-
instrumenty
dłużne
takie
jak
obligacje
skarbowe
i
komercyjne,
kuponowe,
dyskontowe,
bony
skarbowe
i
komercyjne,
utrzymywane
do
terminu zapadalności,
- lokaty terminowe,
- środki pieniężne w bankach,
- inne pozycje.
Test
SPPI
dla
powyższych
instrumentów
jest
spełniony,
jeżeli
przepływy
pieniężne
uzyskiwane
z
tytułu
posiadania
danego
aktywa
finansowego
stanowią
spłatę
jedynie
kapitału
i
odsetek
(uwzględniając,
zgodnie
z
zapisami
MSSF
9,
jedynie
wynagrodzenie
za
wartość
pieniądza w czasie, ryzyko kredytowe i inne ryzyka).
Spółka klasyfikuje do pozycji aktywów finansowych wycenianych do wartości godziwej przez pozostałe dochody całkowite:
-
inwestycje
w
instrumenty
kapitałowe
(z
wyjątkiem
udziałów
i
akcji
spółek
zależnych,
współkontrolowanych
i
stowarzyszonych),
dla
których Spółka wybrała wycenę przez pozostałe dochody całkowite,
-
inwestycje
w
instrumenty
dłużne,
w
stosunku
do
których
Spółka
wybrała
model
biznesowy
„utrzymywanie
i
sprzedaż”,
pod
warunkiem
spełnienia testu SPPI.
Spółka kwalifikuje zobowiązania finansowe do jednej z poniższych kategorii:
- wyceniane według zamortyzowanego kosztu,
- wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy.
6.6
Należności handlowe oraz pozostałe aktywa
Należności
finansowe,
w
tym
należności
z
tytułu
dostaw
i
usług,
wycenia
się
na
dzień
ich
powstania
w
wartości
godziwej,
a
następnie
według
zamortyzowanego
kosztu
przy
zastosowaniu
efektywnej
stopy
procentowej
z
uwzględnieniem
odpisów
z
tytułu
oczekiwanej
straty
kredytowej.
Spółka
stosuje
uproszczone
metody
wyceny
należności
wycenianych
według
zamortyzowanego
kosztu
jeżeli
nie
powoduje
to
zniekształcenia
informacji
zawartych
w
sprawozdaniu
z
sytuacji
finansowej
w
szczególności
w
przypadku,
gdy
okres
do
momentu
spłaty
należności
nie
jest
długi.
Dla
należności
z
tytułu
dostaw
i
usług
Spółka
wycenia
odpis
na
oczekiwane
straty
kredytowe
w
kwocie
równej
oczekiwanym stratom kredytowym w całym okresie życia instrumentu.
Spółka
dokonuje
oceny
oczekiwanych
strat
kredytowych
(ang.
expected
credit
losses,
„ECL”)
związanych
z
instrumentami
dłużnymi
wycenianymi
według
zamortyzowanego
kosztu
i
wartości
godziwej
przez
pozostałe
całkowite
dochody,
niezależnie
od
tego,
czy
wystąpiły
przesłanki utraty wartości.
W
przypadku
należności
z
tytułu
dostaw
i
usług,
Spółka
stosuje
uproszczone
podejście
i
wycenia
odpis
na
oczekiwane
straty
kredytowe
w
kwocie
równej
oczekiwanym
stratom
kredytowym
w
całym
okresie
życia
przy
użyciu
macierzy
rezerw.
Spółka
wykorzystuje
swoje
dane
historyczne dotyczące strat kredytowych, skorygowane w stosownych przypadkach o wpływ informacji dotyczących przyszłości.
W
przypadku
pozostałych
aktywów
finansowych,
Spółka
wycenia
odpis
na
oczekiwane
straty
kredytowe
w
kwocie
równej
12-miesięcznym
oczekiwanym
stratom
kredytowym.
Jeżeli
ryzyko
kredytowe
związane
z
danym
instrumentem
finansowym
znacznie
wzrosło
od
momentu
początkowego
ujęcia,
Spółka
wycenia
odpis
na
oczekiwane
straty
kredytowe
z
tytułu
instrumentu
finansowego
w
kwocie
równej
oczekiwanym stratom kredytowym w całym okresie życia.
Zaliczki
na
poczet
dostaw
wycenia
się
według
wydatkowanych
środków
pieniężnych
oraz
zgodnie
z
otrzymanymi
fakturami
VAT
dokumentującymi udzielenie zaliczki.
Długoterminowe
należności
handlowe
wyceniane
są
co
do
zasady
w
skorygowanej
cenie
nabycia,
stosując
metodę
efektywnej
stopy
procentowej,
jednakże
kiedy
różnica
pomiędzy
wartością
w
skorygowanej
cenie
nabycia
i
wartością
w
kwocie
wymaganej
zapłaty
nie
wywiera
istotnego
wpływu
na
wyniki
finansowe
Spółki,
takie
należności
ujmuje
się
w sprawozdaniu
z sytuacji
finansowej
w
kwocie
wymaganej zapłaty.
Istotny
wpływ
na
wyniki
finansowe
to
taki
który
może
wystąpić
ze
zględu
na
charaker
bądź
wielkość
nieskorygowanych
zniekształceń
oraz
szczególne okoliczności ich wystąpienia, który mógłby zmienić ocenę wyników Spółki.