Marcin Wicha z Gombrowiczem

„Ta niezwykła książka jest próbą przepracowania żałoby po śmierci matki autora. Najpierw polega ona po prostu na sporządzeniu inwentarza rzeczy, jakie po matce pozostały, włączenia ich w repertuar tworzący materialną spuściznę po świecie rodziców, potem przedmioty wzbogacone zostają o sytuacje, które autor sobie przypomina i które rekonstruuje” - uzasadniał werdykt kapituły prof. Jerzy Jarzębski, przewodniczący kapituły.

„Gdyby świat był lepszym miejscem, jedna trzecia radomian świętowałaby dziś Nowy Rok - powiedział Marcin Wicha po odebraniu Nagrody Gombrowicza, nawiązując tym samym do przedwojennej historii Radomia, w którym znaczną część mieszkańców stanowiła społeczność żydowska. - Jestem grafikiem, to, jak piszę nauczyłem się od grafików, plakacistów, którzy nauczyli mnie skrótowości, ale też że tworzymy rzeczy nietrwałe, ulotne, które czasem pojawiają się na płocie tylko na chwilę. Uświadomiłem sobie też, że cała powojenna szkoła polska plakatu, jej symbolika, skrótowość wzięła się z Gombrowicza, dlatego tym bardziej cieszę się z otrzymania tej nagrody” - dodał Marcin Wicha.

W tym roku do konkursu zostało zgłoszonych 76 książek. Organizatorami nagrody są Prezydent Miasta Radomia oraz Muzeum Witolda Gombrowicza, oddział Muzeum Literatury. Honorową patronką Nagrody jest Rita Gombrowicz, a mecenasem Jarosław Krzyżanowski. Nagrodzie towarzyszy festiwal „Opętani Literaturą”, którego głównym partnerem był Samorząd Województwa Mazowieckiego.

Laureat Nagrody otrzymuje 40 000 zł oraz lornetkę. Książki ocenia kapituła w składzie: Ewa Graczyk, Jerzy Jarzębski (przewodniczący), Anna Kałuża, Zofia Król, Zbigniew Kruszyński, Józef Olejniczak i Justyna Sobolewska.

Prezydent Radomia wręczył kapitule powołania na kolejne trzy lata.