Sztuka blisko życia - w filmie "Serce miłości"

Para artystów: widzimy ich życie, ich proces twórczy, ich zmagania z rzeczywistością. Dla nich życie jest sztuką, jest nią przepełnione. Dzieli ich różnica pokoleniowa, jednak łączy pasja tworzenia, dopełniają się nawzajem.

W twórczości Bąkowskiego i Bartoszek odnajdziemy fascynację banalną codziennością, rzeczami codziennego użytku, tym wszystkim, co nas otacza. Tak jak w latach dwudziestych nastąpiła fala fascynacji technologią, w imię paiperowskiego hasła "Miasto, Masa, Maszyna", tak tutaj dostrzegamy apoteozę współczesności.

"Kochani, do kin wchodzą dwa filmy na podstawie mojego życia - "Manifesto" Juliana Rosefeldta z Cate Blanchett w roli mnie oraz "Serce Miłości" w reżyserii Łukasza Rondudy z Justyną Wasilewską w roli mnie" - napisała przy filmowych kadrach na swoim Instagramie Zuzanna Bartoszek.

Z właściwością typową dla futurystów czy przedstawicieli awangardy 20-lecia międzywojennego bohaterowie przyglądają się światu - opisując go za pomocą gry dźwięków, gry słów, tańca, rysunków, performensów czy wideo.

Gdy futuryści zapoczątkowali kult nauki i techniki, byli w pełni przekonani o ogromnych możliwościach człowieka, a także wierzyli w rozwój ludzkości i jej wspaniałą przyszłość, tak nasi bohaterowie wyznają kult współczesnych osiągnięć techniki. Widać to zwłaszcza u Zuzanny: Instagram, Facebook, selfie, smartfon. Dzisiaj inspiracją staje się centrum handlowe. Przypadkowa wizyta w dziale lamp, witryna sklepowa z manekinami mogą być owocem artystycznych uniesień. Lampa, czajnik, pralka nabierają nowych sensów i znaczeń, jako nowe środki wyrazu artystycznego, jako ekwiwalenty uczuć. Zgodnie z założeniami awangardzistów krakowskich: "Minimum słów, maksimum treści". Idąc tropem fascynacji literackich głównych bohaterów powracamy do twórczości Mirona Białoszewskiego czy Rimbauda.

"- bitchasslowkey: A kim Ty jesteś, że robią o Tobie filmy? XD

- zuzannabartoszek@bitchasslowkey: hehe no właśnie nie wiem, też mnie to wkur***"

(Instagram Zuzanny Bartoszek)

Pierwowzór bohatera, Wojtek Bąkowski to artysta, muzyk zajmujący się również filmem animowanym, audioperformensem. Jako formy przekazu artystycznego wykorzystuje wideo, instalacje dźwiękowe, grafikę, rysunek, zapisuje swoje pomysły w zeszytach, które nosi w swojej siatce - jak sam mówi o sobie - z której chyba jest już znany.

Wojtek korzysta z techniki non-camera, która z założenia ma zbliżać artystę do jego dzieła, ma on skłonność do stwarzania nieporządku. Kaprys, intuicja, zarazem niespójność to jego cele programowe. Twórczość ma wyprzedzać swój zamysł.

Jako artysta totalny zestawia on obrazy, dźwięki i słowa, tworzy jakby dążył do synestezji.

Te "składniki codzienności" zyskują nowy wymiar, wykorzystując żywy język ulicy, będąc blisko rzeczywistości, nazywa siebie wprost "grubiańskim chłopakiem z blokowiska".

Z filmu Łukasza Rondudy bije minimalizm przestrzeni filmowej, a zarazem niesamowity indywidualizm postaci, okraszony trochę psychodeliczną/transową muzyką Bąkowskiego.

Żyć tak, aby samo życie było potwierdzeniem tej sztuki

W filmie mieszają się prawdy: czy to życie udaje sztukę, czy jednak sztuka naśladuje życie, być zarazem twórcą i tworzywem. Mamy tu konfrontację świata artystów, świata sztuki ze światem zwykłych "zjadaczy" chleba.

"- jag.usia@zuzannabartoszek: czemu ty sama nie grasz siebie ?? Lepiej byś to zrobiła , jeszcze nie umarłaś żeby nie grać swojej roli w filmie o tobie ;((

- zuzannabartoszek@jag.usia: to by było niepoważne"

(Instagram Zuzanny Bartoszek)

Jest to kino dla każdego. Jak twierdzi reżyser, życzyłby sobie, aby "Serce miłości" mogło trafić ze swoim przekazem do szerokiej publiczności, aby każdy widz mógł się w nim przejrzeć.

"Serce miłości" w kinach od 1 grudnia.