Fabryka Obrabiarek „RAFAMET” S.A.
Sprawozdanie finansowe za rok zakończony dnia 31 grudnia 2021 roku
(w tysiącach złotych)
Zasady (polityki) rachunkowości oraz dodatkowe noty objaśniające do sprawozdania finansowego
stanowią jego integralną część
20
Prezentacja aktywów z tytułu prawa do użytkowania odbywa się w ramach tej samej pozycji sprawozdawczej, w
ramach której przedstawione zostałyby aktywa, gdyby były własnością leasingobiorcy. Oznacza to, że aktywa z
tytułu prawa do użytkowania zostały zaprezentowane w poz. „rzeczowe aktywa trwałe” -, ujawniając wartość
aktywa z tytułu prawa do użytkowania w notach do sprawozdania finansowego. Zobowiązania z tytułu leasingu
Spółka zaprezentowała w linii „Pozostałe zobowiązania finansowe” odpowiednio w części długo i
krótkoterminowe, ujawniając wartość zobowiązań z tytułu leasingu w notach do sprawozdania finansowego.
Warunkowe opłaty leasingowe są ujmowane jako koszt w okresie, w którym stają się należne.
Utrata wartości niefinansowych aktywów trwałych
Na każdy dzień bilansowy Spółka ocenia, czy istnieją jakiekolwiek przesłanki wskazujące na to, że mogła
nastąpić utrata wartości któregoś ze składników niefinansowych aktywów trwałych. W razie stwierdzenia, że
przesłanki takie zachodzą, lub w razie konieczności przeprowadzenia corocznego testu sprawdzającego, czy
nastąpiła utrata wartości, Spółka dokonuje oszacowania wartości odzyskiwalnej danego składnika aktywów lub
ośrodka wypracowującego środki pieniężne, do którego dany składnik aktywów należy.
Wartość odzyskiwalna składnika aktywów lub ośrodka wypracowującego środki pieniężne odpowiada wartości
godziwej pomniejszonej o koszty doprowadzenia do sprzedaży tego składnika aktywów lub odpowiednio
ośrodka wypracowującego środki pieniężne, lub jego wartości użytkowej, zależnie od tego, która z nich jest
wyższa. Wartość odzyskiwalną ustala się dla poszczególnych aktywów, chyba że dany składnik aktywów nie
generuje samodzielnie wpływów pieniężnych, które są w większości niezależne od generowanych przez inne
aktywa lub grupy aktywów. Jeśli wartość bilansowa składnika aktywów jest wyższa niż jego wartość
odzyskiwalna, ma miejsce utrata wartości i dokonuje się wówczas odpisu do ustalonej wartości odzyskiwalnej.
Przy szacowaniu wartości użytkowej prognozowane przepływy pieniężne są dyskontowane do ich wartości
bieżącej przy zastosowaniu stopy dyskontowej przed uwzględnieniem skutków opodatkowania
odzwierciedlającej bieżące rynkowe oszacowanie wartości pieniądza w czasie oraz ryzyko typowe dla danego
składnika aktywów. Odpisy aktualizujące z tytułu utraty wartości składników majątkowych używanych w
działalności kontynuowanej ujmuje się w tych kategoriach kosztów, które odpowiadają funkcji składnika
aktywów, w przypadku którego stwierdzono utratę wartości.
Na każdy dzień bilansowy Spółka ocenia, czy występują przesłanki wskazujące na to, że odpis aktualizujący
z tytułu utraty wartości, który był ujęty w okresach poprzednich w odniesieniu do danego składnika aktywów
jest zbędny, lub czy powinien zostać zmniejszony. Jeżeli takie przesłanki występują, Spółka szacuje wartość
odzyskiwalną tego składnika aktywów. Poprzednio ujęty odpis aktualizujący z tytułu utraty wartości ulega
odwróceniu wtedy i tylko wtedy, gdy od momentu ujęcia ostatniego odpisu aktualizującego nastąpiła zmiana
wartości szacunkowych stosowanych do ustalenia wartości odzyskiwalnej danego składnika aktywów. W takim
przypadku, podwyższa się wartość bilansową składnika aktywów do wysokości jego wartości odzyskiwalnej.
Podwyższona kwota nie może przekroczyć wartości bilansowej składnika aktywów, jaka zostałaby ustalona
(po uwzględnieniu umorzenia), gdyby w ubiegłych latach nie ujęto odpisu aktualizującego z tytułu utraty
wartości w odniesieniu do tego składnika aktywów. Odwrócenie odpisu aktualizującego z tytułu utraty wartości
składnika aktywów ujmuje się niezwłocznie jako przychód. Po odwróceniu odpisu aktualizującego, w kolejnych
okresach odpis amortyzacyjny dotyczący danego składnika jest korygowany w sposób, który pozwala w ciągu
pozostałego okresu użytkowania tego składnika aktywów dokonywać systematycznego odpisania jego
zweryfikowanej wartości bilansowej pomniejszonej o wartość końcową.
Koszty finansowania zewnętrznego
Koszty finansowania zewnętrznego są kapitalizowane jako część kosztu wytworzenia środków trwałych,
nieruchomości inwestycyjnych, aktywów niematerialnych. Na koszty finansowania zewnętrznego składają się
odsetki wyliczone przy zastosowaniu metody efektywnej stopy procentowej, obciążenia finansowe z tytułu
umów leasingu finansowego oraz różnice kursowe powstałe w związku z finansowaniem zewnętrznym do
wysokości odpowiadającej korekcie kosztu odsetek.
Udziały i akcje w jednostkach zależnych, stowarzyszonych i wspólnych przedsięwzięciach
Udziały i akcje w jednostkach zależnych, stowarzyszonych i wspólnych przedsięwzięciach wykazywane są
według kosztu historycznego po uwzględnieniu odpisów z tytułu utraty wartości.