SPRAWOZDANIE FINANSOWE SOLAR COMPANY S.A. za okres 01.01.– 31.12.2021 r. oraz okres porównawczy 01.01.-31.12.2020 r.
(wszystkie kwoty podane są w tys. złotych o ile nie podano inaczej)
Załączone noty stanowią integralną część niniejszego sprawozdania finansowego
- wynikają z tytułów umownych lub innych tytułów prawnych, bez względu na to, czy są zbywalne lub możliwe do wyodrębnienia z
jednostki gospodarczej lub z innych tytułów lub zobowiązań.
Wartości niematerialne nabyte w ramach oddzielnej transakcji są ujmowane w sprawozdaniu z sytuacji finansowej według ceny nabycia.
Wartości niematerialne nabyte w ramach transakcji przejęcia jednostki gospodarczej są ujmowane w sprawozdaniu z sytuacji finansowej Po
początkowym ujęciu wartości niematerialne wycenia się wg ceny nabycia lub kosztu wytworzenia po pomniejszeniu o umorzenie i odpisy
aktualizujące z tytułu utraty wartości.
Okres użytkowania wartości niematerialnych w zależności od ich rodzaju jest oceniany i uznawany za ograniczony lub nieokreślony.
Z wyjątkiem prac rozwojowych, wartości niematerialne wytworzone przez jednostkę we własnym zakresie nie są ujmowane w aktywach, a
nakłady poniesione na ich wytworzenie są ujmowane w kosztach okresu, w którym zostały poniesione.
Okresy użytkowania poszczególnych wartości niematerialnych poddawane są corocznej weryfikacji, a w razie konieczności, korygowane od
początku następnego roku obrotowego.
Spółka przyjęła uproszczenie, że rozpoczęcie amortyzacji następuje w miesiącu następnym po miesiącu, w którym przyjęto daną pozycję
wartości niematerialnych do użytkowania. Amortyzacja naliczana jest metodą liniową według stawek standardowo mieszczących się w
przedziale od 5 do 40%.
Nieruchomości inwestycyjne – Spółka nie posiada.
Leasing
Leasing to umowa, która przekazuje na pewien czas prawo do użytkowania składnika aktywów w zamian za wynagrodzenie. W dacie
rozpoczęcia leasingu Spółka ujmuje składnik aktywów z tytułu prawa do użytkowania oraz zobowiązanie z tytułu leasingu.
Zobowiązania z tytułu leasingu
W dacie rozpoczęcia leasingu Spółka wycenia zobowiązanie z tytułu leasingu w wysokości wartości bieżącej opłat leasingowych
pozostających do zapłaty w tej dacie. Opłaty leasingowe Spółka dyskontuje z zastosowaniem krańcowej stopy procentowej, ustalonej na
moment rozpoczęcia leasingu adekwatnej dla okresu leasingu oraz waluty. Opłaty leasingowe obejmują stałe płatności (w tym zasadniczo
stałe opłaty leasingowe) pomniejszone o wszelkie należne zachęty leasingowe; zmienne opłaty leasingowe, które zależą od indeksu lub
stawki, kwoty gwarantowanej wartości końcowej oraz ceny wykonania opcji kupna (jeżeli można z wystarczającą pewnością stwierdzić, że
Spółka z tej opcji skorzysta) oraz kary pieniężne za wypowiedzenie umowy (jeżeli jest wystarczająca pewność, że Spółka skorzysta z tej
opcji). Zmienne opłaty leasingowe, które nie zależą od indeksu lub stawki, są ujmowane od razu jako koszt okresu, w którym zaistniało
zdarzenie lub warunek powodujący konieczność uiszczenia opłaty. W kolejnych okresach zobowiązanie z tytułu leasingu pomniejszane jest
o dokonane spłaty rat kapitałowych, odsetki naliczane są w koszty finansowe wg stałej w okresie leasingu stopy procentowej równej
krańcowej stopie procentowej ustalonej w dniu ujęcia danego leasingu lub według stopy procentowej leasingu. W przypadku, gdy w
umowie leasingowej dokonywana jest modyfikacja, zmianie ulega okres lub wysokość zasadniczo stałych opłat leasingowych lub dokonana
jest indeksacja lub następuje zmiana w zakresie osądu co do realizacji opcji kupna wynajmowanego aktywa, wówczas zobowiązanie z
tytułu leasingu jest przeliczane aby odzwierciedlić opisane zmiany.
Aktywa z tytułu prawa do użytkowania
Spółka ujmuje w swoim sprawozdaniu z sytuacji finansowej aktywa z tytułu prawa do użytkowania na dzień rozpoczęcia leasingu (tj. na
datę, kiedy aktywo objęte umową leasingu jest dostępne dla Spółki do użytkowania). Aktywa z tytułu prawa do użytkowania są ujmowane
początkowo po koszcie, a następnie pomniejszane o odpisy amortyzacyjne oraz ewentualne straty z tytułu utraty wartości a także
odpowiednio korygowane o dokonywane przeliczenia zobowiązania z tytułu leasingu.
Koszt składnika aktywów z tytułu prawa do użytkowania obejmuje kwotę początkowej wyceny zobowiązania z tytułu leasingu, wszelkie
opłaty leasingowe zapłacone w dacie rozpoczęcia lub przed tą datą, pomniejszone o wszelkie otrzymane zachęty leasingowe, początkowe
koszty bezpośrednie poniesione przez leasingobiorcę. W związku ze stosowanym ujęciem przed wprowadzeniem MSSF 16 oraz w związku
z relatywnie niewielką wartością kosztów Spółka stosuje uproszczenie polegające na utworzeniu rezerwy na szacunek kosztów, które mają
zostać poniesione przez leasingobiorcę w związku z demontażem i usunięciem bazowego składnika aktywów.
Jeżeli w ramach umowy leasingu przeniesione zostanie prawo własności do bazowego składnika aktywów na rzecz Spółki, która występuje
w roli leasingobiorcy, pod koniec okresu leasingu lub jeżeli koszt składnika aktywów z tytułu prawa do użytkowania uwzględnia to, że
Spółka skorzysta z opcji kupna, leasingobiorca dokonuje amortyzacji składnika aktywów z tytułu prawa do użytkowania, począwszy od daty
rozpoczęcia aż do końca okresu użytkowania bazowego składnika aktywów. W przeciwnym razie Spółka dokonuje amortyzacji składnika
aktywów z tytułu prawa do użytkowania od daty rozpoczęcia leasingu aż do końca okresu użytkowania tego składnika lub do końca okresu
leasingu, w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza. Spółka w odniesieniu do leasingowanych środków transportu stosuje
takie same zasady amortyzacji jak do własnych aktywów.
Umowy krótkoterminowe i aktywa o niskiej wartości
Spółka rozpoznaje leasing także w przypadku umów najmu powierzchni handlowych zawartych na okres krótszy niż 12 miesięcy od daty
rozpoczęcia leasingu. Spółka stosuje wyjątek praktyczny dotyczący wynajmu aktywów o niskiej wartości - płatności leasingowe w tym
przypadku rozpoznawane są w kosztach okresu, którego dotyczą. Ani aktywo z tytułu prawa do użytkowania ani odpowiadające mu
zobowiązanie finansowe nie są w tym przypadku rozpoznawane.
Aktywa i zobowiązania finansowe
Jednostka kwalifikuje aktywa finansowe do następujących kategorii:
• wyceniane w zamortyzowanym koszcie,
• wyceniane w wartości godziwej przez pozostałe całkowite dochody,
• wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy.
Klasyfikacji dokonuje się w chwili początkowego ujęcia aktywów. Klasyfikacja aktywów finansowych zależy od modelu biznesowego
zarządzania aktywami finansowymi oraz od charakterystyki wynikających z umowy przepływów pieniężnych dla danego składnika aktywów
finansowych.
Składnik aktywów finansowych wycenia się w zamortyzowanym koszcie, jeśli spełnione są oba poniższe warunki:
• jest on utrzymywany zgodnie z modelem biznesowym, którego celem jest utrzymywanie aktywów finansowych dla uzyskania
przepływów pieniężnych wynikających z umowy,
• warunki umowy dotyczącej składnika aktywów finansowych powodują powstawanie w określonych terminach przepływów
pieniężnych, które są jedynie spłatą kwoty głównej i odsetek od kwoty głównej pozostałej do spłaty.
Do kategorii aktywów wycenianych w zamortyzowanym koszcie jednostka klasyfikuje należności z tytułu dostaw i usług, pożyczki
udzielone, pozostałe należności, lokaty oraz środki pieniężne i ich ekwiwalenty. Aktywa finansowe wyceniane w zamortyzowanym koszcie
wycenia się w wysokości zamortyzowanego kosztu przy zastosowaniu metody efektywnej stopy procentowej, z uwzględnieniem odpisów z
tytułu utraty wartości. Należności z tytułu dostaw i usług o terminie zapadalności poniżej 12 miesięcy od dnia powstania (tj. niezawierające
elementu finansowania) nie podlegają dyskontowaniu i są wyceniane w wartości nominalnej.
Należności z tytułu dostaw i usług jako aktywa finansowe wyceniane w zamortyzowanym koszcie podlegają pod analizę utraty wartości z
tytułu oczekiwanych strat kredytowych mimo, iż obiektywnie nie wystąpiły przesłanki utraty wartości. Zgodnie z modelem oczekiwanych
strat ustala się odpis aktualizujący wartość należności handlowych uwzględniający ryzyko przyszłych strat na podstawie historycznie
dokonywanych odpisów aktualizujących. Przy analizie należności narażonych na ryzyko strat kredytowych pomijane są należności
nieściągalne i wątpliwe. Odpis na należności ustalany jest także indywidualnie dla poszczególnych kontrahentów wtedy, gdy ściągniecie
pełnej kwoty należności przestało być prawdopodobne.
Należności z tytułu zwrotów towarów zaliczane są do pozycji inne należności.
Do kategorii aktywów wycenianych w wartości godziwej przez pozostałe całkowite dochody kwalifikuje się składnik aktywów finansowych
jeśli spełnione są poniższe warunki:
• jest on utrzymywany zgodnie z modelem biznesowym, którego celem jest zarówno uzyskanie umownych przepływów