Zarządzanie dziedzictwem kulturowym

Wyobraźmy sobie więc, że nie zarządzamy innymi zasobami państwa - na przykład surowcami naturalnymi. Nie badamy bogactwa złoża, nie planujemy wydobycia, intensywności, odpowiedniej infrastruktury, polityki sprzedaży. Zapewne szybko obróciłoby się to przeciw nam, a posiadane bogactwo tylko generowałoby koszty (także społeczne), a nie przynosiło korzyści (także społecznych).

Tak samo jest z dziedzictwem. Jego wartość nie przekłada się automatycznie na rozwój, czy - jak można powiedzieć - racjonalne wykorzystanie tego zasobu. Dziedzictwo ma duży potencjał wpływania na rozwój lokalny, ale wymaga w tym celu opieki, racjonalnego pomysłu na wykorzystanie i zaplanowanie wykorzystania - też w lokalnych strategiach. Wszak to nie tylko zamki czy muzea, które można zwiedzać. Dziedzictwo to też historyczne parki, mosty, układy ulic, stanowiska archeologiczne, kompleksy poprzemysłowe, kapliczki przydrożne - i wiele innych rodzajów obiektów, w których mieszkają ludzie. Dziedzictwo to cały zasób wiedzy, np. kulinarnej czy rzemieślniczej, śpiew, muzyka, bajki opowiadane dzieciom, zwyczaje i święta. I cały ten różnorodny zasób może być z powodzeniem wykorzystany dla dobra lokalnej społeczności. Wykorzystanie dziedzictwa musi być przemyślane, zwłaszcza pod kątem sytuacji lokalnej - charakteru zasobu, potrzeb mieszkańców, czy innych czynników wpływających na kierunki rozwoju lokalnego. Dziedzictwo może być istotnym elementem polityki rozwojowej, a może być jednym z wielu takich czynników.

Narodowy Instytut Dziedzictwa wspiera samorządy i lokalne społeczności w określeniu zakresu i kierunku rozwoju, który wykorzystuje dziedzictwo w najbardziej skuteczny i efektywny sposób.

Zapraszamy do skorzystania z wiedzy i narzędzi, które opracowujemy:

- publikacje (link) i opracowania „Dziedzictwo obok Mnie - poradnik zarządzania dziedzictwem w gminach”

- szkolenia https://nid.pl/pl/Informacje_ogolne/Konkursy/SZKOLENIA/

- baza gotowych narzędzi dla JST na portalu wiedzy: samorzad.nid.pl