MS: Przemysław Radzik odwołany z funkcji Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego Sędziów (komunikat)

- Ministerstwo Sprawiedliwości informuje:

Minister Sprawiedliwości Adam Bodnar odwołał dziś (4 kwietnia) sędziego Sądu Apelacyjnego w Warszawie Przemysława Radzika z funkcji Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego Sędziów Sądów Powszechnych. Powodem odwołania są m.in. doprowadzenie do wydłużenia postępowań w SA w Warszawie, bezpodstawne zawieszenia sędziów, a także podpisanie list poparcia kandydatom do wadliwie ukształtowanej KRS.

Sędzia Radzik, działając jako wiceprezes Sądu Okręgowego w Warszawie, a następnie Sądu Apelacyjnego w Warszawie, podjął szereg decyzji, które budzą wątpliwości w zakresie swojej zasadności i legalności. W ich wyniku utracił podstawowy przymiot sędziowski, jakim jest nieskazitelność charakteru.

Wśród bezprawnych działań sędziego Radzika jako Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego Sędziów Sądów Powszechnych należy wymienić:

- bezpodstawne przeniesienie sędzi Ewy Gregajtys, sędzi Marzanny Piekarskiej-Drążek i sędzi Ewy Leszczyńskiej-Furtak (6 sierpnia 2022 roku) z Wydziału Karnego do Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Apelacyjnego w Warszawie, połączone z odebraniem spraw karnych, co znacznie wydłużyło postępowania;

- bezpodstawne zawieszenie sędziego Krzysztofa Chmielewskiego na okres do 30 dni (15 grudnia 2021 roku) za zastosowanie testu niezależności sędziego zgodnie z orzeczeniami trybunałów i Sądu Najwyższego;

- wszczynanie postępowań dyscyplinarnych wobec sędziów, mimo wątpliwości co do ich zasadności w świetle orzecznictwa ETPCz i TSUE, w tym postępowania z 28 grudnia 2021 r. przeciwko sędziemu z Olsztyna za dopuszczenie sędziego Pawła Juszczyszyna do orzekania na podstawie wykonalnego orzeczenia sądu.

Sędzia Radzik jest sędzią pozbawionym przymiotów sędziowskiej niezależności i bezstronności w świetle tzw. testu niezależności, opartego na wyrokach Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej – w szczególności z 19 listopada 2019 r. (C-585/18, C-624/18, C-625/18) i z 15 lipca 2021 r. (C-791/19) – oraz uchwale połączonych Izb Sądu Najwyższego z 23 stycznia 2020 r., co potwierdzają m.in. orzeczenia Sądu Najwyższego w sprawach II KK 23/22, II KS 32/21, II KK 119/22, II KK 288/23, II KK 206/23 i II KK 500/23.

Zastrzeżenia wobec sędziego Radzika budzi również fakt udzielenia przez niego poparcia sędziom – kandydatom do Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej ustawą z dnia 8 grudnia 2017 roku, co znajduje potwierdzenie w opublikowanych na stronie Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej listach poparcia. Krajowa Rada Sądownictwa, ukształtowana ustawą z 8 grudnia 2017 r., nie spełnia wymogów niezależności od władzy ustawodawczej i wykonawczej, co potwierdzają wyroki Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (m.in. Wałęsa przeciwko Polsce, 23 listopada 2023 r.), Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (m.in. z 19 listopada 2019 r., C-585/18, C-624/18, C-625/18), Sądu Najwyższego (uchwała połączonych Izb z 23 stycznia 2020 r. BSA I-4110-1/2, postanowienie z dnia 7 czerwca 2022 sygn. I KZP 2/22) oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego (m.in. postanowienie z dnia 26 czerwca 2019 r. II GOK 2/18). Udział tego organu w procedurze powoływania sędziów prowadzi do braku gwarancji ich niezależności i bezstronności.

Wobec sędziego Radzika jest prowadzony również szereg postępowań przez Rzeczników Dyscyplinarnych Ministra Sprawiedliwości:

- w sprawie działań wobec sędziego Waldemara Żurka podejmowanych od października 2019 r. do 23 lutego 2024 r. sędzia Radzik ma już postawione zarzuty dyscyplinarne;

- w związku z odmową orzekania w przydzielonych sprawach;

- za wpis na portalu X dotyczący sędziego Grzegorza Kasickiego , pełniącego funkcję Rzecznika Dyscyplinarnego Ministra Sprawiedliwości, noszący znamiona zniesławienia.

Ponadto wobec Przemysława W. Radzika, pełniącego funkcję Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego Sędziów Sądów Powszechnych toczą się postępowania przygotowawcze, jak i o uchylenie mu immunitetu, co wynika z informacji z dnia 3 kwietnia 2025 r. przekazanej przez Biuro Prezydialne Prokuratury Krajowej. Wśród postępowań karnych prowadzonych wobec sędziego Przemysława W. Radzika należy wymienić:

- śledztwo wszczęte 28 marca 2025 r. przez prokuratora Wydziału Spraw Wewnętrznych Prokuratury Krajowej (sygn. 1001-14.Ds.21.2025) w sprawie możliwego przekroczenia uprawnień i działania na szkodę interesu publicznego i prywatnego przez wszczęcie trzech bezpodstawnych postępowań dyscyplinarnych wobec sędziego Andrzeja Krasnodębskiego, w tym pomówienia go o udział w fikcyjnej grupie przestępczej oraz łamanie prawa;

- śledztwo wszczęte 14 marca 2025 r. przez prokuratora Prokuratury Okręgowej w Koszalinie (sygn. 3039-4.Ds.8.2025) w sprawie pomówienia sędziego Grzegorza Kasickiego – Rzecznika Dyscyplinarnego Ministra Sprawiedliwości – poprzez wpis na portalu X z 23 grudnia 2024 r., mogący narazić go na utratę zaufania niezbędnego do pełnienia funkcji sędziego i rzecznika.

Ministerstwo Sprawiedliwości podważa obecne rozumienie kadencyjności Rzecznika Dyscyplinarnego i jego zastępców, ponieważ przepisy ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych nie przewidują żadnej możliwości wcześniejszego zakończenia ich kadencji, nawet w przypadku poważnych zarzutów, przestępstwa czy utraty nieskazitelności charakteru. W ocenie Ministerstwa mamy do czynienia z luką prawną, która narusza zasady państwa prawa i konstytucyjne standardy. Dlatego przepis art. 112 ustawy o ustroju sądów powszechnych powinien być interpretowany w ten sposób, że Minister Sprawiedliwości – jako organ powołujący – ma również kompetencję do odwołania tych osób, gdy zachodzi ku temu ważna przyczyna.

Mając na uwadze wszystkie wskazane powyżej argumenty prawne i faktyczne Minister Sprawiedliwości zdecydował o natychmiastowym odwołaniu Przemysława W. Radzika z funkcji Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego Sędziów Sądów Powszechnych.

UWAGA: komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi odpowiedzialność za jego treść – z zastrzeżeniem postanowień art. 42 ust. 2 ustawy prawo prasowe. (PAP)

kom/ kpr/ ktl/