KOGENERACJA S.A. Jednostkowe sprawozdanie finansowe
za okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2023 r. zgodne z MSSF UE (w tys. zł)
Istotne zasady rachunkowości oraz dodatkowe noty objaśniające 86
do jednostkowego sprawozdania finansowego
stanowią jego integralną część
Z punktu widzenia działalności podmiotów gospodarczych zasadnicze znaczenie ma opodatkowanie dochodów
(podatek dochodowy od osób prawnych), opodatkowanie obrotów (podatek od towarów i usług VAT, podatek
akcyzowy) oraz opodatkowanie majątku (podatek od nieruchomości i od środków transportowych). Nie można
pominąć innych opłat i wpłat, które zaklasyfikować można jako quasi – podatki. Wśród nich wymienić należy
między innymi składki na ubezpieczenia społeczne.
Podstawowe stawki podatkowe kształtują się następująco: stawka podatku dochodowego od osób prawnych –
19%, dla małych przedsiębiorców możliwa jest stawka 9%, podstawowa stawka podatku VAT - 23%, obniżone:
8%, 5%, 0%, ponadto, niektóre towary i usługi są objęte zwolnieniem z podatku VAT.
System podatkowy w Polsce charakteryzuje duża zmienność przepisów podatkowych, wysoki stopień ich
skomplikowania, wysokie potencjalne kary przewidziane w razie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia
skarbowego. Rozliczenia podatkowe oraz inne obszary działalności, podlegające regulacjom (kontroli celnej,
czy dewizowej) mogą być przedmiotem kontroli odpowiednich władz, które uprawnione są do nakładania kar
i sankcji wraz z odsetkami karnymi. Kontrolą mogą być objęte rozliczenia podatkowe przez okres 5 lat od końca
roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.
Mechanizm podzielonej płatności w VAT, obowiązek dokonywania płatności na rachunki zgłoszone
w urzędach skarbowych
Spółka wykorzystuje środki otrzymywane od kontrahentów na rachunkach VAT do płatności swoich zobowiązań
zawierających podatek VAT. Wysokość środków na rachunkach VAT w danym dniu zależy od tego, jak wielu
kontrahentów Spółki korzysta z mechanizmu oraz relacji między terminami płatności należności i zobowiązań.
Według stanu na dzień 31 grudnia 2023 r. saldo środków pieniężnych na rachunkach VAT wynosiło
32 177 tys. zł.
Raportowanie schematów podatkowych
Od 2019 roku obowiązują nowe przepisy prawne, które wprowadziły obowiązkowe raportowanie schematów
podatkowych (tzw. „MDR”, ang. Mandatory Disclosure Rules). Co do zasady jako schemat podatkowy należy
rozumieć czynność, w wyniku której osiągnięcie korzyści podatkowej jest główną lub jedną z głównych korzyści.
Ponadto jako schemat podatkowy wskazane zostały zdarzenia posiadające tzw. szczególne lub inne szczególne
cechy rozpoznawcze, zdefiniowane w przepisach. Obowiązkiem raportowania zostają objęte trzy typy
podmiotów: promotorzy, wspomagający i korzystający. Regulacje MDR są w wielu obszarach złożone
i nieprecyzyjne, co powoduje wątpliwości interpretacyjne odnośnie ich praktycznego stosowania.
Niepewność związana z rozliczeniami podatkowymi
Regulacje dotyczące podatku od towarów i usług, podatku dochodowego od osób prawnych oraz obciążeń
związanych z ubezpieczeniami społecznymi podlegają częstym zmianom. Zmiany te powodują brak
odpowiednich punktów odniesienia, niespójne interpretacje oraz nieliczne ustanowione precedensy, które
mogłyby mieć zastosowanie. Obowiązujące przepisy zawierają również niejasności, które powodują różnice
w opiniach, co do interpretacji prawnej przepisów podatkowych, zarówno pomiędzy organami państwowymi
jak i organami państwowymi i przedsiębiorstwami.
Rozliczenia podatkowe oraz inne obszary działalności (na przykład kwestie celne czy dewizowe) mogą być
przedmiotem kontroli organów, które uprawnione są do nakładania wysokich kar i grzywien, a wszelkie
dodatkowe zobowiązania podatkowe, wynikające z kontroli, muszą zostać zapłacone wraz z wysokimi
odsetkami. Te warunki powodują, że ryzyko podatkowe w Polsce jest większe niż w krajach o bardziej dojrzałym
systemie podatkowym. W konsekwencji, kwoty prezentowane i ujawniane w sprawozdaniach finansowych
mogą się zmienić w przyszłości w wyniku ostatecznej decyzji organu kontroli podatkowej.
Ustawa Ordynacja Podatkowa zawiera postanowienia Ogólnej Klauzuli Zapobiegającej Nadużyciom (GAAR).
GAAR ma zapobiegać powstawaniu i wykorzystywaniu sztucznych struktur prawnych tworzonych w celu
uniknięcia zapłaty podatku w Polsce. GAAR definiuje unikanie opodatkowania, jako czynność dokonaną przede
wszystkim w celu osiągnięcia korzyści podatkowej, sprzecznej w danych z przepisami ustawy podatkowej.
Zgodnie z GAAR taka czynność nie skutkuje osiągnięciem korzyści podatkowej, jeżeli sposób działania był
sztuczny. Wszelkie występowanie nieuzasadnionego dzielenia operacji, angażowania podmiotów
pośredniczących mimo braku uzasadnienia ekonomicznego lub gospodarczego, elementów wzajemnie się
znoszących lub kompensujących oraz inne działania o podobnym działaniu do wcześniej wspomnianych, mogą
być potraktowane jako przesłanka istnienia sztucznych czynności podlegających przepisom GAAR. Nowe
regulacje będą wymagać znacznie większego osądu przy ocenie skutków podatkowych poszczególnych
transakcji.