
SPRAWOZDANIE FINANSOWE SOLAR COMPANY S.A. za okres 01.01.– 31.12.2022 r. oraz okres porównawczy 01.01.-31.12.2021 r.
(wszystkie kwoty podane są w tys. złotych o ile nie podano inaczej)
Załączone noty stanowią integralną część niniejszego sprawozdania finansowego
aktualizujące z tytułu utraty wartości są ujmowane w rachunku zysków i strat w pozycji pozostałe koszty operacyjne.
Wartości niematerialne
Do wartości niematerialnych zaliczane są aktywa spełniające następujące kryteria:
- można je wyłączyć lub wydzielić z jednostki gospodarczej i sprzedać, przekazać, licencjonować lub oddać do odpłatnego użytkowania
osobom trzecim, zarówno indywidualnie, jak też łącznie z powiązanymi z nimi umowami, składnikami aktywów lub zobowiązań lub
- wynikają z tytułów umownych lub innych tytułów prawnych, bez względu na to, czy są zbywalne lub możliwe do wyodrębnienia z jednostki
gospodarczej lub z innych tytułów lub zobowiązań.
Wartości niematerialne nabyte w ramach oddzielnej transakcji są ujmowane w sprawozdaniu z sytuacji finansowej według ceny nabycia.
Wartości niematerialne nabyte w ramach transakcji przejęcia jednostki gospodarczej są ujmowane w sprawozdaniu z sytuacji finansowej
według wartości godziwej na dzień przejęcia.
Po początkowym ujęciu wartości niematerialne wycenia się wg ceny nabycia lub kosztu wytworzenia po pomniejszeniu o umorzenie i odpisy
aktualizujące z tytułu utraty wartości.
Okres użytkowania wartości niematerialnych w zależności od ich rodzaju jest oceniany i uznawany za ograniczony lub nieokreślony.
Z wyjątkiem prac rozwojowych, wartości niematerialne wytworzone przez jednostkę we własnym zakresie nie są ujmowane w aktywach, a
nakłady poniesione na ich wytworzenie są ujmowane w kosztach okresu, w którym zostały poniesione.
Okresy użytkowania poszczególnych wartości niematerialnych poddawane są corocznej weryfikacji, a w razie konieczności, korygowane od
początku następnego roku obrotowego.
Spółka przyjęła uproszczenie, że rozpoczęcie amortyzacji następuje w miesiącu następnym po miesiącu, w którym przyjęto daną pozycję
wartości niematerialnych do użytkowania. Amortyzacja naliczana jest metodą liniową według stawek standardowo mieszczących się w
przedziale od 5 do 40%.
Nieruchomości inwestycyjne – Spółka nie posiada.
Leasing
Leasing to umowa, która przekazuje na pewien czas prawo do użytkowania składnika aktywów w zamian za wynagrodzenie. W dacie
rozpoczęcia leasingu Spółka ujmuje składnik aktywów z tytułu prawa do użytkowania oraz zobowiązanie z tytułu leasingu.
Zobowiązania z tytułu leasingu
W dacie rozpoczęcia leasingu Spółka wycenia zobowiązanie z tytułu leasingu w wysokości wartości bieżącej opłat leasingowych
pozostających do zapłaty w tej dacie. Opłaty leasingowe Spółka dyskontuje z zastosowaniem krańcowej stopy procentowej, ustalonej na
moment rozpoczęcia leasingu adekwatnej dla okresu leasingu oraz waluty. Opłaty leasingowe obejmują stałe płatności (w tym zasadniczo
stałe opłaty leasingowe) pomniejszone o wszelkie należne zachęty leasingowe; zmienne opłaty leasingowe, które zależą od indeksu lub
stawki, kwoty gwarantowanej wartości końcowej oraz ceny wykonania opcji kupna (jeżeli można z wystarczającą pewnością stwierdzić, że
Spółka z tej opcji skorzysta) oraz kary pieniężne za wypowiedzenie umowy (jeżeli jest wystarczająca pewność, że Spółka skorzysta z tej opcji).
Zmienne opłaty leasingowe, które nie zależą od indeksu lub stawki, są ujmowane od razu jako koszt okresu, w którym zaistniało zdarzenie
lub warunek powodujący konieczność uiszczenia opłaty. W kolejnych okresach zobowiązanie z tytułu leasingu pomniejszane jest o dokonane
spłaty rat kapitałowych, odsetki naliczane są w koszty finansowe wg stałej w okresie leasingu stopy procentowej równej krańcowej stopie
procentowej ustalonej w dniu ujęcia danego leasingu lub według stopy procentowej leasingu. W przypadku, gdy w umowie leasingowej
dokonywana jest modyfikacja, zmianie ulega okres lub wysokość zasadniczo stałych opłat leasingowych lub dokonana jest indeksacja lub
następuje zmiana w zakresie osądu co do realizacji opcji kupna wynajmowanego aktywa, wówczas zobowiązanie z tytułu leasingu jest
przeliczane aby odzwierciedlić opisane zmiany.
Aktywa z tytułu prawa do użytkowania
Spółka ujmuje w swoim sprawozdaniu z sytuacji finansowej aktywa z tytułu prawa do użytkowania na dzień rozpoczęcia leasingu (tj. na datę,
kiedy aktywo objęte umową leasingu jest dostępne dla Spółki do użytkowania). Aktywa z tytułu prawa do użytkowania są ujmowane
początkowo po koszcie, a następnie pomniejszane o odpisy amortyzacyjne oraz ewentualne straty z tytułu utraty wartości a także
odpowiednio korygowane o dokonywane przeliczenia zobowiązania z tytułu leasingu.
Koszt składnika aktywów z tytułu prawa do użytkowania obejmuje kwotę początkowej wyceny zobowiązania z tytułu leasingu, wszelkie opłaty
leasingowe zapłacone w dacie rozpoczęcia lub przed tą datą, pomniejszone o wszelkie otrzymane zachęty leasingowe, początkowe koszty
bezpośrednie poniesione przez leasingobiorcę. W związku ze stosowanym ujęciem przed wprowadzeniem MSSF 16 oraz w związku z
relatywnie niewielką wartością kosztów Spółka stosuje uproszczenie polegające na utworzeniu rezerwy na szacunek kosztów, które mają
zostać poniesione przez leasingobiorcę w związku z demontażem i usunięciem bazowego składnika aktywów.
Jeżeli w ramach umowy leasingu przeniesione zostanie prawo własności do bazowego składnika aktywów na rzecz Spółki, która występuje
w roli leasingobiorcy, pod koniec okresu leasingu lub jeżeli koszt składnika aktywów z tytułu prawa do użytkowania uwzględnia to, że Spółka
skorzysta z opcji kupna, leasingobiorca dokonuje amortyzacji składnika aktywów z tytułu prawa do użytkowania, począwszy od daty
rozpoczęcia aż do końca okresu użytkowania bazowego składnika aktywów. W przeciwnym razie Spółka dokonuje amortyzacji składnika
aktywów z tytułu prawa do użytkowania od daty rozpoczęcia leasingu aż do końca okresu użytkowania tego składnika lub do końca okresu
leasingu, w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza. Spółka w odniesieniu do leasingowanych środków transportu stosuje takie
same zasady amortyzacji jak do własnych aktywów.
Umowy krótkoterminowe i aktywa o niskiej wartości
Spółka rozpoznaje leasing także w przypadku umów najmu powierzchni handlowych zawartych na okres krótszy niż 12 miesięcy od daty
rozpoczęcia leasingu. Spółka stosuje wyjątek praktyczny dotyczący wynajmu aktywów o niskiej wartości - płatności leasingowe w tym
przypadku rozpoznawane są w kosztach okresu, którego dotyczą. Ani aktywo z tytułu prawa do użytkowania ani odpowiadające mu
zobowiązanie finansowe nie są w tym przypadku rozpoznawane.
Aktywa i zobowiązania finansowe
Jednostka kwalifikuje aktywa finansowe do następujących kategorii:
• wyceniane w zamortyzowanym koszcie,
• wyceniane w wartości godziwej przez pozostałe całkowite dochody,
• wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy.
Klasyfikacji dokonuje się w chwili początkowego ujęcia aktywów. Klasyfikacja aktywów finansowych zależy od modelu biznesowego
zarządzania aktywami finansowymi oraz od charakterystyki wynikających z umowy przepływów pieniężnych dla danego składnika aktywów
finansowych.
Składnik aktywów finansowych wycenia się w zamortyzowanym koszcie, jeśli spełnione są oba poniższe warunki:
• jest on utrzymywany zgodnie z modelem biznesowym, którego celem jest utrzymywanie aktywów finansowych dla uzyskania
przepływów pieniężnych wynikających z umowy,
• warunki umowy dotyczącej składnika aktywów finansowych powodują powstawanie w określonych terminach przepływów
pieniężnych, które są jedynie spłatą kwoty głównej i odsetek od kwoty głównej pozostałej do spłaty.
Do kategorii aktywów wycenianych w zamortyzowanym koszcie jednostka klasyfikuje należności z tytułu dostaw i usług, pożyczki udzielone,
pozostałe należności, lokaty oraz środki pieniężne i ich ekwiwalenty. Aktywa finansowe wyceniane w zamortyzowanym koszcie wycenia się
w wysokości zamortyzowanego kosztu przy zastosowaniu metody efektywnej stopy procentowej, z uwzględnieniem odpisów z tytułu utraty
wartości. Należności z tytułu dostaw i usług o terminie zapadalności poniżej 12 miesięcy od dnia powstania (tj. niezawierające elementu
finansowania) nie podlegają dyskontowaniu i są wyceniane w wartości nominalnej.
Należności z tytułu dostaw i usług jako aktywa finansowe wyceniane w zamortyzowanym koszcie podlegają pod analizę utraty wartości z
tytułu oczekiwanych strat kredytowych mimo, iż obiektywnie nie wystąpiły przesłanki utraty wartości. Zgodnie z modelem oczekiwanych strat