CIR: komunikat po posiedzeniu Rady Ministrów (komunikat)

- CIR informuje:

Podczas dzisiejszego posiedzenia rząd przyjął:

- projekt ustawy o Krajowym Zasobie Nieruchomości;

- projekt ustawy o zmianie ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw;

- projekt ustawy o zmianie ustawy o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi oraz niektórych innych ustaw;

- projekt ustawy o zmianie ustawy o dozorze technicznym.

Rada Ministrów zaakceptowała uchwały w sprawie:

- projektu zmiany Umowy Partnerstwa na lata 2014-2020 w zakresie niezbędnym do jego dostosowania do średniookresowej strategii rozwoju kraju,

- przyjęcia projektu zmiany Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata 2014-2020”.

* * *

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o Krajowym Zasobie Nieruchomości, przedłożony przez ministra infrastruktury i budownictwa.

Utworzony zostanie Krajowy Zasób Nieruchomości (KZN), który będzie gospodarował nieruchomościami Skarbu Państwa, w szczególności przeznaczając je pod budowę dostępnych mieszkań o atrakcyjnym czynszu (czynszu normowanym), w formule najmu lub najmu z opcją dojścia do własności oraz realizował wiele innych zadań wskazanych w projekcie ustawy, zwłaszcza tych związanych z ochroną praw najemców.

KZN będzie pełnił funkcję „banku ziemi”, czyli zacznie gromadzić nieruchomości należące do Skarbu Państwa i zdatne przestrzennie do wykorzystania na cele mieszkaniowe. Będzie sprawnie nimi zarządzał, aby zwiększyć ilość mieszkań o czynszu normowanym umożliwiając najem lub nabycie tych mieszkań dla osób obecnie nie posiadających zdolności kredytowej.

Ustawa w znaczącym stopniu przyczyni się do spełnienia obietnicy złożonej przez premier Beatę Szydło w exposé, w którym zapowiedziała realizację programu budowy dostępnych mieszkań w ramach Narodowego Programu Mieszkaniowego (NPM), będącego silnym impulsem proinwestycyjnym. Program ten, przyjęty przez rząd w 2016 r., już służy realizacji „Strategii na rzecz odpowiedzialnego rozwoju do roku 2020 (z perspektywą do 2030 r.)” – mieszkalnictwo ma być jednym z ważnych elementów polityki rozwoju. Efekty projektowanej regulacji mogą pozytywnie wpłynąć na podejmowanie decyzji o założeniu lub powiększeniu rodziny z uwagi na zwiększenie liczby dostępnych mieszkań o umiarkowanym czynszu.

Zadaniem KZN będzie nie tylko gospodarowanie nieruchomościami, ale także nadzorowanie najmu, a w szczególności wysokości czynszów, tak aby opłaty ponoszone przez najemców nie przekraczały wysokości określonych w przepisach wydanych na podstawie tej ustawy (będzie nakładał kary administracyjne za naruszenie wymogów dotyczących wysokości czynszu). KZN ma również dbać o spełnianie warunków dotyczących powierzchni mieszkań przeznaczonych na wynajem w danej inwestycji, wysokość opłat eksploatacyjnych czy warunki zawierania i wypowiadania umów najmu. Za jego pośrednictwem będą dokonywane nabory najemców, natomiast katalog kryteriów naboru został wskazany w ustawie.

KZN pozyskane nieruchomości (niewykorzystane pod inwestycje mieszkaniowe) będzie mógł zamieniać bądź rekompensować osobom, których nieruchomości zostały wywłaszczone na cele publiczne (drogi, koleje, obiekty przeciwpowodziowe).

Rozwiązania zawarte w projekcie ustawy (i odpowiednich rozporządzeniach) gwarantują stabilne warunki inwestowania, ochronę przyszłych najemców oraz interesy Skarbu Państwa.

Zgodnie z projektem ustawy, informacje o nieruchomościach Skarbu Państwa, którymi obecnie gospodarują: Agencja Nieruchomości Rolnych, Lasy Państwowe, Agencja Mienia Wojskowego oraz starostowie, prezydenci miast na prawach powiatu będą przekazywane do Krajowego Zasobu Nieruchomości, celem ich weryfikacji i wykorzystania na cele mieszkaniowe.

Do zasobu będą włączane głównie te nieruchomości, na których można będzie budować mieszkania na wynajem, gwarantując przyszłym najemcom odpowiedni standard techniczny oraz stawki czynszu normowanego, określonego w przepisach, odpowiedniego do lokalizacji inwestycji (wieś, miasto, metropolia, województwo).

KZN będzie mógł także na rzecz SP kupować lub otrzymywać nieruchomości pod zabudowę mieszkaniową od jednostek samorządu terytorialnego, Polskich Kolei Państwowych czy Poczty Polskiej.

Nieruchomości będą mogły być wyłączane z zasobu, zwłaszcza jeśli będą przeznaczane na cel publiczny, co powinno przyśpieszyć realizacje tych inwestycji.

Nieruchomości zgromadzone przez KZN będą trafiały na rynek na zasadach komercyjnych, z uwzględnieniem ich realnej wartości, przy czym podstawowym trybem będzie oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste, co gwarantuje właścicielski nadzór nad procesami budowlanymi prowadzonymi na nieruchomości, a więc w przypadku realizacji inwestycji nie mieszkaniowej, pozwala rozwiązać taką umowę (nieruchomość wraca do Skarbu Państwa).

Wprowadzono uregulowania i zabezpieczenia ustawowe, chroniące nieruchomości Skarbu Państwa przed ich nieprawidłowym wykorzystaniem oraz mechanizmy zabezpieczające interes najemcy.

Nieruchomości bezpośrednio przeznaczone pod budownictwo mieszkaniowe będą spełniać warunki (techniczne, ekonomiczne i przestrzenno-funkcjonalne), uzasadniające wykorzystanie ich pod zabudowę mieszkaniową. Będą one oddawane w użytkowanie wieczyste w otwartym przetargu, a o ich nabycie lub użytkowanie wieczyste będą mogły ubiegać się wszystkie podmioty zainteresowane budową mieszkań na wynajem, spełniające wymogi ustawy.

Ponadto, dopuszczono możliwość przekazania (w określonych przypadkach) przez KZN nieruchomości jednostkom samorządu terytorialnego lub ich związkom (także jako aport do spółki celowej realizującej mieszkania), a także na realizację budownictwa komunalnego i chronionego oraz infrastruktury technicznej (wodociągi, kanalizacja, drogi). W praktyce oznacza to, że KZN będzie mógł przekazywać nieodpłatnie grunty np. gminom, które budowałyby na nich mieszkania chronione, a także noclegownie i schroniska dla bezdomnych oraz ogrzewalnie. Gminy, na gruntach otrzymanych z KZN, będą mogły także budować czynszowe mieszkania komunalne, media (np. wodociągi, kanalizacja) i drogi, które służyłby społeczności lokalnej.

Działalność Krajowego Zasobu Nieruchomości będzie stanowiła fundament realizacji Narodowego Programu Mieszkaniowego i powinna w przyszłości spowodować, że do 2030 r. liczba mieszkań przypadająca na 1 tys. mieszkańców wzrośnie z 363 do 435, czyli osiągnie aktualną średnią Unii Europejskiej. Do 2030 r. liczba osób mieszkających w warunkach substandardowych (niski stan techniczny budynku, brak podstawowych instalacji technicznych lub przeludnienie) powinna zmniejszyć się o 2 mln (z ok. 5,3 do ok. 3,3 mln).Ustawa, co do zasady, ma obowiązywać po 30 dniach od daty ogłoszenia w Dzienniku Ustaw (przepisy dotyczące m.in. powstania KZN oraz wydania rozporządzeń o nadaniu statutu KZN powinny wejść w życie w dniu następującym po dacie ogłoszenia).

* * *

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra cyfryzacji.

Obecna nowelizacja ustawy Prawo o ruchu drogowym, co do zasady, przyspieszy wejście w życie przepisów dotyczących systemu Centralnej Ewidencji Pojazdów i Kierowców (CEPiK 2.0), w zakresie odnoszącym się do Centralnej Ewidencji Pojazdów (CEP).

Przepisy dotyczące CEP zaczną obwiązywać od 30 października 2017 r. Jest to efektem działań naprawczych, podjętych wobec sytemu CEPiK 2.0, których jednym z elementów jest etapowe uruchomianie jego zmodernizowanej wersji. Poprzednia nowelizacja przepisów zakładała, że zmodernizowany system CEPiK 2.0 zostanie całościowo uruchomiony 4 czerwca 2018 r. CEPiK jest jednym z najczęściej używanych przez obywateli systemów informatycznych, służących przede wszystkim kierowcom i poprawie bezpieczeństwa ruchu drogowego. W nowych regulacjach założono, że od 30 października 2017 r. za badanie techniczne dopuszczające pojazd do ruchu trzeba będzie zapłacić przed jego przeprowadzeniem. Przewidziano jednak wyjątek od tych przepisów, wprowadzając regulację, która umożliwi wniesienie opłaty za badanie techniczne i opłaty ewidencyjnej po przeprowadzeniu badania technicznego pojazdu – w przypadku rozliczenia tej usługi na podstawie faktury VAT z odroczonym terminem płatności. Rozwiązanie to ułatwi działalność przedsiębiorcom, np. zarządzającym flotą samochodową.

Doprecyzowano i zwiększono zakres danych wprowadzanych do Centralnej Ewidencji Pojazdów. Zdecydowano, że do CEP będą trafiać informacje o zabezpieczeniach na pojeździe, w tym jego zajęciu przez organ egzekucyjny czy zabezpieczeniu majątkowym. Informacje takie są istotne dla potencjalnych nabywców pojazdów, którzy mogą się z nich dowiedzieć o ograniczonym prawie właściciela do dysponowania własnym autem. Zdecydowano, że obok zakładów ubezpieczeń także Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny (UFG) będzie zobowiązany do przekazywania CEP informacji o szkodach istotnych do jakich doszło w aucie podczas wypadku – w przypadku pojazdów nieubezpieczonych. Szkodę istotną zdefiniowano jako „szkodę w zakresie elementów układu nośnego, hamulcowego lub kierowniczego pojazdu, mającą wpływ na bezpieczeństwo ruchu drogowego i kwalifikującą pojazd do dodatkowego badania technicznego, która została stwierdzona przez UFG lub przez zakład ubezpieczeń, w związku z otrzymanym jej zgłoszeniem z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia”. Szkody istotne będą wpisywane do CEP od 4 czerwca 2018 r.

Jednocześnie od 30 października 2017 r. Ubezpieczeniowemu Funduszowi Gwarancyjnemu będą udostępniane dane zgromadzone w Centralnej Ewidencji Kierowców (CEK), w zakresie niezbędnym do realizacji przez niego zadań ustawowych.

Szczegółowy zakres danych udostępnianych UFG zostanie określony w rozporządzeniu (będzie to ten sam katalog danych, który określono w przepisach aktów wykonawczych oczekujących na wejście w życie 4 czerwca 2018 r.). Zmiana ta umożliwi UFG efektywniejsze zwalczanie przestępczości ubezpieczeniowej, skuteczniejsze i sprawniejsze likwidowanie szkód przez zakłady ubezpieczeń, a także zapewni większe możliwości identyfikowania pojazdów nieubezpieczonych.

W nowych regulacjach przewidziano również możliwość zatrzymywania przez Straż Graniczną (SG) dowodów rejestracyjnych pojazdów i pozwoleń czasowych na prowadzenie auta.

W rezultacie SG będzie przekazywać do CEP informacje o zatrzymanych dowodach rejestracyjnych oraz pozwoleniach czasowych. Rozwiązanie to pozwoli SG na szybszą realizację czynności służbowych (usprawnienie kontroli i szybsze jej zakończenie) – bez konieczności angażowania przedstawicieli innych służb (oczekiwanie na drugiego funkcjonariusza wydłuża kontrolę, a kierowcy – czas podróży). Obecnie funkcjonariuszom SG przysługują niemal wszystkie uprawnienia Policji z obszaru kontroli ruchu drogowego, z wyjątkiem prawa do zatrzymywania dokumentów (oprócz Policji, dowody rejestracyjne mogą zatrzymywać – w szczególnych przypadkach – żołnierze Żandarmerii Wojskowej i inspektorzy Inspekcji Transportu Drogowego).Projekt przyspiesza również wejście w życie rozwiązań, które poprawią jakość i poprawność danych przyjmowanych do CEP. Zostaną wyeliminowane takie nieprawidłowości jak m.in.: nieaktualne informacje o statusie dokumentu (np. czy prawo jazdy zostało zatrzymane/zwrócone), brak informacji o umowie OC, czy brak kompletnych informacji o pojeździe (np. o jego wyrejestrowaniu lub zbyciu/nabyciu).

Ujednolicone zostaną zasady wprowadzania danych do CEP w drodze teletransmisji przez podmioty do tego zobowiązane. Uruchomione zostaną nowe interfejsy dostępowe z pełnym zakresem danych z CEP. Dla podmiotów uprawnionych do danych z CEPiK 2.0 tryb teletransmisji będzie obowiązkowym trybem komunikacji, wnioski papierowe będą uwzględniane jedynie w przypadku awarii systemu elektronicznego.

Po wprowadzonych zmianach oczekuje się podniesienia bezpieczeństwa obrotu pojazdami na rynku wtórnym przez poszerzenie zakresu danych udostępnianych na ich temat z CEP oraz poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego. Projekt przywraca również obowiązek przekazywania przez producentów i importerów pojazdów danych dotyczących homologacji do elektronicznego katalogu marek i typów pojazdów, który poprawi jakość danych zgromadzonych w tym katalogu (zacznie obowiązywać po 12 miesiącach od daty wejścia znowelizowanych przepisów w życie).

Przewidziano też zmiany, które spowodują wyeliminowanie barier prawnych przy udostępnianiu danych z CEK i CEP na portalu dane publiczne.gov.pl i w dalszym ich wykorzystywaniu przez każdego zainteresowanego. Za pośrednictwem interfejsu programistycznego API, dostęp do danych z CEK i CEP ma następować w drodze teletransmisji w sposób zautomatyzowany – bez konieczności składania wniosku przez zainteresowanego. Dane udostępniane za pośrednictwem API będzie można uzyskać bezpłatnie, i to zarówno do wykorzystania komercyjnego, jak i niekomercyjnego. Firmy, na podstawie udostępnionych danych, będą mogły stworzyć nowe produkty lub proponować inteligentne usługi biznesowe (chodzi o przedsiębiorców działających na rynku motoryzacyjnym, ubezpieczeniowym i ochrony środowiska).

Szersze udostępnianie danych umożliwi uruchomienie w 2017 r. i 2018 r. kolejnych usług dla obywateli. Nowa usługa „Mój pojazd”, która ma ruszyć z końcem 2017 r., pozwoli właścicielom aut w Polsce na sprawdzenie online wszystkich danych (zgromadzonych w CEP) o ich własnym pojeździe.

* * *

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra środowiska.

Od 1 stycznia 2018 r. lekkie torby na zakupy z tworzywa sztucznego nie będą oferowane za darmo w punktach sprzedaży. Nowe przepisy dostosowują polskie prawo do rozwiązań unijnych, które zakładają zmniejszenie zużycia lekkich plastikowych toreb na zakupy.

Wprowadzona zostanie dodatkowa opłata za lekką torbę na zakupy z tworzywa sztucznego (opłata recyklingowa), która będzie doliczona do obowiązującej już ceny takiej torby albo będzie podstawową opłatą za torbę. Przedsiębiorca prowadzący jednostkę handlu detalicznego lub hurtowego, w której są oferowane lekkie torby na zakupy z tworzywa sztucznego przeznaczone do pakowania produktów oferowanych w tej jednostce, będzie musiał pobrać opłatę recyklingową od nabywającego taką torbę. Opłata recyklingowa nie będzie pobierana więcej niż raz za tę samą torebkę (np. po raz pierwszy między producentem a jednostką handlową, i po raz drugi między jednostką handlową a klientem).

Opłata recyklingowa obejmie lekkie torby na zakupy z tworzywa sztucznego o grubości do 50 mikrometrów – obecnie najczęściej wydawane w jednostkach handlowych przy kasie. Z opłaty wyłączone będą bardzo lekkie torby na zakupy z tworzywa sztucznego (czyli torby o grubości poniżej 15 mikrometrów) pod warunkiem, że będą używane wyłącznie ze względów higienicznych lub do pakowania żywności sprzedawanej luzem (warzywa, owoce, mięso, ryby itp.), gdy zapobiega to jej marnowaniu.

Wskazana w ustawie maksymalna stawka opłaty recyklingowej wynosi 1 zł za jedną lekką torbę na zakupy z tworzywa sztucznego. Jednak stawka obowiązująca będzie określona w rozporządzeniu ministra środowiska, a jej wysokość zostanie ustalona po przeprowadzeniu dodatkowych analiz uwzględniających m.in. specyfikę polskiego rynku, siłę nabywczą dochodów, poziom cen, itp.

Jednocześnie prowadzący jednostki handlowe (wydające torby na zakupy z tworzywa sztucznego) – nie będą musieli prowadzić ewidencji i sprawozdawczości dotyczącej wydanych toreb. Liczba toreb wydanych użytkownikom w danym roku będzie określana na podstawie informacji o wpływach z opłaty recyklingowej, którą będą przekazywać ministrowi środowiska marszałkowie województw za pomocą Bazy danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami (BDO). Informacje o wydanych w danym roku lekkich torbach na zakupy będą corocznie przekazywane przez Polskę Komisji Europejskiej.

Z doświadczeń państw członkowskich Unii Europejskiej (np. Bułgarii, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Łotwy i Węgier) wynika, że wprowadzone opłaty w dużym stopniu skłaniają konsumentów do ograniczenia używania torebek foliowych. Oczekuje się, że i w Polsce zmniejszy się ich wykorzystanie. W rezultacie mniej torebek foliowych będzie trafiać na składowiska odpadów, co powinno przyczynić się do zmniejszenia zanieczyszczenia środowiska. Jednocześnie spodziewany jest wzrost zapotrzebowania na torby ekologiczne, które będą bardziej przyjazne środowisku.

* * *

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o dozorze technicznym, przedłożony przez ministra infrastruktury i budownictwa.

Inspektorzy jednostek dozoru technicznego, czyli Transportowego Dozoru Technicznego (TDT), Urzędu Dozoru Technicznego (UDT) i Wojskowego Dozoru Technicznego (WDT) będą kontrolować na stacjach paliw wydajność urządzeń wychwytujących pary paliwa, które uwalniają się podczas tankowania pojazdów i monitorować ich przekazywanie do zbiornika magazynowego. Zapewni to ograniczenie emisji do atmosfery szkodliwych substancji, takich jak benzen i ozon.

W praktyce oznacza to powierzenie dozoru technicznego nad urządzeniami do odzyskiwania par paliwa na cywilnych stacjach paliw inspektorom UDT. Z kolei inspektorzy TDT będą badać te urządzenia na stacjach paliw zlokalizowanych na obszarach kolejowych, bocznicach kolejowych, a także na terenach portów i przystani morskich oraz żeglugi śródlądowej. Natomiast inspektorzy WDT będą przeprowadzać badania tych urządzeń na wojskowych stacjach paliw.

Przyjęcie tego rozwiązania oznacza wdrożenie dyrektywy 2009/126/WE wraz ze zmianami wynikającymi z dyrektywy 2014/99/UE, zobowiązującej państwa Unii Europejskiej do wprowadzenia w prawie krajowym przepisów, które spowodują, że wydajność wychwytu par paliwa na stacjach paliw będzie kontrolowana w określonych odstępach czasu (zgodnie z normą europejską EN 16321-2:2013).

Wymienione instytucje mają wykwalifikowaną kadrę i aparaturę pomiarową niezbędną do przeprowadzania pomiarów odzyskiwania par paliwa, zgodnie ze wskazaniami normy europejskiej. W praktyce chodzi o efektywne odzyskiwanie par benzyny podczas tankowania pojazdów silnikowych na stacjach paliw.

Obowiązek wyposażenia stacji paliw w urządzenia do odzyskiwania par paliwa wynika z przepisów rozporządzenia ministra gospodarki z 21 listopada 2005 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi przesyłowe dalekosiężne służące do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie.

Nowe regulacje mają obowiązywać po 30 dniach od daty ich ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.

* * *

Rada Ministrów przyjęła uchwałę w sprawie projektu zmiany Umowy Partnerstwa na lata 2014-2020 w zakresie niezbędnym do jego dostosowania do średniookresowej strategii rozwoju kraju, przedłożoną przez ministra rozwoju i finansów.

Umowa Partnerstwa na lata 2014–2020 stanowi kluczowy dokument, który na poziomie krajowym tworzy podstawy prawne oraz ramy organizacyjne i finansowe dla okresu programowania 2014-2020 w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich i funduszu wspierającego sektor morski lub rybacki (EFSI).

W uchwale uregulowano kwestie związane z dostosowaniem Umowy Partnerstwa na lata 2014-2020 do celów średniookresowej strategii rozwoju kraju, tj. „Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju do roku 2020 (z perspektywą do 2030 r.)”, zaakceptowanej przez Radę Ministrów 14 lutego 2017 r. Przyjęcie przez rząd uchwały w sprawie projektu zmiany Umowy Partnerstwa na lata 2014-2020 umożliwi rozpoczęcie jej negocjacji z Komisją Europejską.

Celem zmian wprowadzonych do Umowy Partnerstwa jest zwiększenie efektywności działań i inwestycji współfinansowanych z wymienionych funduszy przez ich większą koncentrację na celach rozwojowych wskazanych w SOR. Chodzi także o dostosowanie UP do zmieniających się warunków zewnętrznych oraz przyszłych trendów rozwojowych, a także większe zorientowanie na rezultaty realizowanych przedsięwzięć.

Główne zmiany obejmują m.in. zwiększenie puli środków przeznaczonych na instrumenty zwrotne oraz koncentrację wsparcia na branżach czy obszarach w największym stopniu przyczyniających się do realizacji celów rozwojowych określonych w SOR. Chodzi też o budowę systemu wsparcia dla wysokiej jakości projektów, a także większe wsparcie procesów gospodarki cyfrowej i elektromobilności. Przewidziano również opracowanie i wdrożenie na poziomie krajowym koncepcji polityki migracyjnej, odpowiadającej potrzebom rynku pracy w Polsce. Założono określenie niezbędnych preferencji w kształceniu zawodowym dla branż strategicznych (wskazanych w SOR) oraz powiązanie ich z krajowymi i regionalnymi inteligentnymi specjalizacjami. Przewidziano zapewnienie preferencji dla tzw. Przemysłu 4.0.

Ponadto, zaktualizowano zapisy dotyczące terytorialnego wymiaru interwencji UP i wzmocnienia systemu wdrażania przedsięwzięć przez działania na rzecz procesu koordynacji między środkami wymienionych funduszy a funduszami zarządzanymi centralnie przez Komisję Europejską.

Wprowadzone rozwiązania pozwolą na bardziej efektywne wydatkowanie środków z programów operacyjnych na lata 2014-2020 współfinansowanych z polityki spójności. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

* * *

Rada Ministrów przyjęła uchwałę w sprawie przyjęcia projektu zmiany Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata 2014-2020”, przedłożoną przez ministra rozwoju i finansów. W uchwale uregulowano kwestie związane ze zmianą Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata 2014–2020 (POIiŚ).

Zmiany w POIiŚ wynikają z konieczności dostosowania zapisów programu do zmienianej Umowy Partnerstwa, która jest dokumentem wyznaczającym ramy do wdrażania funduszy unijnych, a tym samym wpływa na programy operacyjne, w tym na POIiŚ. Część zaproponowanych zmian ma również związek z przyjęciem przez rząd 14 lutego 2017 r. „Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju do roku 2020 (z perspektywą do 2030 r.)” oraz koniecznością dostosowania POIiŚ do potrzeb jej realizacji. Przewidziano także wiele zmian programu zmierzających do efektywnego i sprawniejszego wydatkowania funduszy unijnych.

Spośród zaproponowanych zmian o charakterze ogólnym do najważniejszych zaliczyć należy uzupełnienie wymiaru terytorialnego działań programu o miasta średnie, w tym tracące funkcje społeczno-gospodarcze, a także uelastycznienie koordynacji oraz podziału zakresu wsparcia z funduszy unijnych między poziomem regionalnym (regionalne programy operacyjne) a krajowym (POIiŚ). Chodzi też o korektę sposobów wyboru projektów w celu sprawniejszego zarządzania nimi (uzupełnienie o tryb konkursowy oraz pozakonkursowy).

Wśród rozwiązań szczegółowych odnoszących się do poszczególnych sektorów POIiŚ, za najważniejsze należy uznać m.in.: realokację 120 mln euro z gospodarki odpadami na gospodarkę wodno-ściekową, umożliwienie finansowania elementów inwestycji na śródlądowych drogach wodnych na wybranych odcinkach o parametrach III lub IV klasy drogi wodnej, uzupełnienie katalogu beneficjentów o przedsiębiorców w przypadku gospodarki odpadami, a także rezygnację ze wsparcia podziemnych magazynów gazu na rzecz silniejszego wsparcia inwestycji w infrastrukturę przesyłu gazu.

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

UWAGA: komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi odpowiedzialność za jego treść – z zastrzeżeniem postanowień art. 42 ust. 2 ustawy Prawo prasowe.(PAP)

kom/ kka/