Odpisy z tytułu utraty wartości aktywów
− Aktywa finansowe niebędące instrumentami pochodnymi
Na koniec każdego okresu sprawozdawczego Spółka ocenia, czy istnieją obiektywne przesłanki
świadczące o utracie wartości składników aktywów finansowych innych niż wyceniane w wartości
godziwej przez wynik finansowy. Uznaje się, że składnik aktywów finansowych utracił wartość, gdy po
jego początkowym ujęciu pojawiły się obiektywne przesłanki wystąpienia zdarzenia mogącego mieć
negatywny, wiarygodnie oszacowany wpływ na wartość przyszłych przepływów pieniężnych
związanych z danym składnikiem aktywów. Do obiektywnych przesłanek utraty wartości aktywów
finansowych (w tym instrumentów kapitałowych) zalicza się niespłacenie albo zaleganie w spłacie
długu przez dłużnika, restrukturyzację długu dłużnika, na którą Spółka wyraziła zgodę ze względów
ekonomicznych lub prawnych wynikających z trudności finansowych dłużnika, a której w innym
wypadku Spółka by nie udzieliła, okoliczności świadczące o wysokim poziomie prawdopodobieństwa
bankructwa dłużnika lub emitenta, niepomyślne zmiany w saldzie płatności od dłużników i emitentów
w ramach Spółki, warunki ekonomiczne sprzyjające naruszeniu warunków umowy, zanik aktywnego
rynku na dany składnik aktywów finansowych. Ponadto, w przypadku inwestycji w instrumenty
kapitałowe, za obiektywną przesłankę utraty wartości aktywów finansowych uważa się znaczący lub
przedłużający się spadek wartości godziwej takiej inwestycji poniżej ceny jej nabycia.
− Aktywa niefinansowe
Wartość bilansowa aktywów niefinansowych, innych niż nieruchomości inwestycyjne, zapasy i aktywa
z tytułu odroczonego podatku dochodowego poddawana jest ocenie na koniec każdego okresu
sprawozdawczego w celu stwierdzenia, czy występują przesłanki wskazujące na utratę ich wartości.
W przypadku wystąpienia takich przesłanek Spółka dokonuje szacunku wartości odzyskiwanej
poszczególnych aktywów. Stratę z tytułu utraty wartości ujmuje się, jeśli wartość księgowa składnika
aktywów lub związanego z nim ośrodka wypracowującego środki pieniężne (OWSP) przekracza jego
szacowaną wartość odzyskiwaną. Wartość odzyskiwana aktywów lub OWSP definiowana jest jako
większa z ich wartości netto możliwej do uzyskania ze sprzedaży oraz ich wartości użytkowej. Przy
szacowaniu wartości użytkowej przyszłe przepływy pieniężne dyskontowane są przy użyciu stopy
procentowej przed opodatkowaniem, która odzwierciedla aktualną rynkową ocenę wartości pieniądza
w czasie oraz czynniki ryzyka charakterystyczne dla danego składnika aktywów lub OWSP. Dla celów
przeprowadzania testów na utratę wartości, aktywa grupuje się do najmniejszych możliwych do
określenia zespołów aktywów generujących wpływy pieniężne w znacznym stopniu niezależnie od
innych aktywów lub OWSP. Spółka dokonuje oceny utraty wartości firmy grupując ośrodki
wypracowujące środki pieniężne tak, aby szczebel organizacji, nie wyższy niż wyodrębniony segment
operacyjny, na którym przeprowadza się tą ocenę odzwierciedlał najniższy szczebel organizacji, na
którym Spółka monitoruje wartość firmy dla potrzeb wewnętrznych. Odpisy z tytułu utraty wartości są
ujmowane w zysku lub stracie bieżącego okresu. Odpisy z tytułu utraty wartości ujęte w poprzednich
okresach, są poddawane na koniec każdego okresu sprawozdawczego ocenie, czy zaszły przesłanki
wskazujące na zmniejszenie utraty wartości lub jej całkowite odwrócenie. Odpis aktualizujący z tytułu
utraty wartości jest odwracany, jeżeli zmieniły się szacunki zastosowane do określenia wartości
odzyskiwanej. Odpis z tytułu utraty wartości odwracany jest tylko do wysokości wartości początkowej