezpieczenie ekspozycji na zmienność przepływów pieniężnych, którą przypisać można określonemu rodzajowi ryzyka związanemu z całym ujętym składnikiem aktywów lub zobowiązaniem bądź jego komponentem (takim jak całość lub część przyszłych płatności odsetkowych od zadłużenia o zmiennym oprocentowaniu), lub z wysoce prawdopodobną planowaną transakcją, i która mogłaby wpływać na wynik finansowy.

 

10.11.  Zapasy

Zapasy są wyceniane według niższej z dwóch wartości: ceny nabycia lub kosztu wytworzenia i możliwej do uzyskania ceny sprzedaży netto.

Cena nabycia lub koszt wytworzenia każdego składnika zapasów uwzględnia wszystkie koszty zakupu, koszty przetworzenia oraz inne koszty poniesione w trakcie doprowadzania zapasów do ich aktualnego miejsca i stanu – zarówno w odniesieniu do bieżącego, jak i poprzedniego roku. Wycena składników wg poniższych zasad:

●  Materiały i surowce - cena nabycia,

●  Produkcja w toku – techniczny koszt wytworzenia,

●  Produkty gotowe i produkty w toku – techniczny koszt wytworzenia,

●  Towary – cena nabycia.

Koszty wytworzenia dotyczące wyrobów gotowych oraz półproduktów zawierają część stałych kosztów pośrednich. Pozostała, nieuzasadniona część kosztów pośrednich obciąża koszty okresu, w którym koszty te zostały poniesione. Podział na w/w części odbywa się w oparciu o poziom wykorzystania normalnych zdolności produkcyjnych. Normalną zdolność produkcyjną określa produkcja na średnim poziomie, której uzyskania oczekuje się w czasie kilku okresów w typowych okolicznościach, z uwzględnieniem utraty zdolności produkcyjnej wynikającej z planowanej konserwacji. 

Rozchód wyrobów gotowych ujmowany jest z zastosowaniem metody średniej ważonej rzeczywistego kosztu wytworzenia. Rozchód materiałów i towarów ustala się z zastosowaniem metody średniej ważonej.

W przypadku wystąpienia okoliczności, w skutek których nastąpiło obniżenie wartości zapasów dokonuje się odpisu wartości zapasów w ciężar pozostałych kosztów operacyjnych.

Ceną sprzedaży netto możliwą do uzyskania jest szacowana cena sprzedaży dokonywanej w toku zwykłej działalności gospodarczej, pomniejszona o koszty wykończenia i szacowane koszty niezbędne do doprowadzenia sprzedaży do skutku.

10.12. 
Należności z tytułu dostaw i usług oraz pozostałe należności

Należności z tytułu dostaw i usług obejmują kwoty należne od klientów za sprzedane towary bądź wyświadczone usługi w ramach zwykłej działalności. Należności z tytułu dostaw i usług są ujmowane początkowo według zapisów standardu MSSF 15, tj. w wysokości bezwarunkowo należnego wynagrodzenia, chyba że zawierają istotne elementy finansowania (w takim przypadku są ujmowane w wartości godziwej). Spółka utrzymuje należności z tytułu dostaw i usług w celu otrzymywania umownych przepływów pieniężnych i w związku z tym wycenia je po początkowym ujęciu według zamortyzowanego kosztu metodą efektywnej stopy procentowej i pomniejszane o odpis z tytułu utraty wartości. Opis zasad ujmowania odpisu z tytułu utraty wartości znajduje się w nocie 10.9. niniejszego sprawozdania finansowego.

W przypadku, gdy wpływ wartości pieniądza w czasie jest istotny, wartość należności jest ustalana poprzez zdyskontowanie prognozowanych przyszłych przepływów pieniężnych do wartości bieżącej, przy zastosowaniu stopy dyskontowej brutto odzwierciedlającej aktualne oceny rynkowe wartości pieniądza w czasie. Jeżeli zastosowana została metoda polegająca na dyskontowaniu, zwiększenie należności w związku z upływem czasu jest ujmowane jako przychody finansowe.

Pozostałe należności obejmują w szczególności zaliczki przekazane z tytułu przyszłych zakupów zapasów oraz usług.

Zaliczki z tytułu zakupu rzeczowych aktywów trwałych oraz wartości niematerialnych prezentowane są w bilansie odpowiednio w rzeczowych aktywach trwałych oraz wartościach niematerialnych. Jako aktywa niepieniężne zaliczki nie podlegają dyskontowaniu.

Należności budżetowe prezentowane są w ramach pozostałych aktywów niefinansowych, z wyjątkiem należności z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych, które stanowią w bilansie odrębną pozycję.

Szczegółowe informacje z zakresie należności z tytułu dostaw i usług znajdują się w nocie 27, pozostałe należności budżetowe opisane zostały w nocie 24.

10.13.  Środki pieniężne i ekwiwalenty środków pieniężnych

Środki pieniężne i lokaty krótkoterminowe wykazane w bilansie obejmują środki pieniężne w banku i w kasie oraz lokaty krótkoterminowe o pierwotnym okresie zapadalności nieprzekraczającym trzech miesięcy.

 

Zgodnie z MSSF 9 odpisy z tytułu utraty wartości środków pieniężnych i ekwiwalentów ustalone są indywidualnie dla każdego salda dotyczącego danej instytucji finansowej. Do oceny ryzyka kredytowego użyte są zewnętrzne ratingi banków oraz publicznie dostępne informacje dotyczące wskaźników niewypełnienia zobowiązania dla danego ratingu ustalone przez zewnętrzne agencje.

 

Analiza wykazała, iż aktywa te mają niskie ryzyko kredytowe na dzień sprawozdawczy. Spółka skorzystała z uproszczenia dozwolonego przez standard i odpis z tytułu utraty wartości ustalono na podstawie 12-miesięcznych strat kredytowych. Kalkulacja odpisu wykazała nieistotną kwotę odpisu z tytułu utraty wartości.

10.14.  Kapitał własny

Na kapitały własne składają się w szczególności:

●  kapitał podstawowy,

●  pozostałe kapitały,

●  zyski zatrzymane i niepodzielony wynik finansowy.

Kapitał podstawowy w sprawozdaniu finansowym wykazywany jest w wartości nominalnej wyemitowanych akcji, zgodnie ze statutem Spółki oraz wpisem do Krajowego Rejestru Sądowego.

Akcje Spółki nabyte i zatrzymane przez Spółkę pomniejszają kapitał własny. Akcje własne wyceniane są w cenie nabycia.

Kapitał ze sprzedaży akcji powyżej ich wartości nominalnej powstaje z nadwyżki ceny emisyjnej ponad wartość nominalną akcji, pomniejszonej o koszty emisji i ujmowany jest w pozostałych kapitałach.

Pozostałe kapitały obejmują także:

●  kapitał z tytułu ujęcia wyceny programów płatności akcjami oraz

●  kapitał z kumulacji pozostałych całkowitych dochodów obejmujący wycenę instrumentów zabezpieczających przepływy pieniężne.

W zyskach zatrzymanych wykazywane są wyniki z lat ubiegłych (z wyłączeniem tych przekazanych na inne pozycje kapitału uchwałami akcjonariuszy) oraz wynik finansowy bieżącego roku.

10.15.  Oprocentowane kredyty bankowe, pożyczki i papiery dłużne

W momencie początkowego ujęcia, wszystkie kredyty bankowe, pożyczki i papiery dłużne są ujmowane według wartości godziwej, pomniejszonej o koszty związane z uzyskaniem kredytu lub pożyczki.

Po początkowym ujęciu oprocentowane kredyty, pożyczki i papiery dłużne są wyceniane według zamortyzowanego kosztu, przy zastosowaniu metody efektywnej stopy procentowej.

Przy ustalaniu zamortyzowanego kosztu uwzględnia się koszty związane z uzyskaniem kredytu lub pożyczki oraz dyskonta lub premie uzyskane w związku z zobowiązaniem.

Przychody i koszty są ujmowane w zysku lub stracie z chwilą usunięcia zobowiązania z sprawozdania z sytuacji finansowej, a także w wyniku rozliczenia metodą efektywnej stopy procentowej.

W przypadku modyfikacji warunków umownych, które nie powodują zaprzestania ujmowania istniejącego zobowiązania, zysk lub stratę ujmuje się niezwłocznie w wyniku finansowym. Zysk lub stratę oblicza się jako różnicę pomiędzy wartością bieżącą zmodyfikowanych i oryginalnych przepływów pieniężnych, zdyskontowanych z zastosowaniem oryginalnej efektywnej stopy procentowej zobowiązania.

10.16.  Zobowiązania z tytułu dostaw i usług oraz pozostałe zobowiązania

Zobowiązania handlowe oraz pozostałe zobowiązania o charakterze finansowym w początkowym ujęciu wykazuje się w wartości godziwej, zaś w okresie późniejszym wykazuje się je według zamortyzowanego kosztu, stosując metodę efektywnej stopy procentowej. Zobowiązania krótkoterminowe z tytułu dostaw i usług wyceniane są w wartości wymagającej zapłaty ze względu na nieznaczące efekty dyskonta.

 

Pozostałe zobowiązania niefinansowe obejmują w szczególności zobowiązania wobec urzędu skarbowego z tytułu podatku od towarów i usług, podatku dochodowego od osób prawnych, podatku dochodowego od osób fizycznych, zobowiązania wobec ZUS oraz zobowiązania z tytułu otrzymanych zaliczek, które będą rozliczone poprzez dostawę produktów, towarów, materiałów lub usług. Pozostałe zobowiązania niefinansowe ujmowane są w kwocie wymagającej zapłaty.

10.17.  Zobowiązania z tytułu faktoringu odwrotnego

Spółka w stosunku do wybranych dostawców stosuje umowy faktoringu odwrotnego („faktoring dostawcy”). W faktoringu dostawców instytucja finansowa zgadza się zapłacić zobowiązania Spółki wobec dostawców, a Spółka zgadza się zapłacić do tej instytucji finansowej swoje zobowiązania w późniejszym terminie niż płatność do dostawców ma miejsce. Zobowiązania z tytułu dostaw i usług są rozpoznawane tylko wtedy, gdy:

●  reprezentują zobowiązanie do zapłaty za towary/materiały lub usługi,

●  są zafakturowane i formalnie uzgodnione z dostawcami oraz

●  są częścią kapitału obrotowego używanego w normalnym cyklu operacyjnym Spółki.

Zobowiązania z tytułu dostaw i usług są przekwalifikowywane do pozostałych zobowiązań po akceptacji płatności przez instytucje finansowe będące stroną umów faktoringowych, jeśli w swoim charakterze zobowiązania te różnią się od zobowiązań z tytułu dostaw i usług, w tym np. są dodatkowo zabezpieczone lub ich warunki są istotnie różne od zobowiązań z tytułu dostaw i usług. W większości zobowiązania z tytułu dostaw i usług objęte faktoringiem dostawców spełniają te kryteria. Zobowiązania te ujmuje się w pozycji „zobowiązanie z tytułu faktoringu dłużnego” i wycenia zgodnie z wyceną zobowiązań finansowych.

Przepływy pieniężne wynikające ze zmiany zobowiązań z tytułu dostaw i usług prezentowane są w działalności operacyjnej, a przepływ pieniężne wynikające ze zmiany zobowiązań faktoringowych prezentowane są w działalności finansowej.

10.18.  Rezerwy

Rezerwy tworzone są wówczas, gdy na Spółce ciąży istniejący obowiązek (prawny lub zwyczajowo oczekiwany) wynikający ze zdarzeń przeszłych, i gdy prawdopodobne jest, że wypełnienie tego obowiązku spowoduje konieczność wypływu korzyści ekonomicznych oraz można dokonać wiarygodnego oszacowania kwoty tego zobowiązania. Jeżeli Spółka spodziewa się, że koszty objęte rezerwą zostaną zwrócone, na przykład na mocy umowy ubezpieczenia, wówczas zwrot ten jest ujmowany jako odrębny składnik aktywów, ale tylko wtedy, gdy jest rzeczą praktycznie pewną, że zwrot ten rzeczywiście nastąpi. Koszty dotyczące danej rezerwy są wykazane w sprawozdaniu z całkowitych dochodów po pomniejszeniu o wszelkie zwroty.

10.19.  Świadczenia pracownicze

Wykazane w sprawozdaniu świadczenia pracownicze obejmują następujące tytuły:

●  krótkoterminowe świadczenia pracownicze z tytułu wynagrodzeń (wraz premiami) oraz składek na ubezpieczenie społeczne,

●  rezerwy na niewykorzystane urlopy,

●  inne długoterminowe świadczenia pracownicze oraz odprawy emerytalne.

Zgodnie z zakładowym systemem wynagradzania pracownicy Spółki mają prawo do odpraw emerytalnych. Odprawy emerytalne są wypłacane jednorazowo, w momencie przejścia na emeryturę. Wysokość odpraw emerytalnych zależy od stażu pracy oraz średniego wynagrodzenia pracownika. Spółka tworzy rezerwę na przyszłe zobowiązania z tytułu odpraw emerytalnych w celu przyporządkowania kosztów do okresów, nabywania uprawnień przez pracowników. Według MSR 19 odprawy emerytalne są programami określonych świadczeń po okresie zatrudnienia.

Wartość bieżąca tych zobowiązań na każdy dzień bilansowy jest obliczona przez aktuariusza.

Ponowna wycena zobowiązań z tytułu świadczeń pracowniczych dotyczących programów określonych świadczeń obejmująca zyski i straty aktuarialne ujmowana jest w innych całkowitych dochodach i nie podlega późniejszej reklasyfikacji do zysku lub straty.

Spółka rozpoznaje zmiany w zobowiązaniach netto z tytułu określonych świadczeń w ramach odpowiednio kosztu własnego sprzedaży, kosztów ogólnego zarządu oraz kosztów sprzedaży, na które składają się koszty zatrudnienia (w tym między innymi koszty bieżącego zatrudnienia, kosztów przeszłego zatrudnienia)

10.20.  Płatności w formie akcji

W Spółce realizowane są programy motywacyjne, w ramach których kluczowym członkom kadry menedżerskiej przyznawane są warranty zamienne na akcje. Spółka dokonuje wyceny świadczeń pracowniczych opartych na akcjach do wartości godziwej przy zastosowaniu modelu analizy Monte Carlo, który oparty jest na pewnych założeniach oraz parametrach.

Koszt z tytułu programu motywacyjnego w kapitale ujmowany jest w pozycji „rezerwy z tytułu programu motywacyjnego”. Rozliczenie programu motywacyjnego na dzień objęcia akcji przez pracowników ujmowane jest w kapitale jako pomniejszenie akcji własnych oraz korekta pozycji „rezerwa z tytułu programu motywacyjnego”

10.21.  Rozliczenia międzyokresowe

Spółka wykazuje w aktywach opłacone z góry koszty dotyczące przyszłych okresów sprawozdawczych, w tym przede wszystkim składki na ubezpieczenia majątkowe. Rozliczenia międzyokresowe są prezentowana w ramach pozycji „należności z tytułu dostaw i usług oraz pozostałych należności”.

W pozycji zawartej w pasywach prezentowane są przychody przyszłych okresów, w tym również środki pieniężne otrzymane na sfinansowanie środków trwałych, które rozliczane są zgodnie z MSR 20 „Dotacje rządowe”. Bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów wykazywane są w ramach „zobowiązań z tytułu dostaw i usług oraz pozostałych zobowiązań”.

Dotacje ujmowane są wyłącznie wówczas, gdy istnieje wystarczająca pewność, że Spółka spełni warunki związane z daną dotacją oraz że dana dotacja zostanie faktycznie otrzymana.

Dotacja dotycząca danej pozycji kosztowej jest ujmowana jako przychód pozostały w sposób współmierny do kosztów, które dotacja ta ma w zamierzeniu kompensować.

Dotacja finansująca składnik aktywów jest stopniowo ujmowana w wyniku jako przychód na przestrzeni okresów proporcjonalnie do odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od tego składnika aktywów. Spółka dla celów prezentacji w sprawozdaniu z sytuacji finansowej nie odejmuje dotacji od wartości bilansowej aktywów, lecz wykazuje dotacje jako przychody przyszłych okresów w pozycji „rozliczenia międzyokresowe”.

Zaliczone do rozliczeń międzyokresowych przychodów kwoty dotacji stopniowo odnoszone są w pozostałe przychody operacyjne.

10.22.  Przychody

Spółka jest zobowiązana do stosowania zasad dotyczących MSSF 15 „Przychody z umów z klientami”.

Pod pojęciem przychodów i zysków rozumie się uprawdopodobnione powstanie w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych, o wiarygodnie określonej wartości, w formie zwiększenia wartości aktywów, albo zmniejszenia wartości zobowiązań, które doprowadzą do wzrostu kapitału własnego albo zmniejszenia jego niedoboru w inny sposób, niż wniesienie środków przez udziałowców lub właścicieli.

 

Przychodem ze sprzedaży są należne lub uzyskane kwoty ze sprzedaży rzeczowych składników majątkowych i usług, pomniejszone o należny podatek od towarów i usług. Przychody z umów z klientami ustala się w wartości wyrażonej w rzeczywistych cenach sprzedaży, po uwzględnieniu opustów, rabatów i bonusów.

Spółka zobowiązana jest do ujmowania przychodów w oparciu o model 5 kroków zakładający poniższe etapy analizy:

●  Identyfikacja umów z klientami

●  Identyfikacja poszczególnych zobowiązań do wykonania świadczeń

●  Określenie ceny transakcji

●  Alokacja ceny transakcji do poszczególnych zobowiązań do wykonania świadczenia

●  Ujęcie przychodu w momencie realizacji zobowiązania wynikającego z umowy

 

Identyfikacja umowy z klientem

Spółka ujmuje umowę z klientem tylko wówczas, gdy spełnione są wszystkie następujące kryteria:

●  strony umowy zawarły umowę (w formie pisemnej, ustnej lub zgodnie z innymi zwyczajowymi praktykami handlowymi) i są zobowiązane do wykonania swoich obowiązków;

●  Spółka jest w stanie zidentyfikować prawa każdej ze stron dotyczące dóbr lub usług, które mają zostać przekazane;

●  Spółka jest w stanie zidentyfikować warunki płatności za dobra lub usługi, które mają zostać przekazane;

●  umowa ma treść ekonomiczną (tzn. można oczekiwać, że w wyniku umowy ulegnie zmianie ryzyko, rozkład w czasie lub kwota przyszłych przepływów pieniężnych Spółki); oraz

●  jest prawdopodobne, że Spółka otrzyma wynagrodzenie, które będzie jej przysługiwało w zamian za dobra lub usługi, które zostaną przekazane klientowi.

Identyfikacja zobowiązań do wykonania świadczenia

W momencie zawarcia umowy Spółka dokonuje oceny dóbr lub usług przyrzeczonych w umowie z klientem
‎ i identyfikuje jako zobowiązanie do wykonania świadczenia każde przyrzeczenie do przekazania na rzecz klienta dobra lub usługi (lub pakietu dóbr lub usług), które można wyodrębnić lub grupy odrębnych dóbr lub usług, które są zasadniczo takie same i w taki sam sposób przekazywane klientowi.

Dobro lub usługa są wyodrębnione, jeżeli spełniają oba następujące warunki:

●  klient może odnosić korzyści z dobra lub usługi albo bezpośrednio, albo poprzez powiązanie z innymi zasobami, które są dla niego łatwo dostępne oraz

●  obowiązek Spółki do przekazania dobra lub usługi klientowi można wyodrębnić spośród innych obowiązków określonych w umowie.

Ustalenie ceny transakcyjnej

W celu ustalenia ceny transakcyjnej Spółka uwzględnia warunki umowy oraz stosowane przez nią zwyczajowe praktyki handlowe. Cena transakcyjna to kwota wynagrodzenia, które zgodnie z oczekiwaniem Spółki będzie jej przysługiwać w zamian za przekazanie przyrzeczonych dóbr lub usług klientowi, z wyłączeniem kwot pobranych w imieniu osób trzecich. Wynagrodzenie określone w umowie z klientem może obejmować kwoty stałe, kwoty zmienne lub oba te rodzaje kwot.

 

Przypisanie ceny transakcyjnej do zobowiązań do wykonania świadczenia

Spółka przypisuje cenę transakcyjną do każdego zobowiązania do wykonania świadczenia (lub do odrębnego dobra lub odrębnej usługi) w kwocie, która odzwierciedla kwotę wynagrodzenia, które – zgodnie z oczekiwaniem Spółki – przysługuje jej w zamian za przekazanie przyrzeczonych dóbr lub usług klientowi.

 

Ujęcie przychodu podczas wypełniania zobowiązań do wykonania świadczenia lub po ich wypełnieniu

Spółka ujmuje przychody z umów z klientamiw momencie przeniesienia kontroli nad produktami i towarami, tj w momencie wydania bądź dostawy produktów/towarów do nabywców, w zależności od warunków dostaw obowiązujących z danym kontrahentem. Spółka aktywuje dodatkowe koszty doprowadzenia do zawarcia umowy pod warunkiem, że spodziewa się, że te koszty odzyska w okresie nie dłuższym niż rok od momentu ich poniesienia. Koszty, które według przewidywań Spółki nie zostaną odzyskane oraz koszty, których odzyskanie przewiduje się w przeciągu roku od momentu ich poniesienia ujmowane są jako koszt okresu, w którym zostały poniesione.

 

Szczegółowe ujawnienia dotyczące przychodów ze sprzedaży znajdują się w nocie 12.1. niniejszego sprawozdania finansowego.

10.22.1.  Odsetki

Przychody z tytułu odsetek są ujmowane sukcesywnie w miarę ich naliczania (z uwzględnieniem metody efektywnej stopy procentowej, stanowiącej stopę dyskontującą przyszłe wpływy pieniężne przez szacowany okres życia instrumentów finansowych) w stosunku do wartości bilansowej brutto danego składnika aktywów finansowych.

10.22.2.  Dywidendy

 Należne dywidendy zalicza się do przychodów finansowych na dzień powzięcia przez właściwy organ jednostki wypłacającej dywidendę uchwały o podziale zysku, chyba że w uchwale określono inny dzień prawa do dywidendy.

10.23.  Podatki

10.23.1.  Podatek bieżący

Zobowiązania i należności z tytułu bieżącego podatku za okres bieżący i okresy poprzednie wycenia się w wysokości kwot przewidywanej zapłaty na rzecz organów podatkowych (podlegających zwrotowi od organów podatkowych) z zastosowaniem stawek podatkowych i przepisów podatkowych, które prawnie lub faktycznie już obowiązywały na dzień bilansowy.

10.23.2.  Podatek odroczony

Na potrzeby sprawozdawczości finansowej, podatek odroczony jest obliczany metodą zobowiązań bilansowych w stosunku do różnic przejściowych występujących na dzień bilansowy między wartością podatkową aktywów i zobowiązań a ich wartością bilansową wykazaną w sprawozdaniu finansowym.

Rezerwa na podatek odroczony ujmowana jest w odniesieniu do wszystkich dodatnich różnic przejściowych

●  z wyjątkiem sytuacji, gdy rezerwa na podatek odroczony powstaje w wyniku początkowego ujęcia wartości firmy lub początkowego ujęcia składnika aktywów bądź zobowiązania przy transakcji nie stanowiącej połączenia jednostek i w chwili jej zawierania nie mającej wpływu ani na zysk lub stratę brutto, ani na dochód do opodatkowania czy stratę podatkową oraz

●  w przypadku dodatnich różnic przejściowych wynikających z inwestycji w jednostkach zależnych lub stowarzyszonych i udziałów we wspólnych przedsięwzięciach – z wyjątkiem sytuacji, gdy terminy odwracania się różnic przejściowych podlegają kontroli inwestora i gdy prawdopodobne jest, iż w dającej się przewidzieć przyszłości różnice przejściowe nie ulegną odwróceniu.

Ujęcie aktywa z tytułu podatku odroczonego związanego z posiadanym zezwoleniem na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej ma miejsce w momencie oceny wystąpienia prawdopodobieństwa, iż warunki określone w zezwoleniu zostaną spełnione a co za tym idzie rozliczenie wartości bilansowej spowoduje zmniejszenie kwoty przyszłych płatności z tytułu podatków. Aktywa z tytułu podatku odroczonego ujmowane są w odniesieniu do wszystkich ujemnych różnic przejściowych, jak również niewykorzystanych ulg podatkowych i niewykorzystanych strat podatkowych przeniesionych na następne lata, w takiej wysokości, w jakiej jest prawdopodobne, że zostanie osiągnięty dochód do opodatkowania, który pozwoli wykorzystać ww. różnice, aktywa i straty

●  z wyjątkiem sytuacji, gdy aktywa z tytułu odroczonego podatku dotyczące ujemnych różnic przejściowych powstają w wyniku początkowego ujęcia składnika aktywów bądź zobowiązania przy transakcji nie stanowiącej połączenia jednostek i w chwili jej zawierania nie mają wpływu ani na zysk lub stratę brutto, ani na dochód do opodatkowania czy stratę podatkową oraz

●  w przypadku ujemnych różnic przejściowych z tytułu inwestycji w jednostkach zależnych lub stowarzyszonych oraz udziałów we wspólnych przedsięwzięciach, składnik aktywów z tytułu odroczonego podatku jest ujmowany w bilansie jedynie w takiej wysokości, w jakiej jest prawdopodobne, iż w dającej się przewidzieć przyszłości ww. różnice przejściowe ulegną odwróceniu i osiągnięty zostanie dochód do opodatkowania, który pozwoli na potrącenie ujemnych różnic przejściowych.

Wartość bilansowa składnika aktywów z tytułu odroczonego podatku jest weryfikowana na każdy dzień bilansowy i ulega stosownemu obniżeniu o tyle, o ile przestało być prawdopodobne osiągnięcie dochodu do opodatkowania wystarczającego do częściowego lub całkowitego zrealizowania składnika aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego. Nieujęty składnik aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego podlega ponownej ocenie na każdy dzień bilansowy i jest ujmowany do wysokości odzwierciedlającej prawdopodobieństwo osiągnięcia w przyszłości dochodów do opodatkowania, które pozwolą na odzyskanie tego składnika aktywów.

Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego oraz rezerwy na podatek odroczony wyceniane są z zastosowaniem stawek podatkowych, które według przewidywań będą obowiązywać w okresie, gdy składnik aktywów zostanie zrealizowany lub rezerwa rozwiązana, przyjmując za podstawę stawki podatkowe (i przepisy podatkowe) obowiązujące na dzień bilansowy lub takie, których obowiązywanie w przyszłości jest pewne na dzień bilansowy.

Podatek dochodowy dotyczący pozycji ujmowanych poza zyskiem lub stratą jest ujmowany poza zyskiem lub stratą: w innych całkowitych dochodach dotyczący pozycji ujętych w innych całkowitych dochodach lub bezpośrednio w kapitale własnym dotyczący pozycji ujętych bezpośrednio w kapitale własnym.

Spółka kompensuje ze sobą aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego z rezerwami z tytułu odroczonego podatku dochodowego wtedy i tylko wtedy, gdy posiada możliwy do wyegzekwowania tytuł prawny do przeprowadzenia kompensat należności ze zobowiązaniami z tytułu bieżącego podatku i odroczony podatek dochodowy ma związek z tym samym podatnikiem i tym samym organem podatkowym.

10.23.3.  Podatek od towarów i usług

Przychody, koszty, aktywa i zobowiązania są ujmowane po pomniejszeniu o wartość podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

●  gdy podatek od towarów i usług zapłacony przy zakupie aktywów lub usług nie jest możliwy do odzyskania od organów podatkowych; wtedy jest on ujmowany odpowiednio jako część ceny nabycia składnika aktywów lub jako część pozycji kosztowej oraz

●  należności i zobowiązań, które są wykazywane z uwzględnieniem kwoty podatku od towarów i usług.

Kwota netto podatku od towarów i usług możliwa do odzyskania lub należna do zapłaty na rzecz organów podatkowych jest ujęta w bilansie jako część należności lub zobowiązań.

10.24. 
Zysk netto na akcję

Zysk netto na akcję dla każdego okresu jest obliczony poprzez podzielenie zysku netto za dany okres przez liczbę akcji występujących w danym okresie sprawozdawczym pomniejszoną o wartość akcji własnych oraz liczbę akcji rozwadniających w ramach programu motywacyjnego.

Dla celów wyliczenia rozwodnionego zysku na jedną akcję, zysk netto, który przypada w udziale zwykłym akcjonariuszom oraz średnia ważona ilość akcji, koryguje się o działanie wszystkich rozwadniających potencjalnych akcji zwykłych.

Dla celów wyliczenia rozwodnionego zysku na jedną akcję, za ilość akcji zwykłych przyjmuje się sumę średniej ważonej ilości akcji zwykłych oraz średniej ważonej ilości akcji zwykłych, które zostałyby wyemitowane w momencie zamiany wszystkich rozwadniających potencjalnych akcji zwykłych na akcje zwykłe, w tym w szczególności akcji emitowanych w skutek programów motywacyjnych.

11.  Segmenty operacyjne

Wyniki segmentów operacyjnych za rok 2021 zostały zaprezentowane w nocie 10 Dodatkowych not objaśniających do Skonsolidowanego Sprawozdania Finansowego za rok zakończony 31 grudnia 2021 roku.

 

 

12.  Przychody i koszty

12.1.  Przychody z umów z klientami

 

 

Spółka generuje przychody głównie ze sprzedaży elektrycznego jak i gazowego sprzętu gospodarczego. Innymi mniejszymi strumieniami przychodów są przychody ze sprzedaży usług oraz pozostałych produktów m.in. części zamiennych.

Przychody ze sprzedaży stanowią wyłącznie przychody z umów z klientami objęte zakresem standardu MSSF 15. Spółka dokonuje ujęcia przychodów przy zastosowaniu pięcioetapowego modelu wskazanego w powyżej wymienionym standardzie.

Przychody ze sprzedaży produktów, towarów, materiałów i usług są ujmowane przez Spółkę co do zasady w określonym momencie. W większości kontraktów, momentem przeniesienia kontroli na klienta jest moment po dostarczeniu dóbr do klienta, przez co rozumie się również dostarczenie dóbr przewoźnikowi lub podstawienie ich klientowi na wyznaczony zakład, zgodnie z obowiązującymi, powszechnie stosowanymi regułami Incoterms.

1.  Identyfikacja umowy

Spółka ujmuje umowę z klientem zgodnie z przedstawionymi zasadami rachunkowości, ujętymi na wstępie niniejszego sprawozdania finansowego w „Istotnych zasadach rachunkowości”.

2.  Identyfikacja poszczególnych zobowiązań do wykonania świadczenia

W momencie zawarcia umowy Spółka dokonuje oceny dóbr lub usług przyrzeczonych w umowie z klientem i identyfikuje jako zobowiązanie do wykonania świadczenia każde przyrzeczenie do przekazania na rzecz klienta dobra lub usługi (lub pakietu dóbr lub usług), które można wyodrębnić lub grupy odrębnych dóbr lub usług, które są zasadniczo takie same i w taki sam sposób przekazywane klientowi.

Gwarancje posprzedażowe

Gwarancje udzielone przez Spółkę na sprzedane produkty ujmowane są zgodnie z MSR 37 „Rezerwy, zobowiązania warunkowe i aktywa warunkowe. Warunki gwarancji odzwierciedlają wyłącznie zapewnienie, że produkt sprzedany klientowi jest zgodny z ustaloną przez strony specyfiką. Standardowa gwarancja oferowana przez producenta wynosi dwa lata i jest zgodna z powszechnie stosowaną praktyką rynkową.

Niektóre niestandardowe umowy z klientami mogą zawierać tzw. gwarancje rozszerzone. Mogą to być między innymi:

•  udzielenie nieodpłatnej dodatkowej gwarancji na sprzedane produkty od trzech do pięciu lat,

•  sprzedaż dodatkowej gwarancji ( od jednego roku do trzech) poza okres standardowej gwarancji.

Spółka w trakcie analizy wielkości tzw. gwarancji rozszerzonej, zdecydowała, iż ze względu na niewielką jej skalę nie będzie ujmowała jej jako oddzielnej usług.

Nieodpłatne gratisy

Spółka w swoim zakresie nie oferuje nieodpłatnych gratisów.

 

3.  Ustalenie ceny transakcyjnej

W celu ustalenia ceny transakcyjnej Spółka uwzględnia warunki umowy oraz stosowane przez nią zwyczajowe praktyki handlowe. Cena transakcyjna to kwota wynagrodzenia, która zgodnie z oczekiwaniem Spółki będzie jej przysługiwać w zamian za przekazanie przyrzeczonych dóbr lub usług klientowi, z wyłączeniem kwot pobranych w imieniu osób trzecich. Wynagrodzenie określone w umowie z klientem może obejmować kwoty stałe, kwoty zmienne lub oba te rodzaje kwot.

Istotny komponent finansowania

Czynnik finansujący występuje jeżeli w umowie ustalane są dłuższe terminy płatności oraz jeżeli cena, która jest ustalana dla transakcji gotówkowych różni się od ceny ustalanej dla transakcji z wydłużonym okresem płatności. Spółka zdecydowała się nie korygować przyrzeczonej kwoty wynagrodzenia o wpływ istotnego elementu finansowania, jeżeli w momencie zawarcia umowy oczekuje, że okres od momentu przekazania przyrzeczonego dobra lub usługi klientowi do momentu zapłaty za dobro lub usługę przez klienta wyniesie nie więcej niż jeden rok.

Opcja zwrotu

Spółka dokonała oceny wielkości prawdopodobnych kwot, które podlegają zwrotowi do Spółki. Spółka stosuje rozwiązanie praktyczne, zgodnie z którym korekty o wpływ istotnego komponentu finansowania nie dokonuje w przypadku umów przewidujących terminy płatności krótsze niż 1 rok, w związku z czym opcja zwrotu nie została uwzględniona jako element zmienny przy ustalaniu ceny transakcyjnej.

Kary umowne

Kary umowne stanowią zmienny element wynagrodzenia. Spółka dokonała oceny prawdopodobieństwa wystąpienia kary w związku z realizowaną dostawą i zdecydowała, iż ze względu na nieistotność nie będzie uwzględniała tego elementu jako zmiennego przy ustalaniu ceny transakcyjnej.

   

4.  Przypisanie ceny transakcyjnej do zobowiązań do wykonania świadczenia

Spółka przypisuje cenę transakcyjną do każdego zobowiązania do wykonania świadczenia (lub do odrębnego dobra lub odrębnej usługi) w kwocie, która odzwierciedla kwotę wynagrodzenia, które – zgodnie z oczekiwaniem Spółki – przysługuje jej w zamian za przekazanie przyrzeczonych dóbr lub usług klientowi.

 

5.  Ujęcie przychodu podczas wypełniania zobowiązań do wykonania świadczenia lub po ich wypełnieniu

Spółka ujmuje przychody w momencie wypełniania zobowiązania do wykonania świadczenia poprzez przekazanie przyrzeczonego dobra lub usługi klientowi.

Spółka aktywuje dodatkowe koszty doprowadzenia do zawarcia umowy pod warunkiem, że spodziewa się, że te koszty odzyska w okresie nie dłuższym niż rok od momentu ich poniesienia. Koszty, które według przewidywań Spółki nie zostaną odzyskane oraz koszty, których odzyskanie przewiduje się w przeciągu roku od momentu ich poniesienia ujmowane są jako koszt okresu, w którym zostały poniesione. Do kosztów podlegających aktywowaniu Spółka zalicza prowizje pracowników Działu Sprzedaży, wypłacane wyłącznie w związku z doprowadzeniem do zawarcia umowy. Aktywowane koszty prezentowane są w rozliczeniach międzyokresowych i podlegają amortyzacji metodą liniową w przewidywanym okresie realizacji umowy.

12.2.  Pozostałe przychody operacyjne

 

12.3.  Pozostałe koszty operacyjne

12.4.  Przychody finansowe

 

 

12.5.  Koszty finansowe

 

 

12.6.  Koszty według rodzaju

 

 

12.7.  Koszty amortyzacji, odpisów aktualizujących, różnic kursowych oraz zapasów ujęte w zysku lub stracie

 

Spółka ujmuje odpisy z tytułu utraty wartości rzeczowych aktywów trwałych i aktywów niematerialnych oraz wyceny tych aktywów w pozostałej działalności operacyjnej.

12.8.  Koszty świadczeń pracowniczych

 

 

13.  Składniki innych całkowitych dochodów

W 2021 roku Spółka ujęła w pozostałych całkowitych dochodach stratę w kwocie 6,2 mln PLN  (2020 rok: strata w wysokości 9,2 mln PLN) z tytułu wyceny instrumentów zabezpieczających przepływy pieniężne. Kapitał z aktualizacji wyceny instrumentów zabezpieczających przepływy pieniężne na dzień 31 grudnia 2021 wynosił 7,4 mln PLN (2020 rok: 1,2 mln PLN).

 

Kwoty przeniesione z kapitału z aktualizacji wyceny instrumentów zabezpieczających do wyniku finansowego w związku z realizacją pozycji zabezpieczanej, zostały ujęte w przychodach finansowych jako pozytywny wpływ w kwocie 5,9 mln PLN (2020 rok: 1,7 mln PLN).

14.  Podatek dochodowy

14.1.  Obciążenie podatkowe

Podatek dochodowy ujęty w wyniku finansowym uwzględnia podatek bieżący oraz podatek odroczony. Podatek bieżący kalkulowany jest zgodnie z aktualnym prawem podatkowym.

Główne składniki obciążenia podatkowego za rok zakończony dnia 31 grudnia 2021 roku
‎ i 31 grudnia 2020 roku przedstawiają się następująco:

 

 

 

14.2.  Uzgodnienie efektywnej stawki podatkowej

Uzgodnienie podatku dochodowego od zysku brutto przed opodatkowaniem według ustawowej stawki podatkowej, z podatkiem dochodowym liczonym według efektywnej stawki podatkowej Spółki za okres bieżący oraz porównawczy przedstawia tabela poniżej

 

 

14.3.  Odroczony podatek dochodowy

 

Spółka działa w Kostrzyńsko-Słubickiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej. Spółka spełniła wymogi wskazywane w Zezwoleniu nr 245 z dnia 8 kwietnia 2014 roku, którymi między innymi było osiągnięcie minimalnego poziomu kwalifikowanych wydatków oraz utrzymanie określonego poziomu zatrudnienia. W związku z czym Spółka utworzyła aktywo na podatek odroczony z tytułu działalności na terenie Specjalne Strefy Ekonomicznej. Utworzone aktywo podatkowe wyraża obecną, nominalną wartość udzielonej Spółce pomocy publicznej w postaci zwolnienia z podatku dochodowego od działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej do wysokości 40% kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą.

Zgodnie z Decyzją nr 1/DRI/21 z dnia 04 stycznia 2021 roku warunki prowadzenia działalności gospodarczej na terenie KSSSE zostały zmienione. Termin spełnienia wymagań z zezwolenia został wydłużony do dnia 30 czerwca 2022 roku. W związku z powyższym Spółka nie utworzyła jeszcze aktywa, które prawdopodobnie zostanie zawiązane w czerwcu 2022.

Poniższa tabela przedstawia zmiany wartości aktywa na podatek odroczony na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej

 

*Spółka może wykorzystać aktywo do 31.12.2026 r. zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 15.12.2008 r. w sprawie kostrzyńsko-słubickiej specjalnej strefy ekonomicznej  § 1 ust. 3.

 

W poniższych tabelach zestawiono poszczególne pozycje, od których Spółka tworzy podatek odroczony.

 

 

 

 

Aktywa oraz rezerwy z tytułu odroczonego podatku dochodowego wpływają w następujący sposób na sprawozdanie z wyniku oraz pozostałych całkowitych dochodów

 

Zmiana stanu rezerw na podatek odroczony w roku 2021

 

Zmiana stanu aktywa na podatek odroczony w roku 2021

 

 

Zmiana stanu rezerw na podatek odroczony w roku 2020

 

 

Zmiana stanu aktywa na podatek odroczony w roku 2020

 

15.  Majątek socjalny oraz zobowiązania ZFŚS

Ustawa z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych z późniejszymi zmianami stanowi, że Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych tworzą pracodawcy zatrudniający powyżej 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty. Spółka tworzy taki fundusz i dokonuje okresowych odpisów w wysokości odpisu podstawowego. Celem Funduszu jest finansowanie działalności socjalnej.

Dokonano wyłączenia aktywów i zobowiązań funduszu ze względu na nie spełnianie przez nie definicji aktywów będących w posiadaniu Spółki.

 

Tabele poniżej przedstawiają analitykę aktywów, zobowiązań oraz kosztów Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

 

16.  Zysk przypadający na jedną akcję

Poniżej przedstawione zostały dane dotyczące zysku oraz akcji, które posłużyły do wyliczenia zysku na jedną akcję:

 

 

W Spółce funkcjonuje program motywacyjny dla kadry menedżerskiej najwyższego szczebla. W ramach tego programu są przyznawane akcje, zgodnie z MSSF 2, które uważane są za potencjalnie akcje zwykłe. Zostały one uwzględnione przy określeniu rozwodnionego zysku na jedną akcję o ile ich charakter jest rozwadniający. Akcje te nie zostały uwzględnione przy określaniu podstawowego zysku na jedną akcję.

 

17.  Dywidendy wypłacone i zaproponowane do wypłaty

Na dzień publikacji niniejszego sprawozdania Spółka nie podjęła decyzji o podziale wyniku za rok 2021. 29 czerwca 2021 roku Amica S.A. wypłaciła dywidendę za rok 2020 w kwocie 6,0 PLN na jedna akcje. Wartość wypłaconej dywidendy na jedną akcję, za rok 2019 w roku 2020 to 3,0 PLN.