CIR: Komunikat po posiedzeniu Rady Ministrów (komunikat)

- CIR informuje:

Podczas dzisiejszego posiedzenia rząd przyjął:

- projekt ustawy o dokumentach publicznych;

- projekt ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu w Rzeczypospolitej Polskiej;

- projekt ustawy o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko oraz niektórych innych ustaw;

- projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu ułatwienia zwalczania chorób zakaźnych zwierząt.

# # #

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o dokumentach publicznych, przedłożony przez ministra spraw wewnętrznych i administracji.

Celem ustawy jest stworzenie skutecznego systemu bezpieczeństwa dokumentów publicznych. Z praktyki wynika, że nawet najlepiej zabezpieczone dokumenty – bez szczelnego systemu – nie są wystarczająco chronione przed fałszowaniem i wykorzystywaniem ich do popełniania przestępstw.

W latach 2010-2015 stwierdzono 361 310 przestępstw przeciwko dokumentom, co stanowiło średnio 60 218 przestępstw rocznie. Fałszerstwa dotyczą niemal wszystkich rodzajów dokumentów. Czynnikami sprzyjającymi fałszowaniu są: rozproszona produkcja dokumentów, stosunkowo niski poziom zabezpieczeń przed fałszowaniem, brak zunifikowanych wzorów wielu dokumentów urzędowych, nasilenie ruchów migracyjnych, a także dynamiczny wzrost działalności grup przestępczych.

Do najczęściej spotykanych przestępstw związanych z wykorzystaniem fałszywych dokumentów należą: wyłudzenia kredytów i towarów, przestępstwa związane z obrotem towarowym z zagranicą, obrót kradzionymi samochodami. Zjawisku przestępczości gospodarczej bardzo często towarzyszą też przestępstwa związane z tworzeniem fikcyjnej tożsamości na podstawie sfałszowanych dokumentów. W wielu przypadkach umożliwia to zakładanie działalności gospodarczej, której celem są wyłudzenia podatku VAT, legalizacja wprowadzonych na rynek krajowy uprzednio wyłudzonych, przemyconych lub podrobionych towarów, a w konsekwencji pranie brudnych pieniędzy. Sfałszowanie dokumentu, i stworzenie na jego podstawie nowej tożsamości, jest często pierwszym etapem w działalności przestępczej. Szczególnie niebezpieczne są też fałszerstwa dokumentów umożliwiające dokonywanie przestępstw transgranicznych.

Regulacje dotyczące dokumentów publicznych znajdują się w blisko 400 aktach prawnych. Brakuje jednolitych zasad i standardów projektowania systemu zabezpieczeń dokumentów przed fałszowaniem, a wiele z nich nie ma prawnie określonych wzorów.

Nie ma również organu odpowiedzialnego za kształtowanie polityki w tym obszarze oraz dokonywanie analizy stanu bezpieczeństwa dokumentów publicznych i podejmowanie inicjatyw zapobiegających wspomnianym zagrożeniom. Konieczne jest zatem kompleksowe uregulowanie kwestii dokumentów publicznych, w tym dotyczących monitorowania tego obszaru, nadzorowania ich produkcji, a także działań prewencyjnych i edukacyjnych. Właściwe zabezpieczenie dokumentów przed fałszerstwami i niezawodne metody weryfikacji ich autentyczności mają istotne znaczenie dla każdego obywatela, a także dla pewności oraz bezpieczeństwa obrotu prawnego i ekonomiczno-finansowego. Dlatego zasadne jest stworzenie mechanizmów wsparcia dla emitentów dokumentów, dotyczącego standaryzacji procedur i tworzenia wzorów dokumentów publicznych.

Zgodnie z projektem ustawy, minister spraw wewnętrznych i administracji będzie odpowiedzialny za kształtowanie polityki bezpieczeństwa dokumentów publicznych i zapewnienie funkcjonowania systemu ich bezpieczeństwa.

Przy ministrze spraw wewnętrznych i administracji zostanie utworzona Komisja do spraw dokumentów publicznych.

Przy jej pomocy minister będzie wykonywał takie zadania jak: udział w procedurze opracowywania wzoru dokumentu publicznego; analizowanie przypadków fałszerstw dokumentów publicznych; ocena jakości wydawanych dokumentów publicznych; monitorowanie zmian zachodzących w dziedzinie zabezpieczeń dokumentów przed fałszerstwem; współpraca z międzynarodowymi instytucjami i organizacjami zajmującymi się ochroną i zabezpieczaniem dokumentów publicznych przed fałszerstwem; podejmowanie działań mających na celu podnoszenie poziomu edukacji, jeśli chodzi o wiedzę o możliwościach i sposobach rozpoznawania fałszywych dokumentów publicznych.

Minister spraw wewnętrznych i administracji będzie zamieszczał na swojej stronie internetowej informacje o możliwościach i sposobach rozpoznawania fałszywych dokumentów publicznych.

W projekcie ustawy ustalono także hierarchię dokumentów publicznych (podzielono je na kategorie) w zależności od ich znaczenia dla bezpieczeństwa państwa oraz określono minimalne zabezpieczenia przed fałszerstwem (w rozporządzeniu do ustawy).

Do pierwszej kategorii zaliczono dokumenty najistotniejsze z punktu widzenia bezpieczeństwa państwa (np. dowód osobisty; paszport; dokumenty wydawane przez urzędy stanu cywilnego; niektóre dokumenty wydawane cudzoziemcom; tytuły wykonawcze wydawane przez sądy i referendarzy sądowych; dokumenty wynikające z czynności notarialnych; Karta Polaka; prawo jazdy i dowód rejestracyjny; niektóre legitymacje służbowe, np. policjantów). W drugiej kategorii znalazły się dokumenty istotne ze względu na bezpieczeństwo państwa, bezpieczeństwo gospodarcze i prawne, w tym m.in. dotyczące broni, międzynarodowego przewozu towarów niebezpiecznych, potwierdzające wykształcenie wyższe i specjalistyczne oraz świadectwa dojrzałości. Trzecią kategorią objęto dokumenty mające wpływ na bezpieczeństwo obrotu gospodarczego i prawnego, w tym koncesje, pozwolenia, licencje, zaświadczenia, świadectwa i certyfikaty związane z bezpieczeństwem transportu, dokumenty potwierdzające kwalifikacje zawodowe, świadectwa ukończenia szkoły, legitymacje szkolne i studenckie oraz dokumenty uprawniające do różnego rodzaju ulg.

W projekcie ustawy określono zasady opracowywania wzoru dokumentu publicznego (wzór takiego dokumentu będzie opracowywany przez jego emitenta we współpracy z Komisją do spraw dokumentów publicznych).

Projekt ustawy określa także zasady wytwarzania blankietów dokumentów publicznych. Przyjęto, że blankiety dokumentów publicznych najistotniejszych ze względu na bezpieczeństwo państwa będą wytwarzane przez jednoosobową spółkę Skarbu Państwa, której przedmiotem działalności jest wytwarzanie blankietów dokumentów i druków zabezpieczonych. Wskazano także wymagania związane z bezpieczeństwem wytwarzania dokumentów drugiej i trzeciej kategorii.

W projekcie ustawy określono obowiązki emitentów dokumentów publicznych i funkcjonariuszy publicznych, którzy wykonują czynności urzędowe z ich użyciem, a także zasady przechowywania dokumentów publicznych oraz ich blankietów.

Zgodnie z projektem ustawy, zbudowany zostanie Rejestr dokumentów publicznych, który będzie prowadzony przez ministra spraw wewnętrznych i administracji w systemie teleinformatycznym. Dzięki rejestrowi każdy obywatel będzie miał dostęp online do wzorów obowiązujących dokumentów publicznych z ich opisem, a także opisem podstawowych zabezpieczeń i sposobu weryfikacji ich autentyczności.Według projektu ustawy, osoba, która będzie wytwarzać, oferować, zbywać lub przechowywać w celu zbycia replikę dokumentu publicznego ma podlegać grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Zasadniczo przepisy ustawy mają obowiązywać po 6 miesiącach od daty ich ogłoszenia w Dzienniku Ustaw (dla części regulacji przewidziano inne terminy wejścia w życie).

# # #

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją sesji Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu w Rzeczypospolitej Polskiej, przedłożony przez ministra środowiska.

W projekcie ustawy przewidziano rozwiązania umożliwiające sprawną i bezpieczną organizację w Polsce konferencji klimatycznej (Konferencja COP24), która odbędzie się w Katowicach od 3 do 14 grudnia 2018 r.

W projektowanych przepisach szczegółowo określono zadania organów administracji publicznej oraz służb związane z organizacją w Polsce Konferencji COP24, zasady finansowania tych zadań, a także rozwiązania tymczasowe niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa.

Do koordynacji działań organów administracji publicznej związanych z przygotowaniem konferencji powołany zostanie międzyresortowy Zespół ds. organizacji Konferencji COP24. Będzie on także monitorował postępy przygotowań do zorganizowania tego wydarzenia i nadzorował realizację działań z nim związanych. Przewodniczący zespołu (minister środowiska) będzie musiał przedstawić Radzie Ministrów informację o realizacji tych zadań – do 30 marca 2019 r.

Minister środowiska będzie pełnił funkcję Prezydenta COP. Jednocześnie razem z prezydentem Katowic odpowiadać będą za zapewnienie warunków organizacji konferencji (chodzi o zagwarantowanie obiektów konferencyjnych i przestrzeni wraz z infrastrukturą i obsługą). Wsparcie dotyczące obsługi protokolarnej i dyplomatycznej Konferencji COP24 zapewni minister spraw zagranicznych.

Jeśli chodzi o zapewnienie bezpieczeństwa i porządku publicznego, wiodącą rolę będzie pełnił minister spraw wewnętrznych i administracji – we współpracy z Departamentem Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych. Powierzono mu przede wszystkim koordynację działań wszystkich służb zaangażowanych w organizację i zabezpieczenie Konferencji COP 24. Natomiast wojewoda śląski przygotuje plan zapewnienia bezpieczeństwa i porządku publicznego podczas Konferencji COP24. Ma on być przekazany przez wojewodę śląskiego odpowiednim podmiotom, w tym zarządcom dróg nim objętych – nie później niż do 1 września 2018 r.

Zadania związane z organizacją transportu w trakcie konferencji powierzono prezydentowi Katowic, który będzie je wykonywał we współpracy z ministrem środowiska (podział zadań zostanie ustalony w porozumieniu między stronami). Za zapewnienie zabezpieczenia medycznego odpowiadać będzie wojewoda śląski.

Ponadto, w projektowanych przepisach przewidziano szczególne zasady realizacji zamówień publicznych związanych z organizacją Konferencji COP24.

Zamówienia na dostawy, usługi lub roboty budowlane wykonywane w związku z Konferencją COP24 i pełnieniem przez Polskę funkcji Prezydencji Konferencji Stron będą wyłączone spod stosowania przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych, o ile zostaną spełnione warunki wskazane w ustawie. Kontrolę nad zamówieniami związanymi z organizacją tej konferencji będzie sprawowało Centralne Biuro Antykorupcyjne.

Zorganizowanie Konferencji COP24 i pełnienie przez Polskę funkcji Prezydencji Konferencji Stron ma być sfinansowane, w istotnej części, ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. W projekcie określono górny limit tych środków na ok. 128 mln zł. Zapewni to stabilne sfinansowanie tego przedsięwzięcia.

W konferencji wezmą udział przedstawiciele prawie wszystkich krajów świata. W Katowicach można się spodziewać ok. 20-30 tys. gości. Stolica Górnego Śląska ma odpowiednie zaplecze infrastrukturalne i nadaje się do pokazania, jak ogromne znaczenie Polska przywiązuje do polityki energetyczno-klimatycznej. Dzięki organizacji tej konferencji nasz kraj przez dwa lata (2018-2019) będzie miał znaczący wpływ na negocjacje dotyczące problematyki zmian klimatu, energetyki i zielonej gospodarki. Konferencja będzie doskonałym forum promocji polskich osiągnięć innowacyjnych i wzmocni naszą pozycję w kreowaniu polityki klimatycznej, a także wizerunek kraju zaangażowanego w rozwiązywanie problemów w skali globalnej.

Polska ma niezbędne doświadczenie konieczne do realizacji tak dużego przedsięwzięcia – była już organizatorem COP14 w Poznaniu w 2008 r. i COP19 w Warszawie w 2013 r.

Przygotowana specustawa zapewni sprawne zorganizowanie tego wydarzenia, z zachowaniem bezpieczeństwa i porządku publicznego.

Ustawa ma wejść w życie po 14 dniach od daty jej ogłoszenia w Dzienniku Ustaw i będzie obowiązywać do końca 2019 r.

# # #

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra środowiska.

Projektowana ustawa zakłada zwiększenie efektywności i skuteczności działania Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska (GDOŚ) i regionalnych dyrektorów ochrony środowiska (RDOŚ). Nie przewiduje zniesienia GDOŚ i RDOŚ. Nie prowadzi do likwidacji Generalnej Dyrekcji i regionalnych dyrekcji, jako urzędów obsługujących GDOŚ i RDOŚ, ale jedynie do ich przekształcenia.

Przewidziano powołanie Dyrekcji Ochrony Środowiska, która będzie państwową jednostką budżetową, kierowaną przez Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska. W skład DOŚ będą wchodzić: centrala DOŚ (urząd zapewniający obsługę GDOŚ) i oddziały regionalne DOŚ (urzędy obsługujące RDOŚ). Organizację DOŚ oraz jej statut określi minister środowiska, z uwzględnieniem prawidłowego wykonywania zadań przez GDOŚ i RDOŚ.

Oznacza to uproszczenie struktury organizacyjnej urzędów obsługujących Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska i regionalnych dyrektorów ochrony środowiska. Zmiana organizacyjna nie spowoduje zmian dotyczących ustawowych zadań i kompetencji organów ochrony środowiska, tj. Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska i regionalnych dyrektorów ochrony środowiska.

Z prawie 10. letniego okresu funkcjonowania GDOŚ i RDOŚ oraz obsługujących ich urzędów, tj.: Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska (Generalna Dyrekcja) oraz regionalnych dyrekcji ochrony środowiska (regionalne dyrekcje) wynika, że zmiany instytucjonalne są konieczne. Chodzi o usprawnienie działania systemu zapewniającego obsługę GDOŚ i RDOŚ.

Obecnie funkcjonuje 17 państwowych jednostek budżetowych – Generalna Dyrekcja i 16 regionalnych dyrekcji. Wymusza to zatrudnienie w każdej z tych jednostek osób zajmujących się sprawami finansowymi, kadrowymi i administracyjnymi, co przy dostępnych środkach zmniejsza liczbę pracowników, którzy powinni zajmować się wykonywaniem ustawowych zadań związanych z ochroną środowiska i przyrody. Jednocześnie struktura ta (17 odrębnych jednostek budżetowych) uniemożliwia elastyczne dostosowywanie się do zmieniających się potrzeb w obszarze ochrony środowiska i przyrody.

Dlatego powołanie jednej państwowej jednostki budżetowej, tj. DOŚ, mającej w swojej strukturze centralę i oddziały regionalne – ułatwi zarządzanie całym systemem oraz reagowanie na potrzeby ochrony środowiska i przyrody (w zależności od potrzeb będzie można zmniejszać lub zwiększać liczbę RDOŚ – bez konieczności likwidacji lub tworzenia nowych państwowych jednostek budżetowych, jakimi są obecnie regionalne dyrekcje ochrony środowiska). Na poziomie DOŚ skonsolidowane zostaną procesy pomocnicze, które będą realizowane w centrali i oddziałach regionalnych Dyrekcji Ochrony Środowiska. Dotyczy to przede wszystkim obsługi finansowej i kadrowej, zarządzania majątkiem, remontami i inwestycjami, zamówieniami publicznymi, obsługą informatyczną, audytem, kontrolą zarządczą, zarządzaniem jakością, a także komunikacją, informacjami prawnie chronionymi i bhp.

Konsolidacja zwiększy wydajność i szybkość działania DOŚ, bo dzięki niej znaczna część osób zostanie przesunięta do wykonywania zadań merytorycznych, np. prowadzenia postępowań administracyjnych lub przygotowywania aktów prawa miejscowego. Jednocześnie GDOŚ będzie mogła, w zależności od uzasadnionych potrzeb, dokonywać bardziej elastycznego zarządzania kadrami, zasobami finansowymi i rzeczowymi, a także przekierowywania pracowników do realizacji zadań priorytetowych, służących ochronie środowiska i przyrody. W rezultacie sprawy prowadzone przez GDOŚ i RDOŚ, w tym dotyczące ocen oddziaływania na środowisko będę załatwiane szybciej.

Nowe regulacje mają obowiązywać po 3 miesiącach od daty ogłoszenia w Dzienniku Ustaw (kilka przepisów ma wejść w życie w dniu następującym pod dacie ogłoszenia).

# # #

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu ułatwienia zwalczania chorób zakaźnych zwierząt, przedłożony przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi.

Przyjęte w projekcie rozwiązania pozwolą na sprawniejszą likwidację chorób zakaźnych zwierząt, w tym w szczególności afrykańskiego pomoru świń (ASF), co przyczyni się do ograniczenia strat ponoszonych przez hodowców, producentów oraz sektor rolno-spożywczy.

Trwałe i intensywne rozprzestrzenianie się ASF stanowi istotne zagrożenie dla gospodarki narodowej. Dlatego rząd planuje podjąć nadzwyczajne działanie interwencyjne – na wschodniej granicy Polski zostanie wybudowana bariera uniemożliwiająca migrację dzików. Bariera powstanie w pasie drogi granicznej, a także – ze względów technicznych – poza nim. Na wschód od polskiej granicy znajduje się stałe źródło wirusa ASF.

Ponadto, nałożono obowiązek współpracy organów samorządowych z dzierżawcami obwodów łowieckich. Taki sam obowiązek nałożono na nadleśniczych Państwowego Gospodarstwa Leśnego – Lasy Państwowe.

Aby podnieść skuteczność walki z ASF, wprowadzono możliwość wypowiedzenia umowy dzierżawy obwodu łowieckiego albo – odpowiednio – uchylenia decyzji wyłączającej obwód łowiecki z dzierżawy i przekazania go w zarząd. Będzie to możliwe w przypadku niewykonywania przez dzierżawców albo zarządców planów łowieckich (w przypadku nierealizowania określonych działań). Dotychczas Polski Związek Łowiecki mógł jedynie wprowadzać określone wytyczne na zasadzie zaleceń, co zdecydowanie osłabiało skuteczność walki z chorobą.

Zaproponowano, aby projektowana ustawa weszła w życie po 7 dniach od daty ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.

UWAGA: komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi odpowiedzialność za jego treść – z zastrzeżeniem postanowień art. 42 ust. 2 ustawy prawo prasowe. (PAP)kom/ mbiel/