4.6.
Utrata wartości
4.6.1.
Aktywa finansowe
Oczekiwane
straty
kredytowe
to
ważony
prawdopodobieństwem
szacunek
strat
kredytowych
(tj.
bieżącej
wartości
wszystkich
niedoborów
środków
pieniężnych)
w
całym
oczekiwanym
okresie
życia
instrumentu
finansowego.
Niedobór
środków
pieniężnych
jest
to
różnica
między
przepływami
pieniężnymi
należnymi
jednostce
zgodnie
z
umową
a
przepływami
pieniężnymi,
które
jednostka
spodziewa
się
otrzymać.
Ponieważ
oczekiwane
straty
kredytowe
uwzględniają
kwotę
i
terminy
płatności,
strata
kredytowa
powstaje
nawet
wtedy,
gdy Spółka spodziewa się otrzymać całą płatność, lecz ma to miejsce później niż przewidziano w umowie.
Spółka ujmuje odpisy na oczekiwane straty kredytowe w odniesieniu do:
▪
aktywów finansowych wycenianych według zamortyzowanego kosztu;
▪
należności leasingowych;
▪
instrumentów dłużnych wycenianych w wartości godziwej przez inne całkowite dochody;
▪
składników aktywów z tytułu umów (MSSF 15
Przychody z umów z klientami
).
Spółka ujmuje odpis na oczekiwane straty w kwocie równej:
▪
oczekiwanym
stratom
kredytowym
w
całym
okresie
życia,
jeżeli
ryzyko
kredytowe
związane
z
danym
instrumentem finansowym znacznie wzrosło od momentu początkowego ujęcia, lub
▪
12-miesięcznym
oczekiwanym
stratom
kredytowym,
jeżeli
na
dzień
sprawozdawczy
ryzyko
kredytowe
związane z instrumentem finansowym nie wzrosło znacząco od momentu początkowego ujęcia.
W
odniesieniu
do
należności
z
tytułu
dostaw
i
usług,
aktywów
z
tytułu
umów
oraz
należności
leasingowych
Spółka
wycenia
odpis
na
oczekiwane
straty
kredytowe
w
kwocie
równej
oczekiwanym
stratom
kredytowym
w całym okresie życia.
Określając
czy
ryzyko
kredytowe
znacznie
wzrosło
od
momentu
początkowego
ujęcia,
a
także
na
potrzeby
oszacowania
oczekiwanych
strat
kredytowych,
Spółka
uwzględnia
adekwatne
i
możliwe
do
udokumentowania
informacje,
które
są
dostępne
bez
nadmiernych
kosztów
lub
starań.
Obejmuje
to
zarówno
informacje
ilościowe
jak
i
jakościowe,
oparte
zarówno
na
doświadczeniach
Spółki
jak
i
na
ocenie
ryzyka
kredytowego
uwzględniającego informacje dotyczące przyszłości.
Spółka
zakłada,
że
ryzyko
kredytowe
związane
ze
składnikiem
aktywów
finansowych
znacznie
wzrosło
od
momentu początkowego ujęcia, gdy płatności z tytułu umowy są przeterminowane o ponad 30 dni.
Przy
ustalaniu,
czy
ryzyko
kredytowe
związane
z
danym
instrumentem
finansowym
znacznie
wzrosło,
Spółka
uwzględniała
zmianę
ryzyka
niewykonania
zobowiązania,
jaka
nastąpiła
od
momentu
początkowego
ujęcia.
Według
Spółki
do
niewykonania
zobowiązania
dochodzi
gdy:
i)
nie
oczekuje
się,
że
dłużnik
spłaci
swoje
zobowiązanie
wobec
Spółki
w
pełni,
bez
wykorzystania
przez
Spółkę
posiadanego
zabezpieczenia
(o
ile
istnieje),
lub ii) składnik aktywów finansowych jest przeterminowany o 90 dni.
Maksymalny
okres,
który
należy
brać
pod
uwagę
przy
wycenie
oczekiwanych
strat
kredytowych,
to
maksymalny
okres
trwania
umowy
(wliczając
możliwość
jej
przedłużenia),
podczas
którego
jednostka
jest
narażona
na
ryzyko kredytowe.
W
odniesieniu
do
aktywów
finansowych
strata
kredytowa
jest
bieżącą
wartością
różnicy
(niedoboru
środków)
pomiędzy:
▪
przepływami pieniężnymi wynikającymi z umowy, należnymi Spółce na mocy umowy; oraz
▪
przepływami pieniężnymi, które Spółka spodziewa się otrzymać.
Oczekiwane
straty
kredytowe
dyskontuje
się
na
dzień
sprawozdawczy,
a
nie
na
dzień
oczekiwanego
niewykonania
zobowiązania
ani
inną
datę,
stosując
efektywną
stopę
procentową
ustaloną
przy
początkowym
ujęciu lub jej przybliżenie.