MCI Capital ASI S.A.
Jednostkowe sprawozdanie finansowe
za rok obrotowy kończący się 31 grudnia 2021 r.
46
Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z
dnia 12 listopada 2012 r. uznał, że skarga nie zasługuje na uwzględnienie. W styczniu 2013 r. Spółka złożyła skargę
kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie do Naczelnego Sądu
Administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny w dniu 9 kwietnia 2015 r. wydał wyrok, w którym oddalił skargę kasacyjną. Wyrok
jest prawomocny. Po uzyskaniu pisemnego uzasadnienia wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, Spółka
podjęła decyzję o wniesieniu skargi do Trybunału Konstytucyjnego dotyczącą niezgodności z konstytucją
opodatkowania odszkodowania uzyskanego od Skarbu Państwa. Skarga została wniesiona w dniu 3 listopada 2015
r. W dniu 26 kwietnia 2016 r. Trybunał Konstytucyjny odmówił dalszego biegu skardze konstytucyjnej. Tym samym
wyczerpane zostały, przewidziane krajowymi regulacjami proceduralnymi, możliwości kwestionowania działania
Skarbu Państwa.
W ocenie Zarządu odszkodowanie otrzymane od Skarbu Państwa nie jest przysporzeniem majątkowym, więc nie
spełnia definicji dochodu w myśl przepisów Ustawy o Podatku Dochodowym od Osób Prawnych, nie powinno zatem
być traktowane jako przychód podatkowy. Dodatkowo należy zauważyć, że Skarb Państwa dokonał pomniejszenia
wypłaconego Spółce odszkodowania o wartość zapłaconego przez Spółkę podatku, natomiast wyrządzona szkoda,
powinna w ocenie Zarządu zostać naprawiona w całości.
W związku z powyższym Spółka zdecydowała się na złożenie korekty deklaracji CIT, aby wnioskować o zwrot
zapłaconego podatku od otrzymanego odszkodowania.
W dniu 30 grudnia 2016 r. Spółka wystąpiła do Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w
Warszawie o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za rok podatkowy 2011. W korekcie
deklaracji CIT-8 za rok 2011 Spółka wykazała kwotę nadpłaty w wysokości 5,3 mln zł.
W dniu 13 kwietnia 2017 r. Spółka otrzymała zawiadomienie od Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu
Skarbowego w Warszawie, że sprawa o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za rok
podatkowy 2011 została przekazana do Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie.
W dniu 8 czerwca 2017 r. Spółka otrzymała od Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie decyzję
o odmowie stwierdzenia nadpłaty. Od tej decyzji Spółka złożyła odwołanie w dniu 22 czerwca 2017 r. do organu
odwoławczego, tj. Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie. W dniu 13 września 2017 r. Spółka
otrzymała decyzję organu odwoławczego, który utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji, tj. Naczelnika
Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie. Dnia 13 października 2017 r. Spółka wniosła skargę
na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 września 2017 r. do Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego w Warszawie.
W dniu 27 września 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie rozpoznał skargę na decyzję Dyrektora
Izby Administracji Skarbowej w Warszawie utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Drugiego Mazowieckiego
Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 7 czerwca 2017 r. odmawiającą stwierdzenia nadpłaty w podatku
dochodowym od osób prawnych za 2011 w kwocie 5,3 mln zł. Spółka wystąpiła z ponownym wnioskiem o
stwierdzenie nadpłaty dnia 18 lutego 2019 r. uwzględniającym wyrok Sądu Apelacyjnego z dnia 18 września 2018
r. i złożyła korektę deklaracji Spółki w podatku dochodowym od osób prawnych za 2011 r. W dniu 18 lutego 2019 r.
Spółka wysłała korektę deklaracji Spółki w podatku dochodowym od osób prawnych za 2011 r. z wnioskiem o
stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za wskazany okres.
W dniu 26 kwietnia 2019 r. Spółka otrzymała postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu
Skarbowego o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nadpłaty na podstawie wniosku z 18
lutego 2019 r. Zdaniem organu doszło do przedawnienia zobowiązania podatkowego za 2011 r. z dniem 31 grudnia
2017 r. W dniu 6 maja 2019 r. Spółka wniosła zażalenie na postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania,
gdyż zdaniem Spółki, wniesienie skargi do sądu administracyjnego na decyzję odmawiającą stwierdzenia nadpłaty
skutkuje zawieszeniem biegu terminu przedawnienia i w konsekwencji nie doszło do przedawnienia zobowiązania
podatkowego za 2011 r. Dnia 13 maja 2019 r. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego przekazał
do Dyrektora Izby Administracji Skarbowej swoje stanowisko w sprawie zażalenia. Dnia 22 lipca 2019 r. Dyrektor
Izby Skarbowej w Warszawie utrzymał w mocy zaskarżone postępowanie. Dnia 28 sierpnia 2019 r. Spółka złożyła
skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie do Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego w Warszawie. W październiku 2019 roku Spółka otrzymała odpis odpowiedzi Dyrektora Izby
Administracji Skarbowej w Warszawie z 24 września 2019 roku skierowanej do Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego w Warszawie na złożoną przez Spółkę skargę. W dniu 25 lutego 2020 r. Wojewódzki Sąd
Administracyjny w Warszawie oddalił skargę na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w drugiej
sprawie nadpłatowej argumentując swoją decyzję przedawnieniem zobowiązania podatkowego. W dniu 10 lipca
2020 r. Spółka otrzymała wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 25 lutego 2020 r. wraz z
pisemnym uzasadnieniem. W dniu 10 sierpnia 2020 r. Spółka złożyła skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego
Sądu Administracyjnego w Warszawie do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Postępowanie dotyczy błędnego
zdaniem Spółki orzecznictwa organów skarbowych, w którym to organy te wyrażają stanowisko, że nie doszło do