CIR: obradowała Rada Ministrów (komunikat)

- CIR informuje:

RADA MINISTRÓW

Podczas dzisiejszych obrad Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie przyjęcia „Planu naprawczego Kompanii Węglowej SA”.

Rząd zdecydował także o powołaniu zespołu, który przygotuje specjalny plan rozwoju regionu śląskiego.

Rząd przyjął:

- projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt,

- projekt ustawy o Funduszu Wzajemnej Pomocy w Stabilizacji Dochodów Rolniczych,

- założenia do projektu ustawy o wspieraniu polubownych metod rozwiązywania sporów,

- założenia do projektu ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej.

Rada Ministrów wydała rozporządzenie zmieniające rozporządzenie w sprawie słupskiej specjalnej strefy ekonomicznej.

Minister zdrowia przedstawił informację o zakończeniu negocjacji ze środowiskiem lekarzy rodzinnych. Spór dotyczył warunków związanych z wejściem w życie od 1 stycznia 2015 r. dwóch pakietów: kolejkowego i onkologicznego.

* * *

Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie przyjęcia „Planu naprawczego Kompanii Węglowej SA”, przedłożoną przez pełnomocnika rządu ds. restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego.

Pełnomocnik rządu ds. restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego dogłębnie przeanalizował funkcjonowanie sektora górnictwa węgla kamiennego i przygotował rekomendacje dotyczące działań zamierzających do poprawy jego funkcjonowania.

Z uwagi na krytyczny stan sektora górnictwa węgla kamiennego w Polsce, który jest wynikiem splotu różnych przyczyn, kluczowym wyzwaniem jest nie tyle jego okresowe wsparcie w warunkach przejściowego kryzysu, ale przede wszystkim zbudowanie mechanizmów wspierających proefektywnościowe zachowania na każdym etapie wydobycia i sprzedaży węgla kamiennego, które umożliwiają konkurowanie cenowe na rynku tego surowca.

Pełnomocnik zdecydował, że główne działania naprawcze będą skierowane do Kompanii Węglowej SA. Potrzeba podjęcia działań naprawczych w tej spółce wynika z jej dramatycznej sytuacji finansowej. Proponowane rozwiązania mają na celu zwiększenie efektywności działania KW SA, obniżenie kosztów jej funkcjonowania, utworzenie przejrzystej struktury organizacyjnej, z uwzględnieniem potrzeb sektora związanych z projektami inwestycyjnymi. W praktyce oznacza to wygaszanie jednostek nierentownych i nieperspektywicznych oraz wprowadzenie racjonalnego określania kosztów i efektywniejszej organizacji pracy w kopalniach zdolnych do przetrwania na rynku.

Sytuacja w KW SA jest szczególnie trudna z powodu zagrożenia utratą płynności finansowej. Zgodnie z prognozami obrotu środkami pieniężnymi KW SA, luka finansowa przy realizacji części zdań naprawczych (tj. nieodpłatnej sprzedaży części kopalń do Spółki Restrukturyzacji Kopalń SA w celu likwidacji) na koniec stycznia 2015 r. wyniesie 103 mln zł, na koniec marca 545 mln zł, a pod koniec maja 948 mln zł.

Podstawowe założenia programu naprawczego

Podział majątku KW SA na trzy grupy:

- cztery kopalnie, w których wydobycie nie jest ekonomicznie uzasadnione trafią do Spółki Restrukturyzacji Kopalń SA w celu wygaszenia działalności,

- dziewięć kopalń, w których wydobycie jest ekonomicznie uzasadnione, zostanie przeniesione do spółki celowej (SPV),

- jedna kopalnia będzie sprzedana do Węglokoksu SA,

- pozostawienie w KW SA majątku niezwiązanego z działalnością górniczą z przeznaczeniem do likwidacji (sprzedaż majątku).

Cele do osiągnięcia

- zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego państwa przez dostawy krajowego węgla kamiennego do elektrowni w perspektywie 30 lat,

- zabezpieczenie finansowe dla pracowników kopalń przeznaczonych do wygaszenia,

- kontynuacja wydobycia węgla kamiennego na Śląsku na zasadach ekonomicznie uzasadnionych,

- zwiększenie wydobycia w kopalniach rentownych i mających potencjał do poprawy przez wprowadzenie 6-dniowego tygodnia pracy (dla kopalń) oraz zwiększenie w nich zatrudnienia górników dołowych. Górnicy zachowają 5-dniowy tydzień pracy.

Działania do realizacji

- nowelizacja ustawy z 7 września 2007 r. o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego w latach 2008–2015,

- utworzenie spółki celowej (SPV) do przejęcia kopalń zdolnych do konkurowania na rynku,

- określenie systemu wynagrodzeń zgodnie z przyjętymi wcześniej w SPV dokumentami prawa pracy,

- wdrażanie działań naprawczych i służących poprawie efektywności we wszystkich kopalniach w ramach SPV,

- ewentualna sprzedaż kopalń inwestorowi zewnętrznemu w celu zachowania płynności,

- objęcie udziałów w SPV przez inne podmioty – potencjalnie z sektora energetyki,

- wdrożenie „Planu osłonowego” w koordynacji z urzędami pracy na Śląsku i w Małopolsce oraz ZUS, zawierającego propozycje wsparcia dla zwalnianych pracowników (chodzi o pośrednictwo i doradztwo zawodowe, wsparcie psychologiczne, szkolenia, pomoc w aktywnym poszukiwaniu pracy).

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

* * *

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, przedłożony przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi.

Głównym celem zmian wprowadzonych do projektu nowelizacji ustawy jest realizacja programu bioasekuracji. Program, przygotowywany przez Głównego Lekarza Weterynarii, będzie wprowadzany na terenie całej Polski lub jej części w sytuacjach zagrożenia chorobami zakaźnymi zwierząt. Przygotowane rozwiązania wynikają z doświadczeń związanych z szerzeniem się afrykańskiego pomoru świń wśród dzików wolno żyjących i przenoszeniem tej choroby na świnie hodowane w gospodarstwach rolnych w województwie podlaskim.

W programie bioasekuracji określono m.in.:

- choroby zakaźne zwierząt, których szerzeniu się mają zapobiec działania przewidziane programem oraz gatunki zwierząt, które będą objęte programem,

- obszar, na którym program będzie realizowany,

- prawdopodobny czas jego trwania,

- wymagania dotyczące bioasekuracji, które mają spełnić wyznaczone gospodarstwa,

- szczegółowy sposób i tryb realizacji programu.

Przewiduje się, że w programie zostaną każdorazowo wyszczególnione nakazy i zakazy, uwzględniające specyfikę choroby, np. czynniki chorobotwórcze czy drogi szerzenia się choroby. Programem objęte będą gospodarstwa, w których utrzymywane są określone gatunki zwierząt. Pozwoli to ograniczyć rozmiary zachorowań oraz zatrzyma rozprzestrzenianie się choroby.

Czas trwania programu będzie ściśle związany z sytuacją epizootyczną odnoszącą się do konkretnej choroby zakaźnej zwierząt. Przewiduje się, że w przypadku wprowadzenia programu na określonym terenie – posiadaczom zwierząt z gatunków objętym programem bioasekuracji zostanie zapewniony czas na dostosowanie się do określonych wymagań.

Zgodnie z nowymi przepisami, posiadacz zwierząt w gospodarstwie może złożyć oświadczenie, w którym zawiadomi, że gospodarstwo nie spełnia wymagań programu. Wówczas powiatowy lekarz weterynarii, po przeprowadzonej kontroli, będzie mógł wydać decyzję o wybiciu lub uboju zwierząt w tym gospodarstwie. Będzie mógł o także zakazać wprowadzania do gospodarstwa i utrzymywania w nim zwierząt przez okres obowiązywania programu. Posiadacze zwierząt mogą liczyć na odszkodowanie za zabite lub poddane ubojowi zwierzęta oraz rekompensatę za nieutrzymywanie zwierząt. Przyznawaniem i wypłatą rekompensat będzie zajmować się Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Decyzję o przyznaniu i wysokości odszkodowania ma podejmować kierownik biura powiatowego Agencji.

Powiatowy lekarz weterynarii będzie mógł nakazać posiadaczom zwierząt zgłaszanie miejsc, w których przebywają zwierzęta z gatunków wrażliwych. Analogiczne uprawnienia będzie miał wojewoda.

Przyjmuje się, że projektowane zmiany ograniczą liczbę gospodarstw spełniających niskie standardy higieny i zahamują szerzenie się chorób zakaźnych.

* * *

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o Funduszu Wzajemnej Pomocy w Stabilizacji Dochodów Rolniczych, przedłożony przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi.

Projekt ustawy przewiduje utworzenie Funduszu Wzajemnej Pomocy w Stabilizacji Dochodów Rolniczych. Jest to wypełnienie zobowiązania zawartego w expose premier Ewy Kopacz.

Fundusz będzie wyodrębnionym rachunkiem bankowym administrowanym przez Agencję Rynku Rolnego. Nie będą to środki publiczne, a Fundusz nie będzie subsydiowany przez budżet państwa.

Środki zgromadzone na rachunku Funduszu będą wypłacane rolnikom, którzy ponieśli straty ekonomiczne z przyczyn od nich niezależnych.

Wpłat do Funduszu będą dokonywać podmioty:

- prowadzące działalność gospodarczą dotyczącą połowu ryb w wodach śródlądowych oraz zajmujące się chowem i hodowlą ryb,

- skupujące produkty rolne (przetwórcy i pośrednicy),

- przedsiębiorcy zajmujący się ubojem zwierząt (chodzi o: świnie, bydło, konie, owce, kozy, króliki i drób).

Wysokość wpłat ustalono na 0,2 proc. wartości netto nabywanych produktów rolnych. Środki zgromadzone w Funduszu będą wypłacane producentom rolnym jako rekompensaty w następujących sytuacjach:

- gdy w gospodarstwie rolnym, rybackim lub w dziale specjalnym produkcji rolnej dochody obniżą się o ponad 30 proc. w stosunku do średniego rocznego dochodu z ostatnich 3 lat lub 3 z ostatnich 5 lat, ale wówczas z wyłączeniem wartości najwyższej i najniższej,

- niezapłacenia rolnikowi za nabyte produkty rolne.

Spadek dochodów w gospodarstwie może być spowodowany:

- skutkami zjawisk atmosferycznych (z wyjątkiem: suszy, powodzi, gradobicia, przymrozków wiosennych lub ujemnych skutków przezimowania),

- wprowadzeniem środków związanych z zagrożeniem wystąpienia/wystąpieniem chorób zakaźnych zwierząt lub roślin,

- spadkiem cen produktów rolnych uzyskiwanych przez producenta rolnego,

- wystąpieniem, niezależnych od producenta, ograniczeń w handlu międzynarodowym.

- brakiem zapłaty za produkty rolne przez podmiot wykonujący działalność dotyczącą skupu, uboju lub przetwórstwa produktów rolnych, np. potwierdzona sądowo niewypłacalność podmiotu.

Wnioski o wypłatę rekompensat będzie przyjmował oddział terenowy Agencji Rynku Rolnego. W ustawie zostanie szczegółowo określony zakres informacji, które powinny być zawarte we wniosku. Powinno się w nim znaleźć przede wszystkim potwierdzenie (w postaci dokumentów) wystąpienia niekorzystnych zjawisk lub okoliczności skutkujących brakiem zapłaty za zbyte produkty rolne. W przypadku obniżenia dochodu, producent rolny będzie zobowiązany załączyć do wniosku również oświadczenie potwierdzające prowadzenie ewidencji przychodów i rozchodów albo księgi podatkowej. Termin na złożenie wniosku - od 1 lutego do 31 marca każdego roku następującego po roku, w którym nastąpiło obniżenie dochodów lub wystąpiła niewypłacalność podmiotu.

Producent rolny może otrzymać rekompensatę nie wyższą niż 70 proc. kwoty obniżenia dochodu lub należności netto za sprzedane produkty.

Przepisy projektu ustawy przewidują, że dochodami Funduszu Wzajemnej Pomocy w Stabilizacji Dochodów Rolniczych będą m.in.: wpłaty w wysokości 0,2 proc. wartości zbytych przez producentów rolnych produktów, odsetki bankowe od środków zgromadzonych na rachunku Funduszu oraz z tytułu oprocentowania lokat, zapisy i darowizny, inne dochody oraz środki odzyskane przez Fundusz z tytułu roszczeń po wypłacie rekompensat.

* * *

Rada Ministrów przyjęła założenia do projektu ustawy o wspieraniu polubownych metod rozwiązywania sporów, przedłożone przez ministra gospodarki.

Celem projektu ustawy jest doprowadzenie do szerszego i bardziej powszechnego wykorzystywania mediacji i arbitrażu w sprawach cywilnych, zwłaszcza pomiędzy przedsiębiorcami.

Do polskiego porządku prawnego mediację w sprawach cywilnych wprowadzono w 2005 r. Niestety, ten rodzaj rozwiązywania sporów nie cieszy się popularnością – liczba ugód zawieranych w wyniku mediacji nie przekracza 0,2 proc. spraw rozpoznawanych przez sądy. Jedną z głównych barier, która hamuje rozwój mediacji jest brak wiedzy o mediacji i innych sposobach polubownego rozwiązywania sporów. Dlatego część propozycji zawartych w nowych przepisach ma uświadomić stronom sporu, że mediacja może być alternatywą wobec procesu sądowego i - co najważniejsze - zakończyć konflikt w tańszy, szybszy i mniej sformalizowany sposób.

Zwiększeniu popularności mediacji mają służyć zachęty o charakterze ekonomicznym, np. zwolnienie od opłaty sądowej wniosku o zatwierdzenie ugody pozasądowej zawartej przed mediatorem, możliwość zwolnienia od kosztów mediacji sądowej osób ubogich. Zachęty mają skłonić strony do podejmowania prób polubownego rozwiązania sporu, zarówno przed skierowaniem sprawy do sądu, jak i w toku postępowania na najwcześniejszym jego etapie.

Planowane jest również wprowadzenie systemu usprawnień w procesie cywilnym takich jak: ułatwienie wyboru mediatora z publicznie dostępnej listy mediatorów stałych czy jak najszybsze przekazywanie danych kontaktowych stron mediatorowi.

Rozwiązanie sporu w drodze polubownej ułatwi przedsiębiorcom prowadzenie działalności i pozwoli kontynuować współpracę pomiędzy firmami, co z reguły nie jest możliwe po długotrwałym i kosztownym procesie sądowym.

Najważniejsze propozycje zmian w zakresie mediacji:

Wprowadzenie obowiązku informowania w pozwie o podjęciu próby polubownego rozwiązania sporu przed skierowaniem sprawy do sądu. W przypadku, gdy nie podjęto takiej próby, powód powinien wyjaśnić przyczyny. To uświadomi stronom, że każdy spór powinien zostać poprzedzony oceną, czy sprawa może zostać zakończona polubownie, a sędziemu ułatwi podjęcie decyzji o skierowaniu stron do mediacji w toku postępowania sądowego.

Wzmocnienie obowiązku informowania przez sąd o możliwości skierowania sprawy do mediacji, szczególnie na wstępnym etapie postępowania. Sędzia powinien ocenić, czy sprawa może zostać rozwiązana poprzez mediację oraz nakazać stronom wzięcie udziału w spotkaniu informacyjnym, podczas którego uzyskają informację na temat mediacji, albo wezwać strony na posiedzenie niejawne. Skierowanie stron do mediacji będzie możliwe na każdym etapie sprawy, a także więcej niż raz w toku postępowania.

Uporządkowanie kwestii proceduralnych dotyczących mediacji: strony uzyskają pierwszeństwo przy wyborze mediatora. Mediator będzie mógł zapoznać się z aktami sprawy zaraz po przestąpieniu stron do mediacji, dane kontaktowe stron sąd przekaże mediatorowi w jak najkrótszym czasie. Mediacja będzie mogła zostać wyznaczona na okres do 3 miesięcy. Jeżeli nie dojdzie do wszczęcia mediacji przedsądowej z powodów niezależnych od wierzyciela (np. druga strona nie wyrazi zgody na mediację), wierzyciel zachowa pozytywne skutki związane z przerwaniem biegu przedawnienia roszczenia, jeżeli wniesie pozew w terminie 3 miesięcy.

Wprowadzenie wymagań dotyczących kwalifikacji mediatorów stałych w celu zagwarantowania wysokiej jakości usług. Mediatorzy posiadający odpowiednią wiedzę i umiejętności będą mogli zostać wpisani na (dostępną w Internecie) listę stałych mediatorów.

Zaliczenie kosztów mediacji prowadzonej na skutek skierowania przez sąd do kosztów sądowych, co umożliwi zwolnienie osób niezamożnych od kosztów mediacji.

Stworzenie systemu zachęt finansowych dotyczących kosztów sądowych. Wniosek o zatwierdzenie ugody pozasądowej zawartej przed mediatorem zostanie zwolniony od opłaty sądowej. Jeżeli do zawarcia ugody dojdzie przed rozpoczęciem rozprawy, sąd zwróci stronom całość uiszczonej opłaty sądowej.

Sąd uzyska możliwość obciążenia strony, która w sposób nieuzasadniony odmówiła poddania się mediacji, częścią kosztów powstałych na skutek zdecydowanie nagannego i nielojalnego zachowania strony względem sądu lub przeciwnika procesowego.

Czas, który poświęci sędzia na zainicjowanie mediacji oraz czas mediacji nie będzie wpływał negatywnie na ocenę pracy sędziego.

W projekcie zaproponowane zostały również rozwiązania, które mają na celu zwiększenie skali wykorzystania w Polsce arbitrażu jako alternatywnej metody rozwiązywania sporów.

Wprowadzenie jednoinstancyjności prowadzonych w sądach powszechnych spraw o uznanie lub stwierdzenie wykonalności wyroków sądów polubownych oraz postępowań ze skarg o uchylenie wyroku sądu polubownego (tzw. postępowania postarbitrażowe).

Skrócenie terminu na wniesienie skargi o uchylenie wyroku sądu polubownego z 3 do 2 miesięcy.

Wprowadzenie równego standardu dla postępowań sądowych i arbitrażowych w zakresie skutków ogłoszenia upadłości. Pomimo ogłoszenia upadłości, zapis na sąd polubowny nie będzie tracił mocy, a toczące się przed sądem polubownym postępowania będą kontynuowane.

Nowe regulacje mają zwiększyć liczbę mediacji pozasądowych, a tym samym odciążyć sądy oraz obniżyć koszty, jakie spory sądowe generują w gospodarce. Wprowadzenie obowiązku poinformowania w pozwie, czy strony podjęły próbę mediacji lub inną alternatywną metodę rozwiązania sporu, ma wyraźnie wskazać, że każda sprawa skierowana do sądu powinna zostać poprzedzona oceną czy sprawa może zostać zakończona polubownie. Na każdym etapie procesu sędzia będzie nakłaniać strony do mediacji, a także pouczać o możliwości ugodowego rozwiązania sporu, w szczególności poprzez mediację.

* * *

Rada Ministrów przyjęła założenia do projektu ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, przedłożone przez ministra finansów.

Podstawowym celem założeń do projektu ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej jest wdrożenie do krajowego porządku prawnego przepisów dyrektywy 2009/138/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 25 listopada 2009 r. (Wypłacalność II). Dotyczy ona podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej i reguluje kompleksowo nowy system wypłacalności zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji. System oparty jest na trzech filarach. Strukturę tę zaczerpnięto z rozwiązań stosowanych w sektorze bankowym, wypracowanych przez Komitet Bazylejski, znanych jako Nowa Umowa Kapitałowa (Bazylea II):

- filar I - dotyczy wymogów ilościowych (wymogów kapitałowych),

- filar II - to wymogi jakościowe (system zarządzania oraz proces nadzorczy),

- filar III - to obowiązki informacyjne zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji oraz dyscyplina rynkowa.

Nowy system wypłacalności jest skonstruowany w taki sposób, aby - przez powiązanie wymogów kapitałowych z ryzykiem - zachęcać nadzorowane podmioty do jak najlepszej i najbardziej skutecznej oceny oraz pomiaru ryzyka związanego z wykonywaną przez nie działalnością ubezpieczeniową i reasekuracyjną, a następnie do jak najbardziej efektywnego zarządzania tym ryzykiem.

System wypłacalności opiera się na dwóch wymogach kapitałowych, które różnią się pod względem celu i sposobu wyliczania:

- kapitałowym wymogu wypłacalności (Solvency Capital Requirement - SCR), który odpowiada wielkości dopuszczonych środków własnych, umożliwiających zakładowi pokrycie znacznych, nieprzewidzianych strat oraz zapewniających dostateczne zabezpieczenie interesu ubezpieczonych, uposażonych i uprawnionych z umów ubezpieczenia oraz cedentów z umów reasekuracji,

- minimalnym wymogu kapitałowym (Minimum Capital Requirement - MCR), który odpowiada wielkości dopuszczonych podstawowych środków własnych, poniżej której zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji powinien utracić zezwolenie na wykonywanie działalności, jeżeli nie jest w stanie w krótkim czasie przywrócić poziomu dopuszczonych podstawowych środków własnych pokrywających minimalny wymóg kapitałowy.

W założeniach określono zasady tworzenia rezerw techniczno-ubezpieczeniowych dla celów wypłacalności, a także podstawowe obowiązki zakładów ubezpieczeń przy tworzeniu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych dla celów rachunkowości (sprawozdawczości finansowej). Dotychczas zasady te były jednolite.

Zaproponowano także wprowadzenie dodatkowych rozwiązań o charakterze prokonsumenckim, dotyczących m.in.:

- wzmocnienia praw osób ubezpieczonych w ubezpieczeniach na cudzy rachunek, w szczególności w ubezpieczeniach grupowych, np. poprzez udostępnienie ubezpieczonemu informacji o warunkach umowy oraz wprowadzenie zakazu pobierania przez ubezpieczającego wynagrodzenia,

- wprowadzenia obowiązków informacyjnych przed zawarciem umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym,

- zwiększenia zakresu postanowień, które powinna zawierać umowa ubezpieczenia na życie o charakterze inwestycyjnym, a także wprowadzenie regulacji, zgodnie z którą przy ustalaniu wynagrodzenia pośrednika ubezpieczeniowego zakład ubezpieczeń powinien kierować się zasadą równomiernego rozłożenia w czasie wydatków z tytułu prowizji pośrednika ubezpieczeniowego,

- obowiązku przeprowadzenia przez zakład ubezpieczeń analizy potrzeb ubezpieczającego lub ubezpieczonego przed zawarciem umowy ubezpieczenia o charakterze inwestycyjnym w celu dokonania oceny, jaka umowa ubezpieczenia jest odpowiednia dla ubezpieczającego lub ubezpieczonego,

- umożliwienia organowi nadzoru monitorowania rynku ubezpieczeniowych produktów inwestycyjnych, a także interwencji produktowej polegającej na możliwości zakazu lub ograniczenia wprowadzania do obrotu, dystrybucji lub sprzedaży niektórych ubezpieczeniowych produktów inwestycyjnych albo rodzaju działalności finansowej lub praktyki zakładu ubezpieczeń lub zakładu reasekuracji,

- przyznania ubezpieczonym prawa do odstąpienia od umów ubezpieczenia na życie z elementem inwestycyjnym zawartych po dniu wejścia w życie ustawy,

- możliwości pozasądowego rozstrzygania przez Rzecznika Ubezpieczonych sporów między konsumentami a zakładami ubezpieczeń w kwestii umów ubezpieczenia o charakterze inwestycyjnym.

Zaproponowano również zwiększenie uprawnień Komisji Nadzoru Fiansowego, dotyczących m.in. :

- umożliwienia wydawania rekomendacji w zakresie niezbędnym do realizacji wytycznych i zaleceń Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych, a także w celu zapewnienia zgodności działalności zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji z przepisami prawa, ograniczenia ryzyka występującego w działalności tych zakładów oraz zapobieżenia naruszaniu interesów ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia,

- umożliwienia kontroli działalności oddziału zagranicznego zakładu ubezpieczeń i zagranicznego zakładu reasekuracji z UE.

* * *

Rada Ministrów wydała rozporządzenie zmieniające rozporządzenie w sprawie słupskiej specjalnej strefy ekonomicznej, przedłożone przez ministra gospodarki.

Zmiana granic strefy obejmuje włączenie do niej 82,5816 ha gruntów, w rezultacie jej powierzchnia wyniesie 899,3694 ha.

Do strefy zostają włączone tereny publiczne położone w Lęborku, Darłowie i Koszalinie. W ten sposób są tworzone warunki do realizacji nowych inwestycji w województwach: pomorskim i zachodniopomorskim. Projekty inwestycyjne zostaną wyłonione w przetargu. Dzięki nowym przedsięwzięciom w perspektywie kilku najbliższych lat powinno powstać 1 816 nowych miejsc pracy przy nakładach inwestycyjnych na poziomie 636,70 mln zł. Szacuje się, że w otoczeniu strefy, w wyniku potencjalnej kooperacji, może dojść do utworzenia 363 etatów.

Zmienione rozporządzenie ma wejść w życie po 14 dniach od daty ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.

UWAGA: komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi wyłączną i pełną odpowiedzialność za jego treść.(PAP)

kom/ kfk/