Nabyte wartości niematerialne
Wartości
niematerialne
nabyte
w
ramach
oddzielnej
transakcji
są
ujmowane
według
ceny
nabycia.
Cena
nabycia
wartości
niematerialnych
nabytych
w
transakcji
połączenia
jednostek
jest
równa
ich
wartości
godziwej
na
dzień
połączenia.
Wartość firmy
Wartość
firmy
to
składnik
aktywów
reprezentujący
przyszłe
korzyści
ekonomiczne
powstające
z
aktywów
nabytych
w ramach połączenia przedsięwzięć, których nie można pojedynczo zidentyfikować ani osobno ująć.
W
sprawozdaniu
jednostkowym
wartość
firmy
to
wartość
powstała
z
połączeń
jednostek
gospodarczych
znajdujących
się
pod
wspólną
kontrolą.
Wartość
ta
została
pierwotnie
wyliczona
jako
nadwyżka
zapłaconej
ceny
nad
przejętymi,
możliwymi
do
zidentyfikowania
aktywami
netto,
a
w
księgach
jednostkowych
ujęta
została
na
moment
fuzji
przejętych
jednostek.
Połączenie
jednostek
gospodarczych
pod
wspólną
kontrolą
to
połączenie
jednostek
gospodarczych,
w
ramach
którego
wszystkie
łączące
się
podmioty
znajdują
się
ostatecznie
pod
kontrolą
tej
samej
strony
lub
stron
zarówno
przed,
jak
i
po
połączeniu
oraz
kontrola
ta
nie
jest
tymczasowa.
W
szczególności,
chodzi
tu
o
takie
transakcje,
jak
transfer
spółek
lub
przedsięwzięć pomiędzy jednostkami Spółki lub połączenie jednostki dominującej z jej jednostką zależną.
Wartości niematerialne wytworzone we własnym zakresie
Spółka
prezentuje
w
odrębnych
kategoriach
produkty
końcowe
projektów
rozwojowych
(„oprogramowanie
wytworzone
we
własnym
zakresie”)
oraz
produkty,
których
proces
wytwórczy
nie
został
jeszcze
ukończony
(„koszty
niezakończonych
projektów
rozwojowych”).
Składnik
wartości
niematerialnych
wytworzony
we
własnym
zakresie
w
wyniku
prac
rozwojowych
(lub
realizacji
etapu
prac
rozwojowych
przedsięwzięcia
prowadzonego
we
własnym
zakresie)
jest
ujmowany wtedy i tylko wtedy, gdy Spółka jest w stanie wykazać:
▪
możliwość,
z
technicznego
punktu
widzenia,
ukończenia
składnika
wartości
niematerialnych
tak,
aby
nadawał
się
on do użytkowania lub sprzedaży;
▪
zamiar ukończenia składnika wartości niematerialnych;
▪
zdolność do użytkowania lub sprzedaży składnika wartości niematerialnych;
▪
sposób,
w
jaki
składnik
wartości
niematerialnych
będzie
wytwarzał
prawdopodobne
przyszłe
korzyści
ekonomiczne;
▪
dostępność
odpowiednich
środków
technicznych,
finansowych
i
innych,
które
mają
służyć
ukończeniu
prac
rozwojowych oraz użytkowaniu lub sprzedaży składnika wartości niematerialnych;
▪
możliwość
wiarygodnego
ustalenia
nakładów
poniesionych
w
czasie
prac
rozwojowych,
które
można
przyporządkować temu składnikowi wartości niematerialnych.
Koszt
wytworzenia
składnika
wartości
niematerialnych
we
własnym
zakresie
jest
sumą
nakładów
poniesionych
od
dnia,
w
którym
po
raz
pierwszy
dany
składnik
wartości
niematerialnych
spełni
kryteria
ujmowania
opisane
powyżej.
Nie
podlegają
aktywowaniu
wartości
nakładów
ujętych
uprzednio
w
kosztach.
Koszt
wytworzenia
składnika
wartości
niematerialnych
we
własnym
zakresie
obejmuje
nakłady,
które
mogą
być
bezpośrednio
przyporządkowane
czynnościom
tworzenia, produkcji i przystosowania składnika aktywów do użytkowania w sposób zamierzony przez kierownictwo.
Do
kosztów
tych
zalicza
się
przede
wszystkim:
koszty
świadczeń
na
rzecz
pracowników,
nakłady
na
materiały
i
usługi
wykorzystane
lub
bezpośrednio
zużyte
przy
realizacji
projektu,
koszty
amortyzacji
sprzętu
wykorzystywanego
w
procesie
wytwórczym oraz koszty powierzchni biurowej, która jest zagospodarowana przez zespół wytwórczy.
Do
momentu
zakończenia
prac
rozwojowych,
skumulowane
koszty
pozostające
w bezpośrednim
związku
z
tymi
pracami
prezentuje
się
jako
„Koszty
niezakończonych
projektów
rozwojowych”.
W
momencie
ukończenia
prac
rozwojowych,
gotowy
efekt
prowadzonego
procesu
wytwórczego
jest
przenoszony
do
kategorii
„Oprogramowanie
wytworzone
we
własnym
zakresie”
i
od
tego
momentu
Spółka
rozpoczyna
amortyzowanie
wytworzonego
we
własnym
zakresie
oprogramowania.
Koszty
prac
rozwojowych
spełniające
powyższe
kryteria
są
skapitalizowane
i
pomniejszone
na
bilansie
o
skumulowaną
amortyzację
i
skumulowane
odpisy
aktualizujące
z
tytułu
utraty
wartości.
Wszelkie
nakłady
dotyczące
zakończonych
już
prac
rozwojowych
są
amortyzowane
przez
przewidywany
okres
uzyskiwania
przychodów
ze
sprzedaży
z danego przedsięwzięcia.
Odpis
amortyzacyjny
składników
wartości
niematerialnych
o
określonym
okresie
użytkowania
ujmuje
się
w
zysku
lub
stracie w ciężar tej kategorii, która odpowiada funkcji danego składnika wartości niematerialnych.
Wartości
niematerialne
o
nieokreślonym
okresie
użytkowania
oraz
te,
które
nie
są
użytkowane,
są
przynajmniej
raz
w
roku
oraz
zawsze,
gdy
istnieją
ku
temu
przesłanki
poddawane
weryfikacji
pod
kątem
ewentualnej
utraty
wartości.
Wartości
niematerialne
o
nieokreślonym
okresie
użytkowania,
wartości,
które
nie
są
użytkowane
oraz
pozostałe
wartości
niematerialne
są
poddawane
testom
na
utratę
wartości,
jeżeli
istnieją
przesłanki
wskazujące
na
to,
że
mogła
nastąpić
utrata
ich
wartości.
Jeżeli
wartość
bilansowa
przekracza
szacowaną
wartość
możliwą
do
odzyskania
(wyższa
z następujących
dwóch
wartości
–
ceny
sprzedaży
netto
lub
wartości
użytkowej),
wartość
tych
aktywów
obniżana
jest
do poziomu wartości odzyskiwalnej.