emitentów w ramach Spółki, warunki ekonomiczne sprzyjające naruszeniu warunków umowy, zanik aktywnego rynku na dany składnik
aktywów finansowych. Ponadto, w przypadku inwestycji w instrumenty kapitałowe, za obiektywną przesłankę utraty wartości aktywów
finansowych uważa się znaczący lub przedłużający się spadek wartości godziwej takiej inwestycji poniżej ceny jej nabycia.
Aktywa niefinansowe
Wartość bilansowa aktywów niefinansowych, innych niż nieruchomości inwestycyjne, zapasy i aktywa z tytułu odroczonego podatku
dochodowego poddawana jest ocenie na koniec każdego okresu sprawozdawczego w celu stwierdzenia, czy występują przesłanki
wskazujące na utratę ich wartości. W przypadku wystąpienia takich przesłanek Spółka dokonuje szacunku wartości odzyskiwalnej
poszczególnych aktywów. Wartość odzyskiwalna wartości firmy, wartości niematerialnych o nieokreślonym okresie użytkowania oraz
wartości niematerialnych, które nie są jeszcze zdatne do użytkowania jest szacowana każdego roku w tym samym terminie. Stratę z tytułu
utraty wartości ujmuje się, jeśli wartość księgowa składnika aktywów lub związanego z nim ośrodka wypracowującego środki pieniężne
(OWSP) przekracza jego szacowaną wartość odzyskiwalną.
Wartość odzyskiwalna aktywów lub OWSP definiowana jest jako większa z ich wartości netto możliwej do uzyskania ze sprzedaży oraz
ich wartości użytkowej. Przy szacowaniu wartości użytkowej przyszłe przepływy pieniężne dyskontowane są przy użyciu stopy
procentowej przed opodatkowaniem, która odzwierciedla aktualną rynkową ocenę wartości pieniądza w czasie oraz czynniki ryzyka
charakterystyczne dla danego składnika aktywów lub OWSP. Dla celów przeprowadzania testów na utratę wartości, aktywa grupuje się
do najmniejszych możliwych do określenia zespołów aktywów generujących wpływy pieniężne w znacznym stopniu niezależnie od innych
aktywów lub OWSP. Spółka dokonuje oceny utraty wartości firmy grupując ośrodki wypracowujące środki pieniężne tak, aby szczebel
organizacji, nie wyższy niż wyodrębniony segment operacyjny, na którym przeprowadza się tą ocenę odzwierciedlał najniższy szczebel
organizacji, na którym Spółka monitoruje wartość firmy dla potrzeb wewnętrznych. Dla celów testów na utratę wartości, wartość firmy
nabytą w procesie połączenia jednostek gospodarczych alokuje się do tych ośrodków wypracowujących środki pieniężne, dla których
spodziewane jest uzyskanie efektów synergii z połączenia.
Aktywa wspólne (korporacyjne) Spółki nie generują osobnych wpływów pieniężnych i są użytkowane przez więcej niż jeden OWSP.
Aktywa wspólne są przypisane do OWSP na bazie jednolitych i zasadnych przesłanek i podlegają testom na utratę wartości jako element
testowanych OWSP, do których są przypisane.
Odpisy z tytułu utraty wartości są ujmowane w zysku lub stracie bieżącego okresu. Utrata wartości ośrodka wypracowującego śro dki
pieniężne jest w pierwszej kolejności ujmowana jako zmniejszenie wartości firmy przypisanej do tego ośrodka (Spółki ośrodków), a
następnie jako zmniejszenie wartości księgowej pozostałych aktywów tego ośrodka (Spółki ośrodków) na zasadzie proporcjonalnej.
Odpis aktualizujący wartość firmy z tytułu utraty wartości nie jest odwracany. W odniesieniu do innych aktywów, odpisy z tytułu utraty
wartości ujęte w poprzednich okresach, są poddawane na koniec każdego okresu sprawozdawczego ocenie, czy zaszły przesłanki
wskazujące na zmniejszenie utraty wartości lub jej całkowite odwrócenie. Odpis aktualizujący z tytułu utraty wartości jest odwracany,
jeżeli zmieniły się szacunki zastosowane do określenia wartości odzyskiwalnej.
Odpis z tytułu utraty wartości odwracany jest tylko do wysokości wartości początkowej składnika aktywów pomniejszonej o odpisy
amortyzacyjne, jaka byłaby wykazana w sytuacji, gdyby odpis z tytułu utraty wartości nie został ujęty.
Aktywa trwałe przeznaczone do sprzedaży lub wydania
Aktywa trwałe (lub aktywa i zobowiązania stanowiące Spółkę przeznaczoną do zbycia), co do których Spółka oczekuje, że wypracują one
korzyści w wyniku sprzedaży lub wydania, a nie poprzez ich dalsze wykorzystanie, są klasyfikowane jako przeznaczone do sprzedaży lub
wydania. Bezpośrednio przed przeklasyfikowaniem aktywów przeznaczonych do sprzedaży lub wydania, aktywa te (lub składniki Spółki
przeznaczonej do zbycia) są ponownie wyceniane zgodnie z zasadami rachunkowości Spółki. Następnie aktywa lub Spółki przeznaczone
do zbycia są ujmowane według niższej z dwóch wartości: wartości bilansowej lub wartości godziwej pomniejszonej o koszty
doprowadzenia do sprzedaży.
Ewentualny odpis z tytułu utraty wartości składników Spółki przeznaczonej do zbycia jest w pierwszej kolejności ujmowany jako
zmniejszenie wartości firmy, a następnie jako zmniejszenie wartości bilansowej pozostałych składników na zasadzie proporcjonalnej z
zastrzeżeniem, że utrata wartości nie wpływa na wartość zapasów, aktywów finansowych, aktywów z tytułu odroczonego podatku
dochodowego, aktywów z tytułu świadczeń pracowniczych, nieruchomości inwestycyjnych lub aktywów biologicznych, które są nadal
wyceniane stosownie do zasad rachunkowości Spółki. Utrata wartości ujęta przy początkowej klasyfikacji jako przeznaczone do sprzedaży
lub wydania jest ujmowana w zysku i stracie bieżącego okresu.
Dotyczy to również zysków i strat wynikających z późniejszej zmiany wartości. Zyski z tytułu wyceny do wartości godziwej są ujmowane
tylko do wysokości uprzednio zarachowanych strat z tytułu utraty wartości.
Wartości niematerialnych oraz rzeczowych aktywów trwałych zaklasyfikowanych do aktywów dostępnych do sprzedaży lub wydania nie
amortyzuje się. Dodatkowo, po zaklasyfikowaniu inwestycji wycenianych metodą praw własności do aktywów dostępnych do sprzedaż y
lub wydania, ustaje ich ujmowanie tą metodą.
Świadczenia z tytułu rozwiązania stosunku pracy
Świadczenia z tytułu rozwiązania stosunku pracy ujmuje się jako koszt w momencie, gdy na Spółce ciąży zobowiązanie, którego nie może
realnie uniknąć, wynikające ze szczegółowego i sformalizowanego planu rozwiązania stosunku pracy przed osiągnięciem przez
pracowników wieku emerytalnego lub zapewnienia świadczeń z tytułu rozwiązania stosunku pracy w następstwie złożonej przez Spółkę
propozycji dobrowolnego rozwiązania stosunku pracy. Świadczenia z tytułu rozwiązania stosunku pracy w przypadku dobrowolnych
odejść są ujmowane w kosztach, jeśli Spółka złożyła pracownikom ofertę zachęcającą do dobrowolnych odejść, jest prawdopodobne, że
oferta zostanie zaakceptowana i liczba dobrowolnych odejść może być rzetelnie oszacowana. Jeżeli świadczenia z tytułu rozwiąz ania
stosunku pracy są należne później niż 12 miesięcy po zakończeniu okresu sprawozdawczego, są one dyskontowane do wartości bieżącej.
Koszty świadczeń pracowniczych
Pracownicy mają prawo do odpraw emerytalnych lub rentowych w momencie przechodzenia na emeryturę lub rentę. Odprawy te
przysługują pracownikowi spełniającemu warunki uprawniające do renty z tytułu niezdolności do pracy lub emerytury, którego stosunek
pracy ustał w związku z przejściem na rentę lub emeryturę, w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia. Spółka uznaje koszty z
tytułu odpraw emerytalnych i rentowych na bazie memoriałowej. Według MSR 19 odprawy emerytalne są programami określonych
świadczeń po okresie zatrudnienia. Wartość bieżąca tych zobowiązań na każdy dzień bilansowy jest obliczona przez niezależnego
aktuariusza. Naliczone zobowiązania są równe zdyskontowanym płatnościom, które w przyszłości zostaną dokonane, z uwzględnieniem
rotacji zatrudnienia i dotyczą okresu do dnia bilansowego. Informacje demograficzne oraz informacje o rotacji zatrudnienia oparte są o
dane historyczne.