Imperio ASI S.A.
Sprawozdanie finansowe sporządzone według międzynarodowych standardów sprawozdawczości finansowej
za okresy 12 miesięczne zakończone 31 grudnia 2023 roku i 31 grudnia 2022 roku (w tysiącach złotych)
16
• należności od dłużników w przypadku oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości, jeżeli majątek dłużnika nie wystarcza na
zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego - w pełnej wysokości należności,
• należności kwestionowanych przez dłużników oraz, z których zapłatą dłużnik zalega, a według oceny sytuacji majątkowej i
finansowej dłużnika, spłata należności w umownej kwocie nie jest prawdopodobna - do wysokości nie pokrytej gwarancją lub
innym zabezpieczeniem należności,
• należności stanowiących równowartość kwot podwyższających należności, w stosunku do których uprzednio dokonano odpisu
aktualizującego - w wysokości tych kwot, do czasu ich otrzymania lub odpisania,
• należności przeterminowanych lub nieprzeterminowanych o znacznym stopniu prawdopodobieństwa nieściągalności, w
przypadkach uzasadnionych rodzajem prowadzonej działalności lub strukturą odbiorców - w wysokości wiarygodnie
oszacowanej kwoty odpisu, w tym także ogólnego, na nieściągalne należności.
Ponadto dokonuje się odpisów aktualizujących wartość należności w wysokościach nie mniejszych niż:
• 100% w stosunku do należności skierowanych na drogę sądową, w przypadkach wykazanego niezasadnego pozwu sądowego
spółka może odstąpić o tworzenia odpisu,
• 100% w stosunku do należności przeterminowanych powyżej 12 miesięcy (licząc od daty terminu płatności), z uwzględnieniem
spłat, porozumień itp. mających miejsce po dniu bilansowym,
• 50% w stosunku do należności przeterminowanych od 6 do 12 miesięcy (licząc od daty terminu płatności), z uwzględnieniem
spłat, porozumień itp. mających miejsce po dniu bilansowym.
Corocznie analizuje się czy powyższe zasady tworzenia odpisów odpowiadają faktycznej utracie wartości należności. Odpisy aktualizujące
wartość należności zalicza się do kosztów operacyjnych lub do kosztów finansowych jeżeli dotyczą one odsetek. W przypadku ustania
przyczyny, dla której dokonano odpisu aktualizującego wartość aktywów, całość lub odpowiednia część uprzednio dokonanego odpisu
aktualizującego zwiększa wartość danego składnika aktywów i korygowane są koszty operacyjne lub odpis zaliczany jest do przychodów
finansowych.
d) Leasing (MSSF 16)
Standard wskazuje jak rozpoznawać, mierzyć, prezentować i ujawniać informacje dotyczące umów najmu, dzierżawy i leasingu, w których
odpłatnie następuje użyczenie składnika aktywów na pewien okres czasu. Standard wprowadza jeden model księgowy dla wszystkich
leasingobiorców – znika podział na leasing operacyjny i finansowy. Leasingobiorcy muszą rozpoznawać prawa do użytkowania aktywów i
zobowiązania leasingowe w bilansie. W przypadku leasingów krótkoterminowych (poniżej 12 miesięcy) lub tych o niskiej wartości,
leasingobiorca ma prawo zastosować wyłączenie i rozliczać takie umowy na dotychczasowych zasadach. Spółka dokonała weryfikacji oraz
analizy wszystkich umów, jakie Spółka podpisała na korzystanie z określonych aktywów, na określony czas, w zamian za opłatę, w tym
umów najmu (prawo do aktywów). Spółka nie posiada zawartych umów leasingu. Umowy najmu są jest zawarta na czas określony, wartość
skalkulowanego aktywa nie jest istotna z punktu widzenia sprawozdania finansowego. Wszystkie zawarte umowy leasingowe, dla celów
podatku dochodowego od osób prawnych, są umowami leasingu operacyjnego.
e) Zapasy (MSR 2)
Materiały i towary wyceniane są w cenach nabycia lub zakupu jeżeli koszty zakupu są nieistotne dla oceny sprawozdania finansowego.
Towary w sklepach zakładowych ujęto wg cen zakupu (ceny sprzedaży pomniejszono o naliczony VAT i marżę przypadające na zapas).
Produkcja podstawowa i pomocnicza w toku wyceniana jest w wartości kosztu wytworzenia pomniejszonych o odpisy aktualizujące
dokonane z tytułu trwałej utraty wartości.
W przypadku, gdy zapasy utraciły swoją wartość użytkową, przekraczają potrzeby Spółki lub podlegają obniżce cen spowodowanej
konkurencją ceny, dokonuje się odpisów aktualizujących. Rozchód wyceniany jest metodą FIFO.
f) Rzeczowe aktywa trwałe (MSR 16)
Rzeczowe aktywa trwałe wyceniane są zgodnie z MSR 16 w cenie nabycia lub koszcie wytworzenia pomniejszonej o dotychczasowe
umorzenie oraz odpisy z tytułu trwałej utraty wartości. Wartość początkowa środków trwałych obejmuje cenę nabycia lub koszt
wytworzenia powiększony o koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem składnika majątku do stanu zdatnego do
używania. Koszty poniesione po dacie oddania środka trwałego do użytkowania, które powodują, że wartość użytkowa środka trwałego po
zakończeniu ulepszenia przewyższa wartość użytkową posiadaną przy przyjęciu do używania, są kapitalizowane w wartości odpowiedniego
środka trwałego. Środki trwałe są amortyzowane przez określony z góry okres ekonomicznego użytkowania.
Rzeczowy majątek trwały amortyzowany jest metodą liniową począwszy od następnego miesiąca, w którym środek trwały został oddany do
użytkowania, stosując stawki amortyzacji odzwierciedlające okres ekonomicznej użyteczności środków trwałych.
Nakłady poniesione dotyczące środków trwałych będących w toku budowy lub montażu są wyceniane nie rzadziej niż na każdy dzień
bilansowy, według cen nabycia lub kosztów wytworzenia, pomniejszonych o odpis z tytułu trwałej utraty wartości.
Prawo wieczystego użytkowania jest polskim rozwiązaniem nie spotykanym w innych krajach, stanowiącym instrument łączący cechy
wartości niematerialnej i prawnej i środka trwałego. Międzynarodowe Standardy Rachunkowości i Sprawozdawczości Finansowej nie
zawierają rozwiązań dotyczących metod wyceny i ujmowania tego instrumentu. W związku z powyższym Spółka ujmuje prawo wieczystego
użytkowania gruntów zgodnie z polskimi standardami rachunkowości.
g) Wartości niematerialne (MSR 38)
Wartości niematerialne wyceniane są w cenie nabycia lub koszcie wytworzenia, zgodnie z MSR 38, składniki aktywów ujmuje się tylko
wtedy, gdy jest prawdopodobne, że jednostka osiągnie korzyści ekonomiczne, które można przyporządkować danemu składnikowi
aktywów. Odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych dokonuje się metodą liniową, przez okres przewidywanego użytkowania.
Metoda amortyzacji oraz stawka amortyzacyjna podlegają weryfikacji na każdy dzień bilansowy. Wszelkie wynikające z przeprowadzonej