ELEKTROTIM S.A. – Roczne jednostkowe sprawozdanie finansowe za 2021 rok
Strona 12 z 77
• składnik aktywów finansowych jest utrzymywany zgodnie z modelem biznesowym, którego celem jest
utrzymywanie aktywów finansowych dla uzyskania przepływów pieniężnych wynikających z umowy,
• warunki umowy dotyczącej składnika aktywów finansowych powodują powstawanie w określonych
terminach przepływów pieniężnych, które są wyłącznie spłatą kwoty głównej i odsetek od wartości
nominalnej pozostałej do spłaty.
Do kategorii aktywów finansowych wycenianych w zamortyzowanym koszcie Spółka zalicza:
• pożyczki,
• należności z tytułu dostaw i usług oraz pozostałe należności (z wyłączeniem tych, dla których nie stosuje
się zasad MSSF 9),
• środki pieniężne i ich ekwiwalenty,
• dłużne papiery wartościowe.
Wymienione klasy aktywów finansowych prezentowane są w jednostkowym sprawozdaniu z sytuacji
finansowej w podziale na aktywa długoterminowe i krótkoterminowe.
Wycena krótkoterminowych należności oraz środków pieniężnych i ich ekwiwalentów odbywa się w
wartości wymagającej zapłaty ze względu na nieznaczące efekty dyskonta.
Przychody z tytułu odsetek, zyski i straty z tytułu utraty wartości oraz różnice kursowe związane z tymi
aktywami obliczane są i ujmowane w wyniku finansowym w taki sam sposób, jak ma to miejsce w przypadku
aktywów finansowych wycenianych w zamortyzowanym koszcie. Pozostałe zmiany wartości godziwej tych
aktywów ujmowane są przez pozostałe całkowite dochody. W momencie zaprzestania ujmowania
składnika aktywów finansowych wycenianych w wartości godziwej przez pozostałe całkowite dochody
skumulowane zyski lub straty rozpoznane wcześniej w pozostałych całkowitych dochodach podlegają
przeklasyfikowaniu z kapitału do wyniku. Składnik aktywów finansowych wycenia się w wartości godziwej
przez wynik, jeżeli nie spełnia kryteriów wyceny w zamortyzowanym koszcie lub w wartości godziwej przez
pozostałe całkowite dochody oraz nie jest instrumentem kapitałowym wyznaczonym w momencie
początkowego ujęcia do wyceny w wartości godziwej przez pozostałe całkowite dochody. Ponadto do tej
kategorii Spółka zalicza aktywa finansowe wyznaczone przy początkowym ujęciu do wyceny w wartości
godziwej przez wynik ze względu na spełnienie kryteriów określonych w MSSF 9.
Do tej kategorii zaliczane są:
• wszystkie instrumenty pochodne wykazywane w sprawozdaniu z sytuacji finansowej w odrębnej pozycji
„Pochodne instrumenty finansowe”, za wyjątkiem pochodnych instrumentów
• akcje i udziały spółek innych niż spółki zależne i stowarzyszone,
• jednostki uczestnictwa i certyfikaty inwestycyjne funduszy inwestycyjnych Instrumenty należące do tej
kategorii wyceniane są w wartości godziwej, a skutki wyceny ujmowane są w wyniku odpowiednio w pozycji
„Przychody finansowe” lub „Koszty finansowe”. Zyski i straty z wyceny aktywów finansowych określone są
przez zmianę wartości godziwej ustalonej na podstawie bieżących na dzień bilansowy cen pochodzących
z aktywnego rynku lub na podstawie technik wyceny, jeżeli aktywny rynek nie istnieje. Dywidendy z
instrumentów kapitałowych zaliczonych do tej kategorii ujmowane są w wyniku w pozycji „Przychodów
finansowych” po spełnieniu warunków rozpoznania przychodów z tytułu dywidend określonych w MSSF 9,
Aktywa finansowe zaliczone do kategorii wycenianych w zamortyzowanym koszcie oraz wycenianych w
wartości godziwej przez pozostałe całkowite dochody ze względu na model biznesowy i charakter
przepływów z nimi związanych podlegają ocenie na każdy dzień bilansowy w celu ujęcia oczekiwanych
strat kredytowych, niezależnie od tego, czy wystąpiły przesłanki utraty wartości. Sposób dokonywania tej
oceny i szacowania odpisów z tytułu oczekiwanych strat kredytowych różni się dla poszczególnych klas
aktywów finansowych.
Dla należności z tytułu dostaw i usług Spółka szacuje je w sposób indywidualny, tj. ryzyko kredytowe
każdego z kontrahentów jest indywidualnie oceniane.
Należności na dzień bilansowy wykazuje się w kwocie wymagającej zapłaty z zachowaniem zasad
ostrożnej wyceny, w wartości netto – po uwzględnieniu odpisów aktualizujących należności.
Na należności zagrożone, które z dużym prawdopodobieństwem nie zostaną uregulowane po
uwzględnieniu posiadanych zabezpieczeń, Spółka dokonuje odpisu aktualizacyjnego stosując poniższe
zasady:
1. odpisy aktualizacyjne, na należności nieuregulowane w ciągu 90 dni od terminu wymagalności,
dokonywane są raz na kwartał, wg stanu na koniec każdego kwartału. Odpis aktualizacyjny
dokonywany jest w części niezabezpieczonej wartości należności,
2. w przypadku złożenia przez dłużnika lub osobę trzecią wniosku o otwarcie postępowania
upadłościowego dokonywany jest odpis aktualizacyjny. Odpis aktualizacyjny dokonywany jest w
części niezabezpieczonej wartości należności,
3. dla przypadków określonych powyżej, odstępstwo od wyżej przyjętych zasad będzie wymagało decyzji
Zarządu w formie pisemnej.