
Polityka rachunkowości
Po dacie rozpoczęcia leasingu spółka wycenia składnik aktywów z tytułu prawa do użytkowania stosując model kosztów.
W celu zastosowania modelu kosztu spółka, leasingobiorca wycenia składnik aktywów z tytułu prawa do użytkowania
według kosztu:
- pomniejszonego o odpisy amortyzacyjne ( umorzenie) i łączne straty z tytułu utraty wartości, oraz
- skorygowanego z tytułu jakiejkolwiek aktualizacji wyceny zobowiązań z tytułu leasingu.
Po dacie rozpoczęcia leasingu spółka wycenia zobowiązania z tytułu leasingu poprzez:
- zwiększenie wartości bilansowej w celu odzwierciedlenia odsetek od zobowiązań z tytułu leasingu,
- zmniejszenie wartości bilansowej w celu uwzględnienia zapłaconych opłat leasingowych oraz
- zaktualizowanie wyceny wartości bilansowej w celu uwzględnienia wszelkiej ponownej oceny lub zmiany leasingu lub w
celu uwzględnienia zaktualizowanych zasadniczo stałych opłat leasingowych.
Zobowiązania z tytułu leasingu
Umowa jest leasingiem jeżeli na jej mocy przekazuje się prawo do kontroli użytkowania zidentyfikowanego składnika
aktywów na dany okres za wynagrodzeniem.
Przeniesienie prawa do użytkowania ma miejsce wówczas, gdy mamy do czynienia ze zidentyfikowanym aktywem, w
odniesieniu do którego leasingobiorca ma prawo do praktycznie wszystkich korzyści ekonomicznych i kontroluje
wykorzystanie danego aktywa w tym okresie.
Spółka ustala okres leasingu jako nieodwołalny okres leasingu wraz z:
- okresami, w których istnieje opcja przedłużenia leasingu, jeśli można z wystarczającą pewnością założyć, że spółka
skorzysta z tej opcji, oraz
- okresami, w których istnieje opcja wypowiedzenia leasingu, jeśli można z wystarczającą pewnością założyć, że spółka
nie skorzysta z tej opcji.
Określając okres leasingu i szacując długość nieodwołalnego okresu leasingu, spółka stosuje definicje umowy i określa
okres egzekwowalności umowy. Leasing przestaje być egzekwowalny gdy zarówno leasingodawca, jak i leasingobiorca
ma prawo wypowiedzenia leasingu bez konieczności uzyskania zezwolenia drugiej strony, czego konsekwencją jest
najwyżej nieznaczna kara.
Określając, czy można z wystarczającą pewnością założyć, że spółka skorzysta z opcji przedłużenia leasingu lub nie
skorzysta z opcji wypowiedzenia leasingu, spółka uwzględnia wszystkie istotne fakty i okoliczności które stanowią
zachętę ekonomiczną do tego, aby skorzystała z opcji przedłużenia leasingu lub nie skorzystała z opcji wypowiedzenia
leasingu.
Spółka aktualizuje okres leasingu, gdy zaszła zmiana dotycząca nieodwołalnego okresu leasingu.
W dacie rozpoczęcia leasingu spółka ujmuje składnik aktywów z tytułu prawa do użytkowania oraz zobowiązanie z tytułu
leasingu.
Składnik aktywów z tytułu prawa do użytkowania wycenia się według modelu kosztowego.
Koszt powinien obejmować :
- kwotę początkowej wyceny zobowiązania z tytułu leasingu,
- wszystkie opłaty leasingowe zapłacone w dacie rozpoczęcia leasingu lub przed tą datą, pomniejszone o wszelkie
otrzymane zachęty leasingowe,
- wszelkie początkowe koszty bezpośrednie poniesione przez spółkę oraz
- szacunek kosztów które mają zostać poniesione przez spółkę w związku z demontażem.
Zobowiązanie z tytułu leasingu wycenia się w wysokości wartości bieżącej opłat leasingowych pozostających do zapłaty
w dacie rozpoczęcia leasingu. Opłaty leasingowe dyskontuje się z zastosowaniem stopy procentowej leasingu, jeśli
stopę tę można z łatwością ustalić. W przeciwnym razie spółka stosuje krańcową stopę leasingobiorcy, tj. stopę
procentową jaka mogłaby być zaproponowana w przypadku uzyskania kredytu na zakup składników wyliczoną jako
średnioważony koszt kapitału obcego. Koszt kapitału obcego stosowany przy ustaleniu zobowiązania w dacie
rozpoczęcia leasingu (ujawnienia składnika w aktywach) będzie wyliczony w oparciu o stan zobowiązań z tytułu
kredytów, obligacji, umów leasingu oraz umów pożyczek na ostatni dzień poprzedniego roku. Przy przeliczaniu
krańcowej stopy procentowej nie uwzględnia się zobowiązań z tytułu umów najmu, ujmowanych jako leasing wg MSSF
16.
Aktywa użytkowane na podstawie umowy leasingu prezentuje się jak aktywa jednostki oraz ujawnia się, które pozycje w
sprawozdaniu z sytuacji finansowej obejmują aktywa z tytułu prawa do użytkowania.
Zobowiązanie wobec leasingodawcy jest prezentowane w sprawozdaniu z sytuacji finansowej w pozycji długo i
krótkoterminowe zobowiązania finansowe z tytułu leasingu.
Płatności leasingowe dzielone są na część odsetkową i zmniejszenie zobowiązania z tytułu leasingu, tak by stopa
odsetek od pozostającego zobowiązania była wielkością stałą. Część odsetkową przedstawia się odrębnie od kosztów
amortyzacji i odnosi się w koszty finansowe bezpośrednio do sprawozdania z wyniku i pozostałych całkowitych
dochodów, chyba że można je bezpośrednio przyporządkować do odpowiednich aktywów – wówczas są one
kapitalizowane zgodnie z zasadami rachunkowości jednostki dotyczącymi kosztów finansowania zewnętrznego.
60