Nieruchomości inwestycyjne
Nieruchomości inwestycyjne są utrzymywane w celu uzyskiwania przychodów z tytułu najmu, z tytułu
wzrostu ich wartości lub z obu przyczyn. Nieruchomości inwestycyjne nie są przeznaczone do
sprzedaży w ramach normalnej działalności jednostki ani w celu wykorzystywania w procesie
produkcyjnym, dostawach dóbr i usług ani w celach administracyjnych.
Nieruchomości inwestycyjne wyceniane są w wartości godziwej w momencie przyjęcia oraz na każdy
dzień bilansowy. Wszelkie zyski i straty powstałe ze zmiany wartości godziwej ujmowane są w zysku
lub stracie bieżącego okresu.
Cena nabycia obejmuje cenę zakupu składnika majątku oraz koszty bezpośrednio związane z zakupem
nieruchomości inwestycyjnej. Koszt wytworzenia nieruchomości inwestycyjnej obejmuje koszty
materiałów oraz koszty wynagrodzeń pracowników bezpośrednio zaangażowanych w jego wytworzenie
oraz inne koszty bezpośrednio związane z przystosowaniem nieruchomości inwestycyjnej do
działalności zamierzonego przeznaczenia, a także koszty finansowania zewnętrznego.
Jeżeli zmienia się sposób wykorzystania nieruchomości i z nieruchomości inwestycyjnej staje się
nieruchomością zajmowaną przez właściciela, jest przenoszona do rzeczowych aktywów trwałych, a jej
wartość godziwa na dzień przeniesienia staje się kosztem założonym dla celów przyszłego ujmowania.
Aktywa z tytułu prawa do użytkowania
Na początku umowy Spółka ocenia, czy umowa jest leasingiem, czy zawiera leasing. Umowa jest
leasingiem lub zawiera leasing, jeżeli na jej mocy przekazuje się prawo do kontroli użytkowania
zidentyfikowanego składnika aktywów na dany okres w zamian za wynagrodzenie. Jednostka ocenia
ponownie, czy umowa jest leasingiem lub czy zawiera leasing tylko wtedy, gdy warunki umowy ulegną
zmianie. Aby ocenić, czy umową przekazuje się prawo sprawowania kontroli nad użytkowaniem danego
składnika aktywów przez dany okres, LSI Software S.A. ocenia, czy przez cały okres użytkowania klient
dysponuje łącznie następującymi prawami:
• prawem do uzyskania zasadniczo wszystkich korzyści ekonomicznych z użytkowania
zidentyfikowanego składnika aktywów, oraz
• prawem do kierowania użytkowaniem zidentyfikowanego składnika aktywów.
Data rozpoczęcia leasingu to data, w której leasingodawca udostępnia bazowy składnik aktywów, czyli
taki który stanowi przedmiot leasingu i w przypadku którego leasingodawca zapewnił leasingobiorcy
prawo do użytkowania tego składnika aktywów, do użytkowania przez leasingobiorcę.
Zgodnie z MSSF 16 Jednostka ujmuje w swoim bilansie aktywa z tytułu prawa do użytkowania na dzień
rozpoczęcia leasingu (tj. na datę, kiedy aktywo objęte umową leasingu jest dostępne dla Spółki do
użytkowania). Aktywa z tytułu prawa do użytkowania są ujmowane początkowo po koszcie, a następnie
pomniejszane o odpisy amortyzacyjne oraz ewentualne straty z tytułu utraty wartości a także
odpowiednio korygowane o dokonywane przeliczenia zobowiązania z tytułu leasingu.
Koszt składnika aktywów z tytułu prawa do użytkowania obejmuje kwotę początkowej wyceny
zobowiązania z tytułu leasingu, wszelkie opłaty leasingowe zapłacone w dacie rozpoczęcia lub przed tą
datą, pomniejszone o wszelkie otrzymane zachęty leasingowe, początkowe koszty bezpośrednie
poniesione przez leasingobiorcę.
Jeżeli w ramach umowy leasingu przeniesione zostanie prawo własności do bazowego składnika
aktywów na rzecz Spółki, która występuje w roli leasingobiorcy, pod koniec okresu leasingu lub jeżeli
koszt składnika aktywów z tytułu prawa do użytkowania uwzględnia to, że Jednostka skorzysta z opcji
kupna, leasingobiorca dokonuje amortyzacji składnika aktywów z tytułu prawa do użytkowania,
począwszy od daty rozpoczęcia aż do końca okresu użytkowania bazowego składnika aktywów.
W przeciwnym razie Spółka dokonuje amortyzacji składnika aktywów z tytułu prawa do użytkowania od
daty rozpoczęcia leasingu aż do końca okresu użytkowania tego składnika lub do końca okresu
leasingu, w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza.
Umowy krótkoterminowe i aktywa o niskiej wartości
Spółka nie rozpoznaje leasingu w przypadku umów najmu zawartych na okres krótszy niż 12 miesięcy
od daty rozpoczęcia leasingu. Jednostka stosuje również wyjątek praktyczny dotyczący wynajmu
aktywów o niskiej wartości nie przekraczającej 100 tys. PLN w skali roku. Płatności leasingowe w tym
przypadku rozpoznawane są w kosztach okresu, którego dotyczą. Ani aktywo z tytułu prawa do
użytkowania ani odpowiadające mu zobowiązanie finansowe nie są w tym przypadku rozpoznawane.
Zobowiązania z tytułu prawa do użytkowania składnika aktywów
W dacie rozpoczęcia leasingu Spółka wycenia zobowiązanie z tytułu prawa do użytkowania składnika
aktywów w wysokości wartości bieżącej opłat leasingowych pozostających do zapłaty w tej dacie. Opłaty
leasingowe Jednostka dyskontuje z zastosowaniem krańcowej stopy procentowej, ustalonej na moment
rozpoczęcia leasingu adekwatnej dla okresu leasingu oraz waluty. Opłaty leasingowe obejmują stałe
płatności (w tym zasadniczo stałe opłaty leasingowe) pomniejszone o wszelkie należne zachęty