Wielkanoc - najbardziej mięsne święta

W marcu polskie wędliny na wielkanocnym stole prezentowane były podczas Targów Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu "Gardenia" w Poznaniu, w kwietniu odbył się festyn kulinarny i Jarmark Wielkanocny na Starym Rynku w Poznaniu oraz spotkanie przy wielkanocnym stole w Warszawie z dziennikarzami zagranicznymi i krajowymi.

Jak podkreśla pomysłodawca i organizator tego cyklu imprez, honorowy prezes Stowarzyszenia Rzeźników i Wędliniarzy RP, Jacek Marcinkowski, Wielkanoc w polskiej tradycji uchodzi za najbardziej mięsne święta. Radość Wniebowstąpienia nierozerwalnie objawiała się radością jedzenia i to potraw tłustych, wysokokalorycznych, które wraz z wiosennym przesileniem powinny dać człowiekowi nową energię.

Prezes Związku Rzemiosła Polskiego, Jerzy Bartnik, zaś zauważa, że od wieków w polskich domach przed Wielkanocą najpierw poszczono, dokładnie sprzątano domostwa i... własne dusze, przygotowywano mięsiwa, kiełbasy, pasztety i szynki, by później przy suto zastawionym stole ucztować w gronie rodziny i przyjaciół.

Wielkanoc jako najważniejsze chrześcijańskie święto jest w naszej kulturze wyjątkowo celebrowana. Nie ma w naszej tradycji drugiego święta tak bogatego w symbolikę i swoiste obrzędy. Są wielobarwne, głęboko religijne i na swój sposób magiczne. Nie bez powodu mówi się, że to właśnie w Polsce, w przeciwieństwie do innych rejonów Europy, obchody Wielkanocy nadal skutecznie opierają się komercjalizacji.

Jednym z najważniejszych elementów tych obchodów jest specjalne menu. Na stole nie może oczywiście zbraknąć jajka podawanego na dziesiątki sposobów, ale podstawą świątecznego jadłospisu jest oczywiście mięso i wędliny. Z czego to wynika? Wielkanoc kończy 40-dniowy post, a wielkanocne śniadanie zawsze było długo wyczekiwaną chwilą po bezmięsnych tygodniach. Kiedyś zgodnie z tradycją przez wiele dni nie oglądano mięsa na talerzach, żywiono się głównie solonymi śledziami, których po tygodniach umartwień każdy miał serdecznie dość. No może z wyjątkiem szlachty, która jadała mięso z bobrów, tłumacząc ten wyjątek łuskami na bobrowych ogonach. Miał to być dowód na to, że bóbr jest rybą. Zręczny wybieg - coś na kształt uznania w Unii marchewki za owoc, a ślimaków za ryby. Ale gdy już post mijał folgowano sobie za stołem wyjątkowo solidnie!

Choć nie ma już przednówkowej czy późniejszej, komunistycznej biedy w sklepach i pościmy mniej rygorystycznie, to na świątecznym stole musi obowiązywać przepych. Drób, wołowina, a przede wszystkim wieprzowina, serwowane są na wiele sposobów. Dziś niewiele już osób wie, że przed wiekami jedzenie szynki, baleronu albo wędzonego schabu było potwierdzaniem przynależności do chrześcijaństwa. Za to po tej swoistej kulinarnej manifestacji religijnej pozostały nam receptury wspaniałych wielkanocnych mięs, pasztetów i wędlin.

Kuchnia polska swoją wykwintność i różnorodność zawdzięcza tradycji kulinarnej wielu narodów żyjących obok nas - Żydów ,Ukraińców, Litwinów, ale także wpływu Rosji, Czech i Niemiec. Zawsze też chętnie korzystała z ziół i innych przypraw nieodzownych w przyrządzaniu dań mięsnych. Polskie mięso i wędliny od wieków są najbardziej rozpoznawalnym elementem naszego dziedzictwa kulinarnego. I dziś nie brakuje mistrzów wędliniarzy, którzy tradycyjne polskie smaki potrafią zachować nie tylko w małych, rzemieślniczych firmach, lecz także najnowocześniejszych, wielkich  zakładach.

Pliki graficzne dostępne pod adresem:

Źródło informacji: Związek Rzemiosła Polskiego, Stowarzyszenie Rzeźników i Wędliniarzy RP