Aktywa finansowe wyceniane w wartości godziwej poprzez pozostałe całkowite dochody
Do tej grupy zalicza się aktywa finansowe, z których przepływy stanowią wyłącznie płatność kapitału i odsetek oraz te,
które zgodnie z modelem biznesowym utrzymywane są zarówno w celu otrzymania przepływów pieniężnych wynikających
z umowy, jak i zbycia składników aktywów finansowych za wyjątkiem przychodów i kosztów z tytułu różnic kursowych
z aktywów finansowych stanowiących pozycję zabezpieczającą zgodnie z Rachunkowością zabezpieczeń stosowaną
przez Spółkę.
Utrata wartości aktywów finansowych
Aktywa finansowe, oprócz tych wycenianych w wartości godziwej poprzez rachunek zysków i strat, ocenia się pod
względem utraty wartości na każdy dzień bilansowy. Aktywa finansowe tracą wartość niezależnie od tego czy istnieją
obiektywne przesłanki utraty wartości. Dla należności handlowych Spółka stosuje matrycę odpisów, gdzie grupuje się
należności według przedziałów wiekowych i na tej podstawie szacuje się oczekiwane straty.
Wartość bilansową składnika aktywów finansowych pomniejsza się bezpośrednio o odpis z tytułu utraty wartości.
Spółka na bazie MSSF 9 wprowadziła model w zakresie ustalania odpisów aktualizujących tj. model oczekiwanych strat
kredytowych. W odniesieniu do utraty wartości Spółka przeprowadza analizę ryzyka kredytowego dla aktywów
finansowych (w tym należności z tytułu dostaw i usług, pozostałych należności), która została oparta o przyjęty model
szacowania ryzyka strat kredytowych. Dla należności z tytułu dostaw i usług oraz pozostałych należności wydzielone
zostały trzy kategorie należności tj. od spółek powiązanych, objętych ochroną ubezpieczeniową w ramach posiadanych
polis oraz należności nieubezpieczonych. Do wyodrębnionych grup i wartości należności zostały przypisane wagi
prawdopodobieństwa utraty wartości (POD), w zależności od przedziału wiekowania należności (bieżące (0) – 30 – 90 –
180 - 360). Dla grupy należności ubezpieczonych dokonano oceny wyłącznie udziału własnego (EAD) dodatkowo dzieląc
kontrahentów na klasy ryzyka, przypisując im różne wagi prawdopodobieństwa (POD) według ratingów przyjętych przez
ubezpieczycieli. Dla grupy należności ubezpieczonych (udział własny) oraz nieubezpieczonych Spółka stosuje mnożnik
odpowiadający retrospektywnie skuteczności działań windykacyjnych na przestrzeni roku obrachunkowego. Wynikiem
przyjętych zasad jest zagregowana oczekiwana strata kredytowa (ECL).
Jeśli w kolejnym okresie kwota odpisu z tytułu utraty wartości ulega zmniejszeniu, a zmniejszenie to można obiektywnie
powiązać ze zdarzeniem, które wystąpiło po dacie ujęcia utraty wartości, strata z tytułu utraty wartości ulega odwróceniu
poprzez sprawozdanie z całkowitych dochodów w zakresie odpowiadającym odwróceniu wartości bilansowej inwestycji
na dzień utraty wartości, w stopniu nieprzekraczającym wartości zamortyzowanego kosztu historycznego jaki ujętoby,
gdyby utrata wartości nie nastąpiła. Dotyczy to wszystkich aktywów z wyjątkiem instrumentów kapitałowych dostępnych
do sprzedaży. W ich przypadku wzrost wartości godziwej następujący po utracie wartości ujmuje się bezpośrednio w
kapitale własnym, za wyjątkiem przychodów z tytułu odsetek oraz różnic kursowych, które ujmowane są w wyniku
finansowym.
Wyłączanie aktywów finansowych
Spółka wyksięgowuje składnik aktywów finansowych wyłącznie wtedy, gdy wygasną prawa umowne do przepływów
pieniężnych generowanych przez taki składnik aktywów albo gdy składnik aktywów finansowych wraz z zasadniczo całym
ryzykiem i wszystkimi korzyściami związanymi z jego posiadaniem została przeniesiona na inny podmiot. Jeżeli Spółka
nie przenosi, ani nie zatrzymuje zasadniczo całego ryzyka i wszystkich korzyści związanych z posiadaniem składnika
aktywów i utrzymuje nad nim kontrolę, ujmuje zatrzymany udział w takim składniku aktywów i związane z nim
zobowiązania z tytułu potencjalnych płatności. Jeżeli natomiast Spółka zatrzymuje zasadniczo całe ryzyko i korzyści
związane z przeniesionym składnikiem aktywów, to nadal ujmuje stosowny składnik aktywów finansowych, a także objęte
zabezpieczeniem pożyczki na otrzymane przychody.
Zobowiązania z tytułu umów z klientami
Pozycja obejmuje zobowiązania z tytułu przyszłych wypływów środków Spółki. Przyszłe wypływy wynikają z działań
Spółki, które z wysokim prawdopodobieństwem wystąpią w przyszłości, w związku z ustaleniami poczynionymi w
przeszłości z kontrahentami, natomiast nie jest pewny termin lub/i kwota tychże wypływów. Rzeczywisty termin wypływu
korzyści wynika z finalnych ustaleń z kontrahentem i, w efekcie, terminu faktycznej realizacji poszczególnych planowanych
działań w postaci m.in. akcji promocyjnych, udzielonych rabatów, zorganizowanych szkoleń.
Zobowiązania finansowe oraz instrumenty kapitałowe wyemitowane przez Spółkę
Klasyfikacja jako zadłużenie lub kapitał własny
Instrumenty dłużne i kapitałowe klasyfikuje się jako zobowiązania finansowe lub jako kapitał własny, w zależności od
treści ustaleń umownych.
Instrumenty kapitałowe