Ryzyko koncentracji dużych ekspozycji
Celem
procesu
zarządzania
ryzykiem
koncentracji
dużych
ekspozycji
jest
bieżący
monitoring
poziomu
limitów
określonych
w
Rozporządzeniu
CRR.
W
celu
zabezpieczenia
się
przed
ryzykiem
przekroczenia
regulacyjnych limitów w Banku:
■
ustalane są limity wewnętrzne, niższe niż określone w Rozporządzeniu CRR,
■
prowadzony
jest
codzienny
monitoring
dużych
ekspozycji
oraz
obowiązuje
niezwłoczne
informowanie
uczestników
procesów
kredytowego
i
inwestycyjnego
w
przypadku
zanotowania
przekroczeń
limitów
wewnętrznych.
Działania
te
mają
bezpośredni
wpływ
na
decyzje
podejmowane
w
Banku
dotyczące
nowych
ekspozycji
lub
zwiększania ekspozycji istniejących.
mBank
przykłada
szczególną
wagę
do
prawidłowej
identyfikacji
skali
ryzyka
wobec
znaczących
ekspozycji
kredytowych,
które
są
zdefiniowane
w
wewnętrznych
przepisach
Banku.
W
przypadku
przekroczenia
określonej
kwoty
ekspozycji/limitu
na
klienta
lub
grupę
podmiotów
powiązanych
identyfikowanej
jako
„bulk
risk”,
finansowanie
wymaga
dodatkowej
decyzji
Zarządu
Banku
niezależnie
od
PD-ratingu
i
poziomu
szczebla decyzyjnego.
Bank
monitoruje
duże
zaangażowania
podlegające
limitowi
koncentracji,
tj.
ekspozycje
po
uwzględnieniu
skutków
ograniczenia
ryzyka
kredytowego
(art.
401-403
Rozporządzenia
CRR)
oraz
wyłączeń
(art.
390
ust.
6,
art.
400,
art.
493
ust.
3
Rozporządzenia
CRR),
które
są
równe
lub
przekraczają
10%
Tier
1.
Według
stanu
na
koniec
2022
roku
Bank
zarejestrował
jedno
duże
zaangażowanie
(po
wyłączeniach)
dla
Grupy
Commerzbanku w wysokości 1 379 mln PLN, co stanowiło 11,0% Tier 1 mBanku.
W
prowadzonej
działalności
Bank
jest
narażony
na
ryzyko
rynkowe,
czyli
ryzyko
niekorzystnej
zmiany
bieżącej
wyceny
instrumentów
finansowych
znajdujących
się
w
portfelach
Banku,
następującej
w
wyniku
zmian czynników ryzyka rynkowego, takich jak:
■
stopy procentowe,
■
kursy walutowe,
■
ceny akcji i kwotowania indeksów,
■
implikowane zmienności instrumentów opcyjnych,
■
spready
kredytowe
(w
części
odpowiadającej
za
rynkową
fluktuację
cen
papierów
dłużnych,
odzwierciedlając
wartość
spreadu
kredytowego
dla
obligacji
korporacyjnych
oraz
wartość
spreadu
pomiędzy krzywą rentowności obligacji rządowych a krzywą swap - dla obligacji rządowych).
W
zakresie
księgi
bankowej
Bank
wyróżnia
ryzyko
stopy
procentowej,
które
definiuje
jako
ryzyko
niekorzystnej
zmiany
zarówno
bieżącej
wyceny
pozycji
księgi
bankowej,
jak
i
wyniku
odsetkowego,
na
skutek zmian stóp procentowych.
3.5.1.
Organizacja zarządzania ryzykiem
Organizując
procesy
zarządzania
ryzykiem
rynkowym
Bank
przestrzega
wymogów
wynikających
z przepisów
prawa
oraz
uwzględnia
rekomendacje
nadzorcze,
w
szczególności
Rekomendacje
KNF
(m.in.
A,
C, G, I) oraz wytyczne EBA, które dotyczą zarządzania ryzykiem rynkowym.
Naczelną
zasadą
organizacji
procesu
zarządzania
ryzykiem
rynkowym
w
Banku
jest
oddzielenie
funkcji
monitoringu
i
kontroli
ryzyka
rynkowego
od
funkcji
związanych
z
podejmowaniem
i
utrzymywaniem
otwartych pozycji ryzyka rynkowego.
3.5.2.
Narzędzia i miary
Na
potrzeby
wewnętrznego
zarządzania
Bank
kwantyfikuje
ekspozycję
na
ryzyko
rynkowe,
zarówno
dla
księgi bankowej, jak i handlowej, poprzez pomiar:
■
wartości zagrożonej (VaR),
■
oczekiwanej
straty
pod
warunkiem,
że
strata
przekracza
wartość
zagrożoną
(ES
–
Expected
Shortfall),
■
wartości zagrożonej w niekorzystnych warunkach rynkowych (Stressed VaR),
■
kapitału ekonomicznego na pokrycie ryzyka rynkowego,
■
wartości testów warunków skrajnych,
■
wrażliwości
portfela
na
zmiany
cen
i
parametrów
rynkowych
(IR
BPV
–
Interest
Rate
Basis
Point
Value, CS BPV – Credit Spread Basis Point Value).