CIR: obradowała Rada Ministrów (komunikat)

- CIR informuje:

Podczas dzisiejszego posiedzenia rząd przyjął:

- projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów oraz niektórych innych ustaw;

- projekt ustawy o produktach biobójczych;

- projekt ustawy o zdrowiu publicznym;

- projekt ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw;

- projekt ustawy o zmianie ustawy o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej oraz o zmianie innych ustaw;

- projekt ustawy o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko oraz niektórych innych ustaw;

- projekt ustawy o zmianie ustawy Prawo lotnicze;

- projekt ustawy o zmianie ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej oraz niektórych innych ustaw;

- projekt ustawy o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz ustawy o Krajowym Rejestrze Karnym.

Rada Ministrów wydała rozporządzenie w sprawie ustanowienia Odznaki Honorowej Primus in Agendo, ustalenia jej wzoru, zasad i trybu nadawania oraz noszenia.

Rząd zapoznał się z dokumentem: Priorytety zarządzania portfelem podmiotów nadzorowanych przez ministra skarbu państwa do roku 2015. Raport z realizacji w 2014 r.

* * *

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez prezesa Urzędu Konkurencji i Konsumentów.

Szybsze eliminowanie praktyk niekorzystnych dla konsumentów oraz usprawnienie kontroli klauzul niedozwolonych – to główne cele nowelizacji ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów. Przygotowane przepisy są realizacją zapowiedzi złożonej przez premier Ewę Kopacz w exposé.

Najważniejsze zmiany:

Zabronione będzie proponowanie konsumentom nabycia usług finansowych, które nie odpowiadają ich potrzebom oraz proponowanie nabycia tych usług w sposób nieadekwatny do ich charakteru. Celem tego rozwiązania jest nakłonienie przedsiębiorców do analizowania, czy dana usługa rzeczywiście odpowiada potrzebom konsumentów.

Decyzje tymczasowe – na wzór postępowań w sprawie praktyk ograniczających konkurencję – to szybka reakcja na praktyki zagrażające zbiorowym interesom konsumentów.

Jeszcze w toku postępowania w sprawie naruszenia zbiorowych interesów konsumentów, decyzja tymczasowa zobowiąże przedsiębiorcę do zaniechania określonych działań. Pozwoli zapobiec uprawdopodobnionym zagrożeniom:

- decyzja tymczasowa będzie wydawana na czas nie dłuższy niż do wydania decyzji kończącej postępowanie w sprawie,

- przyspieszony tryb odwołań: przedsiębiorca będzie miał możliwość złożenia odwołania od decyzji tymczasowej (w takiej sytuacji UOKiK przekaże akta sprawy do Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (SOKiK) nie później niż w ciągu 14 dni, a ten będzie miał 2 miesiące na rozpatrzenie odwołania).

Wprowadzenie instytucji „tajemniczego klienta” pozwoli uzyskać dowody w postępowaniu w sprawie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów:

- UOKiK będzie mógł skorzystać z tego rozwiązania tylko za zgodą sądu (instrument ten pozwoli skontrolować informacje przekazywane na etapie przedkontraktowym),

- UOKiK nie będzie stosował prowokacji, a jedynie będzie mógł sprawdzić sposób oferowania produktu lub usługi, a także procedurę zawierania umowy,

- instytucja „tajemniczego klienta” będzie miała zastosowanie do wszelkich praktyk, które mogą naruszać zbiorowe interesy konsumentów.

Możliwość wyrażenia poglądu istotnego w sprawie – UOKiK będzie mógł wyrazić swój pogląd w indywidualnej sprawie przed sądem powszechnym, jeśli przemawia za tym interes publiczny. Pozwoli to prezesowi UOKiK dzielić się z sądami wiedzą i dorobkiem orzeczniczym z zakresu prawa ochrony konkurencji i konsumentów, co umożliwi sądowi wszechstronne rozpoznanie sprawy.

Możliwość publikowania bezpłatnych komunikatów i ostrzeżeń w publicznym radiu i telewizji – dzięki temu będzie można szybko i skutecznie ostrzegać konsumentów o zachowaniach lub zjawiskach, które istotnie zagrażają ich interesom.

Nowy model kontroli postanowień wzorców umów – to prezes UOKiK w decyzji administracyjnej będzie rozstrzygał o niedozwolonym charakterze postanowienia wzorca umowy i zakazywał jego dalszego wykorzystywania.

Prezes UOKiK będzie mógł określić środki usunięcia skutków naruszenia zakazu stosowania postanowień niedozwolonych (np. poinformowanie konsumentów będących stronami umów o uznaniu klauzuli za niedozwoloną).

Decyzje UOKiK, uznające postanowienie za niedozwolone, będą miały skutek tylko w stosunku do przedsiębiorcy, który je stosuje.

Postępowanie będzie wszczynane z urzędu lub z inicjatywy konsumentów, rzeczników konsumentów, rzecznika ubezpieczonych oraz organizacji konsumenckich, którzy uzyskują status zawiadamiającego.

Większą skuteczność eliminacji klauzul z wzorców umów zapewni możliwość nakładania kar przez UOKiK za stosowanie postanowień niedozwolonych – do 10 proc. obrotu.

Przedsiębiorca będzie miał także możliwość uniknięcia kary, jeśli sam zobowiąże się do zmiany praktyk.

Przedsiębiorca będzie miał możliwość złożenia odwołania od decyzji do SOKiK.

Kontrola incydentalna, czyli indywidualne dochodzenie praw przez konsumenta w związku ze stosowaniem klauzuli, będzie nadal sprawowana przez sądy cywilne.

Decyzje UOKiK będą publikowane na stronie Urzędu.

Dotychczasowy charakter rejestru klauzul niedozwolonych zostanie utrzymany przez wskazany w ustawie czas.

* * *

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o produktach biobójczych, przedłożony przez ministra zdrowia.

Nowa ustawa umożliwi stosowanie rozporządzenia unijnego nr 528/2012 w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (przestanie obowiązywać ustawa z 2002 r.). Produkty biobójcze to substancje chemiczne stosowane do zwalczania organizmów szkodliwych (np. pasożytów i drobnoustrojów), w tym także środki odstraszające owady i odkażające, a także przemysłowe substancje chemiczne, takie jak farby zabezpieczające statki przed zanieczyszczeniami czy środki konserwujące.

Celem rozporządzenia unijnego jest poprawa swobodnego przepływu produktów biobójczych w Unii Europejskiej, przy jednoczesnym zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony zdrowa ludzi i zwierząt oraz środowiska. Chodzi o usunięcie, w jak największym stopniu, przeszkód w handlu produktami biobójczymi przez ustanowienie zasad dotyczących zatwierdzania substancji czynnych oraz zasad udostępniania na rynku produktów biobójczych i ich stosowania, w tym zasad wzajemnego uznawania pozwoleń oraz handlu równoległego.

W tym kontekście istotą rozwiązań ujętych w nowym projekcie ustawy jest przede wszystkim usprawnienie swobodnego przepływu produktów biobójczych na rynku wspólnotowym.

Obecna ustawa regulowała wprowadzanie do obrotu produktów biobójczych, zgodnie dyrektywą 98/8/WE. Jednak zastąpiono ją rozporządzeniem nr 528/2012. W związku z tym wiele zapisów obecnej ustawy stało się nieaktualnych i wymaga zmiany, a przede wszystkim dostosowania do nowych wymogów nałożonych rozporządzeniem nr 528/2012.

W proponowanym projekcie ustawy ujęto m.in. przepisy dotyczące stosowania nowych procedur, wdrożonych rozporządzeniem, takich jak: zezwolenie na handel równoległy lub pozwolenie wydawane w procedurze uproszczonej. Dzięki temu łatwiejsze będzie stosowanie polskiego prawa administracyjnego.

Rozszerzono nadzór, zajmujący się przestrzeganiem przepisów ustawy, o nowe jednostki (np. sanitarne inspekcje resortowe), a także zwiększono zakres prowadzonych przez nie kontroli. Ustanowiono surowsze kary za nieprzestrzeganie przepisów ustawy, co powinno poprawić bezpieczeństwo stosowania produktów biobójczych. Np. wprowadzono karę ograniczenia lub pozbawienia wolności do 2 lat za wprowadzenie do obrotu produktów biobójczych bez pozwolenia. Na podstawie obecnych przepisów za takie postępowanie grozi areszt.

Doprecyzowano działania związane z kontrolą zatruć produktami biobójczym. Nałożono obowiązek zgłaszania każdego przypadku zatrucia produktami biobójczym m.in. na: lekarza, ratownika medycznego i pielęgniarkę. Zobowiązano również podmiot, odpowiedzialny za wprowadzanie produktu biobójczego do obrotu, do zgłaszania przypadku zatrucia jego produktem.

Na podstawie doświadczeń związanych ze stosowaniem obecnej ustawy, wprowadzono dodatkowe przepisy dotyczące np. przyznawania czasu na zużycie istniejących zapasów produktów biobójczych, co jest niezbędne po zmianie warunków pozwolenia lub jego uchyleniu. Zmiana ta jest korzystna dla przedsiębiorców działających w tej branży, przy czym spełnia warunek bezpieczeństwa przy stosowaniu produktów biobójczych.

Projekt ustawy zakłada także obowiązek przedkładania co 5 lat sprawozdań z wykonania przepisów rozporządzenia 528/2012. Sprawozdania mają być przedkładane Prezesowi Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych przez m.in. Głównego Inspektora Sanitarnego, Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej, Prezesa Urzędu Ochrony Konsumentów. Regulacja ta umożliwi monitorowanie wprowadzonych do obrotu produktów biobójczych i sprawne wykrycie ewentualnego nimi zagrożenia dla życia i zdrowia ludzi, zwierząt oraz środowiska.

Ustawa ma wejść w życie po 14 dniach od daty jej ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.

* * *

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zdrowiu publicznym, przedłożony przez ministra zdrowia.

Polskie społeczeństwo od 25 lat żyje coraz dłużej i w coraz lepszym zdrowiu, jednak sytuacja wciąż nie jest zadowalająca: umieralność i przeciętna długość życia Polaków pozostają na niższym poziomie niż średnia unijna. Wśród najważniejszych zagrożeń należy wymienić choroby cywilizacyjne: schorzenia układu sercowo-naczyniowego, nowotwory, uzależnienia, choroby układu oddechowego, cukrzycę czy choroby psychiczne.

Dostęp do świadczeń opieki zdrowotnej (tzw. medycyny naprawczej) to jedynie niewielka część działań służących poprawie sytuacji zdrowotnej. Będzie ona możliwa, gdy zmniejszy się skala występowania głównych czynników ryzyka powstawania chorób

i poprawi ich wczesne wykrywanie.

Projekt ustawy zawiera regulacje, które mają poprawić stan zdrowia publicznego. Podstawą działań będzie przyjęty przez rząd (w rozporządzeniu) dokument strategiczny dla zdrowia publicznego, czyli Narodowy Program Zdrowia (NPZ).

Celem Narodowego Programu Zdrowia jest poprawa życia i zdrowia Polaków. Jego istotnym elementem są przede wszystkim działania na rzecz promocji zdrowia i zapobiegania chorobom. Kluczowe znaczenie ma również trwała współpraca na rzecz zdrowia na wszystkich szczeblach administracji rządowej i samorządowej.

Głównym celem NPZ jest wydłużenie życia Polaków w zdrowiu, poprawa jakości życia oraz ograniczanie społecznych nierówności w zdrowiu.

W Narodowym Programie Zdrowia zostaną określone:

- cele operacyjne – ukierunkowane na zmniejszenie narażenia społeczeństwa na największe zagrożenia zdrowotne,

- zadania służące realizacji celów operacyjnych, ministrowie odpowiedzialni za ich realizację i realizatorzy zadań,

- tryb i wysokość finansowania zadań,

- wskaźniki oraz sposób monitorowania i ewaluacji NPZ.

Zadania określone w NPZ będą miały dwojaki charakter. Pierwsza grupa to zadania własne administracji rządowej i samorządowej, wynikające z kompetencji przypisanych dla poszczególnych działów administracji rządowej lub z ustaw nakładających obowiązki na jednostki samorządu terytorialnego. Druga grupa obejmie nowe interwencje, które nie stanowią zadań własnych administracji rządowej i samorządowej, i które wymagają wsparcia finansowego ze środków przewidzianych na realizację Programu.

Do zadań z zakresu zdrowia publicznego, które będą realizowane na podstawie projektowanej ustawy, należą w szczególności:

- promowanie zdrowia i profilaktyka chorób;

- prowadzenie edukacji zdrowotnej dostosowanej do potrzeb różnych grup społeczeństwa – zwłaszcza dzieci, młodzieży i osób starszych – z wykorzystaniem programów o dobrej jakości i sprawdzonej skuteczności;

- rozpoznawanie, eliminowanie lub ograniczenie zagrożeń dla zdrowia fizycznego, psychicznego i społecznego w środowisku zamieszkania, nauki, pracy i rekreacji;

- systematyczne monitorowanie stanu zdrowia i jego zagrożeń oraz jakości życia związanej ze zdrowiem ludności w celu identyfikacji priorytetów dla polityki zdrowotnej państwa oraz wskazywanie skutecznych programów prewencji i promocji zdrowia;

- kształcenie i racjonalne wykorzystanie kadr w zakresie zdrowia publicznego oraz włączenie profilaktyki chorób i promocji zdrowia do programów edukacyjnych różnych grup zawodowych, zwłaszcza kadr medycznych, nauczycieli oraz administracji publicznej;

- inicjowanie i prowadzenie badań naukowych oraz współpracy międzynarodowej w zakresie zdrowia publicznego.

Zostanie utworzona Rada do Spraw Zdrowia Publicznego, która będzie pełnić funkcję opiniodawczo-doradczą ministra zdrowia. W jej skład wejdą m.in. przedstawiciele najważniejszych podmiotów biorących udział w działaniach na rzecz zdrowia publicznego, w tym m.in.: prezydenta, administracji publicznej, Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego, pracodawców i organizacji pozarządowych, Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, Naczelnej Rady Lekarskiej oraz konsultanci krajowi. Rada zastąpi funkcjonujący obecnie Międzyresortowy Zespół Koordynacyjny Narodowego Programu Zdrowia. Przewodniczącego Rady będzie wyznaczał minister zdrowia.

NPZ będzie ustanawiany na czas nie krótszy niż okresy pięcioletnie. Pierwszy Program zostanie przyjęty na lata 2016-2020, gdyż działania profilaktyczne, promujące zdrowie, poprawiające stan wiedzy społeczeństwa na temat zdrowia, postaw i zachowań prozdrowotnych są działaniami długofalowymi i muszą być podejmowane systematycznie.

Realizacja NPZ pozwoli skuteczniej zapobiegać chorobom i podnosić potencjał zdrowia obywateli przez m.in.: kampanie edukacyjne, promowanie spożycia zdrowych produktów, pomoc w leczeniu uzależnień od tytoniu i alkoholu, wspieranie osób z problemami zdrowia psychicznego (depresja czy zaburzenia nerwicowe), wczesną diagnostykę chorób i rozwój badań naukowych.

Dotychczas realizowane programy (obejmujące m.in. onkologię, kardiologię, badania przesiewowe, profilaktykę i rozwiązywanie problemów związanych z uzależnieniem od alkoholu, narkotyków i nikotyny) staną się częścią jednego programu, czyli NPZ.

Nowym zadaniem, ujętym w NPZ, będzie program profilaktyki otyłości, nieobjęty obecnie finansowaniem. Otyłość to jeden z największych problemów zdrowia publicznego. Prawie wszystkie państwa członkowskie UE realizują tego typu programy. W ciągu ostatnich 20 lat częstość występowania otyłości wśród mieszkańców Europy wzrosła trzykrotnie. Otyłość, zwłaszcza wśród dzieci i młodzieży, jest w Polsce coraz powszechniejszym zjawiskiem, którego konsekwencją jest większa zachorowalność.

Na realizację NPZ w 2016 roku z budżetu państwa zostanie przeznaczone 140,7 mln zł.

Spośród środków przeznaczanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia – 1,5 proc. zostanie przeznaczone na zadania związane z promocją zdrowia oraz profilaktyką chorób. Zadania z zakresu zdrowia publicznego, realizowane przez NFZ, będą polegać na prowadzeniu programów wczesnego wykrywania nowotworów i profilaktyki chorób odtytoniowych. Mogą obejmować również:

- propagowanie zachowań prozdrowotnych, w szczególności przez zachęcanie do indywidualnej odpowiedzialności za własne zdrowie;

- wczesną, wielospecjalistyczną i kompleksową opiekę nad dzieckiem zagrożonym niepełnosprawnością lub niepełnosprawnym;

- profilaktyczne badania lekarskie w celu wczesnego rozpoznania chorób, ze szczególnym uwzględnieniem chorób układu krążenia oraz chorób nowotworowych;

- promocję zdrowia i profilaktykę, w tym profilaktykę stomatologiczną obejmującą dzieci i młodzież do ukończenia 19. roku życia;

- prowadzenie badań profilaktycznych obejmujących kobiety w ciąży, w tym badań prenatalnych zalecanych w grupach ryzyka i u kobiet powyżej 40. roku życia oraz profilaktykę stomatologiczną;

- profilaktyczną opiekę zdrowotną nad dziećmi i młodzieżą w środowisku nauczania i wychowania;

- wykonywanie szczepień ochronnych;

- wykonywanie badań z zakresu medycyny sportowej, obejmujących dzieci i młodzież do ukończenia 21. roku życia oraz zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia, którzy nie otrzymują wynagrodzenia w związku z uprawianiem sportu;

- zadania polegające na ochronie zdrowia psychicznego.

Jednostki samorządu terytorialnego będą uczestniczyć w programach finansowanych np. przez NFZ, poprzez wspieranie świadczeń profilaktycznych. JST będą mogły przygotować własne programy polityki zdrowotnej i wnioskować (do dyrektorów oddziałów wojewódzkich NFZ) o ich dofinansowanie.

Ocenia się, że realizacja zadań przewidzianych w ustawie i NPZ może doprowadzić do korzystnych zmian zdrowotnych, w tym m.in. do: zmniejszenia odsetka palących o 2 proc do 2020 r., zatrzymania wzrostu otyłości i cukrzycy do 2025 r., zmniejszenia liczby osób pijących szkodliwie alkohol o 10 proc. do 2025 r. Długofalowym efektem będzie wydłużenie życia mężczyzn do 78 lat i kobiet do 84 lat w 2030 r. oraz zmniejszenie różnicy w przeciętnej długości życia między kobietami a mężczyznami z 8 do 6 lat.

Przepisy projektowanej ustawy mają znacząco wzmocnić mechanizmy diagnozowania problemów zdrowia publicznego i umożliwić racjonalne planowanie interwencji przez podmioty odpowiedzialne za prowadzenie polityki zdrowotnej – jednostki samorządu terytorialnego, Narodowy Fundusz Zdrowia, służby medycyny pracy, Państwową Inspekcję Sanitarną, kuratorów oświaty, szkoły i uczelnie wyższe.

Istotną zmianą jest zdefiniowanie centrów zdrowia psychicznego, które mają stanowić podstawową formę organizacyjną odpowiedzialną za ochronę zdrowia psychicznego. Centra będą sprawować kompleksową opiekę psychiatryczną, poprzez udzielanie opieki środowiskowej, ambulatoryjnej, dziennej oraz – w razie potrzeby – stacjonarnej. Centra powinny obejmować opieką obszar, na którym mieszka od 50 do 200 tys. mieszkańców (docelowo w każdym powiecie, dużej gminie lub dzielnicy dużego miasta).

W projekcie ustawy przewidziano możliwość powołania przez Radę Ministrów pełnomocnika rządu ds. zdrowia publicznego.

* * *

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra sprawiedliwości.

Projekt nowelizacji Kodeksu karnego wykonuje międzynarodowe zobowiązania Polski, które wynikają z członkostwa w Radzie Europy. Dotyczy to implementacji niektórych zaleceń komitetu MONEYVAL i dyrektywy Unii Europejskiej w sprawach dotyczących finansowania terroryzmu i karalności prania brudnych pieniędzy.

Komitet MONEYVAL jest usytuowany przy Radzie Europy i zajmuje się m.in. formułowaniem zaleceń kierowanych do państw w kwestiach przeciwdziałania zjawisku prania brudnych pieniędzy czy finansowania terroryzmu. Jedną z rekomendacji Komitetu jest dokonanie zmian w prawie karnym w odniesieniu do finansowania terroryzmu, pod kątem penalizacji nie tylko samego przekazywania środków w celu popełnienia przestępstwa

o charakterze terrorystycznym, ale również przekazanie takich środków organizacji terrorystycznej lub terroryście w dowolnym innym celu.

W efekcie tej rekomendacji zmieniono art. 165a Kodeksu karnego, w którym uwzględniono penalizację za przekazywanie środków organizacjom terrorystycznym lub członkom takich organizacji w jakimkolwiek innym celu.

Zmiana wprowadzona do art. 299 Kodeksu karnego wynika również z rekomendacji MONEYVAL. Polega na objęciu w postępowaniu karnym w sprawach o pranie brudnych pieniędzy wszystkich faz tego procederu, poczynając od najwcześniejszego stadium, jakim jest przygotowanie – poprzedzające fazę dokonania przestępstwa.

Do projektu noweli Kodeksu karnego włączono zmiany wynikające z przepisów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/62/UE, która dotyczy prawnokarnych środków ochrony euro i innych walut przed fałszowaniem. Dyrektywa zobowiązuje państwa członkowskie nie tylko do penalizacji wprowadzania do obrotu pieniędzy imitujących prawdziwe (będące w obiegu) banknoty i monety, ale również do rozciągnięcia penalizacji na pieniądze niewyemitowane i mające dopiero wejść do obiegu. W związku z tym w art. 310 par. 1 i 2 Kodeksu karnego wprowadzono zapis, że karalne będą czyny polegające na fałszowaniu niewyemitowanych, lecz przeznaczonych do wprowadzenia

w obieg pieniędzy.

* * *

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej oraz o zmianie innych ustaw, przedłożony przez ministra gospodarki.

Projekt nowelizacji ustawy przewiduje wspieranie działalności innowacyjnej, czyli udzielanie mikro, małym oraz średnim przedsiębiorcom (MŚP) kredytu na innowacje technologiczne.

Dotychczas (w perspektywie finansowej 2007-2013) przedsiębiorcy sektora MŚP mogli otrzymywać kredyty na realizację inwestycji technologicznej. Kredyt technologiczny mógł być częściowo spłacony przez Bank Gospodarstwa Krajowego w formie tzw. premii technologicznej. Ten rodzaj wsparcia cieszył się dużym zainteresowaniem przedsiębiorców.

Celem działania ujętego w Programie Operacyjnym Inteligentny Rozwój na lata 2014-2020 jest kontynuacja wsparcia sektora MŚP przez udzielanie kredytów wraz z premią technologiczną na inwestycje mające na celu wdrożenie nowej technologii w postaci prawa własności przemysłowej, wyników badań przemysłowych, prac rozwojowych lub nieopatentowanej wiedzy technicznej. W związku z tym doprecyzowano definicję inwestycji technologicznej.

Wsparcie będą otrzymywać przedsiębiorcy wdrażający nowe technologie, w wyniku których na rynek zostaną wprowadzone nowe lub znacząco ulepszone towary, procesy lub usługi, które do tej pory nie były wytwarzane w Polsce (nie będą wspierane projekty innowacyjne jedynie w skali przedsiębiorstwa). Przyznanie premii technologicznej będzie w większym niż dotąd stopniu zależeć od poziomu innowacyjności przedsięwzięcia.

Kredytów technologicznych, jak dotychczas, będą udzielać banki komercyjne. Kredyt będzie mógł zostać częściowo spłacony przez Bank Gospodarstwa Krajowego w formie tzw. premii technologicznej – ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Będzie to zatem połączenie komercyjnego kredytu z elementem dotacyjnym. Maksymalną wysokość premii zwiększono z 4 do 6 mln zł.

Zgodnie z zaproponowanymi przepisami, inwestycja technologiczna musi być utrzymywana przez co najmniej 3 lata od dnia jej zakończenia (na obszarze, na którym została zrealizowana), pod rygorem zwrotu wypłaconej premii technologicznej wraz z odsetkami.

Planuje się, że przedsiębiorca będzie składał wniosek o przyznanie premii technologicznej bezpośrednio do BGK, co usprawni proces naboru wniosków.

* * *

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra środowiska.

Celem proponowanych rozwiązań jest wdrożenie dyrektywy 2011/92/UE w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko (zmienionej dyrektywą 2014/52/UE) oraz właściwe dostosowanie polskiego prawa do dyrektywy 2003/4/WE w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska.

Projekt zawiera istotne regulacje, które usprawnią proces inwestycyjny.

Najważniejsze propozycje zmian ustawowych

Wprowadzono regulacje, które zapewniają bezstronność w sytuacji, gdy organ wydający decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach przedsięwzięcia, np. gmina jest jednocześnie inwestorem. W przypadku gdy gmina będzie inwestorem to decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach przedsięwzięcia będzie wydawał regionalny dyrektor ochrony środowiska. Rozwiązanie to pozwoli uniknąć konfliktu interesów.

Raporty o oddziaływaniu na środowisko będą opracowywane przez ekspertów z odpowiednim wykształceniem lub doświadczeniem. Rozwiązanie to poprawi jakość dokumentacji przygotowywanej w związku z postępowaniem w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.

Wzmocnione zostają przepisy dotyczące uwzględniania skumulowanych oddziaływań na środowisko realizowanych przedsięwzięć. Jednocześnie zapewniono możliwość określenia pewnych obowiązków inwestora w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, wydawanej bez przeprowadzania oceny oddziaływania na środowisko.

Wydłużony zostaje termin, w którym decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach będzie można dołączyć do wniosku o kolejną decyzję inwestycyjną. Termin przedłużono z 4 do 6 lat, a w przypadku inwestycji realizowanych etapowo z 6 do 10 lat.

Nie będzie obowiązku uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, jeżeli wyłącznym celem przedsięwzięcia jest obronność i bezpieczeństwo państwa lub prowadzenie działań ratowniczych oraz zapewnienie bezpieczeństwa cywilnego w związku z przeciwdziałaniem lub usunięciem bezpośredniego zagrożenia dla ludności.

Poszerzony jest katalog podmiotów zobowiązanych do udostępniania informacji o środowisku i jego ochronie m.in. o: Sejm, Senat, sądy i trybunały. Zapewni to szerszy dostęp do informacji o środowisku i jego ochronie oraz przyczyni się do lepszego wypełniania przez Polskę postanowień Konwencji z Aarhus (dotyczy m.in. społecznego dostępu do informacji).

Do 30 dni zostaje wydłużony termin na składanie uwag i wniosków przez przedstawicieli społeczeństwa, dotyczących inwestycji dla których przeprowadzana jest ocena oddziaływania na środowisko.

Zmienione są zasady dotyczące odmowy udostępniania informacji o środowisku i jego ochronie.

Nowe regulacje w większości mają obowiązywać od 1 stycznia 2017 r.

* * *

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy Prawo lotnicze, przedłożony przez ministra infrastruktury i rozwoju.

Do ustawy Prawo lotnicze włączono przepisy zawarte w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 255/2010, które dotyczą zasad zarządzania przepływem ruchu lotniczego.

Najważniejsze propozycje zmian:

- w kosztach związanych z zadaniami finansowanymi z opłat za koordynację rozkładów lotów, nie mogą być uwzględniane kary pieniężne przewidziane w Prawie lotniczym (w ten sposób podmiot obciążony karą nie będzie mógł zrekompensować sobie poniesionego wydatku przez podniesienie kosztów stanowiących podstawę do ustalenia pobieranych opłat; to samo rozwiązanie dotyczy opłat lotniskowych i nawigacyjnych);

- na wniosek koordynatora lub zarządzającego lotniskiem, w którym wprowadzono koordynację rozkładów lotów, podmiot zarządzający przepływem ruchu lotniczego przekazuje przyjęty plan lotu wnioskodawcom, oni natomiast zobowiązani są go udostępnić prezesowi Urzędu Lotnictwa Cywilnego (ULC), właściwym organom kontroli ruchu lotniczego oraz użytkownikom statków powietrznych;

- zarządzający lotniskiem lub koordynator ma obowiązek powiadomić prezesa ULC oraz służby ruchu lotniczego o zdarzeniach związanych z ruchem lotniczym, ich przyczynach i przewidywanym czasie trwania;

- wprowadzono katalog administracyjnych kar pieniężnych za naruszenie obowiązków przewidzianych w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 255/2010.

* * *

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra infrastruktury i rozwoju.

Celem proponowanej nowelizacji ustawy jest wdrożenie dyrektywy 2014/89/UE ustanawiającej ramy planowania przestrzennego obszarów morskich (termin jej transpozycji upływa 18 września 2016 r.). Do polskiego prawa wprowadzono również przepisy nie wynikające bezpośrednio z dyrektywy, ale niezbędne do jej pełnego wdrożenia. Będą to przepisy regulujące przebieg linii podstawowej morza terytorialnego i granic polskich obszarów morskich oraz szczegółową procedurę uzgadniania planów zagospodarowania przestrzennego polskich obszarów morskich.

Projekt noweli ustawowej przewiduje rozwiązania dotyczące:

definicji polskich obszarów morskich (wprowadzono definicję linii podstawowej morza terytorialnego), przewidziano przepisy dotyczące morskiej strefy przyległej;

wprowadzenia podstawy prawnej do przyjęcia m.in. rozporządzeń określających:

- przebieg linii podstawowej morza terytorialnego,

- przebieg zewnętrznej granicy morza terytorialnego,

- przebieg zewnętrznej granicy morskiej strefy przyległej,

- minimalne poziomy bezpieczeństwa brzegu morskiego,

- granice morskich portów wojennych;

doprecyzowania procedury sporządzania planów zagospodarowania przestrzennego polskich obszarów morskich;

doprecyzowania procedur wydawania pozwoleń lokalizacyjnych oraz pozwoleń na układanie i utrzymywanie podmorskich kabli i rurociągów w polskich obszarach morskich (wprowadzono m.in. uproszczoną procedurę uzyskiwania pozwolenia lokalizacyjnego dla obiektów budowlanych niewymagających pozwolenia na budowę);

przedłużenia ważności pozwoleń na wznoszenie morskich farm wiatrowych z 30 do 35 lat;

uzupełnienia kompetencji organów administracji morskiej oraz określenia zadań państwowej morskiej służby hydrograficznej.

Plany zagospodarowania przestrzennego polskich obszarów morskich będą przyjmowane sukcesywnie w formie rozporządzeń. Rozporządzenie określające wymagany zakres planów zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej zachowa moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych.

Przyjęcie planów zagospodarowania przestrzennego polskich obszarów morskich przyczyni się do zwiększenia atrakcyjności inwestycji w polskich obszarach morskich, co z kolei przełoży się na bardziej dynamiczny rozwój gospodarki morskiej. Z kolei wydłużenie ważności pozwoleń na wznoszenie morskich farm wiatrowych umożliwi inwestorom skorzystanie z systemu wsparcia przewidzianego w ustawie o odnawialnych źródłach energii oraz przyczyni się do zwiększenia regionalnego bezpieczeństwa energetycznego.

Nowe przepisy mają obowiązywać po 30 dniach od daty ich ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.

* * *

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz ustawy o Krajowym Rejestrze Karnym, przedłożony przez ministra edukacji narodowej.

Zmiany w zasadach organizowania i nadzorowania wypoczynku dzieci i młodzieży oraz kursów na kierowników i wychowawców tego wypoczynku są przedmiotem projektu noweli ustawy o systemie oświaty i ustawy o KRS.

Obecnie kwestie te określono w rozporządzeniu ministra edukacji narodowej w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (przepis dotyczący spełnienia warunku o niekaralności kierownika i wychowawcy wypoczynku zawarty jest w ustawie o systemie oświaty). Po zmianie rozporządzenia zaczęła funkcjonować ogólnodostępna, elektroniczna baza wypoczynku, która zawiera podstawowe informacje o zgłoszonym do kuratora oświaty wypoczynku, np. potwierdzenie kuratora o prawidłowo zaplanowanym wypoczynku, dane organizatora, liczbę uczestników oraz termin i lokalizację wypoczynku.

Od momentu wprowadzenia tych zmian do kuratorów i MEN zaczęły napływać informacje o elementach utrudniających prawidłową organizację wypoczynku i nadzór nad nim oraz wnioski dotyczące usprawnienia bazy wypoczynku. Proces rozwiązywania zgłoszonych problemów rozpoczął się od przeprowadzonej w styczniu 2015 r. zmiany rozporządzenia (dotyczyła ona sposobu organizacji kursów na kierownika i wychowawcę wypoczynku). Kolejny krok to nowelizacja przepisów ustawowych.

Celem proponowanych zmian jest zwiększenie bezpieczeństwa dzieci i młodzieży podczas wypoczynku, wzmocnienie nadzoru nad nim, zapewnienie odpowiedniej opieki wychowawczej jego uczestnikom oraz dostęp do szerszego zakresu informacji dla użytkowników elektronicznej bazy wypoczynku, w szczególności rodziców.

Najważniejsze proponowane zmiany

Przede wszystkim zdefiniowano wypoczynek. Według znowelizowanej ustawy to wypoczynek organizowany dla dzieci i młodzieży w celach rekreacyjnych lub regeneracji sił fizycznych i psychicznych, połączony ze szkoleniem lub pogłębianiem wiedzy, rozwijaniem zainteresowań, uzdolnień lub kompetencji społecznych, trwający nieprzerwanie co najmniej 2 dni. Chodzi o wypoczynek w czasie ferii letnich i zimowych oraz wiosennej i zimowej przerwy świątecznej, w kraju lub za granicą, w szczególności w formie kolonii, półkolonii, zimowiska, obozu i biwaku. W rezultacie poszerzono uprawnienia kuratora oświaty do sprawowania nadzoru nad wypoczynkiem, nie tylko w czasie ferii zimowych i letnich, ale także zimowej i wiosennej przerwy świątecznej.

Wskazano, że pierwszeństwo w korzystaniu z wypoczynku finansowanego ze środków posiadanych przez wojewodę będą miały dzieci: objęte pieczą zastępczą; żyjące w trudnych warunkach materialnych (w tym z rodzin wielodzietnych i samotnie wychowywane); z zaburzeniami somatycznymi potwierdzonymi zaświadczeniem lekarskim i zamieszkujące w środowisku ekologicznie zagrożonym. W stosunku do obowiązujących regulacji nową grupą uprawnionych – z pierwszeństwem do korzystania z wypoczynku finansowanego przez wojewodę – są dzieci żyjące w trudnych warunkach materialnych, w tym wychowywane przez jednego rodzica.

W projekcie noweli wskazano, że organizatorami wypoczynku dla dzieci i młodzieży mogą być: szkoły i placówki; przedsiębiorcy wpisani do rejestru organizatorów turystyki i pośredników turystycznych; osoby fizyczne i prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej (inne niż ww.), organizujące wypoczynek w celu niezarobkowym albo zarobkowym (jeżeli taki wypoczynek nie jest imprezą turystyczną).

Zgodnie z projektem noweli ustawy, organizator musi zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki wypoczynku, odpowiednią kadrę, dostęp do opieki medycznej, a także program wypoczynku i zajęcia dostosowane do wieku, zainteresowań i potrzeb uczestników, ich stanu zdrowia, sprawności fizycznej i umiejętności. Jego zadaniem jest również zapewnienie przestrzegania zasad higieny żywienia, a także bezpiecznego korzystania z obszarów wodnych oraz przebywania w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich.

W projekcie noweli ustawy określono także tryb zgłaszania wypoczynku przez jego organizatorów oraz elementy, jakie musi zawierać zgłoszenie wypoczynku.

Zamiar zorganizowania wypoczynku trzeba będzie zgłaszać kuratorowi oświaty, który – w ramach zmniejszenia obciążeń administracyjnych – nie będzie już wydawał organizatorowi zaświadczenia o zaakceptowaniu zgłoszenia wypoczynku. Potwierdzeniem akceptacji będzie umieszczenie zgłoszenia w bazie wypoczynku. Jednocześnie z obowiązku zgłoszenia wypoczynku kuratorowi oświaty i umieszczenia go w bazie wypoczynku – mają być zwolnione szkoły i placówki organizujące wypoczynek trwający do 3 dni. Dyrektor szkoły lub placówki, o zamiarze zorganizowania takiego wypoczynku, będzie powiadamiał swój organ prowadzący i organ sprawujący nadzór pedagogiczny – w formie karty wypoczynku. Dla szkół i placówek oznacza to wypełnianie mniejszej liczby dokumentów niezbędnych do organizacji wypoczynku, przy zachowaniu zasad bezpieczeństwa jego uczestników.

Określono też zakres danych zawartych w zgłoszeniu wypoczynku, umieszczonym w bazie wypoczynku, które muszą być udostępnione służbom nadzorującym: państwowemu inspektorowi sanitarnemu, komendantowi powiatowemu (miejskiemu) Państwowej Straży Pożarnej oraz kuratorowi oświaty. Poszerzono zakres danych przekazywanych tym podmiotom o dane osobowe i teleadresowe osób fizycznych organizujących wypoczynek.

Minister edukacji narodowej na dotychczasowych zasadach będzie prowadził – za pomocą systemu teleinformatycznego – bazę wypoczynku. Natomiast wprowadzono obowiązek przechowywania danych zawartych w bazie wypoczynku oraz dokumentacji dotyczącej zgłoszenia wypoczynku przez: ministra edukacji narodowej, kuratorów oświaty oraz służby nadzorujące: państwowego inspektora sanitarnego i komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej. Podmioty te będą zobowiązane do przechowywania danych i dokumentów przez 5 lat od dnia usunięcia zgłoszenia z bazy wypoczynku. Obowiązek, przechowywania przez ten sam okres dokumentacji dotyczącej zgłoszenia wypoczynku, obejmie także jego organizatorów. Jednocześnie szkoła lub placówka ma przechowywać kartę wypoczynku (trwającego do 3 dni) przez 5 lat od dnia jego zakończenia.

Przewidziano obowiązek niezwłocznego zawiadamiania kuratora oświaty o zmianach w zgłoszeniu wypoczynku. Może to dotyczyć np. zmiany osoby pełniącej funkcję wychowawcy lub liczby uczestników.

Określono sposób sprawowania nadzoru przez kuratora oświaty nad wypoczynkiem organizowanym w kraju. Kurator oświaty, właściwy ze względu na miejsce lokalizacji wypoczynku, ma zbierać i analizować informacje o stanie i warunkach realizacji wypoczynku na obszarze województwa. Może także, w zależności od potrzeb, kontrolować wypoczynek w miejscu jego odbywania, żądać wglądu do dokumentacji w miejscu wypoczynku lub po jego zakończeniu, występować do organizatora wypoczynku o informacje związane z jego organizacją i przebiegiem. Nadzór nad wypoczynkiem organizowanym za granicą ma sprawować kurator oświaty właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania organizatora.

Przedstawiono także szczegółowo zasady przeprowadzania kontroli u organizatora wypoczynku. Określono zasady postępowania gdy wypoczynek jest prowadzony niezgodnie z prawem lub danymi zawartymi w zgłoszeniu. Np. w przypadku wykazania nieprawidłowości w trakcie wypoczynku, które mogą zagrażać życiu lub zdrowiu dzieci i młodzieży, kurator oświaty będzie mógł zarządzić jego zakończenie i nakazać powrót wszystkich uczestników do domu.

Wskazano wymagania wobec osób, które mogą pełnić funkcję kierownika lub wychowawcy wypoczynku. Będą je mogły pełnić osoby: niekarane, pełnoletnie, z co najmniej średnim wykształceniem, z ukończonym kursem. W przypadku kierownika wypoczynku konieczny będzie jeszcze trzyletni staż pracy dydaktyczno-wychowawczej lub opiekuńczo-wychowawczej uzyskany w ciągu ostatnich 15 lat. Wskazano jednak pewne wyjątki od tych wymogów. Np. instruktorzy harcerscy w stopniu co najmniej przewodnika będą zwolnieni z obowiązku odbycia kursu na wychowawcę wypoczynku, zaś instruktorzy pełniący funkcję kierownika lub wychowawcy wypoczynku w formach organizowanych przez organizacje harcerskie będą zwolnieni z obowiązku posiadania wykształcenia co najmniej średniego.

Rozszerzono katalog podmiotów, które mogą prowadzić kursy na kierownika wypoczynku i wychowawcę wypoczynku – bez zgody kuratora oświaty. Obok dotychczasowych publicznych i niepublicznych placówek doskonalenia nauczycieli – będą to publiczne i niepubliczne placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego. Natomiast osoby prawne i fizyczne oraz instytucje rynku pracy, prowadzące działalność edukacyjno-szkoleniową, będą mogły – jak obecnie – organizować ww. kursy za zgodą i pod nadzorem kuratora. Określono też obowiązki organizatora kursu na kierownika i wychowawcę wypoczynku (np. kurs ma się kończyć egzaminem sprawdzającym wiedzę i umiejętności). Przedstawiono zasady nadzoru nad prowadzeniem kursów, w tym przeprowadzania ich kontroli.

Przewidziano karę grzywny dla organizatora wypoczynku, który zorganizował taki wypoczynek, mimo braku zgłoszenia go w bazie wypoczynku oraz za niepoinformowanie kuratora oświaty o zmianach w zgłoszeniu.

Przewidziano przepisy przejściowe. Zasadniczo nowe regulacje mają wejść w życie 1 kwietnia 2016 r., z wyjątkiem dwóch, dla których określono inne terminy obowiązywania. Jeden z przepisów ma obowiązywać od 1 marca 2016 r. (chodzi o zapis, że zamiar zorganizowania wypoczynku w okresie ferii letnich w roku szkolnym 2015/2016 organizator wypoczynku ma zgłaszać kuratorowi oświaty od 1 maja 2016 r.).

* * *

Rada Ministrów wydała rozporządzenie w sprawie ustanowienia Odznaki Honorowej Primus in Agendo, ustalenia jej wzoru, zasad i trybu nadawania oraz noszenia, przedłożone przez ministra pracy i polityki społecznej.

Ustanowiona zostaje Odznaka Honorowa „Primus in Agendo” – pierwszy w działaniu.

Zostaną nią wyróżnione osoby fizyczne, organizacje lub instytucje za szczególne działania lub zasługi na rzecz rynku pracy, polityki społecznej lub rodziny. Będzie ona wyrazem uznania dla aktywnej, pełnej zaangażowania i oddania postawy wyróżnionego, najciekawszych i najbardziej wartościowych inicjatyw, nowatorskich osiągnięć oraz innowacyjnych projektów, a także rzetelności i ofiarności w podejmowanych działaniach. Odznakę będzie można otrzymać tylko raz.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.

* * *

Rada Ministrów zapoznała się z dokumentem „Priorytety zarządzania portfelem podmiotów nadzorowanych przez ministra skarbu państwa do roku 2015”. Raport z realizacji w 2014 r.”, przedłożonym przez ministra skarbu państwa.

Głównym celem działań ministra skarbu państwa w 2014 r. było dążenie do wzrostu wartości spółek Skarbu Państwa, racjonalizacja nadzorowanego zasobu podmiotów oraz zapewnienie bezpieczeństwa ekonomicznego państwa, szczególnie w obszarze sektora energetycznego.

Minister skarbu państwa opublikował w 2014 r. listę 22 podmiotów o strategicznym znaczeniu dla gospodarki, w których Skarb Państwa posiada pełną kontrolę, oraz listę 31 podmiotów o istotnym znaczeniu. Wobec pozostałych podmiotów realizowana jest i będzie polityka dalszego ograniczania roli państwa.

W stosunku do podmiotów strategicznych i tych o istotnym znaczeniu – polityka polega na budowaniu i umacnianiu ich długotrwałej wartości przez zapewnienie najwyższych standardów nadzoru właścicielskiego, tworzenie synergii biznesowych między spółkami oraz wytyczanie optymalnych strategii rozwojowych.

Łączna wartość inwestycji prowadzonych bądź planowanych przez kluczowe spółki SP wyniosła ok. 177,4 mld zł.

Duże znaczenie dla podnoszenia wartości aktywów spółek SP ma polityka innowacyjności i współpraca ze środowiskiem naukowo-badawczym, co przekłada się bezpośrednio na wzrost konkurencyjności ww. spółek. Wskaźnik określający aktywność innowacyjną spółek SP jest wśród wszystkich przedsiębiorstw ogółem bardzo wysoki i wynosi ponad 50 proc.

W kształtowaniu polskiego rynku kapitałowego dużą rolę odegrały procesy prywatyzacyjne. Oferty publiczne spółek z udziałem SP znacząco wpływały na zwiększenie zainteresowania obecnością na polskiej giełdzie inwestorów instytucjonalnych

i indywidualnych, a Giełda Papierów Wartościowych SA postrzegana jest jako atrakcyjne miejsce do pozyskiwania oraz pomnażania kapitału.

Spółki z udziałem SP stanowią ponad połowę indeksu WIG 20. Kapitalizacja ww. spółek osiągnęła wartość ponad 230 mld zł (40 proc. wartości wszystkich spółek krajowych notowanych na giełdzie). Prywatyzacja jest obecnie – obok komunalizacji, konsolidacji

i łączenia – równorzędnym narzędziem przekształceń własnościowych.

Wartość aktywów 21 spółek strategicznych oraz 4 innych spółek z udziałem Skarbu Państwa notowanych na giełdzie w 2014 r. wzrosła o ponad 15 proc., czyli o 69 mld zł.

Ponad 2-krotnie wzrosły wydatki na inwestycje w spółkach sektora energetycznego. Spółki tej branży wyróżniają się pod względem prowadzonej działalności inwestycyjnej (chodzi o inwestycje dotyczące modernizacji i budowy nowych bloków energetycznych).

Przychody ogółem podmiotów prowadzących działalność usługową w 2014 r. wzrosły o 4,3 proc., wartość ich aktywów o 22,4 proc., natomiast wynik sprzedaży wzrósł o 7 proc. w stosunku do 2013 r. Spółki branży finansowej zwiększyły przychody ogółem o 6,7 proc., natomiast wartość aktywów o 23,4 proc.

W polskiej gospodarce obserwuje się stabilne tempo wzrostu, co potwierdzają dane statystyczne GUS – w 2014 r. odnotowano 3,3 procentowy wzrost PKB w porównaniu z rokiem poprzednim. Jest to wynikiem wzrostu popytu krajowego (inwestycyjnego i konsumpcyjnego) oraz eksportu, który w 2014 r. wzrósł o 4,8 proc. Z danych GUS wynika, że obecny poziom stóp procentowych może nie zmieniać się przez dłuższy okres. Polski wzrost PKB należy do najbardziej stabilnych w Unii Europejskiej.

UWAGA: komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi wyłączną i pełną odpowiedzialność za jego treść.(PAP)

kom/ amt/