94
Jednostkowy raport roczny Echo Investment S.A. za 2024 r.
− umowa musi dotyczyć zidentyfikowanego składnika
aktywów, dla którego dostawca nie ma istotnego prawa
do zamiany,
− umowa powinna dawać Spółce prawo kontroli
użytkowania zidentyfikowanego składnika aktywów
przez określony czas. Oznacza to, że Spółka ma prawo
do pobierania korzyści ekonomicznych płynących
z wykorzystywania danego składnika oraz prawo
decydowania o jego wykorzystaniu,
− umowa musi być odpłatna.
Spółka korzysta z następujących uproszczeń polegających
na nieujmowaniu zobowiązań z tytułu leasingu:
− leasingi krótkoterminowe: krótkoterminowa umowa
leasingu to umowa bez możliwości zakupu składnika
aktywów, zawarta na okres krótszy niż 12 miesięcy od
momentu rozpoczęcia umowy,
− leasingi nisko wartościowe: podstawą oceny niskiej
wartości jest wartość nowego składnika aktywów.
Zarząd Spółki podjął decyzję, że odnosi się to do umów
leasingu dotyczących aktywów, których wartość nie
przekraczała 15 tys. zł (kiedy były nowe), co może być
traktowane jako górna granica uznania za przedmiot
o niskiej wartości.
Spółka ujmuje jako umowę leasingową prawo wieczystego
użytkowania gruntów udzielone decyzją administracyjną.
Dotyczy to wszystkich gruntów, w tym tych dotyczących
projektów deweloperskich prezentowanych na zapasach.
W przypadku identyfikacji w umowie elementów
leasingowych i elementów nieleasingowych Spółka
wybiera praktyczne rozwiązanie zgodnie z którym
ujmuje każdy element leasingowy oraz jakiekolwiek
towarzyszące elementy nieleasingowe jako pojedynczy
element leasingowy. Dodatkowo w przypadku do portfela
leasingów o podobnych cechach Spółka stosuje standard
do całego portfela, kiedy racjonalnie oczekuje, że wpływ
jaki zastosowanie niniejszego standardu w stosunku do
portfela będzie miało na sprawozdanie finansowe, nie
będzie istotnie różnił się od wpływu zastosowania go do
pojedynczych leasingów w ramach tego portfela.
Okres trwania umowy leasingu jest definiowany jako
nieodwoływany okres obowiązywania umowy leasingu
obejmujący także możliwe okresy przedłużenia umowy
leasingu, jeżeli leasingobiorca ma wystarczającą pewność,
że skorzysta z tej możliwości oraz możliwe okresy
wypowiedzenia umowy leasingu, jeżeli leasingobiorca ma
wystarczającą pewność, że nie skorzysta z tej opcji.
Na moment pierwszego ujęcia, Spółka ujmuje
zobowiązanie z tytułu leasingu wycenione w wartości
bieżących płatności leasingowych należnych
leasingodawcy w okresie leasingu zdyskontowanych stopą
leasingu, a jeśli nie jest ona dostępna - to krańcową stopą
pożyczkową charakterystyczną dla danego składnika
aktywów. W skład płatności leasingowych wchodzą:
− stałe opłaty pomniejszone o wszelkie należne zachęty
leasingowe,
− zmienne opłaty leasingowe, które zależą od indeksu
lub stawki, wycenione początkowo z zastosowaniem
indeksu lub stawki obowiązujących na datę rozpoczęcia
trwania umowy,
− kwoty, których zapłaty przez leasingobiorcę oczekuje
się w ramach gwarantowanej wartości końcowej,
− cenę wykonania opcji kupna, jeżeli można
z wystarczającą pewnością założyć, że leasingobiorca
skorzysta z tej opcji,
− kary pieniężne za wypowiedzenie leasingu, jeżeli
okres leasingu odzwierciedla skorzystanie przez
leasingobiorcę z opcji wypowiedzenia leasingu.
Jednocześnie Spółka ujmuje aktywo z tytułu prawa do
użytkowania w tej samej wysokości co zobowiązanie,
skorygowanej o wszelkie opłaty leasingowe zapłacone
w dacie rozpoczęcia lub przed tą datą, pomniejszone
o wszelkie otrzymane zachęty leasingowe oraz
powiększone o wszelkie początkowe koszty bezpośrednie
poniesione przez leasingobiorcę. Po początkowym ujęciu
Spółka ujmuje zobowiązanie z tytułu leasingu poprzez:
− zwiększenie wartości bilansowej w celu
odzwierciedlenia odsetek od zobowiązania z tytułu
leasingu,
− zmniejszenie wartości bilansowej w celu uwzględnienia
zapłaconych opłat leasingowych oraz
− zaktualizowanie wyceny wartości bilansowej w celu
uwzględnienia wszelkiej ponownej oceny lub zmiany
leasingu, wymienionych poniżej (zmiany w umowie
leasingu), lub w celu uwzględnienia zaktualizowanych
zasadniczo stałych opłat leasingowych.
Zmiany w umowie leasingu, które powodują konieczność
zaktualizowania wartości zobowiązania obejmują:
− zmiana okresu leasingu,
− zmiana dotycząca oceny opcji kupna bazowego
składnika aktywów (dla powyższych zmian Spółka
stosuje zaktualizowaną stopę dyskontową),
− zmiana w kwocie, której zapłaty oczekuje się w ramach
gwarantowanej wartości końcowej,
− zmiana w przyszłych opłatach leasingowych wynikająca
ze zmiany w indeksie lub stawce stosowanej do
ustalania tych opłat, wliczając w to na przykład zmianę
w celu uwzględnienia zmian w stawkach czynszów na
wolnym rynku w następstwie przeglądu tych czynszów.
Dla powyższych zmian Spółka stosuje niezmienioną stopę
dyskontową, chyba że zmiana w opłatach leasingowych
wynika ze zmiany zmiennych stóp procentowych.
W tym przypadku Spółka stosuje zaktualizowaną stopę
dyskontową, która odzwierciedla zmiany w stopie
procentowej.
Spółka uznaje kwotę aktualizacji wyceny zobowiązania
z tytułu leasingu jako korektę składnika aktywów z tytułu
prawa do użytkowania. Jeżeli jednak wartość bilansowa
składnika aktywów z tytułu prawa do użytkowania została