DECORA S.A.
Jednostkowe sprawozdanie finansowe na dzień 31 grudnia 2021 roku
Strona 17 z 54
Aktywa wyceniane w wartości godziwej
przez wynik finansowy
Wszystkie instrumenty pochodne (z
wyjątkiem tych wykorzystywanych jako
zabezpieczające) oraz inne pozycje które
powstały lub zostały nabyte w celach
handlowych.
Według wartości godziwej. Różnica
z wyceny ujmowana w wyniku finansowym
bieżącego okresu sprawozdawczego
w pozycji przychody finansowe lub koszty
finansowe.
Aktywa finansowe o ustalonych lub
możliwych do ustalenia płatnościach, przez
Jednostkę, które nie są kwotowane na
aktywnym rynku (różnica do kategorii
aktywów utrzymywanych do terminu
zapadalności). Jednostka nie ma obowiązku
wykazywać intencji utrzymania do terminu
zapadalności (różnica do kategorii aktywów
utrzymywanych do terminu zapadalności).
Według zamortyzowanego kosztu.
Reklasyfikacja następuje zgodnie z testem
modelu biznesowego i testem
charakterystyki umownych przepływów
pieniężnych
Aktywa finansowe o ustalon
możliwych do ustalenia płatnościach przez
Jednostkę, które nie są kwotowane na
aktywnym rynku (różnica do kategorii
aktywów utrzymywanych do terminu
zapadalności). Jednostka nie ma obowiązku
wykazywać intencji utrzymania do terminu
zapadalności (różnica do kategorii aktywów
utrzymywanych do terminu zapadalności)
Według zamortyzowanego kosztu.
Reklasyfikacja następuje zgodnie z testem
modelu biznesowego i testem
charakterystyki umownych przepływów
pieniężnych
godziwej przez wynik finansowy
Zobowiązania przeznaczone do obrotu,
albo wyznaczone jako takie w momencie
początkowego ujęcia. Zobowiązania z
tytułu instrumentów pochodnych są
zawsze zaliczane do tej kategorii (z
wyjątkiem efektywnej części instrumentu
zabezpieczającego). Wyemitowane
instrumenty dłużne, które Jednostka
zamierza odkupić w celu zrealizowania
zysku z krótkoterminowych wahań stóp
procentowych są przykładem zobowiązań
przeznaczonych do obrotu.
Według wartości godziwej. Różnica
z wyceny koryguje wartość wycenianego
składnika zobowiązań oraz jest ujmowana
w wyniku finansowym bieżącego okresu
sprawozdawczego w pozycji przychody
finansowe lub koszty finansowe, oprócz
wyceny IRS która przechodzi przez kapitały
własne.
Składnik aktywów finansowych zostaje usunięty z bilansu, gdy Spółka traci prawa do umownych przepływów środków
pieniężnych przypisane danemu instrumentowi wygasają lub następuje i przeniesienie aktywa finansowego. Dopłaty do
kapitału, w jednostce wnoszącej dopłaty, prezentowane są jako aktywa finansowe w jednostkach podporządkowanych. W
momencie przeznaczenia dopłat na pokrycie strat jednostki podporządkowanej kwota dopłat na ten cel obciąża koszty
finansowe jednostki, która wniosła dopłaty.
3.5.8. Utrata wartości
W przypadku zaistnienia zewnętrznych lub wewnętrznych przesłanek, które wskazują, że istnieje ryzyko braku możliwości
odzyskania wartości ustalonej na koniec okresu sprawozdawczego składnika aktywów, przeprowadza się testy sprawdzające
pod kątem ewentualnej utraty wartości. Testy sprawdzające są przeprowadzane raz w roku także w odniesieniu do wartości
niematerialnych o nieokreślonym okresie używania oraz w stosunku do wartości firmy niezależnie od zaistnienia przesłanek.
Stratę z tytułu utraty wartości ujmuje się w wysokości kwoty, o jaką wartość bilansowa danego składnika aktywów (lub
ośrodka wypracowującego środki pieniężne) przewyższa jego wartość odzyskiwalną. Wartość odzyskiwana to wyższa z dwóch
kwot: wartości godziwej pomniejszonej o koszty sprzedaży i wartości użytkowej. Odpis z tytułu utraty wartości ujmuje się w
ciężar zysków i strat.
Niefinansowe aktywa trwałe, dla których w okresach wcześniejszych dokonano odpisu z tytułu utraty wartości testuje się na
każdy dzień sprawozdawczy pod kątem wystąpienia przesłanek wskazujących na możliwość odwrócenia wcześniej
dokonanego odpisu.
Dla potrzeb analizy pod kątem utraty wartości aktywa grupuje się na najniższym poziomie, na jakim generują przepływy
pieniężne niezależnie od innych aktywów (ośrodki wypracowujące środki pieniężne).
Utrata wartości aktywów finansowych
Zgodnie z przyjętym nowym standardem MSSF9 Spółka przyjęła model oczekiwanej straty kredytowej. W związku z tym
oszacowuje kwotę odpisu w wysokości równej oczekiwanym stratom kredytowym do końca oczekiwanego okresu
wymagalności (tzw. okresu życia) danego składnika aktywów finansowych, jeżeli ryzyko kredytowe związane z danym
instrumentem znacząco wzrosło od momentu początkowego ujęcia tego instrumentu lub w okresie najbliższych 12 miesięcy,
jeżeli ryzyko kredytowe związane zdanym instrumentem nie wzrosło znacząco od momentu początkowego ujęcia danego