moment
początkowego
ujęcia
aktywa
finansowego
w
księgach
ustala,
czy
wynikające
z
umowy
przepływy
pieniężne
są
jedynie
spłatą
kwoty
głównej
i
odsetek
od
kwoty
głównej
pozostałej
do
spłaty,
a
zatem
są
zgodne
z
podstawową
umową
pożyczkową.
Odsetki
mogą
obejmować
zapłatę
za
wartość
pieniądza
w
czasie,
ryzyko
kredytowe,
inne
podstawowe
ryzyka
związane
z
udzielaniem
kredytów
oraz
koszty
i
marżę
zysku.
Spółka klasyfikuje aktywa finansowe jako wyceniane według zamortyzowanego kosztu, pod warunkiem spełnienia testu SPPI:
- udzielone pożyczki,
-
instrumenty
dłużne
takie
jak
obligacje
skarbowe
i
komercyjne,
kuponowe,
dyskontowe,
bony
skarbowe
i
komercyjne,
utrzymywane
do
terminu zapadalności,
- lokaty terminowe,
- środki pieniężne w bankach,
- inne pozycje.
Test
SPPI
dla
powyższych
instrumentów
jest
spełniony,
jeżeli
przepływy
pieniężne
uzyskiwane
z
tytułu
posiadania
danego
aktywa
finansowego
stanowią
spłatę
jedynie
kapitału
i
odsetek
(uwzględniając,
zgodnie
z
zapisami
MSSF
9,
jedynie
wynagrodzenie
za
wartość
pieniądza w czasie, ryzyko kredytowe i inne ryzyka).
Spółka klasyfikuje do pozycji aktywów finansowych wycenianych do wartości godziwej przez pozostałe dochody całkowite:
-
inwestycje
w
instrumenty
kapitałowe
(z
wyjątkiem
udziałów
i
akcji
spółek
zależnych,
współkontrolowanych
i
stowarzyszonych),
dla
których
Spółka wybrała wycenę przez pozostałe dochody całkowite,
-
inwestycje
w
instrumenty
dłużne,
w
stosunku
do
których
Spółka
wybrała
model
biznesowy
„utrzymywanie
i
sprzedaż”,
pod
warunkiem
spełnienia testu SPPI.
Spółka kwalifikuje zobowiązania finansowe do jednej z poniższych kategorii:
- wyceniane według zamortyzowanego kosztu,
- wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy.
6.6
Należności handlowe oraz pozostałe aktywa
Należności
finansowe,
w
tym
należności
z
tytułu
dostaw
i
usług,
wycenia
się
na
dzień
ich
powstania
w
wartości
godziwej,
a
następnie
według
zamortyzowanego
kosztu
przy
zastosowaniu
efektywnej
stopy
procentowej
z
uwzględnieniem
odpisów
z
tytułu
oczekiwanej
straty
kredytowej.
Spółka
stosuje
uproszczone
metody
wyceny
należności
wycenianych
według
zamortyzowanego
kosztu
jeżeli
nie
powoduje
to
zniekształcenia
informacji
zawartych
w
sprawozdaniu
z
sytuacji
finansowej
w
szczególności
w
przypadku,
gdy
okres
do
momentu
spłaty
należności
nie
jest
długi.
Dla
należności
z
tytułu
dostaw
i
usług
Spółka
wycenia
odpis
na
oczekiwane
straty
kredytowe
w
kwocie
równej
oczekiwanym
stratom
kredytowym w całym okresie życia instrumentu.
Spółka
dokonuje
oceny
oczekiwanych
strat
kredytowych
(ang.
expected
credit
losses,
„ECL”)
związanych
z
instrumentami
dłużnymi
wycenianymi
według
zamortyzowanego
kosztu
i
wartości
godziwej
przez
pozostałe
całkowite
dochody,
niezależnie
od
tego,
czy
wystąpiły
przesłanki utraty wartości.
W
przypadku
należności
z
tytułu
dostaw
i
usług,
Spółka
stosuje
uproszczone
podejście
i
wycenia
odpis
na
oczekiwane
straty
kredytowe
w
kwocie
równej
oczekiwanym
stratom
kredytowym
w
całym
okresie
życia
przy
użyciu
macierzy
rezerw.
Spółka
wykorzystuje
swoje
dane
historyczne dotyczące strat kredytowych, skorygowane w stosownych przypadkach o wpływ informacji dotyczących przyszłości.
W
przypadku
pozostałych
aktywów
finansowych,
Spółka
wycenia
odpis
na
oczekiwane
straty
kredytowe
w
kwocie
równej
12-miesięcznym
oczekiwanym
stratom
kredytowym.
Jeżeli
ryzyko
kredytowe
związane
z
danym
instrumentem
finansowym
znacznie
wzrosło
od
momentu
początkowego
ujęcia,
Spółka
wycenia
odpis
na
oczekiwane
straty
kredytowe
z
tytułu
instrumentu
finansowego
w
kwocie
równej
oczekiwanym
stratom kredytowym w całym okresie życia.
Zaliczki
na
poczet
dostaw
wycenia
się
według
wydatkowanych
środków
pieniężnych
oraz
zgodnie
z
otrzymanymi
fakturami
VAT
dokumentującymi udzielenie zaliczki.
Długoterminowe
należności
handlowe
wyceniane
są
co
do
zasady
w
skorygowanej
cenie
nabycia,
stosując
metodę
efektywnej
stopy
procentowej,
jednakże
kiedy
różnica
pomiędzy
wartością
w
skorygowanej
cenie
nabycia
i
wartością
w
kwocie
wymaganej
zapłaty
nie
wywiera
istotnego
wpływu
na
wyniki
finansowe
Spółki,
takie
należności
ujmuje
się
w
sprawozdaniu
z
sytuacji
finansowej
w
kwocie
wymaganej
zapłaty.