JEDNOSTKOWE SPRAWOZDANIE FINANSOWE

na dzień i za rok kończący się

31 grudnia 2022 roku

JEDNOSTKOWE SPRAWOZDANIE FINANSOWE NA DZIEŃ I ZA ROK KOŃCZĄCY SIĘ 31 GRUDNIA 2022 R.

INFORMACJE DODATKOWE (NOTY) DO JEDNOSTKOWEGO SPRAWOZDANIA FINANSOWEGO

JEDNOSTKOWE SPRAWOZDANIE FINANSOWE NA DZIEŃ I ZA ROK KOŃCZĄCY SIĘ 31 GRUDNIA 2022 R.

które stanowią integralną część jednostkowego sprawozdania finansowego

Strona | 3

za rok kończący się 31 grudnia

JEDNOSTKOWE SPRAWOZDANIE FINANSOWE NA DZIEŃ I ZA ROK KOŃCZĄCY SIĘ 31 GRUDNIA 2022 R.

które stanowią integralną część jednostkowego sprawozdania finansowego

Strona | 4

na dzień

JEDNOSTKOWE SPRAWOZDANIE FINANSOWE NA DZIEŃ I ZA ROK KOŃCZĄCY SIĘ 31 GRUDNIA 2022 R.

które stanowią integralną część jednostkowego sprawozdania finansowego

Strona | 5

za rok kończący się 31 grudnia

JEDNOSTKOWE SPRAWOZDANIE FINANSOWE NA DZIEŃ I ZA ROK KOŃCZĄCY SIĘ 31 GRUDNIA 2022 R.

Strona | 6

JEDNOSTKOWE SPRAWOZDANIE FINANSOWE NA DZIEŃ I ZA ROK KOŃCZĄCY SIĘ 31 GRUDNIA 2022 R.

Informacje dodatkowe (noty) do jednostkowego sprawozdania finansowego

(wszystkie kwoty w tysiącach złotych, chyba że podano inaczej)

1. Podstawowe dane o Spółce

Stalexport Autostrady S.A. („Spółka”) jest spółką akcyjną zarejestrowaną w Polsce pod nr KRS 16854. Siedziba Spółki mieści się w Mysłowicach przy ul. Piaskowej 20.

Na dzień 31 grudnia 2022 r. działalność Spółki obejmuje zarządzanie i doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej (działalność holdingowa), wynajem nieruchomości, a także usługi leasingu finansowego.

Spółka jest jednostką dominującą Grupy Kapitałowej Stalexport Autostrady S.A. i sporządza skonsolidowane sprawozdanie finansowe.

Spółka równocześnie wchodzi w skład Grupy Kapitałowej Atlantia S.p.A. (Włochy) i objęta jest skonsolidowanym sprawozdaniem finansowym sporządzonym przez jednostkę dominującą wyższego szczebla Atlantia S.p.A. Jednostką dominującą najwyższego szczebla jest Edizione S.p.A. (Włochy).

2. Podstawa sporządzenia jednostkowego sprawozdania finansowego

2.1. Oświadczenie zgodności

Jednostkowe sprawozdanie finansowe sporządzone zostało zgodnie z wymogami Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej, które zostały zatwierdzone przez Unię Europejską („MSSF UE”) oraz innych obowiązujących przepisów.

Jednostkowe sprawozdanie finansowe zostało zatwierdzone przez Zarząd Spółki w dniu 27 lutego 2023 r.

Spółka sporządziła także skonsolidowane sprawozdanie finansowe zgodnie z wymogami MSSF UE, które zostało zatwierdzone przez Zarząd Spółki w dniu 27 lutego 2023 r.

MSSF UE zawierają wszystkie Międzynarodowe Standardy Rachunkowości („MSR”), Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej („MSSF”) oraz związane z nimi Interpretacje Komitetu ds. Interpretacji Międzynarodowej Sprawozdawczości Finansowej („KIMSF”) poza Standardami oraz Interpretacjami, które oczekują na zatwierdzenie przez Unię Europejską, a także Standardami oraz Interpretacjami, które zostały zatwierdzone przez Unię Europejską, ale nie weszły jeszcze w życie.

2.2. Podstawa wyceny

Jednostkowe sprawozdanie finansowe zostało sporządzone w oparciu o zasadę kosztu historycznego, za wyjątkiem instrumentów kapitałowych wycenianych w wartości godziwej przez inne całkowite dochody.

2.3. Waluta funkcjonalna i prezentacyjna

Dane w jednostkowym sprawozdaniu finansowym zostały zaprezentowane w złotych polskich, walucie funkcjonalnej Spółki, po zaokrągleniu do pełnych tysięcy.

2.4. Nowe standardy i interpretacje niezastosowane w niniejszym jednostkowym sprawozdaniu finansowym

Nowe standardy, zmiany do standardów oraz interpretacji, które obowiązują dla okresów sprawozdawczych rozpoczynających się po 1 stycznia 2022 r., nie zostały uwzględnione przy sporządzaniu niniejszego jednostkowego sprawozdania finansowego. Nie przewiduje się, aby nowe standardy oraz zmiany do obecnie obowiązujących standardów mogły mieć istotny wpływ na jednostkowe sprawozdanie finansowe Spółki za okres, w którym będą one zastosowane po raz pierwszy.

JEDNOSTKOWE SPRAWOZDANIE FINANSOWE NA DZIEŃ I ZA ROK KOŃCZĄCY SIĘ 31 GRUDNIA 2022 R.

Informacje dodatkowe (noty) do jednostkowego sprawozdania finansowego

(wszystkie kwoty w tysiącach złotych, chyba że podano inaczej)

2.5. Dokonane osądy i oszacowania

Sporządzenie sprawozdania finansowego zgodnie z MSSF UE wymaga od Zarządu osądów, szacunków i założeń, które mają wpływ na przyjęte zasady oraz prezentowane wartości aktywów, pasywów, przychodów oraz kosztów. Szacunki oraz związane z nimi założenia opierają się na doświadczeniu historycznym oraz innych czynnikach uznawanych za racjonalne w danych okolicznościach i stanowią podstawę do określenia wartości bilansowych aktywów i zobowiązań, które nie wynikają bezpośrednio z innych źródeł. Faktyczne wartości mogą się różnić od wartości szacowanych.

Szacunki i związane z nimi założenia podlegają bieżącej weryfikacji. Zmiana szacunków księgowych jest ujęta w okresie, w którym dokonano zmiany lub w okresach bieżącym i przyszłych, jeżeli dokonana zmiana szacunku dotyczy zarówno okresu bieżącego, jak i okresów przyszłych.

Osądy oraz szacunki dokonywane przez Zarząd przy zastosowaniu MSSF UE, które mają istotny wpływ na jednostkowe sprawozdanie finansowe, zostały przedstawione w notach 4.4, 4.5, 14, 15, 16, 17, 18, 24, 25, 27 oraz 28.1.

Niepewność związana z rozliczeniami podatkowymi

Regulacje dotyczące podatku od towarów i usług, podatku dochodowego od osób prawnych oraz obciążeń związanych z ubezpieczeniami społecznymi podlegają częstym zmianom. Te częste zmiany powodują brak odpowiednich punktów odniesienia, niespójne interpretacje oraz nieliczne ustanowione precedensy, które mogłyby mieć zastosowanie. Obowiązujące przepisy zawierają również niejasności, które powodują różnice w opiniach, co do interpretacji prawnej przepisów podatkowych, zarówno pomiędzy organami państwowymi jak i organami państwowymi i przedsiębiorstwami.

Rozliczenia podatkowe oraz inne obszary działalności mogą być przedmiotem kontroli organów, które uprawnione są do nakładania wysokich kar i grzywien, a wszelkie dodatkowe zobowiązania podatkowe, wynikające z kontroli, muszą zostać zapłacone wraz z wysokimi odsetkami. Te warunki powodują, że ryzyko podatkowe w Polsce jest większe niż w krajach o bardziej stabilnym systemie podatkowym.

W konsekwencji, kwoty prezentowane i ujawniane w sprawozdaniach finansowych mogą się zmienić w przyszłości w wyniku ostatecznej decyzji organu kontroli podatkowej.

Z dniem 15 lipca 2016 r. do Ordynacji Podatkowej zostały wprowadzone zmiany w celu uwzględnienia postanowień Ogólnej Klauzuli Zapobiegającej Nadużyciom (GAAR). GAAR ma zapobiegać powstawaniu i wykorzystywaniu sztucznych struktur prawnych tworzonych w celu uniknięcia zapłaty podatku w Polsce. GAAR definiuje unikanie opodatkowania jako czynność dokonaną przede wszystkim w celu osiągnięcia korzyści podatkowej, sprzecznej w danych okolicznościach z przedmiotem i celem przepisów ustawy podatkowej. Nowe regulacje wymagają znacznie większego osądu przy ocenie skutków podatkowych poszczególnych transakcji.

Spółka ujmuje i wycenia należności/zobowiązania z tytułu bieżącego podatku dochodowego, a także aktywa/rezerwy z tytułu odroczonego podatku dochodowego przy zastosowaniu wymogów MSR 12 Podatek dochodowy w oparciu o dochód do opodatkowania (stratę podatkową), podstawę opodatkowania, nierozliczone straty podatkowe oraz odpowiednie stawki podatkowe, uwzględniając ocenę niepewności związanych z rozliczeniami podatkowymi.

W październiku 2018 r. Unia Europejska zatwierdziła interpretację KIMSF 23 Niepewność co do traktowania podatkowego dochodu , która obowiązuje dla okresów sprawozdawczych rozpoczynających się 1 stycznia 2019 r. lub później. Interpretacja ta wyjaśnia w jaki sposób należy stosować wymogi w zakresie ujmowania i wyceny zawarte w MSR 12 w przypadku, gdy występuje niepewność związana z ujmowaniem podatku dochodowego.

JEDNOSTKOWE SPRAWOZDANIE FINANSOWE NA DZIEŃ I ZA ROK KOŃCZĄCY SIĘ 31 GRUDNIA 2022 R.

Informacje dodatkowe (noty) do jednostkowego sprawozdania finansowego

(wszystkie kwoty w tysiącach złotych, chyba że podano inaczej)

3. Założenie kontynuacji działalności gospodarczej

Jednostkowe sprawozdanie finansowe Spółki zostało sporządzone przy założeniu kontynuowania działalności gospodarczej przez Spółkę w dającej się przewidzieć przyszłości. Biorąc pod uwagę ogólną sytuację ekonomiczną i prawną Spółki, w tym znany negatywny ekonomiczny i społeczny efekt pandemii COVID-19 oraz konfliktu zbrojnego w Ukrainie, na dzień zatwierdzenia niniejszego jednostkowego sprawozdania finansowego nie stwierdzono istnienia okoliczności wskazujących na zagrożenie kontynuowania działalności przez Spółkę. Zarząd Spółki nie jest świadomy występowania istotnych niepewności dotyczących zdarzeń lub okoliczności, które mogą nasuwać poważne wątpliwości co do zdolności Spółki do kontynuowania działalności.

4. Opis ważniejszych stosowanych zasad rachunkowości

Zastosowanie zmian do standardów oraz interpretacji, obowiązujących w odniesieniu do okresów sprawozdawczych rozpoczynających się 1 stycznia 2022 r. lub po tej dacie, nie miało istotnego wpływu na politykę rachunkowości Spółki, a w konsekwencji na niniejsze jednostkowe sprawozdanie finansowe.

Z wyjątkiem zmian wspomnianych powyżej, zasady (polityka) rachunkowości przedstawione poniżej stosowane były w sposób ciągły w odniesieniu do wszystkich okresów zaprezentowanych w jednostkowym sprawozdaniu finansowym.

4.1. Transakcje w walucie obcej

Transakcje wyrażone w walutach obcych, w dniu dokonania transakcji ujmowane są w złotych przy zastosowaniu średniego kursu NBP dla danej waluty z dnia zawarcia transakcji. Pozycje pieniężne aktywów i pasywów w walucie obcej są przeliczane na dzień bilansowy według średniego kursu NBP dla danej waluty obowiązującego na ten dzień. Różnice kursowe wynikające z rozliczenia transakcji w walutach obcych oraz wyceny bilansowej aktywów i pasywów pieniężnych wyrażonych w walutach obcych ujmowane są w zysku lub stracie bieżącego okresu. Niepieniężne pozycje aktywów i zobowiązań wyceniane według kursu historycznego w walucie obcej są przeliczane według średniego kursu NBP obowiązującego w dniu dokonania transakcji. Niepieniężne pozycje bilansowe wyrażone w walucie obcej wyceniane według wartości godziwej są przeliczane według średniego kursu NBP obowiązującego na dzień szacowania wartości godziwej.

4.2. Rzeczowe aktywa trwałe

Składniki rzeczowych aktywów trwałych ujmuje się w księgach według ceny nabycia lub kosztu wytworzenia pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne oraz odpisy z tytułu utraty wartości (patrz nota 4.11).

Cena nabycia obejmuje cenę zakupu składnika majątku oraz koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem składnika majątku do stanu zdatnego do używania, łącznie z kosztami transportu, jak też załadunku, wyładunku i składowania. Rabaty, opusty oraz inne podobne zmniejszenia i odzyski zmniejszają cenę nabycia składnika aktywów. Koszt wytworzenia składnika środków trwałych oraz środków trwałych w budowie obejmuje ogół kosztów poniesionych przez jednostkę w okresie jego budowy, montażu, przystosowania i ulepszenia poniesionych do dnia przyjęcia takiego składnika majątkowego do używania (lub do końca okresu sprawozdawczego, jeśli składnik nie został jeszcze oddany do używania).

Koszt wytworzenia obejmuje również w przypadkach, gdy jest to wymagane wstępny szacunek kosztów demontażu i usunięcia składników rzeczowych aktywów trwałych oraz przywrócenia do stanu pierwotnego.

Koszty finansowania zewnętrznego rzeczowych aktywów trwałych, które można bezpośrednio przyporządkować nabyciu, budowie lub wytworzeniu dostosowywanego składnika aktywów, tj. takiego, który wymaga znacznego czasu, aby przygotować go do zamierzonego (zgodnego z przeznaczeniem) użytkowania lub sprzedaży, podlegają aktywacji w ramach ceny nabycia lub kosztu wytworzenia tego składnika aktywów. Kosztami finansowania zewnętrznego, które można bezpośrednio przyporządkować nabyciu, budowie lub wytworzeniu dostosowywanego składnika aktywów są te koszty, których można by było uniknąć, gdyby nie

JEDNOSTKOWE SPRAWOZDANIE FINANSOWE NA DZIEŃ I ZA ROK KOŃCZĄCY SIĘ 31 GRUDNIA 2022 R.

Informacje dodatkowe (noty) do jednostkowego sprawozdania finansowego

(wszystkie kwoty w tysiącach złotych, chyba że podano inaczej)

W przypadku, gdy określony składnik rzeczowych aktywów trwałych składa się z odrębnych i istotnych części składowych o różnym okresie użytkowania, części te są traktowane jako odrębne składniki aktywów.

Zysk lub stratę ze zbycia składnika rzeczowych aktywów określa się na podstawie porównania przychodów ze zbycia z wartością bilansową zbytych aktywów i ujmuje się je w kwocie netto w zysku lub stracie bieżącego okresu w pozycji pozostałe przychody lub pozostałe koszty operacyjne.

Przeklasyfikowanie do nieruchomości inwestycyjnych

W przypadku zaprzestania wykorzystania nieruchomości na własne potrzeby i przeznaczenia jej na cele inwestycyjne, nieruchomość zostaje przeklasyfikowana do nieruchomości inwestycyjnych.

Nakłady ponoszone w terminie późniejszym

Aktywowaniu podlegają poniesione w późniejszym okresie koszty wymienianych części składnika rzeczowych aktywów trwałych, które można wiarygodnie oszacować i jest prawdopodobne, że Spółka osiągnie korzyści ekonomiczne związane z wymienianymi składnikami rzeczowych aktywów trwałych. Nakłady ponoszone w związku z bieżącym utrzymaniem składników rzeczowych aktywów trwałych są ujmowane jako koszty bieżącego okresu w momencie poniesienia.

Amortyzacja

Składniki rzeczowych aktywów trwałych, względnie ich istotne i odrębne części składowe, amortyzowane są metodą liniową przez przewidywany okres użytkowania przy uwzględnieniu przewidywanej przy likwidacji ceny sprzedaży netto pozostałości środka trwałego (wartości rezydualnej). Grunty nie są amortyzowane.

Spółka przyjęła poniższe okresy użytkowania dla poszczególnych kategorii rzeczowych aktywów trwałych:

▪ budynki i budowle 25-40 lat

▪ urządzenia techniczne i maszyny 1-15 lat

▪ środki transportu 5 lat

▪ inne środki trwałe 1-5 lat

Poprawność przyjętych okresów użytkowania, metod amortyzacji oraz wartości rezydualnych środków trwałych (o ile nie jest nieznaczna) jest przez Spółkę corocznie weryfikowana.

4.3. Wartości niematerialne

Wartości niematerialne nabyte przez Spółkę wykazywane są w oparciu o cenę ich nabycia, pomniejszoną o odpisy amortyzacyjne oraz odpisy aktualizacyjne z tytułu utraty wartości (patrz nota 4.11).

Nakłady poniesione w terminie późniejszym

Późniejsze wydatki na składniki istniejących wartości niematerialnych podlegają aktywowaniu tylko wtedy, gdy zwiększają przyszłe korzyści ekonomiczne związane z danym składnikiem. Pozostałe nakłady są ujmowane jako koszty w momencie poniesienia.

JEDNOSTKOWE SPRAWOZDANIE FINANSOWE NA DZIEŃ I ZA ROK KOŃCZĄCY SIĘ 31 GRUDNIA 2022 R.

Informacje dodatkowe (noty) do jednostkowego sprawozdania finansowego

(wszystkie kwoty w tysiącach złotych, chyba że podano inaczej)

Wartości niematerialne amortyzowane są metodą liniową biorąc pod uwagę okres ich użytkowania, chyba że nie jest on określony. Szacunkowy okres użytkowania jest następujący:

▪ prawa autorskie do 5 lat

▪ oprogramowanie komputerowe do 5 lat

▪ licencje 3-5 lat

Poprawność stosowanych okresów użytkowania, metod amortyzacji oraz wartości rezydualnych wartości niematerialnych jest weryfikowana na każdy dzień bilansowy i w uzasadnionych przypadkach korygowana.

4.4. Nieruchomości inwestycyjne

Nieruchomość inwestycyjna to nieruchomość (grunt, budynek lub część budynku albo oba te elementy), posiadana (przez Spółkę jako właściciela lub leasingobiorcę w formie składnika aktywów z tytułu prawa do użytkowania) w celu uzyskania przychodów z tytułu najmu lub utrzymywania w posiadaniu ze względu na wzrost wartości, względnie dla obu tych korzyści.

Nieruchomość inwestycyjną posiadaną na własność początkowo wycenia się według ceny nabycia lub kosztu wytworzenia. Po początkowym ujęciu takie nieruchomości inwestycyjne wycenia się według ceny nabycia lub kosztu wytworzenia pomniejszonych o odpisy amortyzacyjne oraz odpisy z tytułu utraty wartości.

Nieruchomości inwestycyjne są amortyzowane metodą liniową przez okres użytkowania przy uwzględnieniu przewidywanej wartości końcowej.

Biorąc po uwagę, że posiadana przez Spółkę część budynku biurowego oraz jego elementy składowe tylko w nieznacznej części są wykorzystywane w czynnościach administracyjnych, wszystkie te aktywa są traktowane w całości jako nieruchomość inwestycyjna. Dla ww. budynku biurowego Spółka przyjęła 40-letni okres użytkowania.

Nieruchomość inwestycyjną posiadaną przez Spółkę w formie składnika aktywów z tytułu prawa do użytkowania ujmuje się i wycenia zgodnie z zasadami opisanymi w nocie 4.5 tj. wg kosztu pomniejszonego o odpisy amortyzacyjne oraz odpisy z tytułu utraty wartości, z uwzględnieniem korekt wynikających z aktualizacji wyceny zobowiązań z tytułu leasingu, w korespondencji z którymi aktywa te zostały pierwotnie rozpoznane.

4.5. Leasing

Na początku umowy Spółka ocenia, czy umowa jest leasingiem lub, czy zawiera leasing. Umowa jest leasingiem lub zawiera leasing, jeżeli na jej mocy przekazuje się prawo do kontroli użytkowania zidentyfikowanego składnika aktywów na dany okres w zamian za wynagrodzenie. Spółka ocenia ponownie, czy umowa jest leasingiem lub czy zawiera leasing tylko wtedy, gdy warunki umowy ulegną zmianie.

Aby ocenić, czy umową przekazuje się prawo sprawowania kontroli nad użytkowaniem danego składnika aktywów przez dany okres, Spółka ocenia, czy przez cały okres użytkowania klient dysponuje łącznie następującymi prawami:

▪ prawem do uzyskania zasadniczo wszystkich korzyści ekonomicznych z użytkowania zidentyfikowanego składnika aktywów; oraz

▪ prawem do kierowania użytkowaniem zidentyfikowanego składnika aktywów.

Jeżeli klient ma prawo do sprawowania kontroli nad użytkowaniem zidentyfikowanego składnika aktywów jedynie przez część okresu obowiązywania umowy, umowa zawiera leasing w odniesieniu do tej części okresu.

JEDNOSTKOWE SPRAWOZDANIE FINANSOWE NA DZIEŃ I ZA ROK KOŃCZĄCY SIĘ 31 GRUDNIA 2022 R.

Informacje dodatkowe (noty) do jednostkowego sprawozdania finansowego

(wszystkie kwoty w tysiącach złotych, chyba że podano inaczej)

Spółka jako leasingodawca

Spółka ujmuje aktywa oddane w leasing finansowy w jednostkowym sprawozdaniu z sytuacji finansowej i prezentuje je jako należności w kwocie równej inwestycji leasingowej netto. W ramach leasingu finansowego następuje przekazanie przez Spółkę zasadniczo całego ryzyka i pożytków związanych z tytułem prawnym, w związku z czym należne opłaty leasingowe Spółka traktuje jako spłaty należności głównej i przychody finansowe, które są dla niej zwrotem zainwestowanych środków i wynagrodzeniem za świadczone usługi.

Umowy leasingowe niebędące umowami leasingu finansowego są traktowane jak leasing operacyjny.

Płatności z tytułu zawartych przez Spółkę umów leasingu operacyjnego ujmowane są w zysku lub stracie bieżącego okresu liniowo przez okres trwania leasingu.

Spółka jako leasingobiorca

W dacie rozpoczęcia Spółka ujmuje składnik aktywów z tytułu prawa do użytkowania oraz zobowiązanie z tytułu leasingu.

W dacie rozpoczęcia Spółka wycenia składnik aktywów z tytułu prawa do użytkowania według kosztu obejmującego kwotę początkowej wyceny zobowiązania z tytułu leasingu skorygowaną o wszelkie opłaty leasingowe zapłacone w dacie rozpoczęcia lub przed tą datą, pomniejszone o wszelkie otrzymane zachęty leasingowe, wszelkie początkowe koszty bezpośrednie poniesione przez Spółkę, oraz szacunek kosztów, które mają zostać poniesione przez Spółkę w związku z demontażem i usunięciem bazowego składnika aktywów, przeprowadzeniem renowacji miejsca, w którym się znajdował, lub przeprowadzeniem renowacji bazowego składnika aktywów do stanu wymaganego przez warunki leasingu.

Po początkowym ujęciu Spółka wycenia składnik aktywów z tytułu prawa do użytkowania według kosztu pomniejszonego o odpisy amortyzacyjne i odpisy z tytułu utraty wartości oraz skorygowanego w rezultacie ewentualnej aktualizacji wyceny zobowiązania z tytułu leasingu. Składniki aktywów z tytułu prawa do użytkowania są amortyzowane metodą liniową od daty rozpoczęcia leasingu do końca okresu obowiązywania umowy.

W dacie rozpoczęcia Spółka wycenia zobowiązanie z tytułu leasingu w wysokości wartości bieżącej opłat leasingowych pozostających do zapłaty w tej dacie. Opłaty leasingowe dyskontuje się z zastosowaniem stopy procentowej leasingu, a jeżeli stopy tej nie można łatwo ustalić, za pomocą krańcowej stopy procentowej Spółki.

W dacie rozpoczęcia opłaty leasingowe zawarte w wycenie zobowiązania z tytułu leasingu obejmują:

▪ stałe opłaty leasingowe pomniejszone o wszelkie należne zachęty leasingowe;

▪ zmienne opłaty leasingowe, które zależą od indeksu lub stawki, wycenione początkowo z zastosowaniem tego indeksu lub tej stawki zgodnie z ich wartością w dacie rozpoczęcia;

▪ kwoty, których zapłaty przez Spółkę oczekuje się w ramach gwarantowanej wartości końcowej;

▪ cenę wykonania opcji kupna, jeżeli można z wystarczającą pewnością założyć, że Spółka skorzysta z tej opcji; oraz

▪ kary pieniężne za wypowiedzenie leasingu, jeżeli w warunkach leasingu przewidziano, że Spółka może skorzystać z opcji wypowiedzenia leasingu.

JEDNOSTKOWE SPRAWOZDANIE FINANSOWE NA DZIEŃ I ZA ROK KOŃCZĄCY SIĘ 31 GRUDNIA 2022 R.

Informacje dodatkowe (noty) do jednostkowego sprawozdania finansowego

(wszystkie kwoty w tysiącach złotych, chyba że podano inaczej)

▪ zwiększenie wartości bilansowej w celu odzwierciedlenia odsetek od zobowiązania z tytułu leasingu;

▪ zmniejszenie wartości bilansowej w celu uwzględnienia zapłaconych opłat leasingowych; oraz

▪ zaktualizowanie wyceny wartości bilansowej w celu uwzględnienia ponownej oceny lub zmiany leasingu, lub w celu uwzględnienia zaktualizowanych zasadniczo stałych opłat leasingowych.

Spółka uznaje kwotę aktualizacji wyceny zobowiązania z tytułu leasingu jako korektę składnika aktywów z tytułu prawa do użytkowania, lub, jest jeżeli wartość bilansowa tego składnika aktywów została zredukowana do zera, ujmuje w zysku lub stracie za okres sprawozdawczy.

Po dacie rozpoczęcia, o ile koszty te nie zostały uwzględnione w wartości bilansowej innego składnika aktywów, Spółka ujmuje w zysku lub stracie za okres sprawozdawczy zarówno:

▪ odsetki od zobowiązania z tytułu leasingu; oraz

▪ zmienne opłaty leasingowe nieuwzględnione w wycenie zobowiązania z tytułu leasingu w okresie, w którym ma miejsce zdarzenie lub zachodzi warunek, które uruchamiają te płatności.

Jeżeli składnik aktywów z tytułu prawa do użytkowania spełnia definicję nieruchomości inwestycyjnej, jest prezentowany w jednostkowym sprawozdaniu z sytuacji finansowej jako nieruchomość inwestycyjna, w innych przypadkach Spółka uwzględnia rzeczone aktywa w ramach tej samej pozycji, w ramach której przedstawione zostałyby odpowiednie bazowe składniki aktywów, gdyby były własnością Spółki. Z obowiązania z tytułu leasingu prezentowane są oddzielnie od innych zobowiązań, w podziale na zobowiązania krótkoterminowe i długoterminowe.

W przypadku leasingów krótkoterminowych oraz leasingów, w ramach których bazowy składnik aktywów ma niską wartość, Spółka ujmuje opłaty leasingowe jako koszty metodą liniową w trakcie okresu leasingu.

Wieczyste użytkowanie gruntów

W ocenie Spółki użytkowanie wieczyste gruntu spełnia przesłanki do identyfikacji leasingu.

4.6. Inwestycje w jednostkach zależnych i stowarzyszonych

Spółka wycenia inwestycje w jednostki zależne i jednostki stowarzyszone według ceny nabycia pomniejszonej o odpisy z tytułu utraty wartości (patrz nota 4.11).

4.7. Zapasy

Składniki zapasów wycenia się w cenie nabycia lub koszcie wytworzenia, nie wyższych od możliwej do uzyskania ceny sprzedaży netto. Cenę nabycia lub koszt wytworzenia pozostałych zapasów ustala się metodą pierwsze weszło, pierwsze wyszło. Cena nabycia obejmuje cenę zakupu powiększoną o koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem składnika aktywów do stanu zdatnego do używania lub wprowadzenia do obrotu.

4.8. Aktywa trwałe przeznaczone do sprzedaży

Aktywa trwałe (lub aktywa i zobowiązania stanowiące grupę przeznaczoną do zbycia), co do których zakładane jest, że wypracują one korzyści dla jednostki w wyniku sprzedaży, a nie w wyniku długotrwałego użytkowania, są klasyfikowane jako przeznaczone do sprzedaży. Bezpośrednio przed przeklasyfikowaniem do aktywów trwałych przeznaczonych do sprzedaży, aktywa te (lub składniki grupy przeznaczonej do zbycia) wyceniane są zgodnie z zasadami rachunkowości Spółki. Następnie na dzień początkowej klasyfikacji jako przeznaczone do sprzedaży, aktywa trwałe lub grupa przeznaczona do zbycia są ujmowane według niższej z dwóch wartości: wartości bilansowej lub wartości godziwej pomniejszonej o koszty doprowadzenia do sprzedaży.

JEDNOSTKOWE SPRAWOZDANIE FINANSOWE NA DZIEŃ I ZA ROK KOŃCZĄCY SIĘ 31 GRUDNIA 2022 R.

Informacje dodatkowe (noty) do jednostkowego sprawozdania finansowego

(wszystkie kwoty w tysiącach złotych, chyba że podano inaczej)

4.9. Instrumenty finansowe inne niż instrumenty pochodne

4.9.1. Ujmowanie oraz początkowa wycena

Spółka ujmuje składnik aktywów finansowych lub zobowiązanie finansowe w jednostkowym sprawozdaniu z sytuacji finansowej wtedy i tylko wtedy, gdy staje się związana postanowieniami umowy instrumentu.

Z wyjątkiem należności z tytułu dostaw i usług które nie mają istotnego komponentu finansowania, w momencie początkowego ujęcia Spółka wycenia składnik aktywów finansowych lub zobowiązanie finansowe w jego wartości godziwej, którą w przypadku aktywów finansowych lub zobowiązań finansowych niewycenianych w wartości godziwej przez wynik finansowy powiększa się lub pomniejsza o koszty transakcyjne, które można bezpośrednio przypisać do nabycia lub emisji tych aktywów finansowych lub zobowiązań finansowych.

Należności z tytułu dostaw i usług, które nie mają istotnego komponentu finansowania w momencie początkowego ujęcia wycenianie są po cenie transakcyjnej.

4.9.2. Klasyfikacja i wycena po początkowym ujęciu

Aktywa finansowe

Spółka w momencie początkowego ujęcia klasyfikuje składnik aktywów finansowych jako wyceniany po początkowym ujęciu w zamortyzowanym koszcie albo w wartości godziwej przez inne całkowite dochody (inwestycje w instrumenty dłużne oraz inwestycje w instrumenty kapitałowe) bądź w wartości godziwej przez wynik finansowy na podstawie:

a) modelu biznesowego Spółki w zakresie zarządzania aktywami finansowymi; oraz

b) charakterystyki wynikających z umowy przepływów pieniężnych dla składnika aktywów finansowych.

Składnik aktywów finansowych wycenia się w zamortyzowanym koszcie, jeśli spełnione są oba poniższe warunki a aktywa te nie są zakwalifikowane jako wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy:

(i) składnik aktywów finansowych jest utrzymywany zgodnie z modelem biznesowym, którego celem jest utrzymywanie aktywów finansowych dla uzyskiwania przepływów pieniężnych wynikających z umowy;

(ii) warunki umowy dotyczącej składnika aktywów finansowych powodują powstawanie w określonych terminach przepływów pieniężnych, które są jedynie spłatą kwoty głównej i odsetek od kwoty głównej pozostałej do spłaty.

Zysk lub stratę na wycenianym w zamortyzowanym koszcie składniku aktywów finansowych, który nie jest częścią powiązania zabezpieczającego, ujmuje się w wyniku finansowym, gdy zaprzestano ujmowania tego składnika, poprzez amortyzację lub w celu ujęcia zysków lub strat z tytułu utraty wartości.

Wszelkie dodatnie i ujemne różnice kursowe z tytułu aktywów pieniężnych ujmowane są w wyniku finansowym.

Inwestycje w instrumenty dłużne są wyceniane w wartości godziwej przez inne całkowite dochody, jeżeli spełnione są oba poniższe warunki a aktywa te nie są zakwalifikowane jako wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy:

(i) składnik aktywów finansowych jest utrzymywany zgodnie z modelem biznesowym, którego celem jest zarówno otrzymywanie przepływów pieniężnych wynikających z umowy, jak i sprzedaż składników aktywów finansowych; oraz

(ii) warunki umowy dotyczącej składnika aktywów finansowych powodują powstawanie w określonych terminach przepływów pieniężnych, które są jedynie spłatą kwoty głównej i odsetek od kwoty głównej pozostałej do spłaty.

JEDNOSTKOWE SPRAWOZDANIE FINANSOWE NA DZIEŃ I ZA ROK KOŃCZĄCY SIĘ 31 GRUDNIA 2022 R.

Informacje dodatkowe (noty) do jednostkowego sprawozdania finansowego

(wszystkie kwoty w tysiącach złotych, chyba że podano inaczej)

Zgodnie z opcją przewidzianą w MSSF 9 Instrumenty finansowe , inwestycje w instrumenty kapitałowe, które nie są przeznaczone do obrotu, są wyceniane przez Spółkę w wartości godziwej (przy czym w określonych przypadkach cena nabycia może być jej najlepszym szacunkiem), której zmiany ujmowane będą w innych całkowitych dochodach (bez możliwości późniejszego przeniesienia do zysku lub straty bieżącego okresu). Dywidendy z takich inwestycji są ujmowane w wyniku finansowym, chyba że dywidendy te w oczywisty sposób stanowią odzyskanie części kosztów inwestycji.

Aktywa finansowe niezaklasyfikowane jako wyceniane w zamortyzowanym koszcie albo w wartości godziwej przez inne całkowite dochody wycenia się w wartości godziwej przez wynik finansowy. Zysk lub stratę na składniku aktywów finansowych ujmuje się w wyniku finansowym (z uwzględnieniem odsetek i przychodów z tytułu dywidend).

Zobowiązania finansowe

Spółka klasyfikuje zobowiązania finansowe jako wyceniane po początkowym ujęciu w zamortyzowanym koszcie lub wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy. Zobowiązania finansowe są klasyfikowane jako wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy jeżeli spełniają definicję przeznaczonych do obrotu, są instrumentami pochodnymi lub w momencie początkowego ujęcia zostają wyznaczone jako wyceniane w ten sposób.

Zysk lub stratę na wycenianym w zamortyzowanym koszcie zobowiązaniu finansowym, które nie jest częścią powiązania zabezpieczającego, ujmuje się w wyniku finansowym, gdy zaprzestano ujmowania danego zobowiązania finansowego oraz poprzez amortyzację. Zysk lub stratę na zobowiązaniu finansowym wycenianym w wartości godziwej przez wynik finansowy, z uwzględnieniem kosztów odsetek, ujmuje się w wyniku finansowym. Wszelkie różnice kursowe z tytułu zobowiązań pieniężnych ujmowane są w wyniku finansowym.

4.9.3. Zaprzestanie ujmowania

Spółka zaprzestaje ujmowania składnika aktywów finansowych gdy wygasają umowne prawa do przepływów pieniężnych ze składnika aktywów finansowych lub przenosi składnik aktywów finansowych w transakcji w której Spółka przenosi zasadniczo całe ryzyko i wszystkie korzyści związane z posiadaniem składnika aktywów finansowych lub Spółka nie przenosi ani nie zachowuje zasadniczo całego ryzyka i wszystkich korzyści związanych z posiadaniem składnika aktywów finansowych i nie zachowała kontroli nad składnikiem aktywów finansowych.

Różnicę pomiędzy wartością bilansową aktywa finansowego w momencie zaprzestania jego ujmowania oraz otrzymaną zapłatą (z uwzględnieniem nowo powstałego składnika aktywów pomniejszonego o wszelkie nowo powstałe zobowiązania) ujmuje się w wyniku finansowym.

Spółka zaprzestaje ujmowania zobowiązania finansowego (lub jego części) gdy zobowiązanie przestało istnieć – to znaczy wtedy, gdy obowiązek określony w umowie został wypełniony, umorzony lub wygasł. Znaczące modyfikacje warunków umowy dotyczącej istniejącego zobowiązania finansowego lub jego części (niezależnie od tego, czy wynikają one z trudności finansowych dłużnika, czy też nie) ujmuje się jako wygaśnięcie pierwotnego zobowiązania finansowego i ujęcie nowego zobowiązania finansowego.

JEDNOSTKOWE SPRAWOZDANIE FINANSOWE NA DZIEŃ I ZA ROK KOŃCZĄCY SIĘ 31 GRUDNIA 2022 R.

Informacje dodatkowe (noty) do jednostkowego sprawozdania finansowego

(wszystkie kwoty w tysiącach złotych, chyba że podano inaczej)

4.9.4. Kompensowanie aktywów finansowych i zobowiązań finansowych

Aktywa i zobowiązania finansowe kompensuje się ze sobą i wykazuje w jednostkowym sprawozdaniu z sytuacji finansowej w kwocie netto, wyłącznie jeśli Spółka posiada ważny prawnie tytuł do kompensaty określonych aktywów i zobowiązań finansowych i zamierza rozliczyć daną transakcję w wartości netto poddanych kompensacie składników aktywów i zobowiązań finansowych lub zamierza jednocześnie podlegające kompensacie aktywa finansowe zrealizować, a zobowiązania finansowe wykonać.

4.10. Pochodne instrumenty finansowe

Pochodne instrumenty finansowe są ujmowane początkowo według wartości godziwej. Po początkowym ujęciu, Spółka wycenia pochodne instrumenty finansowe w wartości godziwej, zyski i straty wynikające z jej zmian ujmując w wyniku finansowym.

4.11. Utrata wartości

4.11.1. Aktywa finansowe

Oczekiwane straty kredytowe to ważony prawdopodobieństwem szacunek strat kredytowych (tj. bieżącej wartości wszystkich niedoborów środków pieniężnych) w całym oczekiwanym okresie życia instrumentu finansowego. Niedobór środków pieniężnych jest to różnica między przepływami pieniężnymi należnymi jednostce zgodnie z umową a przepływami pieniężnymi, które jednostka spodziewa się otrzymać. Ponieważ oczekiwane straty kredytowe uwzględniają kwotę i terminy płatności, strata kredytowa powstaje nawet wtedy, gdy Spółka spodziewa się otrzymać całą płatność, lecz ma to miejsce później niż przewidziano w umowie.

Spółka ujmuje odpisy na oczekiwane straty kredytowe w odniesieniu do:

▪ aktywów finansowych wycenianych według zamortyzowanego kosztu;

▪ należności leasingowych;

▪ instrumentów dłużnych wycenianych w wartości godziwej przez inne całkowite dochody;

▪ składników aktywów z tytułu umów (MSSF 15 Przychody z umów z klientami ).

Spółka ujmuje odpis na oczekiwane straty w kwocie równej:

▪ oczekiwanym stratom kredytowym w całym okresie życia, jeżeli ryzyko kredytowe związane z danym instrumentem finansowym znacznie wzrosło od momentu początkowego ujęcia, lub

▪ 12-miesięcznym oczekiwanym stratom kredytowym, jeżeli na dzień sprawozdawczy ryzyko kredytowe związane z instrumentem finansowym nie wzrosło znacząco od momentu początkowego ujęcia.

W odniesieniu do należności z tytułu dostaw i usług, aktywów z tytułu umów oraz należności leasingowych Spółka wycenia odpis na oczekiwane straty kredytowe w kwocie równej oczekiwanym stratom kredytowym w całym okresie życia.

Określając czy ryzyko kredytowe znacznie wzrosło od momentu początkowego ujęcia, a także na potrzeby oszacowania oczekiwanych strat kredytowych, Spółka uwzględnia adekwatne i możliwe do udokumentowania informacje, które są dostępne bez nadmiernych kosztów lub starań. Obejmuje to zarówno informacje ilościowe jak i jakościowe, oparte zarówno na doświadczeniach Spółki jak i na ocenie ryzyka kredytowego uwzględniającego informacje dotyczące przyszłości.

Spółka zakłada, że ryzyko kredytowe związane ze składnikiem aktywów finansowych znacznie wzrosło od momentu początkowego ujęcia, gdy płatności z tytułu umowy są przeterminowane o ponad 30 dni.

JEDNOSTKOWE SPRAWOZDANIE FINANSOWE NA DZIEŃ I ZA ROK KOŃCZĄCY SIĘ 31 GRUDNIA 2022 R.

Informacje dodatkowe (noty) do jednostkowego sprawozdania finansowego

(wszystkie kwoty w tysiącach złotych, chyba że podano inaczej)

Maksymalny okres, który należy brać pod uwagę przy wycenie oczekiwanych strat kredytowych, to maksymalny okres trwania umowy (wliczając możliwość jej przedłużenia), podczas którego jednostka jest narażona na ryzyko kredytowe.

W odniesieniu do aktywów finansowych strata kredytowa jest bieżącą wartością różnicy (niedoboru środków) pomiędzy:

▪ przepływami pieniężnymi wynikającymi z umowy, należnymi Spółce na mocy umowy; oraz

▪ przepływami pieniężnymi, które Spółka spodziewa się otrzymać.

Oczekiwane straty kredytowe dyskontuje się na dzień sprawozdawczy, a nie na dzień oczekiwanego niewykonania zobowiązania ani inną datę, stosując efektywną stopę procentową ustaloną przy początkowym ujęciu lub jej przybliżenie.

Do celów wyceny oczekiwanych strat kredytowych oszacowanie oczekiwanych niedoborów środków pieniężnych musi odzwierciedlać przepływy pieniężne oczekiwane z tytułu zabezpieczenia i innych elementów powodujących korzystniejsze warunki kredytowania, które stanowią część warunków umowy i nie są odrębnie ujmowane przez Spółkę. Oszacowanie oczekiwanych niedoborów środków pieniężnych związanych z zabezpieczonym instrumentem finansowym odzwierciedla kwotę i umiejscowienie w czasie przepływów pieniężnych oczekiwanych w wyniku egzekucji zabezpieczenia, pomniejszonych o koszty związane z pozyskaniem i sprzedażą zabezpieczenia, niezależnie od tego, czy dokonanie egzekucji jest prawdopodobne (tj. oszacowanie oczekiwanych przepływów pieniężnych uwzględnia prawdopodobieństwo egzekucji i przepływów pieniężnych, które by z niej wynikły). Wskutek tego w analizie tej należy uwzględnić wszelkie przepływy pieniężne oczekiwane w związku z realizacją zabezpieczenia po przewidzianym w umowie terminie jej wygaśnięcia.

Spółka w odniesieniu do należności z tytułu dostaw i usług dokonała na koniec bieżącego okresu sprawozdawczego oszacowania oczekiwanych strat kredytowych w oparciu o macierz rezerw, zdefiniowaną na podstawie danych historycznych dotyczących strat kredytowych w okresie dziesięciu poprzednich lat.

Kwotę oczekiwanych strat kredytowych (lub kwotę odwrócenia strat), jaka jest wymagana, aby dostosować odpis na oczekiwane straty kredytowe na koniec okresu sprawozdawczego do kwoty wynikającej z przyjętych zasad, Spółka ujmuje w wyniku finansowym, jako zysk lub stratę z tytułu utraty wartości w ramach odrębnej pozycji jednostkowego sprawozdania z całkowitych dochodów.

Na koniec każdego okresu sprawozdawczego Spółka ocenia, czy składnik aktywów finansowych wyceniany wg zamortyzowanego kosztu jest dotknięty utratą wartości ze względu na ryzyko kredytowe. Składnik aktywów finansowych jest dotknięty utratą wartości ze względu na ryzyko kredytowe, jeżeli wystąpiło zdarzenie, jedno lub więcej, mające negatywny wpływ na szacowane przyszłe przepływy pieniężne związane z rzeczonym składnikiem aktywów finansowych.

Do dowodów utraty wartości składnika aktywów finansowych ze względu na ryzyko kredytowe zalicza się dające się zaobserwować dane na temat następujących zdarzeń:

▪ znacznych trudności finansowych emitenta lub pożyczkobiorcy;

▪ naruszenia umowy, takiego jak zdarzenie niewykonania zobowiązania lub niedokonanie płatności w terminie 90 dni;

JEDNOSTKOWE SPRAWOZDANIE FINANSOWE NA DZIEŃ I ZA ROK KOŃCZĄCY SIĘ 31 GRUDNIA 2022 R.

Informacje dodatkowe (noty) do jednostkowego sprawozdania finansowego

(wszystkie kwoty w tysiącach złotych, chyba że podano inaczej)