roku obrotowego.
Leasing
Od dnia 01.01.2019 rozliczanie umów leasingowych w Izostal S.A. następuje zgodnie z MSSF 16 „Leasing”.
MSSF 16 dopuszcza dwie metody pierwszego zastosowania: pełne podejście retrospektywne z przekształceniem danych
porównawczych oraz zmodyfikowane podejście retrospektywne bez przekształcania danych porównawczych i z pewnymi
uproszczeniami dostępnymi przy pierwszym zastosowaniu. Grupa postanowiła skorzystać z drugiego podejścia poprzez
retrospektywne wdrożenie standardu w odniesieniu do wszystkich umów leasingu, dla których Spółka jest leasingobiorcą
bez przekształcania danych porównawczych. Wdrożenie MSSF 16 nie wpłynęło na łączną kwotę kapitału własnego.
Korekty aktywów i zobowiązań są ujawnione w notach nr 1 i 18.
Każda umowa leasingowa (z wyjątkiem umów krótkoterminowych i leasingu przedmiotów niskowartościowych) będzie
ujmowana w księgach rachunkowych jak leasing finansowy.
Grupa zalicza do leasingu umowy, które dają jej prawo do kontroli użytkowania zidentyfikowanego składnika aktywów
przez określony czas, w zamian za wynagrodzenie. Przyjmuje się, że prawo kontroli istnieje, jeżeli Spółka ma prawo do
pobierania korzyści ekonomicznych płynących z wykorzystywania zidentyfikowanego składnika aktywów oraz prawo
decydowania o wykorzystaniu tego składnika.
Umowy najmu zawarte na czas nieokreślony, jako niespełniające definicji umowy leasingu, Spółka nie rozlicza wg zasad
ustalonych w MSSF 16.
Dokonując klasyfikacji umów, Spółka odróżnia umowy leasingu lub umowy zawierające elementy leasingu, od umów o
świadczenie usług. W umowie leasingu Spółka otrzymuje i kontroluje prawo do korzystania ze zidentyfikowanego
składnika aktywów w określonym okresie udostępnienia, natomiast w umowie o świadczenie usług Spółka nie otrzymuje
składnika aktywów, który kontroluje w okresie umowy. W przypadku, gdy umowa leasingu jest połączona z umową o
usługi, Spółka rozdziela leasing od świadczenia usługi, a uregulowania MSSF 16 stosuje wyłącznie do leasingu.
W dacie rozpoczęcia leasingu Spółka ujmuje w księgach rachunkowych prawo do korzystania ze składnika aktywów oraz
zobowiązanie z tytułu leasingu. Elementem wartości początkowej prawa do korzystania ze składnika aktywów będą:
• wartość początkowej wyceny zobowiązania z tytułu leasingu;
• opłaty leasingowe zapłacone na rzecz leasingodawcy w dniu rozpoczęcia leasingu lub wcześniej pomniejszone o
wszelkie zachęty otrzymane w ramach leasingu;
• początkowe koszty bezpośrednie poniesione przez Spółkę, np. związane z montażem;
• szacunkowe koszty demontażu, usunięcia składnika, doprowadzenia miejsca do stanu poprzedniego lub innego
stanu określonego w umowie, które poniesie jednostka (chyba że koszty te dotyczą kosztów wytworzenia
zapasów).
W następnych okresach Spółka wycenia prawo do korzystania ze składnika aktywów według modelu kosztowego (MSR
16). W modelu kosztowym na dzień bilansowy prawo do korzystania ze składnika aktywów wyceniane jest w wartości
początkowej pomniejszonej o łączne odpisy amortyzacyjne oraz łączne straty z tytułu utraty wartości.
W przypadku, gdy prawo do korzystania ze składnika aktywów dotyczy klasy aktywów trwałych, która jest
przeszacowywana zgodnie z MSR 16, wówczas Spółka prawo do korzystania też wycenia w ten sposób. W modelu
przeszacowania odpisy amortyzacyjne oraz straty z tytułu utraty wartości ujmowane są w wyniku finansowym, a kwoty
wynikające z przeszacowania w pozostałych całkowitych dochodach.
W związku z tym, że Spółka stosuje do wyceny nieruchomości inwestycyjnych model wartości godziwej zgodnie z MSR 40,
to ten model wyceny analogicznie stosuje także do wyceny prawa do korzystania ze składnika aktywów stanowiącego
nieruchomość inwestycyjną.
Dla umów krótkoterminowych oraz leasingu przedmiotów niskowartościowych Spółka nie rozpoznaje aktywów i
zobowiązań, a są one rozliczane w okresie leasingu bezpośrednio w koszty metodą liniową. Krótkoterminowa umowa
leasingu to umowa bez możliwości zakupu składnika aktywów, zawarta na okres krótszy niż 12 miesięcy od momentu
rozpoczęcia umowy. W przypadku leasingu przedmiotów niskowartościowych Spółka za podstawę oceny „niskiej”
wartości nowego składnika aktywów uznaje kwotę wynosząca mniej, niż 5 000,00 USD, w przeliczeniu na PLN, wg kursu
NBP z dnia poprzedzającego dzień zawarcia umowy.
W sprawozdaniu z sytuacji finansowej prawa do użytkowania składników aktywów Spółka prezentuje w tej samej pozycji,
w której przedmiot umowy leasingu byłby wykazywany, gdyby był jej własnością i ujawnia w informacjach dodatkowych,