odnośnie ostatecznego rezultatu umowy i w związku z tym, co do zasady jest mocno subiektywna. W przypadku
umów ze znaczącą integracją większość dostarczanych przez Spółkę elementów, takich jak: opracowanie projektu
systemu, dostarczenie licencji, wdrożenie systemu, testy itp. stanowią jeden obowiązek świadczenia. W takiej
sytuacji wypełnienie obowiązku świadczenia odbywa się stopniowo, a przychody z wypełnienia obowiązku
świadczenia ujmowane są w okresie jego wypełnienia na podstawie oceny stopnia zaawansowania.
Zdarzają się umowy ze znaczącą integracją, w których licencje obce stanowią dominujący komponent kosztowy,
a klucze licencyjne dostarczane są do klienta na początku realizacji etapu wdrożenia. W takich sytuacjach Zarząd
dokonuje osądu, czy licencje te są odrębnym obowiązkiem świadczenia (pomimo znaczącej integracji) oraz ocenia,
czy może ująć przychody z realizacji tego obowiązku świadczenia odrębnie, jednorazowo, w momencie
przekazania kontroli nad licencjami do klienta. Analizowane są m.in. takie aspekty jak: (1) czy Spółka posiada
bieżące prawo do wynagrodzenia i wypełniła wszystkie warunki do otrzymania wynagrodzenia, (2) czy klient może
dokonać zwrotu licencji oraz na ile jest to prawdopodobne, (3) czy klient dokonał odbioru kluczy licencyjnych,
(4) czy klient posiada fizycznie klucze licencyjne. W przypadku, gdy wszystkie przesłanki świadczą o przejściu
kontroli nad licencjami na stronę klienta, Spółka ujmuje przychody ze sprzedaży tych licencji.
Niepewność związana z rozliczeniami podatkowymi
Regulacje dotyczące podatku od towarów i usług, podatku dochodowego od osób prawnych oraz obciążeń
związanych z ubezpieczeniami społecznymi podlegają częstym zmianom. Te częste zmiany powodują brak
odpowiednich punktów odniesienia, niespójne interpretacje oraz nieliczne ustanowione precedensy, które mogłyby
mieć zastosowanie. Obowiązujące przepisy zawierają również niejasności, które powodują różnice w opiniach,
co do interpretacji prawnej przepisów podatkowych, zarówno pomiędzy organami państwowymi jak i organami
państwowymi i przedsiębiorstwami.
Rozliczenia podatkowe mogą być przedmiotem kontroli organów, które uprawnione są do nakładania wysokich kar
i grzywien, a wszelkie dodatkowe zobowiązania podatkowe, wynikające z kontroli, muszą zostać zapłacone wraz
z wysokimi odsetkami. Te warunki powodują, że ryzyko podatkowe w Polsce jest większe niż w krajach o bardziej
dojrzałym systemie podatkowym. W konsekwencji, kwoty prezentowane i ujawniane w łącznym sprawozdaniu
finansowym mogą się zmienić w przyszłości w wyniku ostatecznej decyzji organu kontroli podatkowej.
Z dniem 15 lipca 2016 roku do Ordynacji Podatkowej zostały wprowadzone zmiany w celu uwzględnienia
postanowień Ogólnej Klauzuli Zapobiegającej Nadużyciom (GAAR). GAAR ma zapobiegać powstawaniu
i wykorzystywaniu sztucznych struktur prawnych tworzonych w celu uniknięcia zapłaty podatku w Polsce. GAAR
definiuje unikanie opodatkowania jako czynność dokonaną przede wszystkim w celu osiągnięcia korzyści
podatkowej, sprzecznej w danych okolicznościach z przedmiotem i celem przepisy ustawy podatkowej. Zgodnie
z GAAR taka czynność nie skutkuje osiągnięciem korzyści podatkowej, jeżeli sposób działania był sztuczny.
Wszelkie występowanie (i) nieuzasadnionego dzielenia operacji, (ii) angażowania podmiotów pośredniczących
mimo braku uzasadnienia ekonomicznego lub gospodarczego, (iii) elementów wzajemnie się znoszących lub
kompensujących oraz (iv) inne działania o podobnym działaniu do wcześniej wspomnianych, mogą być
potraktowane jako przesłanka istnienia sztucznych czynności podlegających przepisom GAAR. Nowe regulacje
będą wymagać znacznie większego osądu przy ocenie skutków podatkowych poszczególnych transakcji.
Klauzulę GAAR należy stosować w odniesieniu do transakcji dokonanych po jej wejściu w życie oraz do transakcji,
które zostały przeprowadzone przed wejściem w życie klauzuli GAAR, ale dla których po dacie wejścia klauzuli
w życie korzyści były lub są nadal osiągane. Wdrożenie powyższych przepisów umożliwi polskim organom kontroli
podatkowej kwestionowanie realizowanych przez podatników prawnych ustaleń i porozumień, takich
jak restrukturyzacja i reorganizacja.
Spółka ujmuje i wycenia aktywa lub zobowiązania z tytułu bieżącego i odroczonego podatku dochodowego przy
zastosowaniu wymogów MSR 12 Podatek dochodowy w oparciu o zysk (stratę podatkową), podstawę
opodatkowania, nierozliczone straty podatkowe, niewykorzystane ulgi podatkowe i stawki podatkowe,
uwzględniając ocenę niepewności związanych z rozliczeniami podatkowymi. Gdy istnieje niepewność co do tego,
czy i w jakim zakresie organ podatkowy będzie akceptował poszczególne rozliczenia podatkowe transakcji, Spółka
ujmuje te rozliczenia uwzględniając ocenę niepewności.
Porównywalność danych
W związku ze sprzedażą udziałów spółki Sycope S.A. dane porównawcze w łącznym sprawozdaniu z wyników
za rok 2023 zostały przekształcone celem zachowania zasady porównywalności. W sprawozdaniu z wyników za rok
2023 zaprezentowano oddzielnie wynik z działalności kontynuowanej i działalności zaniechanej.
Dodatkowe informacje do łącznego sprawozdania z wyników zawierają dane przekształcone.
1. Przychody ze sprzedaży i segmenty operacyjne
Przy wyodrębnianiu segmentów operacyjnych Zarząd kieruje się liniami produktowymi, które reprezentują główne
usługi oraz wyroby dostarczane przez Spółkę oraz uwzględniają specyfikę środowiska IT, w którym są one
realizowane. Każdy z segmentów jest zarządzany odrębnie, w ramach danej linii produktowej, z uwagi na specyfikę