CIR: obradowała Rada Ministrów (komunikat)

- CIR informuje:

Podczas dzisiejszych obrad rząd przyjął:

projekt ustawy o zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw w związku ze wspieraniem polubownych metod rozwiązywania sporów,

projekt ustawy o zmianie ustawy o organizacji rynku rybnego,

projekt ustawy o zmianie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy o grach hazardowych,

projekt ustawy o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw,

założenia do projektu ustawy Prawo działalności gospodarczej.

Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie ustanowienia programu wieloletniego pod nazwą „Budowa Centrum Medycyny Nieinwazyjnej Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego”.

* * *

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw w związku ze wspieraniem polubownych metod rozwiązywania sporów, przedłożony przez ministra gospodarki.

Celem projektu ustawy jest doprowadzenie do szerszego i bardziej powszechnego wykorzystywania mediacji i arbitrażu w sprawach cywilnych, zwłaszcza pomiędzy przedsiębiorcami.

Do polskiego porządku prawnego mediację w sprawach cywilnych wprowadzono w 2005 r. Niestety, ten rodzaj rozwiązywania sporów nie cieszy się popularnością – liczba ugód zawieranych w wyniku mediacji nie przekracza 0,2 proc. spraw rozpoznawanych przez sądy. Jedną z głównych barier, która hamuje rozwój mediacji jest brak wiedzy o mediacji i innych sposobach polubownego rozwiązywania sporów. Dlatego część propozycji zawartych w nowych przepisach ma uświadomić stronom sporu, że mediacja może być alternatywą wobec procesu sądowego i - co najważniejsze - zakończyć konflikt w tańszy, szybszy i mniej sformalizowany sposób.

Rozwiązanie sporu w drodze polubownej ułatwi przedsiębiorcom prowadzenie działalności i pozwoli kontynuować współpracę pomiędzy firmami, co z reguły nie jest możliwe po długotrwałym i kosztownym procesie sądowym.

Najważniejsze propozycje zmian w zakresie mediacji:

Wprowadzenie obowiązku informowania w pozwie o podjęciu próby polubownego rozwiązania sporu przed skierowaniem sprawy do sądu

W przypadku, gdy nie podjęto takiej próby, powód powinien wyjaśnić przyczyny. To uświadomi stronom, że każdy spór powinien zostać poprzedzony oceną, czy sprawa może zostać zakończona polubownie, a sędziemu ułatwi podjęcie decyzji o skierowaniu stron do mediacji w toku postępowania sądowego.

Wzmocnienie obowiązku informowania przez sąd o możliwości skierowania sprawy do mediacji, szczególnie na wstępnym etapie postępowania

Sędzia powinien ocenić, czy sprawa może zostać rozwiązana poprzez mediację oraz nakazać stronom wzięcie udziału w spotkaniu informacyjnym, podczas którego uzyskają informację na temat mediacji, albo wezwać strony na posiedzenie niejawne. Skierowanie stron do mediacji będzie możliwe na każdym etapie sprawy, a także więcej niż raz w toku postępowania.

Uporządkowanie kwestii proceduralnych dotyczących mediacji: strony uzyskają pierwszeństwo przy wyborze mediatora

Mediator będzie mógł zapoznać się z aktami sprawy zaraz po przestąpieniu stron do mediacji, dane kontaktowe stron sąd przekaże mediatorowi w jak najkrótszym czasie. Mediacja będzie mogła zostać wyznaczona na okres do 3 miesięcy. Jeżeli nie dojdzie do wszczęcia mediacji przedsądowej z powodów niezależnych od wierzyciela (np. druga strona nie wyrazi zgody na mediację), wierzyciel zachowa pozytywne skutki związane

z przerwaniem biegu przedawnienia roszczenia, jeżeli wniesie pozew w terminie 3 miesięcy.

Wprowadzenie wymagań dotyczących kwalifikacji mediatorów stałych

Takie rozwiązanie zagwarantuje wysoką jakość usług. Mediatorzy posiadający odpowiednią wiedzę i umiejętności będą mogli zostać wpisani na (dostępną w Internecie) listę stałych mediatorów.

Stworzenie systemu zachęt finansowych dotyczących kosztów sądowych

Wniosek o zatwierdzenie ugody pozasądowej zawartej przed mediatorem zostanie zwolniony od opłaty sądowej. Jeżeli do zawarcia ugody dojdzie przed rozpoczęciem rozprawy, sąd zwróci stronom całość uiszczonej opłaty sądowej. Sąd uzyska możliwość obciążenia strony, która w sposób nieuzasadniony odmówiła poddania się mediacji, częścią kosztów powstałych na skutek zdecydowanie nagannego i nielojalnego zachowania strony względem sądu lub przeciwnika procesowego.

Czas, który poświęci sędzia na zainicjowanie mediacji oraz czas mediacji nie będzie wpływał negatywnie na ocenę pracy sędziego.

W projekcie zaproponowane zostały również rozwiązania, które mają na celu zwiększenie skali wykorzystania w Polsce arbitrażu jako alternatywnej metody rozwiązywania sporów.

Wprowadzenie jednoinstancyjności prowadzonych w sądach powszechnych spraw o uznanie lub stwierdzenie wykonalności wyroków zagranicznych sądów polubownych oraz postępowań ze skarg o uchylenie wyroku sądu polubownego (tzw. postępowania postarbitrażowe).

Skrócenie terminu na wniesienie skargi o uchylenie wyroku sądu polubownego z 3 do 2 miesięcy.

Wprowadzenie równego standardu dla postępowań sądowych i arbitrażowych w zakresie skutków ogłoszenia upadłości. Pomimo ogłoszenia upadłości, zapis na sąd polubowny nie będzie tracił mocy, a toczące się przed sądem polubownym postępowania będą kontynuowane.

Nowe przepisy mają zwiększyć liczbę mediacji pozasądowych, a tym samym odciążyć sądy oraz obniżyć koszty, jakie spory sądowe generują w gospodarce. Wprowadzenie obowiązku poinformowania w pozwie, czy strony podjęły mediację lub inną alternatywną metodę rozwiązania konfliktu, ma wyraźnie wskazać, że każda sprawa skierowana do sądu powinna zostać poprzedzona oceną, czy jest szansa na jej polubowne zakończenie. Sędzia na każdym etapie procesu będzie nakłaniać strony do mediacji, a także pouczać o możliwości ugodowego rozwiązania sporu, w szczególności przez mediację.

* * *

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o organizacji rynku rybnego, przedłożony przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi.

Projekt nowelizacji ustawy jest konsekwencją reformy wspólnej polityki rybołówstwa oraz organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury. Ma przyczynić się do realizacji celów nowych unijnych rozporządzeń w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa.

Główne cele reformy wspólnego rynku rybnego to:

uproszczenie procedur prawnych i obowiązków w zakresie sprawozdawczości;

wzmocnienie roli uznanych organizacji producentów ryb;

ograniczenia wsparcia rynkowego (zlikwidowanie systemu wycofania, pozostawienie mechanizmu prywatnego składowania);

zapewnienie lepszej informacji dla konsumenta tak aby mógł podejmować świadome decyzje zakupu.

Najważniejsze propozycje zmian wprowadzonych do projektu nowelizacji ustawy dotyczą następujących obszarów:

Identyfikowalność produktów rybnych w łańcuchu „od łowiska do półmiska”

Chodzi o to, by produkty rybne były znakowane na każdym etapie dystrybucji (identyfikacja: źródła pochodzenia, daty połowu, narządzi połowowych, sposobów obróbki, dostawców, itp.). Część tych informacji będzie miała znaczenie dla konsumenta, część natomiast będzie zapewniała odpowiedni poziom kontroli (np. w identyfikowaniu i zwalczaniu nielegalnych połowów). Uregulowano kompleksowo kompetencje właściwych organów upoważnionych do kontroli produktów rybołówstwa i akwakultury. Przewidziano, że kontrolę i nadzór nad jakością produktów rybnych (oznaczanie i etykietowanie) będzie sprawować również Inspekcja Handlowa.

Organizacja producentów

Dostosowano terminologię zgodnie z nowymi przepisami wspólnotowymi; zastąpiono termin: „program operacyjny” terminem: „plan produkcji i obrotu”. Określono również procedurę dotyczącą obowiązku składania i zmiany planów produkcji i obrotu. Organizacje producentów zobowiązano do przedkładania ministrowi ds. rybołówstwa sprawozdania rocznego, opisującego realizację planu produkcji i obrotu. Uchylono przepisy dotyczące planu poprawy jakości, gdyż aktualne przepisy wspólnotowe nie uwzględniają takiego planu.

Nowe przepisy uproszczają interwencję na rynku rybnym poprzez rezygnację z części dotychczas obowiązujących mechanizmów, pozostawiając wyłącznie jeden instrument związany z składowaniem utrwalonych produktów rybołówstwa. Ma to służyć wspieraniu stabilności rynku oraz zwiększaniu zysków producentów.

Do ustawy dodano rozdział 8a, w którym znalazły się przepisy związane z wprowadzaniem do obrotu produktów pochodzących z państw trzecich. Uregulowano w nim ponadto sprawy dotyczące powstrzymywania i eliminowania wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa pochodzących z nielegalnych źródeł (nielegalne połowy).

Zwiększą się kompetencje ministra ds. rybołówstwa w odniesieniu do drogowych, kolejowych albo lotniczych przejść granicznych w zakresie m.in. wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa pochodzących z państw trzecich i powstrzymywania i eliminowania połowów NNN. Minister będzie również określał ceny progowe, po których może zostać uruchomiony mechanizm składowania.

Do projektu nowelizacji ustawy wprowadzono nowe definicje, dotyczące m.in.: producenta, centrum pierwszej sprzedaży. Zamieniono także pojęcia „produkty rybne” na „produkty akwakultury” oraz „sektor rybacki” na „sektor akwakultury” z uwagi na fakt, że ich definicje określone są w przepisach UE, jak również ze względu na zapewnienie spójności terminologicznej z obecnie obowiązującą ustawą z 19 grudnia 2014 r. o rybołówstwie morskim.

* * *

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych, przedłożony przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego.

Celem projektu nowelizacji ustawy jest wdrożenie postanowień dyrektyw unijnych z zakresu prawa autorskiego i praw pokrewnych.

Zaproponowane przepisy powinny zapewnić możliwie szeroki dostęp do utworów oraz przedmiotów praw pokrewnych w granicach określonych przez prawo europejskie i międzynarodowe.

Wiele proponowanych zmian dotyczy tzw. dozwolonego użytku publicznego, obejmującego przypadki, uzasadnione istnieniem ważnego interesu publicznego, w których korzystanie z utworu bądź przedmiotu prawa pokrewnego nie wymaga zgody uprawnionego. Chodzi przede wszystkim o korzystanie z chronionych treści w celach edukacyjnych, naukowych i informacyjnych, realizowanych przez biblioteki, muzea, instytucje oświatowe, archiwa, uczelnie. Między innymi proponuje się uelastycznienie przesłanek dotyczących korzystania z cytatu. Wyraźnie dozwolono cytowanie w całości utworów plastycznych oraz fotograficznych. Biblioteki będą miały możliwość wykonywania cyfrowych kopii zbiorów w celu ich konserwacji lub uzupełnienia. Ponadto każdy zainteresowany będzie mógł - w granicach uzasadnionych celem informacyjnym - korzystać z przemówień publicznych, mów, rozpraw, wykładów i kazań. Instytucje oświatowe zyskają możliwość wykorzystywania utworów na potrzeby e-learningu.

Kolejną istotną regulacją jest wprowadzenie możliwości korzystania z utworów osieroconych. Są to utwory ważne dla naszego dziedzictwa narodowego, podlegające ochronie autorsko-prawnej, wobec których (z różnych przyczyn) nie można dotrzeć do autora lub jego spadkobierców, co uniemożliwia ich eksploatację. W zbiorach polskich instytucji kultury, także ze względu na burzliwe wydarzenia polskiej historii ostatnich kilkudziesięciu lat, znajduje się znaczna liczba dzieł osieroconych o różnym charakterze: literackich (książki, czasopisma), plastycznych (np. plakaty), fotograficznych (zdjęcia, pocztówki), muzycznych czy audiowizualnych.

Nowe przepisy umożliwią korzystanie z utworów osieroconych przez instytucje kultury (biblioteki, muzea, filmoteki), szkoły, instytucje oświatowe, uczelnie, archiwa, instytuty badawcze i naukowe PAN oraz nadawców publicznych. Uzyskanie statusu utworu osieroconego będzie się wiązać z koniecznością przeprowadzenia tzw. starannych poszukiwań osób uprawnionych. Jeśli te poszukiwania nie zakończą się pomyślnie, utwór zostanie uznany za osierocony, a posiadająca go instytucja będzie mogła go zwielokrotniać i udostępniać w Internecie w celach kulturalnych i edukacyjnych.

Uregulowano również kwestie związane z korzystaniem z utworów niedostępnych w obrocie handlowym przez archiwa, instytucje oświatowe, uczelnie, jednostki naukowe oraz instytucje kultury. Podstawą do zwielokrotniania i udostępniania w Internecie tych utworów przez podmioty będzie umowa licencyjna zawarta z organizacją zbiorowego zarządzania. Korzystanie będzie ograniczone do celów niekomercyjnych.

Projekt ustawy wprowadza również wynagrodzenie za użyczanie egzemplarzy utworów przez biblioteki publiczne (tzw. public lending right). System public lending right, ma spełniać dwa zasadnicze cele:

- ułatwiać rozwój języka i literatury polskiej przez wspieranie szeroko rozumianej grupy twórców i wydawców utworów słownych w języku polskim;

- skutecznie realizować wypłatę wynagrodzeń na rzecz tych kategorii uprawnionych, które są należne w związku z użyczaniem egzemplarzy książek przez biblioteki publiczne.

Wynagrodzenia będą wypłacane ze środków Funduszu Promocji Kultury za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania. Ich beneficjentami będą m.in.: twórcy utworów w języku polskim, tłumacze na język polski, wydawcy. Wysokość wynagrodzeń będzie uzależniona od liczby wypożyczeń.

Przewidziano ponadto zniesienie opłat na Fundusz Promocji Twórczości, związanych z korzystaniem z utworów znajdujących się w domenie publicznej.

* * *

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra spraw wewnętrznych.

Projekt nowelizacji ustawy wdraża do polskiego porządku prawnego przepisy unijne (dyrektywę 2013/32/UE, dyrektywę 2013/33/UE oraz rozporządzenie 604/2013). Te akty prawne stanowią część przepisów prawa unijnego tworzących Wspólny Europejski System Azylowy II generacji, czyli tzw. „pakiet azylowy”.

Do projektu nowelizacji ustawy wprowadzono definicje niektórych pojęć, w tym definicję kolejnego wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej. Będzie nim wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej (złożony przez cudzoziemca lub w jego imieniu) po tym, jak w odniesieniu do poprzedniego wniosku została wydana decyzja ostateczna (w tym także o umorzeniu postępowania). Wprowadzono definicję ośrodka recepcyjnego, wskazując, że jest to ośrodek dla cudzoziemców pełniący funkcję punktu przyjęć tych cudzoziemców, którzy złożyli wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej.

Wprowadzono ponadto pojęcie „wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej”. Zgodnie z definicją – będzie to wniosek o objęcie przez Rzeczpospolitą Polską ochroną cudzoziemca, którego można uznać za osobę ubiegającą się o status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą. Zmieniono tytuł rozdziału 2 – zgodnie z projektem rozdział ten otrzyma nazwę „Postępowanie w sprawach udzielania ochrony międzynarodowej oraz pozbawiania statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej”. Zawarte w nim przepisy określają organy, które będą m.in. nadawały/odmawiały nadania statusu uchodźcy, podejmowały decyzję o udzieleniu/odmowie ochrony uzupełniającej, pozbawianiu statusu uchodźcy albo ochrony uzupełniającej.

Cudzoziemiec będzie mógł złożyć wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej w imieniu osób towarzyszących mu i zależnych od niego ze względów ekonomicznych, zdrowotnych lub ze względu na wiek, np. małżonka, dziecka lub dziecka przysposobionego.

Wniosek o ochronę w imieniu małoletniego bez opieki będzie składał kurator albo przedstawiciel organizacji międzynarodowej lub pozarządowej zajmującej się udzielaniem pomocy cudzoziemcom, w tym pomocy prawnej.

Co do zasady, tak jak dotychczas, złożenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej będzie następować osobiście. Jednakże w przypadku niemożności osobistego stawiennictwa w siedzibie Straży Granicznej osoby niepełnosprawnej, w podeszłym wieku, kobiety ciężarnej, osoby samotnie wychowującej dziecko lub przebywającej w pieczy zastępczej, szpitalu, areszcie śledczym lub zakładzie karnym, pisemna deklaracja zamiaru złożenia wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej będzie mogła zostać złożona za pośrednictwem poczty.

Cudzoziemcy będą mieli zapewniony dostęp do informacji o możliwości złożenia wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej na przejściach granicznych, w strzeżonych ośrodkach i aresztach dla cudzoziemców.

W projekcie nowelizacji ustawy określono nowe obowiązki organu Straży Granicznej wśród których znalazły się m.in. zadania związane z:

- poinformowaniem wnioskodawcy w języku dla niego zrozumiałym m.in. o trybie i zasadach udzielania nieodpłatnej pomocy prawnej oraz podmiotach świadczących tę pomoc i adresie ośrodka recepcyjnego, w którym ma się on stawić w terminie 2 dni od dnia złożenia wniosku – jeżeli cudzoziemiec nie wskazał we wniosku innego adresu, pod którym będzie przebywał albo nie przebywa w strzeżonym ośrodku lub areszcie dla cudzoziemców;

- zapewnieniem transportu do ośrodka recepcyjnego osobom niepełnosprawnym, osobom w podeszłym wieku, kobietom ciężarnym, osobom samotnie wychowującym małoletnie dzieci do ośrodka recepcyjnego, a w uzasadnionych przypadkach – wyżywienie podczas transportu;

Tak jak dotychczas, zaświadczenie tożsamości wydane rodzicom obejmie ich małoletnie dzieci, w imieniu których został złożony wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej. Jednak na wniosek rodziców odrębne zaświadczenie tożsamości otrzyma dziecko, które ukończyło 5. rok życia. Wydłużono termin ważności pierwszego zaświadczenia do 90 dni.,

Małoletni bez opieki będzie mógł zadeklarować chęć złożenia wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej. W tej sytuacji Straż Graniczna powinna wystąpić niezwłocznie do sądu opiekuńczego właściwego ze względu na miejsce pobytu małoletniego o ustanowienie kuratora do reprezentowania małoletniego w postępowaniu w sprawie udzielenia ochrony międzynarodowej, przekazania do innego państwa, udzielenia pomocy socjalnej czy udzielenia pomocy w dobrowolnym powrocie do kraju pochodzenia. Na ustanowienie kuratora sąd będzie miał 3 dni. Natomiast decyzja sądu o umieszczeniu małoletniego w zawodowej rodzinie zastępczej powinna zapaść w ciągu 10 dni.

W projekcie nowelizacji uregulowano również zadania i procedury, które będzie wypełniał szef Urzędu ds. Cudzoziemców w przypadku osób wymagających szczególnej opieki (nieletnich, chorych, niepełnosprawnych). Cudzoziemcowi ubiegającemu się o ochronę międzynarodową i pozbawianemu statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej będzie przysługiwała - na jego wniosek - nieodpłatna pomoc prawna. Udzielanie informacji prawnych i proceduralnych będzie należało do szef Urzędu.

Zgodnie z projektowanymi przepisami, nieodpłatna pomoc prawna przysługuje w razie wydania cudzoziemcowi przez Szefa Urzędu ds. Cudzoziemców decyzji o:

- odmowie nadania statusu uchodźcy lub udzielenia ochrony uzupełniającej,

- umorzeniu postępowania w sprawie udzielenia ochrony międzynarodowej,

- przekazaniu wnioskodawcy do państwa członkowskiego Unii Europejskiej odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej i umorzeniu postępowania,

- uznaniu wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej za niedopuszczalny,

- odmowie uwzględnienia oświadczenia wnioskodawcy o zamiarze dalszego ubiegania się o udzielenie ochrony międzynarodowej,

- pozbawieniu statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej.

Szef Urzędu ds. Cudzoziemców będzie pełnił funkcję punktu kontaktowego do udzielania innym państwom członkowskim Unii Europejskiej informacji w sprawach udzielania ochrony międzynarodowej oraz pozbawiania statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej.

* * *

Rada Ministrów przyjęła założenia do projektu ustawy Prawo o działalności gospodarczej, przedłożone przez ministra gospodarki.

Projekt Prawa o działalności gospodarczej będzie zbiorem podstawowych norm regulujących działalność gospodarczą wykonywaną w Polsce.

Celem tego centralnego aktu prawa gospodarczego jest zwiększenie praw i gwarancji dla przedsiębiorców oraz wzmocnienie mechanizmów dialogu w relacjach przedsiębiorców z organami administracji publicznej. Efektem proponowanych regulacji ma być m.in. zagwarantowanie, że załatwiając indywidualne sprawy organy administracji będą stosować naczelne zasady prawa gospodarczego. Prawo o działalności gospodarczej realizuje zapowiedź złożoną przez premier Ewę Kopacz w exposé.

Fundamentem regulacji gospodarczych jest przekonanie, że 99 proc. prowadzących działalność gospodarczą wykonuje ją rzetelnie i uczciwie.

W projekcie ustawy zachowane zostaną niektóre przepisy ustawy o swobodzie działalności gospodarczej z 2004 r. Ustawa była wielokrotnie nowelizowana, i nie spełnia oczekiwań przedsiębiorców, nie odzwierciedla również rzeczywistych problemów zmieniającego się dynamicznie rynku gospodarczego.

Projekt ustawy będzie zawierać definicje podstawowych pojęć z zakresu działalności gospodarczej oraz zasady wykonywania działalności, z uwzględnieniem wolności, równego traktowania, realiów życia gospodarczego oraz należytych relacji między organami administracji publicznej a przedsiębiorcami.

W założeniach zawarto fundamentalne zasady prawa gospodarczego, w tym m.in.:

Wolność podejmowania działalności gospodarczej, równość i niedyskryminacja Podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej jest wolne dla każdego na równych warunkach.

„Co nie jest prawem zabronione - jest dozwolone”

W obszarach nieuregulowanych prawem przedsiębiorca będzie dysponował swobodą wyboru celów i środków swego działania, o ile nie naruszy przy tym praw i wolności innych podmiotów.

Przyjazna interpretacja przepisów

Będzie kierowana do administracji, która w przypadku nie dających się usunąć wątpliwości interpretacyjnych przepisów (także w razie możliwych wielu interpretacji) powinna rozstrzygać sprawy w sposób, który nie pogorszy sytuacji przedsiębiorcy.

Domniemanie uczciwości przedsiębiorcy

Zasada ta będzie zobowiązywała organ administracji do podjęcia korzystnej dla przedsiębiorcy decyzji w sytuacji, gdy - mimo przeprowadzenia wszelkich możliwych dowodów - pozostaną wciąż wątpliwości dotyczące oceny stanu faktycznego. Wówczas te niewyjaśnione wątpliwości rozstrzygane będą na korzyść przedsiębiorcy.

Zasada proporcjonalności

Zgodnie z tą zasadą organy administracji publicznej winny podejmować jedynie takie faktyczne działania/decyzje, które są niezbędne do osiągnięcia celu. Powinny być one adekwatne do celu działań, a więc nie powinny być nadmiernie uciążliwe.

Zasada uprawnionych oczekiwań

Chodzi o to, by organy administracyjne nie odstępowały od utrwalonej i jednolitej praktyki. Przedsiębiorca ma prawo oczekiwać, że działając w dobrej wierze i z poszanowaniem prawa, nie narazi się na niekorzystne skutki prawne działań/decyzji, zwłaszcza tych, których nie mógł przewidzieć w chwili ich podejmowania.

Zasada uczciwej konkurencji oraz poszanowania dobrych obyczajów i słusznych interesów innych przedsiębiorców i konsumentów

Zasada ta promuje model pozytywnego zachowania przedsiębiorcy w obrocie gospodarczym, a rolą państwa jest stworzenie skutecznych warunków ochrony i rozwoju konkurencji poprzez przeciwdziałanie praktykom naruszającym konkurencje. Taki model służy zarówno innym przedsiębiorcom, jak i konsumentom.

W założeniach przewidziano ponadto rozwiązania szczegółowe, dotyczące m.in.:

- wydłużenia możliwości zawieszenia działalności gospodarczej do 36 miesięcy,

- wprowadzenia tzw. rozsądnych terminów dla przedsiębiorców. Chodzi o wprowadzenie reguły, zgodnie z którą organ administracji publicznej zostanie zobowiązany do - - - wyznaczania przedsiębiorcy realnych i wystarczających terminów na dokonanie określonej czynności,

- wprowadzenie do postępowań administracyjnych z wniosku przedsiębiorcy mediacji prowadzonej przez niezależnego mediatora,

- informowania o niespełnienionych przez wnioskodawcę przesłankach wydania decyzji zgodnej z jego wnioskiem. W informacji organ powinien określić termin, dzięki któremu przedsiębiorca mógłby dopełnić wszystkich niezbędnych formalności,

- organy administracji będą z mocy przepisu ustawy zobowiązane do planowania i przeprowadzania kontroli po uprzedniej identyfikacji prawdopodobieństwa naruszenia prawa. Proponuje się ponadto: przeprowadzanie wspólnych kontroli za zgodą lub na wniosek przedsiębiorcy; przeprowadzanie kontroli dokumentów w miejscu ich przechowywania,

- wprowadzenie ogólnych zasad nakładania kar administracyjnych, organy administracji publicznej w procedurze nakładania kary będą zobowiązane uwzględnić stopień naruszenia prawa, upływ czasu od ww. naruszenia czy podjęcie działań naprawczych. W przypadku naruszeń o mniejszej skali – wprowadzenie pouczenia.

* * *

Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie ustanowienia programu wieloletniego pod nazwą „Budowa Centrum Medycyny Nieinwazyjnej Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego”, przedłożoną przez ministra zdrowia.

W latach 2015-2020 realizowany będzie program wieloletni, który umożliwi powstanie Centrum Medycyny Nieinwazyjnej (CMN) Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego. Jego koszt oszacowano na 594.000 tys. zł, w tym nakłady z budżetu państwa – 592.381 tys. zł i wkład własny uczelni – 1.619 tys. zł. Wykonawcą programu będzie Gdański Uniwersytet Medyczny (jako inwestor).

Z przeprowadzonych analiz wynika, że wyłącznie budowa nowego Centrum Medycyny Nieinwazyjnej zapewni należyte wywiązywanie się z obowiązków przez Uniwersyteckie Centrum Kliniczne (UCK). Dzięki tej inwestycji poprawi się jakość udzielanych świadczeń zdrowotnych i realizowanych zadań dydaktyczno-naukowych UCK.

Centrum Medycyny Nieinwazyjnej będzie połączone z ukończonym budynkiem Centrum Medycyny Inwazyjnej (CMI). Ma się składać z 4 budynków i liczyć 688 łóżek.

Do CMN zostaną wprowadzone m.in. kliniki: położnictwa, neonatologii, ginekologii oraz ginekologii onkologicznej i endokrynologii ginekologicznej; nefrologii, transplantacji i chorób wewnętrznych; kardiologii, kardiochirurgii i chirurgii naczyniowej, a także nadciśnienia tętniczego i diabetologii. Oprócz tych jednostek do CMN zostaną włączone kliniki: hematologii i transplantologii oraz onkologii i radioterapii; chorób psychicznych i zaburzeń nerwowych; dermatologii, pulmonologii i alergologii. Do CMN przeniosą się także zakłady: radioterapii i medycyny nuklearnej.

Centrum Medycyny Nieinwazyjnej będzie obiektem nowoczesnym, przyjaznym pacjentom i personelowi medycznemu. Chorzy zyskają większy komfort, w tym zwłaszcza pacjenci niepełnosprawni. Przede wszystkim poprawi się efektywność leczenia, którą zapewni realizacja różnych usług medycznych w jednym budynku.

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

UWAGA: komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi wyłączną i pełną odpowiedzialność za jego treść.(PAP)

kom/ amt/