Sprawozdanie finansowe spółki Grupa Azoty Zakłady Chemiczne „Police” S.A.
za okres 12 miesięcy zakończony 31 grudnia 2024 roku
(wszystkie dane podano w tysiącach złotych, o ile nie wskazano inaczej)
Informacja dodatkowa do sprawozdania finansowego
Grupa Azoty Zakłady Chemiczne „Police” S.A. Strona 26 z 98
Identyfikacja umowy z klientem
Spółka ujmuje umowę z klientem tylko wówczas, gdy spełnione są wszystkie następujące kryteria:
• strony umowy zawarły umowę (w formie pisemnej, ustnej lub zgodnie z innymi zwyczajowymi praktykami
handlowymi) i są zobowiązane do wykonania swoich obowiązków,
• Spółka jest w stanie zidentyfikować prawa każdej ze stron dotyczące dóbr lub usług, które mają zostać
przekazane,
• Spółka jest w stanie zidentyfikować warunki płatności za dobra lub usługi, które mają zostać przekazane,
• umowa ma treść ekonomiczną (tzn. można oczekiwać, że w wyniku umowy ulegnie zmianie ryzyko, rozkład
w czasie lub kwota przyszłych przepływów pieniężnych Spółki), oraz
• jest prawdopodobne, że Spółka otrzyma wynagrodzenie, które będzie jej przysługiwało w zamian za dobra
lub usługi, które zostaną przekazane klientowi.
Identyfikacja zobowiązań do wykonania świadczenia
W momencie zawarcia umowy Spółka dokonuje oceny dóbr lub usług przyrzeczonych w umowie z klientem
i identyfikuje jako zobowiązanie do wykonania świadczenia każde przyrzeczenie do przekazania na rzecz klienta
dobra lub usługi (lub pakietu dóbr lub usług), które można wyodrębnić lub grupy odrębnych dóbr lub usług, które
są zasadniczo takie same i w przypadku których przekazanie na rzecz klienta ma taki sam charakter.
Dobro lub usługa przyrzeczone klientowi są odrębne, jeżeli spełnione są obydwa następujące warunki:
• klient może odnosić korzyści z dobra lub usługi albo bezpośrednio, albo poprzez powiązanie z innymi
zasobami, które są dla niego łatwo dostępne, oraz
• zobowiązanie Spółki do przekazania dobra lub usługi na rzecz klienta można zidentyfikować jako odrębne
w stosunku do innych zobowiązań określonych w umowie.
Ustalenie ceny transakcyjnej
W celu ustalenia ceny transakcyjnej Spółka uwzględnia warunki umowy oraz stosowane przez nią zwyczajowe
praktyki handlowe. Cena transakcyjna to kwota wynagrodzenia, które – zgodnie z oczekiwaniem Spółki – będzie
jej przysługiwać w zamian za przekazanie przyrzeczonych dóbr lub usług na rzecz klienta, z wyłączeniem kwot
pobranych w imieniu osób trzecich (na przykład niektórych podatków od sprzedaży). Wynagrodzenie określone
w umowie z klientem może obejmować kwoty stałe, kwoty zmienne lub oba te rodzaje kwot.
Wynagrodzenie stałe - dotyczy części wynagrodzenia z tytułu umowy zawartej z klientem, w przypadku której
kwota jest stała i nie zależy od skutków przyszłych działań.
Wynagrodzenie zmienne - dotyczy części zmiennej wynagrodzenia z tytułu umowy zawartej z klientem (zarówno
należnego podmiotom z Grupy, jak i klientowi), która podlega szacowaniu przez Jednostkę na dzień zawarcia
umowy, jak i przynajmniej na koniec każdego kwartału. Część zmienna wynagrodzenia w ramach umów
zawieranych przez Jednostkę dotyczy w szczególności: udzielonych klientom upustów, rabatów, skont,
możliwych zwrotów oraz kar umownych. Wynagrodzenie zmienne ujmowane jest w cenie transakcyjnej do tej
wysokości, w przypadku której jest wysoce prawdopodobne, że nie nastąpi w przyszłości odwrócenie znaczącej
części kwoty wcześniej ujętych przychodów.
Jednostka szacuje kwotę wynagrodzenia zmiennego, stosując jedną z następujących metod w zależności od
tego, która z nich pozwoli Jednostce dokładniej przewidzieć kwotę wynagrodzenia, do którego jest uprawniona:
• wartość oczekiwana - ustalana jako suma iloczynów możliwych kwot wynagrodzenia i odpowiadających im
prawdopodobieństw wystąpienia. Wartość oczekiwana może być właściwym szacunkiem kwoty
wynagrodzenia zmiennego, w przypadku gdy Jednostka zawiera dużą liczbę podobnych umów,
• wartość najbardziej prawdopodobna – jest to pojedyncza, najbardziej prawdopodobna kwota z przedziału
możliwych kwot wynagrodzenia. Wartość najbardziej prawdopodobna może być właściwym szacunkiem kwoty
wynagrodzenia zmiennego, jeśli umowa ma tylko dwa możliwe wyniki (na przykład Jednostka albo uzyskuje
premię za wyniki, albo nie).
Jednostka stosuje konsekwentnie przez cały czas trwania danej umowy jedną metodę do szacowania wpływu
niepewności na wysokość wynagrodzenia zmiennego, do którego jest uprawniona. Ponadto Jednostka uwzględnia
wszystkie informacje (historyczne, bieżące i prognozy), które są w sposób racjonalny dla niej dostępne oraz
identyfikuje odpowiednią liczbę możliwych kwot wynagrodzenia.
W przypadku trudności z oszacowaniem wartości wynagrodzenia zmiennego (np. wynikającego z braku
wcześniejszej historii/doświadczenia Jednostki w danym obszarze), Jednostka zalicza do ceny transakcyjnej
część lub całość kwoty wynagrodzenia zmiennego wyłącznie w takim zakresie, w jakim istnieje wysokie
prawdopodobieństwo, że nie nastąpi zmniejszenie znaczącej części kwoty wcześniej ujętych skumulowanych
przychodów w miarę jak stopniowo spada niepewność co do wysokości wynagrodzenia zmiennego (jest to tzw.
ograniczenie wynagrodzenia zmiennego). Podczas oceny tego, czy istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że nie
nastąpi zmniejszenie znaczącej części kwoty wcześniej ujętych skumulowanych przychodów w miarę jak
stopniowo spada niepewność co do wysokości wynagrodzenia zmiennego, Jednostka uwzględnia zarówno
prawdopodobieństwo, jak i wysokość zmniejszenia przychodów.
Wynagrodzenie niegotówkowe - występuje w przypadku umów, w ramach których klient zobowiązał się do
zapłaty wynagrodzenia w formie innej niż pieniężna. Wynagrodzenie to jest wyceniane w wartości godziwej.
Jeżeli klient wnosi wkład w postaci dóbr lub usług (np. materiały, sprzęt lub pracę) w celu ułatwienia Jednostce
realizacji umowy, Jednostka ocenia, czy uzyskuje kontrolę nad wniesionymi dobrami lub usługami – jeśli tak
jest, Jednostka ujmuje wniesione dobra lub usługi jako wynagrodzenie niegotówkowe otrzymane od klienta.