Sprawozdanie finansowe ALTA SA za okres od 01.01.2023 do 31.12.2023 r.
Dane w tys. zł
Strona 18 z 40
usunięcia zobowiązania ze sprawozdania z sytuacji finansowej, a także w wyniku rozliczenia metodą
efektywnej stopy procentowej.
Na dzień bilansowy Spółka nie jest stroną umów kredytowych.
→ Umowy gwarancji finansowych
Umową gwarancji finansowych jest umowa zobowiązująca jej wystawcę do dokonania określonych
płatności rekompensujących posiadaczowi stratę, jaką poniesie z powodu niedokonania przez
określonego dłużnika płatności w przypadającym terminie zgodnie z pierwotnymi lub zmienionymi
warunkami instrumentu dłużnego. W momencie początkowego ujęcia gwarancje finansowe wycenia
się według wartości godziwej, powiększonej o koszty transakcji, które mogą być bezpośrednio
związane z ich udzieleniem. Po początkowym ujęciu gwarancje finansowe wycenia się według wartości
wyższej z: (i) wartości ustalonej zgodnie z MSR 37; oraz (ii) wartości początkowej pomniejszonej, w
odpowiednich przypadkach, o skumulowane odpisy amortyzacyjne ujęte zgodnie z MSR 18.
→ Zobowiązania
Zobowiązania krótkoterminowe z tytułu dostaw i usług ujmowane są pierwotnie w wartościach
godziwych. Na dzień bilansowy wycenia się według zamortyzowanego kosztu. W przypadku
stosowania normalnych terminów płatności, uznanych w praktyce na rynku w transakcjach o
podobnym charakterze, za wartość według zamortyzowanego kosztu uznaje się ich wartość nominalną
powstałą w dniu rozpoznania zobowiązania. Zobowiązania finansowe są klasyfikowane jako
przeznaczone do obrotu, jeżeli zostały nabyte dla celów sprzedaży w niedalekiej przyszłości.
Instrumenty pochodne, włączając wydzielone instrumenty wbudowane, są również klasyfikowane jako
przeznaczone do obrotu, chyba że są uznane za efektywne instrumenty zabezpieczające. Zobowiązania
finansowe mogą być przy pierwotnym ujęciu zakwalifikowane do kategorii wycenianych w wartości
godziwej przez wynik finansowy, jeżeli poniższe kryteria są spełnione: (i) taka kwalifikacja eliminuje lub
znacząco obniża niespójność traktowania, gdy zarówno wycena jak i zasady rozpoznawania strat lub
zysków podlegają innym regulacjom; lub (ii) zobowiązania są częścią grupy zobowiązań finansowych,
które są zarządzane i oceniane w oparciu o wartość godziwą, zgodnie z udokumentowaną strategią
zarządzania ryzykiem; lub (iii) zobowiązania finansowe zawierają wbudowane instrumenty pochodne,
które powinny być oddzielnie ujmowane.
Zobowiązania finansowe wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy są wyceniane w
wartości godziwej, uwzględniając ich wartość rynkową na dzień bilansowy bez uwzględnienia kosztów
transakcji sprzedaży. Zmiany w wartości godziwej tych instrumentów są ujmowane w zysku lub stracie
jako koszty lub przychody finansowe.
Zobowiązania finansowe niebędące instrumentami finansowymi wycenianymi w wartości godziwej
przez wynik finansowy, są wyceniane według zamortyzowanego kosztu przy użyciu metody efektywnej
stopy procentowej. Spółka wyłącza ze swojego sprawozdania z sytuacji finansowej zobowiązanie
finansowe, gdy zobowiązanie wygasło - to znaczy, kiedy obowiązek określony w umowie został
wypełniony, umorzony lub wygasł. Zastąpienie dotychczasowego instrumentu dłużnego przez
instrument o zasadniczo różnych warunkach dokonywane pomiędzy tymi samymi podmiotami Spółka
ujmuje jako wygaśniecie pierwotnego zobowiązania finansowego i ujęcie nowego zobowiązania
finansowego. Podobnie znaczące modyfikacje warunków umowy dotyczącej istniejącego zobowiązania
finansowego Spółka ujmuje jako wygaśniecie pierwotnego i ujęcie nowego zobowiązania finansowego.
Powstająca z tytułu zamiany różnice odnośnych wartości bilansowych wykazuje się w zysku lub stracie.
Pozostałe zobowiązania obejmują w szczególności zobowiązania wobec urzędu skarbowego z tytułu
podatku od towarów i usług oraz zobowiązania z tytułu otrzymanych zaliczek, które będą rozliczone
poprzez dostawę towarów, usług lub środków trwałych. Pozostałe zobowiązania na dzień bilansowy
wycenia się według zamortyzowanego kosztu. W przypadku stosowania normalnych terminów
płatności, uznanych w praktyce na rynku w transakcjach o podobnym charakterze, za wartość według
zamortyzowanego kosztu uznaje się ich wartość nominalną powstałą w dniu rozpoznania
zobowiązania.