Zakłady Magnezytowe „ROPCZYCE” S.A.
Jednostkowe sprawozdanie finansowe za 2024 r.
(wszystkie kwoty podane są w tys. złotych o ile nie podano inaczej)
44
Poza w/w świadczeniami mogą wystąpić pojedyncze transakcje rozpoznawane jako świadczenia wykonywane w miarę
upływu czasu.
Do ujmowania przychodów z tytułu świadczeń wykonywanych w miarę upływu czasu, związanych głównie z sporadycznymi
usługami wykorzystywana jest metoda pomiaru stopnia zaawansowania: metoda oparta na wynikach.
Metoda ta polega na ujmowaniu przychodów w oparciu o pomiar wykonanych na rzecz klienta usług w stosunku do usług
przyrzeczonych w umowie. Techniczny pomiar wykonanych od rozpoczęcia umowy do dnia bilansowego prac wyrażonych
w procencie ceny umownej bądź jej składowych przeprowadzany jest przez specjalistów wewnętrznych jednostki, tj.
liderów poszczególnych projektów.
W niektórych specyficznych okolicznościach (np. wczesny etap realizacji prac), kiedy Spółka nie jest w stanie ocenić
racjonalnego wyniku prac, można stosować tzw. metodę zysku zerowego.
Struktura rodzajowa przychodów ze sprzedaży występujących w Spółce - wg kryteriów opisanych powyżej jest następująca:
▪ przychody ze sprzedaży produktów podstawowych – są to przychody ze sprzedaży materiałów ogniotrwałych
stanowiących produkty działalności podstawowej, których sprzedaż ujmuje się w momencie wydania produktu
klientowi na uzgodnionych z nim warunkach INCOTERMS,
▪ przychody ze sprzedaży usług produkcji podstawowej – są to przychody ze sprzedaży usług ściśle powiązanych
z procesem produkcji podstawowej (np. usługi nawęglania, usługi sortowania i pakowania wyrobów), które
ujmuje się w momencie wyświadczenia usługi, w stopniu odzwierciedlającym wykonanie przez Spółkę usługi.
▪ przychody ze sprzedaży materiałów i towarów – są to przychody ze sprzedaży materiałów technicznych,
elementów opakowań, czy elementów zakupionych u innych producentów, a stanowiących uzupełnienie dostaw
materiałów ogniotrwałych, które ujmuje się w momencie wydania materiału/towaru klientowi, na uzgodnionych
z nim warunkach INCOTERMS,
▪ przychody z tytułu umów licencyjnych – są to przychody otrzymywane przez Spółkę w związku z udzieloną licencją
na korzystanie z know-how, czy wsparcia marketingowego– stanowiące opłaty zmienne liczone jako określony
w umowie procent od przychodów z tytułu sprzedaży produktów opartych na know-how spółki i rozpoznawane
w miarę upływu czasu i okresów ustalonych w umowie licencyjnej.
▪ pozostałe przychody – są to przychody z tytułu usług dodatkowych świadczonych przez spółkę min. usługi
transportu i zabudowy materiałów ogniotrwałych, wykonania form, monitoringu dostaw, czy przychody
z wynajmu/ dzierżawy nieruchomości, które ujmuje się w momencie i w stopniu, w jakim usługa została
wykonana.
Przy sprzedaży produktów podstawowych Spółka jako producent udziela standardowych gwarancji dotyczących
dotrzymania własności fizyko-chemicznych wyprodukowanych pod zamówienia produktów. Pozostałe gwarancje
udzielane przez Spółkę, dotyczą żywotności produktów (w tym np. gwarantowanych ilości wytopów) i w związku z tym
mogą zawierać zapisy dot. rekompensat finansowych lub dostaw zamiennych, w przypadku ich niedotrzymania. Stanowią
one ok. 1% wartości podpisywanych rocznie kontraktów, co ma nieistotny wpływ na łączną wartość ujętych przychodów
ze sprzedaży.
Koszty
W Spółce ewidencjonuje się koszty w układzie rodzajowym, funkcjonalnym i kalkulacyjnym wg modelu rachunku kosztów
pełnych.
Koszt sprzedanych produktów, towarów i materiałów obejmuje koszty bezpośrednio z nimi związane oraz uzasadnioną
część kosztów pośrednich, co szczegółowo przedstawiono poniżej.
Koszty bezpośrednie obejmują wartość zużytych materiałów bezpośrednich, koszty pozyskania i przetworzenia związane
bezpośrednio z produkcją i inne koszty poniesione w związku z doprowadzeniem produktu do postaci i miejsca, w jakich
się znajduje w dniu wyceny. Do uzasadnionej, odpowiedniej do okresu wytwarzania produktu, części kosztów pośrednich
zalicza się zmienne pośrednie koszty produkcji oraz tę część kosztów stałych, pośrednich kosztów produkcji, które
odpowiadają poziomowi tych kosztów przy normalnym wykorzystaniu zdolności produkcyjnych. Za normalny poziom
wykorzystania zdolności produkcyjnych uznaje się przeciętną, zgodną z oczekiwanymi w typowych warunkach, wielkość
produkcji za daną liczbę okresów lub sezonów, przy uwzględnieniu planowych remontów. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie
kosztu wytworzenia produktu, jego wyceny dokonuje się według ceny sprzedaży netto takiego samego lub podobnego
produktu, pomniejszonej o przeciętnie osiągany przy sprzedaży, a w przypadku produkcji w toku – także z uwzględnieniem
stopnia jego przetworzenia.
Część stałych pośrednich kosztów produkcji, która nie odpowiada poziomowi kosztów przy normalnym wykorzystaniu
zdolności produkcyjnych stanowi koszt okresu, w którym została poniesiona.
Przychody i koszty dotyczące tej samej transakcji ujmowane są równolegle z zastosowaniem zasady memoriału.