Prokuratura Okręgowa Warszawa – Praga w sprawie PO V Ds. 47.2016 (komunikat)

- Prokuratora Okręgowego Warszawa – Praga informuje:

Prokuratura Okręgowa Warszawa-Praga w Warszawie podjęła decyzję o odmowie wszczęcia śledztwa w sprawie niedopełnienia przez funkcjonariuszy publicznych obowiązków wynikających z art. 190 ust. 2 Konstytucji Rzeczpospolitej z 2 kwietnia 1997 roku oraz z art. 3 Ustawy z 10 lipca 2000 roku o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych poprzez zaniechanie niezwłocznego ogłoszenia wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 9 marca 2016 roku., tj. o czyn z art. 231 1 kk.

W toku prowadzonego postępowania sprawdzającego nie stwierdzono w poczynaniach Prezesa Rady Ministrów, Ministra-Członka Rady Ministrów oraz Prezesa i pracowników Rządowego Centrum Legislacji znamion niedopełnienia obowiązków, tj. czynu zabronionego z art. 231 par. 1 Kodeksu karnego. Nie stwierdzono bowiem, aby doszło do narażenia na niebezpieczeństwo dobra społecznego lub interesu jednostki, zwłaszcza o charakterze umyślnym, a będącego warunkiem zaistnienia przestępstwa z tego przepisu.

Sam brak publikacji wyroku Trybunału Konstytucyjnego – bez zaistnienia jakichkolwiek dodatkowych przesłanek indywidualnych – nie jest wystarczający do stwierdzenia, że wyczerpane zostało znamię działania na szkodę interesu publicznego lub prywatnego. Nie prowadzi bowiem do istnienia w systemie prawnym aktu sprzecznego z ustawą zasadniczą, ponieważ zgodnie z art. 190 ust. 3 Konstytucji Rzeczpospolitej orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego mają moc obowiązującą od chwili ich ogłoszenia i publikacji we właściwym dzienniku urzędowym. Do tego czasu obowiązuje domniemanie konstytucyjności ustaw i nawet orzeczenie niekonstytucyjności aktu normatywnego nie pozbawia go mocy z datą wsteczną, a więc przed jego ogłoszeniem i publikacją.

Jednocześnie niedopełnienie obowiązków, o którym mowa w art. 231 par. 1 Kodeksu karnego, polega nie tylko na zaniechaniu ich wykonania, ale także na ich wykonaniu, ale w sposób nieprawidłowy. Rodzi to powinność podjęcia nie tylko czysto technicznych czynności związanych z publikacją orzeczenia Trybunału, ale także weryfikacji, czy tekst do publikacji spełnia prawne wymogi, a więc został wydany przez uprawniony organ na podstawie i w ramach obowiązujących przepisów prawa.

Sprawa przedmiotowego wyroku Trybunału przynosi dwa sprzeczne stanowiska prawne, reprezentowane przez ekspertów z zakresu prawa konstytucyjnego, a dotyczące kwestii, czy Trybunał Konstytucyjny może orzekać wyłącznie na podstawie Konstytucji z pominięciem obowiązującej ustawy o Trybunale. W tej sytuacji podjęcie każdej decyzji – o publikacji orzeczenia bądź jego odmowie – mogłoby zostać potraktowane jako niedopełnienie obowiązków.

Aby je wykazać, należy jednak dowieść działania na szkodę interesu publicznego lub prywatnego o charakterze, co wymaga podkreślenia, umyślnym. Przyjęcie stanowiska jednej ze stron konstytucyjnego sporu nie może być zaś traktowane jako działanie, które umyślnie narusza publiczny interes, lecz nawet – w subiektywnej ocenie, popartej prawnymi ekspertyzami konstytucjonalistów – może uchodzić za ochronę tego interesu. Prokuratura nie jest zaś organem uprawnionym do rozstrzygania sporów o charakterze konstytucyjnym.

Mając powyższe na względzie, prokurator wydał postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa z uwagi na brak znamion czynu zabronionego uznając, że nie doszło do uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa.

Postanowienie jest prawomocne.

UWAGA: komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi wyłączną i pełną odpowiedzialność za jego treść.(PAP)

kom/ mkz/