Imperio ASI S.A.  
Sprawozdanie finansowe sporządzone według międzynarodowych standardów sprawozdawczości finansowej 
za okresy 12 miesięczne zakończone 31 grudnia 2024 roku i 31 grudnia 2023 roku (w tysiącach złotych) 
16 
 
•  należności  od  dłużników  w  przypadku  oddalenia  wniosku  o  ogłoszenie  upadłości,  jeżeli  majątek  dłużnika  nie  wystarcza  na 
zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego - w pełnej wysokości należności, 
•  należności  kwestionowanych  przez  dłużników  oraz,  z  których  zapłatą  dłużnik  zalega,  a  według  oceny  sytuacji  majątkowej  i 
finansowej dłużnika, spłata należności w umownej kwocie nie jest prawdopodobna - do wysokości nie pokrytej gwarancją lub 
innym zabezpieczeniem należności,  
•  należności stanowiących równowartość kwot podwyższających należności, w stosunku do których uprzednio dokonano odpisu 
aktualizującego - w wysokości tych kwot, do czasu ich otrzymania lub odpisania, 
•  należności  przeterminowanych  lub  nieprzeterminowanych  o  znacznym  stopniu  prawdopodobieństwa  nieściągalności,  w 
przypadkach  uzasadnionych  rodzajem  prowadzonej  działalności  lub  strukturą  odbiorców  -  w  wysokości  wiarygodnie 
oszacowanej kwoty odpisu, w tym także ogólnego, na nieściągalne należności. 
 
Ponadto dokonuje się odpisów aktualizujących wartość należności w wysokościach nie mniejszych niż: 
•  100% w stosunku do należności skierowanych na drogę sądową, w  przypadkach wykazanego niezasadnego pozwu sądowego 
spółka może odstąpić o tworzenia odpisu, 
•  100% w stosunku do należności przeterminowanych powyżej 12 miesięcy (licząc od daty terminu płatności), z uwzględnieniem 
spłat, porozumień itp. mających miejsce po dniu bilansowym, 
•  50% w stosunku do należności przeterminowanych od 6 do 12 miesięcy (licząc od daty terminu płatności), z uwzględnieniem 
spłat, porozumień itp. mających miejsce po dniu bilansowym. 
 
Corocznie analizuje się czy powyższe zasady tworzenia odpisów odpowiadają faktycznej utracie wartości należności. Odpisy aktualizujące 
wartość należności zalicza  się  do  kosztów operacyjnych lub  do  kosztów  finansowych  jeżeli  dotyczą  one odsetek.  W  przypadku ustania 
przyczyny,  dla  której  dokonano  odpisu  aktualizującego  wartość  aktywów,  całość  lub  odpowiednia  część  uprzednio  dokonanego  odpisu 
aktualizującego zwiększa wartość danego składnika aktywów i korygowane są koszty operacyjne lub odpis zaliczany jest do przychodów 
finansowych. 
d)  Leasing (MSSF 16) 
Standard wskazuje jak rozpoznawać, mierzyć, prezentować i ujawniać informacje dotyczące umów najmu, dzierżawy i leasingu, w których 
odpłatnie  następuje  użyczenie  składnika  aktywów  na  pewien  okres  czasu.  Standard  wprowadza  jeden  model  księgowy  dla  wszystkich 
leasingobiorców – znika podział na leasing operacyjny i finansowy. Leasingobiorcy muszą rozpoznawać prawa do użytkowania aktywów i 
zobowiązania  leasingowe  w  bilansie.  W  przypadku  leasingów  krótkoterminowych  (poniżej  12  miesięcy)  lub  tych  o  niskiej  wartości, 
leasingobiorca ma prawo zastosować wyłączenie i rozliczać takie umowy na dotychczasowych zasadach. Spółka dokonała weryfikacji oraz 
analizy wszystkich umów, jakie Spółka podpisała na korzystanie z określonych aktywów, na określony czas, w zamian za  opłatę,  w  tym 
umów najmu (prawo do aktywów). Spółka nie posiada zawartych umów leasingu. Umowy najmu są jest zawarta na czas określony, wartość 
skalkulowanego aktywa nie jest istotna z punktu widzenia sprawozdania finansowego. Wszystkie zawarte umowy leasingowe, dla celów 
podatku dochodowego od osób prawnych, są umowami leasingu operacyjnego.  
e)  Zapasy (MSR 2) 
Materiały i towary wyceniane są w cenach nabycia lub zakupu jeżeli koszty zakupu są nieistotne dla oceny sprawozdania finansowego.  
Towary w sklepach zakładowych ujęto wg cen zakupu (ceny sprzedaży pomniejszono o naliczony VAT i marżę przypadające na zapas). 
Produkcja  podstawowa  i  pomocnicza  w  toku  wyceniana  jest  w  wartości  kosztu  wytworzenia  pomniejszonych  o  odpisy  aktualizujące 
dokonane z tytułu trwałej utraty wartości.  
W  przypadku,  gdy  zapasy  utraciły  swoją  wartość  użytkową,  przekraczają  potrzeby  Spółki  lub  podlegają  obniżce  cen  spowodowanej 
konkurencją ceny, dokonuje się odpisów aktualizujących. Rozchód wyceniany jest metodą FIFO. 
f)  Rzeczowe aktywa trwałe (MSR 16) 
Rzeczowe  aktywa  trwałe  wyceniane  są    zgodnie  z  MSR  16  w  cenie  nabycia  lub  koszcie  wytworzenia  pomniejszonej  o  dotychczasowe 
umorzenie  oraz  odpisy  z  tytułu  trwałej  utraty  wartości.  Wartość  początkowa  środków  trwałych  obejmuje  cenę  nabycia  lub  koszt 
wytworzenia  powiększony  o  koszty  bezpośrednio  związane  z  zakupem  i  przystosowaniem  składnika  majątku  do  stanu  zdatnego  do 
używania. Koszty poniesione po dacie oddania środka trwałego do użytkowania, które powodują, że wartość użytkowa środka trwałego po 
zakończeniu ulepszenia przewyższa wartość użytkową posiadaną przy przyjęciu do używania, są kapitalizowane w wartości odpowiedniego 
środka trwałego. Środki trwałe są amortyzowane przez określony z góry okres ekonomicznego użytkowania.  
Rzeczowy majątek trwały amortyzowany jest metodą liniową począwszy od następnego miesiąca, w którym środek trwały został oddany do 
użytkowania, stosując stawki amortyzacji odzwierciedlające okres ekonomicznej użyteczności środków trwałych.  
Nakłady  poniesione  dotyczące  środków  trwałych  będących  w  toku  budowy  lub  montażu  są  wyceniane  nie  rzadziej  niż  na  każdy  dzień 
bilansowy, według cen nabycia lub kosztów wytworzenia, pomniejszonych o odpis z tytułu trwałej utraty wartości. 
Prawo  wieczystego  użytkowania  jest  polskim  rozwiązaniem  nie  spotykanym  w  innych  krajach,  stanowiącym  instrument  łączący  cechy 
wartości  niematerialnej  i  prawnej  i  środka  trwałego.  Międzynarodowe  Standardy  Rachunkowości  i  Sprawozdawczości  Finansowej  nie 
zawierają rozwiązań dotyczących metod wyceny i ujmowania tego instrumentu. W związku z powyższym Spółka ujmuje prawo wieczystego 
użytkowania gruntów zgodnie z polskimi standardami rachunkowości. 
g)  Wartości niematerialne  (MSR 38) 
Wartości niematerialne  wyceniane są  w  cenie  nabycia lub  koszcie wytworzenia,  zgodnie z MSR 38,  składniki aktywów ujmuje  się tylko 
wtedy,  gdy  jest  prawdopodobne,  że  jednostka  osiągnie  korzyści  ekonomiczne,  które  można  przyporządkować  danemu  składnikowi 
aktywów. Odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych dokonuje się metodą liniową, przez okres przewidywanego użytkowania. 
Metoda amortyzacji oraz stawka amortyzacyjna podlegają weryfikacji na każdy dzień bilansowy. Wszelkie wynikające z przeprowadzonej