Roczne jednostkowe sprawozdanie finansowe
za okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2021 roku
(kwoty w tabelach wyrażone są w tysiącach złotych, o ile nie podano inaczej)
Dzień ujęcia aktywów finansowych
Aktywa finansowe uznaje się za nabyte w momencie zawarcia przez jednostkę kontraktu będącego instrumentem finansowym.
Wprowadza się je do ksiąg pod datą zawarcia kontraktu bez względu na przewidziany w umowie termin rozliczenia transakcji z
wyjątkiem instrumentów nabywanych na rynku regulowanym, które wprowadza się pod datą rozliczenia transakcji. W przypadku
instrumentów finansowych nabywanych na rynku regulowanym ujęcie w księgach następuje na dzień rozliczenia transakcji.
Klasyfikacja opiera się na kryterium celu nabycia inwestycji, której dokonuje się na moment początkowy ujęcia aktywów finansowych.
Rezerwy
Rezerwy tworzone są, gdy na Spółce ciąży obecny, prawny lub zwyczajowo oczekiwany obowiązek wynikający ze zdarzeń przeszłych i
prawdopodobne jest, że wypełnienie tego obowiązku spowoduje konieczność wypływu środków zawierających w sobie korzyści
ekonomiczne oraz gdy można dokonać wiarygodnego szacunku kwoty tego obowiązku.
Aktywa finansowe wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy
- Akcje spółek notowanych na giełdzie papierów wartościowych, które Spółka utrzymuje w portfelu ze względu na krótkoterminowe
wahania kursów oraz instrumenty pochodne. Do kategorii tej zaliczane są również udziały Spółek. Podlegają wycenie do wartości
godziwej, a skutki wyceny odnoszone są na wynik finansowy bieżącego okresu.
Aktywa wyceniane według zamortyzowanego kosztu
- Obligacje, które charakteryzują się stałymi lub możliwymi do określenia płatnościami oraz ustalonym terminem wymagalności, które
Spółka jest w stanie lub zamierza utrzymywać do terminu wymagalności.
Aktywa trwałe (i grupy do zbycia) sklasyfikowane jako przeznaczone do sprzedaży wycenia się po niższej spośród dwóch wartości:
pierwotnej wartości bilansowej lub wartości godziwej, pomniejszonej o koszty związane ze sprzedażą. W sprawozdaniu z sytuacji
finansowej aktywa przeznaczone do zbycia (lub grupa do zbycia) prezentowana jest w osobnej pozycji aktywów obrotowych. Jeżeli z
grupą do zbycia związane są zobowiązania jakie będą przekazane w transakcji sprzedaży łącznie z grupą do zbycia, zobowiązania te
prezentowane są jako osobna pozycja zobowiązań krótkoterminowych.
- Pozostałe aktywa
Aktywa trwałe i grupy aktywów do zbycia klasyfikuje się jako przeznaczone do sprzedaży, jeśli ich wartość bilansowa zostanie odzyskana
raczej w wyniku transakcji sprzedaży niż w wyniku ich dalszego użytkowania. Warunek ten uznaje się za spełniony wyłącznie wówczas,
gdy wystąpienie transakcji sprzedaży jest bardzo prawdopodobne, a składnik aktywów (lub grupa do zbycia) jest dostępny do
natychmiastowej sprzedaży w swoim obecnym stanie. Klasyfikacja składnika aktywów jako przeznaczonego do zbycia zakłada zamiar
kierownictwa spółki do dokonania transakcji sprzedaży w ciągu roku od momentu zmiany klasyfikacji.
- Pozostałe należności - w pozycji pozostałe należności Spółka prezentuje głównie rozliczenia międzyokresowe oraz należności z tytułu
udzielonych zaliczek pracownikom oraz kontrahentom.
Czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów dokonywane są w odniesieniu do poniesionych kosztów dotyczących przyszłych okresów
sprawozdawczych. Odpisy czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów następują proporcjonalnie do upływu czasu. Czas i sposób
rozliczenia jest uzasadniony charakterem rozliczanych kosztów, z zachowaniem zasady ostrożnej wyceny.
Zobowiązania finansowe
Zobowiązania finansowe ujmowane są początkowo w wartości godziwej, pomniejszonej o bezpośrednie koszty transakcyjne. Na dzień
bilansowy wyceny dokonuje się w zamortyzowanym koszcie z zastosowaniem efektywnej stopy procentowej. Metoda efektywnej stopy
procentowej służy do obliczania zamortyzowanego kosztu zobowiązania i do alokowania kosztów odsetkowych w odpowiednim okresie.
Do zobowiązań finansowych Spółki zalicza głównie:
- zobowiązania z tytułu emisji dłużnych papierów wartościowych,
- zobowiązania z tytułu leasingu finansowego,
- zobowiązania z tytułu otrzymanych pożyczek.
Obligacje są wyceniane w zamortyzowanym koszcie, a skutki wyceny odnoszone są na wynik finansowy bieżącego okresu. Jeżeli nie ma
możliwości wyznaczenia przepływów pieniężnych w celu wyliczenia zamortyzowanego kosztu na dzień bilansowy, wówczas wyceny
dokonuje się w oparciu o cenę nabycia powiększoną o należne odsetki wyliczone przy zastosowaniu nominalnej stopy procentowej.
Aktywa finansowe uznaje się za nabyte w momencie zawarcia przez jednostkę kontraktu będącego instrumentem finansowym.
Wprowadza się je do ksiąg pod datą zawarcia kontraktu bez względu na przewidziany w umowie termin rozliczenia transakcji z
wyjątkiem instrumentów nabywanych na rynku regulowanym, które wprowadza się pod datą rozliczenia transakcji. W przypadku
instrumentów finansowych nabywanych na rynku regulowanym ujęcie w księgach następuje na dzień rozliczenia transakcji.
Powyższe zasady nie mają zastosowania do pozycji zabezpieczanych i instrumentów zabezpieczających.
- Pożyczki i należności własne
To nie będące instrumentami pochodnymi aktywa finansowe o ustalonych lub możliwych do ustalenia płatnościach, nie notowane na
aktywnym rynku. Powstają wówczas, gdy Spółka wydaje środki pieniężne, dostarcza towary lub usługi bezpośrednio dłużnikowi, nie
mając intencji zaklasyfikowania tych należności do aktywów finansowych wycenianych w wartości godziwej przez wynik finansowy,
przeznaczonych do obrotu, dostępnych do sprzedaży lub przeznaczonych do sprzedaży.
- Należności z tytułu dostaw i usług ujmuje się początkowo według wartości godziwej. Po początkowym ujęciu należności te wycenia
się w wysokości zamortyzowanego kosztu przy zastosowaniu efektywnej stopy procentowej, z uwzględnieniem odpisów z tytułu utraty
wartości, z wyjątkiem należności krótkoterminowych, gdzie ujęcie odsetek byłoby nieistotne. Odpisów z tytułu utraty wartości
należności dokonuje się, gdy istnieją obiektywne dowody na to, że jednostka nie będzie w stanie otrzymać wszystkich należnych kwot.
- Pożyczki udzielone wycenia się w zamortyzowanym koszcie. Jeżeli pożyczki nie mają ustalonego terminu wymagalności lub z innych
przyczyn nie ma możliwości wyznaczenia przepływów pienieżnych w celu wyliczenia zamortyzowanego kosztu na dzień bilansowy,
wówczas wyceny dokonuje się powiększając kwotę pożyczki, pozostającej do spłaty na dzień bilansowy, o należne odsetki wyliczone
przy zastosowaniu nominalnej stopy procentowej.
© 2022 FIGURES Kancelaria Rachunkowa Sp. z o.o. 7