Pleszew: Gdy potrzeba ciszy…

W szkołach Miasta i Gminy Pleszew na ponad 2,4 tys. uczniów, aż 420 wymaga, na podstawie orzeczeń o niepełnosprawności lub opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej, szczególnej pomocy. Co najmniej drugie tyle to dzieci z traumami, z rodzin w kryzysie rozwodu, śmierci lub choroby, z lękami, atakami paniki i agresji, z nadwrażliwością słuchową i wzrokową, a także przestymulowane cyfrowo, których w procesie obserwacji zauważyli nauczyciele – specjaliści. Coraz liczniejsza jest też grupa dzieci diagnozowana w kierunku autyzmu lub jego spektrum.

By jeszcze bardziej pomóc takim dzieciom, wdrożone zostały Mobilne Strefy Ciszy. Zakupiono łącznie 85 sztuk , które trafiły do 19 placówek edukacyjnych w całej Gminie Pleszew. Póki co nowość została przetestowana przez najmłodszych i okazuje się, że jest to bardzo potrzebna forma wsparcia. - Bo tam jest ciepło, miło, można się tam schować, uspokoić - mówi Inga z Przedszkola Misia Uszatka, a Ignacy dodaje: Jak Natalka płacze, to mogę się tam schować, bo mi uszy pękają.

Kokony wykonane są z certyfikowanych materiałów, które mają za zadanie chronić przed nadmiernymi bodźcami, pozwolić na wyciszenie i być miejscem chwilowego odpoczynku. Strefy przypominające małe namioty wygłuszają dźwięki z otoczenia i są ochroną dla tych, którzy potrzebują samoizolacji, wytchnienia od otaczającej rzeczywistości. – Nikt nie zmusza dzieci do wchodzenia do namiotów. Robią to same, kiedy mają taką potrzebę – tłumaczy Izabela Świątek, zastępca burmistrza. – Mamy w przedszkolu dzieci, które chowają się np. w kąt, za drzwi, uciekają do łazienki, bo potrzebują schronienia. Dzięki kokonom mamy dzieci „na oku”, nie musimy opuszczać grupy – mówi Honorata Dobrowolska, dyrektor Przedszkola Misia Uszatka.  

Namioty to autorski pomysł pedagoga Wioletty Matusiak, za który otrzymała wiele nagród. Zanim mobilne strefy trafiły do naszych placówek, autorka przeprowadziła warsztaty dla nauczycieli w tematyce przebodźcowania i problemów emocjonalnych najmłodszych.