CIR: obradowała Rada Ministrów (komunikat)

- CIR informuje:

Podczas dzisiejszego posiedzenia rząd przyjął:

- projekt ustawy o zmianie ustawy o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających oraz niektórych innych ustaw;

- projekt ustawy o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020;

- projekt ustawy o rozwoju lokalnym z udziałem lokalnej społeczności;

- projekt ustawy o ratyfikacji umowy między rządem Rzeczypospolitej Polskiej a rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki w sprawie poprawy wypełniania międzynarodowych obowiązków podatkowych oraz wdrożenia ustawodawstwa FATCA oraz towarzyszących uzgodnień końcowych, podpisanych 7 października 2014 r. w Warszawie wraz z uchwałą w sprawie przedłożenia do ratyfikacji umowy w tej sprawie.

Rada Ministrów przyjęła założenia do projektu ustawy o zmianie ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz niektórych innych ustaw.

Wydano rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu i sposobów realizacji niektórych zadań Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.

Rząd podjął uchwałę w sprawie udzielenia zgody na dokonanie notyfikacji Komisji Europejskiej programu pomocowego zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów w sprawie szczegółowego zakresu i sposobów realizacji niektórych zadań Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.

Rada Ministrów wydała rozporządzenie w sprawie ustanowienia Odznaki Honorowej za Zasługi dla Legislacji, ustalenia jej wzoru, zasad i trybu nadawania oraz noszenia.

Zajęto stanowisko wobec prezydenckiego projektu ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw (druk nr 2609).

* * *

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra finansów.

Zaproponowano rozwiązania, które umożliwią dostosowanie polskiego prawa do rozporządzenia unijnego nr 575/2013/UE w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych (rozporządzenie CRR). Zmiany mają dotyczyć przede wszystkim sposobu traktowania funduszy własnych przez banki spółdzielcze oraz stworzenia ram prawnych do powołania systemu ochrony instytucjonalnej przez banki spółdzielcze i zrzeszające.

Banki spółdzielcze będą miały możliwość zaliczenia udziałów członkowskich, czyli funduszu udziałowego do tzw. kapitału CET I (Common Equity Tier I), tj. kapitału podstawowego. Warunkiem wykonania tej operacji jest przyznanie bankom spółdzielczym prawa do odmowy lub ograniczenia zwrotu wpłat dokonanych na wypowiedziane udziały członkowskie. Kapitał Tier I jest wymagany do pokrycia ryzyka podejmowanego przez bank. Banki, które nie zdecydują się na to rozwiązanie, będą musiały uzupełnić ewentualne niedobory kapitału podstawowego Tier I w inny sposób.

Zgodnie z projektem nowelizacji ustawy, banki spółdzielcze i zrzeszające będą mogły stworzyć na podstawie umowy system ochrony instytucjonalnej (Institutional Protection Scheme – IPS). Skorzystanie z tej możliwości będzie dobrowolne. Stworzenie takiego systemu jest odpowiedzią na możliwość powołania grupy płynnościowej, o której mowa w rozporządzeniu CRR. Podstawowym celem IPS jest zapewnienie płynności i wypłacalności każdemu z jego uczestników w celu osiągnięcia większego bezpieczeństwa.

W projekcie nowelizacji ustawy wskazano, że system musi być zatwierdzony przez Komisję Nadzoru Finansowego i nadzorowany przez KNF. Pozostałe podstawowe warunki, jakie musi spełnić system IPS, to m.in. powołanie funduszu pomocowego, który zapewni wsparcie jego uczestnikom w razie problemów z wypłacalnością, czyli wzajemne gwarantowanie zobowiązań. W praktyce oznacza to udzielanie pomocy bankom w formie pożyczek, gwarancji, poręczeń lub innych podobnych form finansowania. Fundusz pomocowy będzie tworzony przede wszystkim z wpłat jego uczestników, wnoszonych w wysokości i na zasadach określonych w umowie. System IPS musi też spełnić warunek podejmowania działań przeciwdziałających zagrożeniom upadłości jego uczestników i zorganizowania mechanizmu monitorowania zagrożeń.

Przyjęto, że na sfinansowanie wydatków związanych z tworzeniem lub przystąpieniem do systemu ochrony instytucjonalnej banki spółdzielcze i zrzeszające będą mogły otrzymać pożyczki z Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, ze środków zgromadzonych w funduszu restrukturyzacji banków spółdzielczych.

Projekt noweli ustawy przewiduje także, że banki spółdzielcze, mające fundusze własne większe lub równe 5 mln euro i spełniające pozostałe wymogi ostrożnościowe – będą mogły wypowiedzieć umowę zrzeszenia i nie będą musiały zawrzeć takiej umowy z innym bankiem zrzeszającym. Bank spółdzielczy, który zdecyduje się wyjść z zrzeszenia powinien wystąpić do Komisji Nadzoru Finansowego o zgodę na prowadzenie działalności poza zrzeszeniem. Obecne prawo uniemożliwia bankowi spółdzielczemu wystąpienie z zrzeszenia.

Jednocześnie projekt noweli przewiduje możliwość kontynuowania świadczenia usług przez bank zrzeszający – po wypowiedzeniu umowy zrzeszenia przez bank spółdzielczy. Usługi te mają być świadczone, za określoną w odrębnej umowie odpłatnością, przez co najmniej 24 miesiące (od dnia rozwiązania umowy zrzeszenia), ale nie dłużej niż do dnia zawarcia przez bank spółdzielczy umowy z innym bankiem zrzeszającym. Rozwiązanie to zapewni ciągłość świadczenia usług.

W efekcie wprowadzane zmiany przyczynią się do:

- wzmocnienia bazy kapitałowej banków spółdzielczych;

- zwiększenia bezpieczeństwa uczestników systemu ochrony instytucjonalnej, a tym samym bezpieczeństwa zgromadzonych depozytów;

- zaklasyfikowania lokat banków spółdzielczych w bankach zrzeszających do aktywów płynnych;

- zaliczenia przyjętych przez banki zrzeszające środków od banków spółdzielczych jako stabilnych źródeł finansowania aktywów.

Nowe regulacje mają wejść w życie po 30 dniach od daty ich ogłoszenia w Dzienniku Ustaw, z wyjątkiem przepisów, które powinny obowiązywać po 3 miesiącach od dnia publikacji.

* * *

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, przedłożony przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi.

Projekt ustawy tworzy podstawy prawne wdrażania Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014-2020 (PROW 2014-2020), realizowanego z wykorzystaniem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich, określonego w rozporządzeniu nr 1306/2013.

Projekt ustawy uwzględnia nowe podstawy i zasady realizacji polityki rozwoju obszarów wiejskich, określone w przepisach unijnych, a wynikające z nowego podejścia do wspólnej polityki rolnej (w szczególności chodzi o wprowadzenie nowych instrumentów wsparcia rozwoju obszarów wiejskich).

W projekcie ustawy określono podmioty zaangażowane w realizację PROW 2014-2020 oraz ich zadania. Wskazano podstawowe zasady przyznawania, wypłaty i zwrotu pomocy oraz pomocy technicznej. Przedstawiono zasady doradzania podmiotom ubiegającym się o przyznanie pomocy oraz beneficjentom programu. W projekcie ustawy zamieszczono też rozdział dotyczący utworzenia i funkcjonowania Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich (KSOW) w latach 2014-2020. W ramach KSOW rozwijana jest wymiana informacji w zakresie rozwoju obszarów wiejskich między wszystkimi zainteresowanymi stronami.

Według projektu ustawy, PROW 2014-2020 obejmuje m.in. następujące działania i poddziałania:

1. transfer wiedzy i działalność informacyjna:

- wsparcie dla działań dotyczących kształcenia zawodowego i nabywania umiejętności,

- wsparcie dla działań informacyjnych;

2. usługi: doradcze, z zakresu zarządzania gospodarstwem rolnym i zastępstw:

- wsparcie korzystania z usług doradczych,

- wsparcie dla szkolenia doradców;

3. systemy jakości produktów rolnych i środków spożywczych:

- wsparcie na przystępowanie do systemów jakości,

- wsparcie działań informacyjnych i promocyjnych realizowanych przez grupy producentów na rynku wewnętrznym;

4. inwestycje w środki trwałe:

- wsparcie inwestycji w gospodarstwach rolnych,

- wsparcie inwestycji w przetwarzanie produktów rolnych, obrót nimi lub ich rozwój,

- wsparcie na inwestycje związane m.in. z rozwojem oraz modernizacją rolnictwa i leśnictwa;

5. przywracanie potencjału produkcji rolnej zniszczonego w wyniku klęsk żywiołowych i katastrof oraz wprowadzanie odpowiednich środków zapobiegawczych:

- wsparcie inwestycji w środki zapobiegawcze, których celem jest ograniczanie skutków prawdopodobnych klęsk żywiołowych, niekorzystnych zjawisk klimatycznych i katastrof,

- wsparcie inwestycji w odtwarzanie gruntów rolnych i przywracanie potencjału produkcji rolnej zniszczonego w wyniku klęsk żywiołowych, niekorzystnych zjawisk klimatycznych i katastrof;

6. rozwój gospodarstw i działalności gospodarczej:

- pomoc w rozpoczęciu działalności gospodarczej na rzecz młodych rolników,

- pomoc na rozpoczęcie pozarolniczej działalności gospodarczej na obszarach wiejskich,

- pomoc na rozpoczęcie działalności gospodarczej na rzecz rozwoju małych gospodarstw;

7. podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich:

- wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i oszczędzanie energii,

- wsparcie badań i inwestycji związanych z utrzymaniem, odbudową i poprawą stanu dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego wsi, krajobrazu wiejskiego i miejsc o wysokiej wartości przyrodniczej;

8. inwestycje w rozwój obszarów leśnych i poprawę żywotności lasów;

9. tworzenie grup producentów i organizacji producentów;

10. działanie rolno-środowiskowo-klimatyczne:

- płatności z tytułu zobowiązań rolno-środowiskowo-klimatycznych,

- wsparcie dla ochrony oraz zrównoważonego użytkowania i rozwoju zasobów genetycznych w rolnictwie;

11. rolnictwo ekologiczne:

- płatności na rzecz przechodzenia na ekologiczne praktyki i metody w rolnictwie,

- płatności na rzecz utrzymania ekologicznych praktyk i metod w rolnictwie;

12. płatności dla obszarów z ograniczeniami naturalnymi lub innymi szczególnymi ograniczeniami:

- rekompensata na obszarach górskich,

- rekompensaty na rzecz innych obszarów charakteryzujących się szczególnymi ograniczeniami naturalnymi;

13. współpraca (wspierane będzie tworzenie i funkcjonowanie grup zrzeszających m.in. rolników, przedsiębiorców i jednostki naukowe, które będą wspólnie wprowadzać innowacyjne rozwiązania w sektorach: rolnym, spożywczym i leśnym);

14. wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER (chodzi np. o przygotowanie i realizację działań w zakresie współpracy z lokalną grupą działania).

Program Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014-2020, zatwierdzony przez Komisję Europejską 12 grudnia 2014 r., został przede wszystkim ukierunkowany na rozwój konkurencyjności i dochodowości w rolnictwie. Na jego realizację w latach 2014-2020 Polska uzyska 8,598 mld euro z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich. Środki krajowe przeznaczone na jego realizację wyniosą ok. 4,915 mld euro.

Ustawa ma wejść w życie 15 marca 2015 r.

* * *

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o rozwoju lokalnym z udziałem lokalnej społeczności, przedłożony przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi.

Ustawa stwarza podstawy prawne do realizacji rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność (RLKS), stanowiącego nowy instrument rozwoju terytorialnego Unii Europejskiej. Konieczność realizacji RLKS została wskazana w rozporządzeniu unijnym nr 1303/2013.

RLKS, powstały na bazie podejścia LEADER, będzie stosowany nie tylko w ramach wspólnej polityki rolnej i rybackiej, ale także polityki spójności. Istotą RLKS pozostanie aktywizowanie lokalnych społeczności i włączanie ich w podejmowanie decyzji dotyczących rozwoju ich obszarów.

Przyjęcie ustawy umożliwi skoordynowanie i ujednolicenie przyznawania pomocy w ramach RLKS, niezależnie od tego, z którego z unijnych funduszy będzie ona wypłacana. Ustawa zapewni także dokonanie wyboru strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność (LSR), a w rezultacie realizację przez beneficjentów w ramach tej strategii projektów ukierunkowanych m.in. na rozwój przedsiębiorczości, zachowanie lokalnego dziedzictwa, walkę z wykluczeniem społecznym i rozwój infrastruktury turystycznej. Ustawa pozwoli również wdrożyć działanie LEADER w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014-2020.

Główne cele proponowanej ustawy to określenie podmiotów zaangażowanych w realizację RLKS i ich zadań oraz przedstawienie wspólnych zasad realizacji rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność.

W projekcie ustawy określono:

- zadania organów i jednostek organizacyjnych, a przede wszystkim samorządów województw i lokalnych grup działania (LGD) w odniesieniu do RLKS, w szczególności w zakresie dokonywania wyboru strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność,

- zasady organizacji lokalnych grup działania,

- proces i zasady wyboru strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność oraz ogólny zakres umów o realizacji LSR (tzw. umów ramowych),

- wspólne dla polityk: rolnej, rybackiej i spójności zasady realizacji RLKS, w tym zasady wyboru projektów przez LGD oraz wspólne zasady udzielania wsparcia.

Ustawa ma wejść w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.

* * *

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o ratyfikacji umowy między rządem Rzeczypospolitej Polskiej a rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki w sprawie poprawy wypełniania międzynarodowych obowiązków podatkowych oraz wdrożenia ustawodawstwa FATCA oraz towarzyszących uzgodnień końcowych, podpisanych 7 października 2014 r. w Warszawie wraz z uchwałą w sprawie przedłożenia do ratyfikacji umowy w tej sprawie – obydwa dokumenty przygotowane przez ministra spraw zagranicznych.

Polska podpisała umowę z USA w sprawie poprawy wypełniania międzynarodowych obowiązków podatkowych. Umowa zostanie przedłożona prezydentowi do ratyfikacji, za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie.

Celem amerykańskiej ustawy o ujawnianiu rachunków zagranicznych jest zobligowanie zagranicznych instytucji finansowych do zawierania porozumień, bezpośrednio z amerykańską administracją skarbową. Chodzi o ich zobowiązanie do przekazywania do USA danych o rachunkach, których właścicielami są amerykańscy podatnicy (osoby mające miejsce zamieszkania, obywatelstwo lub prawo stałego pobytu w USA).

W przypadku odmowy zawarcia porozumienia z amerykańską administracją skarbową przewidziano – dla instytucji finansowych i osób uzyskujących dochody z USA za pośrednictwem tych instytucji – sankcję w postaci opodatkowania dochodów (przychodów) uzyskiwanych ze źródeł w USA, podatkiem w wysokości 30 proc. Amerykańska ustawa ma zapobiegać wykorzystywaniu zagranicznych instytucji finansowych do ukrywania dochodów i tworzenia struktur agresywnego planowania podatkowego przez amerykańskich podatników.

W Polsce, podpisanie porozumień przez instytucje finansowe bezpośrednio z amerykańską skarbówką, byłoby sprzeczne z polskimi regulacjami (m.in. w zakresie ochrony danych osobowych, ochrony tajemnicy bankowej). Dlatego przyjęto następującą formułę: informacje o rachunkach prowadzonych dla rezydentów podatkowych USA w polskich instytucjach finansowych będą przez nie zbierane i raportowane do krajowej administracji podatkowej, a następnie zostaną automatycznie przekazane do USA.

Umowa w sprawie automatycznej wymiany informacji ze strona amerykańską zawiera zasadę wzajemności w przekazywaniu informacji. Oznacza to, że informacje o rachunkach i dochodach polskich rezydentów będą przekazywane również przez USA.

W polsko-amerykańskiej umowie określono m.in. zakres i terminy przekazywania informacji, sposób identyfikacji rachunków posiadanych przez amerykańskich rezydentów podatkowych oraz katalog podmiotów (np. fundusze emerytalne) i produktów finansowych, które będą wyłączone spod obowiązku przekazywania informacji. Przepisy umowy będą dotyczyć głównie banków, funduszy inwestycyjnych i powierniczych oraz zakładów ubezpieczeń.

Porozumienie międzyrządowe z USA podpisało ponad 50 krajów (stan na styczeń 2015 r.). Wśród państw Unii Europejskiej są to m.in. Niemcy, Hiszpania, Francja, Włochy, Wielka Brytania.

W Polsce formalną podstawą do wymiany informacji podatkowych będzie obowiązująca, dwustronna umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania z 1974 r. lub wielostronna Konwencja o wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych z 1988 r.

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

* * *

Rada Ministrów przyjęła założenia do projektu ustawy o zmianie ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz niektórych innych ustaw, przedłożone przez ministra zdrowia.

Zgodnie z założeniami, zmiany w ustawie uregulują:

- prawa pacjenta do dostępu do dokumentacji medycznej oraz zasady ochrony zawartych w niej danych osobowych i informacji o stanie zdrowia,

- możliwości wniesienia sprzeciwu wobec opinii albo orzeczenia lekarskiego,

- uprawnienia Rzecznika Praw Pacjenta,

- funkcjonowanie wojewódzkich komisji do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych.

Dzięki nowym przepisom zwiększy się zakres ochrony praw pacjenta oraz wzmocni efektywność postępowań i interwencji podejmowanych przez Rzecznika Praw Pacjenta.

Do ustawy wprowadzone będą regulacje zapewniające należytą ochronę zawartych w dokumentacji medycznej danych osobowych i informacji o stanie zdrowia pacjenta.

Zapewnienie bezpieczeństwa danych zawartych w dokumentacji medycznej wiąże się bezpośrednio z określeniem kręgu osób uprawnionych do ich przetwarzania w ramach prowadzonej działalności leczniczej. Przepisy projektu nowelizacji ustawy doprecyzują te kwestie oraz określą zasady postępowania z dokumentacją medyczną w razie zakończenia działalności leczniczej. Wskazano w szczególności podmioty uprawnione do przejęcia, przechowywania oraz udostępniania dokumentacji medycznej zlikwidowanego podmiotu leczniczego. Będą to: podmioty, które przejmą zadania zlikwidowanej placówki (albo inne podmioty wykonujące działalność leczniczą), samorządy zawodowe lekarzy, pielęgniarek i położnych, NFZ, a w przypadku podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą – podmiot tworzący albo sprawujący nadzór.

Do obowiązków podmiotu przechowującego dokumentację medyczną będzie należało: zabezpieczenie jej przed utratą, zniszczeniem, dostępem osób nieuprawnionych, a jednocześnie zapewnienie podmiotom uprawnionym warunków umożliwiających dostęp do niej bez zbędnej zwłoki.

Dla podmiotów udzielających świadczeń zdrowotnych, które nie dopełnią obowiązków w zakresie zabezpieczenia dokumentacji medycznej po zakończeniu działalności leczniczej, przewidziano kary finansowe. Dzięki temu dokumentacja medyczna, ze względu na szczególny charakter zawartych w niej danych, będzie skuteczniej chroniona.

Dokumentacja medyczna prowadzona w postaci elektronicznej ma być udostępniana przez elektroniczną transmisję danych lub na informatycznym nośniku danych. Dodatkowo – na żądanie uprawnionych organów lub podmiotów – podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych będzie wykonywał papierowe wydruki. Wgląd do swojej dokumentacji pacjent miałby także w miejscu udzielania świadczeń zdrowotnych.

Zgodnie z założeniami, dokumentacja papierowa ma być udostępniana przez sporządzanie kopii, odpisów albo wyciągów. Wypożyczenie oryginału będzie możliwe tylko w określonych przypadkach, np. oryginał będzie wydawany na żądanie organów władzy publicznej i sądów oraz w przypadku, gdy sporządzenie kopii mogłoby spowodować zwłokę w udzieleniu świadczenia zdrowotnego, zagrażającą życiu lub zdrowiu pacjenta. Wypożyczający oryginał, poza potwierdzeniem odbioru, będzie zobowiązywany do jego zwrotu niezwłocznie po wykorzystaniu.

Dokumentacja medyczna, prowadzona w postaci elektronicznej po zakończeniu działalności leczniczej, ma być przekazywana do Systemu Informacji Medycznej (SIM).

Zaproponowano, aby opłata za sporządzenie jednej strony kopii dokumentacji medycznej została obniżona do ok. 50 gr. Opłata za wydanie dokumentacji medycznej na informatycznym nośniku danych, z uwagi na ich powszechną dostępność i niską cenę (w szczególności płyt CD i DVD) ma wynosić maksymalnie 1,5 zł, za skan doliczone będą koszty jego wykonania.

Katalog osób uprawnionych do uzyskiwania i przetwarzania danych zawartych w dokumentacji medycznej ma być rozszerzony o: diagnostów laboratoryjnych, felczerów, ratowników medycznych i fizjoterapeutów. W zakresie niezbędnym do wykonywania zadań dostęp do dokumentacji medycznej będą miały również osoby niewykonujące zawodu medycznego. Chodzi np. o osoby dokonujące wpisów do dokumentacji medycznej pod nadzorem osoby udzielającej świadczeń zdrowotnych, pracowników rejestracji, archiwum, itp. Dostęp do dokumentacji medycznej będą mieli także studenci nauk medycznych i członkowie zespołów kontroli zakażeń szpitalnych.

Zwiększeniu skuteczności realizacji praw pacjenta ma służyć uproszczenie procedury składania przez niego sprzeciwu wobec opinii albo orzeczenia lekarskiego oraz przyspieszenie trybu jego rozpatrywania przez Komisję Lekarską działającą przy Rzeczniku Praw Pacjenta.

Przewiduje się wprowadzenie nowych regulacji usprawniających pracę wojewódzkich komisji ds. orzekania o zdarzeniach medycznych, w tym m.in. przepisów dotyczących składu, komisji, trybu pracy i orzekania, terminów sporządzenia uzasadnienia do orzeczenia komisji, zwrotów kosztów postępowania czy określenia ramowego regulaminu pracy komisji. Możliwe będzie zasięganie przez komisję opinii specjalistów z innych województw, a także – w szczególnych sytuacjach – korzystanie z możliwości powołania lekarza spoza listy. Proponuje się również (w szczególnie skomplikowanych przypadkach) wydłużenie obowiązującego terminu (4 miesiące) na wydanie przez komisję orzeczenia.

* * *

Rada Ministrów wydała rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu i sposobów realizacji niektórych zadań Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, przedłożone przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi.

W nowym akcie wykonawczym utrzymano większość rozwiązań przewidzianych w obowiązującym do tej pory rozporządzeniu ze stycznia 2009 r. Przygotowanie nowego rozporządzenia, dotyczącego niektórych zadań Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARMiR), wynika z dostosowania krajowych przepisów do rozwiązań Unii Europejskiej odnoszących się do pomocy publicznej w rolnictwie.

Zgodnie z nowym rozporządzeniem, ARMiR będzie udzielać pomocy rolnikom na:

- inwestycje w gospodarstwach, działach specjalnych produkcji rolnej, rybactwie śródlądowym, przetwórstwie produktów rolnych, ryb, skorupiaków oraz na zakup ziemi w ramach pomocy de minimis,

- utworzenie lub rozwój gospodarstwa przez młodego rolnika,

- wznowienie produkcji w gospodarstwach i działach specjalnych produkcji rolnej, dotkniętych m.in. przez suszę, grad, deszcz nawalny, powódź, huragan,

- zbiór transport i unieszkodliwianie padłych zwierząt gospodarskich.

Pomoc przewidziana w rozporządzeniu obejmie także kształcenie mieszkańców wsi uprawnionych do otrzymywania pożyczek i kredytów studenckich. Podwyższono do 1000 zł wysokość dochodu na osobę w rodzinie jako podstawę ubiegania się o kredyt studencki.

Rozporządzenie określa ponadto, że pomoc może zostać przeznaczona na realizację innych zadań, które wynikają z polityki państwa dotyczącej rolnictwa. Do rozporządzenia dołączono załączniki, w których znalazły się szczegółowe wykazy działalności rolniczej oraz inwestycji objętych pomocą. O pomoc mogą ubiegać się zarówno duże podmioty, jak i mikro- małe i średnie przedsiębiorstwa.

Pomoc na inwestycje

Określono maksymalny próg łącznej pomocy:

- 40 proc. kwoty udzielonego kredytu na gospodarstwo rolne/dział specjalny produkcji albo w przetwórstwie produktów rolnych,

- 60 proc. kwoty kredytu bankowego dla rolnika, który w dniu złożenia wniosku o kredyt nie ukończył 40. roku życia, a gospodarstwo leży na terenie z ograniczeniami naturalnymi lub innymi szczególnymi ograniczeniami,

- 40 proc. kwoty kredytu na realizację niektórych inwestycji w rybactwie śródlądowym lub w przetwórstwie ryb.

Podwyższono z 50 do 60 proc. wysokość łącznej pomocy na inwestycje w gospodarstwie (dziale specjalnym produkcji rolnej) położonym na terenie z ograniczeniami naturalnymi i innymi oraz dla młodych rolników.

Do 5 mln zł zwiększono kwotę kredytów na inwestycje w gospodarstwie rolnym, natomiast w przypadku rybactwa śródlądowego zmniejszono wysokość kredytu do 8 mln zł. Kwoty kredytów bankowych na inwestycje nie mogą przekraczać: 5 mln zł – gospodarstwo rolne; 8 mln zł – dział specjalny i rybactwo śródlądowe; 16 mln zł – przetwórstwo produktów rolnych, ryb, itp.

Przepisy rozporządzenia wprowadzają także zmiany w ustalaniu oprocentowania kredytów na inwestycje w rolnictwie, które mają przyczynić się do zwiększenia ich dostępności.

Pomoc dla młodych rolników na zakup ziemi

Przewidziano rozwiązania dotyczące częściowej spłaty kapitału kredytu bankowego na sfinansowanie części kosztów zakupu użytków rolnych. Skorzystanie z tej formy pomocy będzie uwarunkowane dołączeniem do wniosku o udzielenie kredytu planu inwestycji. Jego realizacja powinna rozpocząć się w okresie 9 miesięcy od dnia zawarcia umowy kredytowej. W planie dołączonym do wniosku rolnik powinien umieścić m.in. opis sytuacji wyjściowej i opis sytuacji gospodarstwa po otrzymaniu pomocy. Warunkiem jest ponadto posiadanie przez rolnika kwalifikacji zawodowych, poświadczonych świadectwem. Szczegółowe warunki dotyczące kwalifikacji zawodowych zostały określone w załączniku nr 3 dołączonym do rozporządzenia.

Łączna pomoc dla młodego rolnika nie będzie mogła przekroczyć 60 proc. kwoty kredytu oraz (jednocześnie) 70 tys. euro. Będzie wypłacana w dwóch ratach: pierwsza ma wynosić 80 proc. bezpośrednio po zakupie ziemi, druga rata będzie wypłacona po 5 latach od dnia zawarcia umowy kredytowej.

Pomoc na wznowienie produkcji

Zgodnie z rozporządzeniem, utrzymane zostaną dotychczasowe preferencje dotyczące kredytów na wznowienie produkcji w gospodarstwach dotkniętych skutkami negatywnych zjawisk atmosferycznych – susze, przymrozki wiosenne, powodzie, lawiny, itp. Nowe rozwiązania polegają na włączeniu do składu komisji szacujących straty przedstawicieli ośrodka doradztwa rolniczego oraz izby rolniczej. Do protokołu komisja będzie mogła dołączyć dokumentację fotograficzną obrazującą szkody. Wysokość pomocy na wznowienie produkcji nie będzie mogła przekroczyć:

- 80 proc. kwoty obniżenia dochodu albo 80 proc. kwoty szkód w środkach trwałych służących prowadzeniu działalności rolniczej,

- 90 proc. kwoty zmniejszenia dochodu albo 90 proc. kwoty szkód w środkach trwałych dla działów specjalnych produkcji rolnej i dla gospodarstw położonych na obszarach górskich i innych terenach z ograniczeniami naturalnymi.

W kwestii udzielania przez ARMiR gwarancji i poręczeń spłaty kredytów inwestycyjnych nowością jest podwyższenie kwoty gwarancji z 1 do 2 mln zł oraz poręczenia z 1 do 1,5 mln zł. W przypadku pomocy na wznowienie produkcji po zniszczeniach, kwota gwarancji i poręczenia zwiększy się do 300 tys. zł.

* * *

Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie udzielenia zgody na dokonanie notyfikacji Komisji Europejskiej programu pomocowego zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów w sprawie szczegółowego zakresu i sposobów realizacji niektórych zadań Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, przedłożoną przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi.

Zgodnie z Wytycznymi Unii Europejskiej w sprawie pomocy państwa w sektorach leśnym i rolnym oraz obszarach wiejskich w latach 2014-2020, Komisja Europejska powinna być informowana o wszystkich planach lub zmianach przepisów dotyczących pomocy publicznej. Niezbędna jest więc notyfikacja Komisji Europejskiej projektu programu pomocowego na inwestycje w gospodarstwach rolnych dla dużych gospodarstw.

* * *

Rada Ministrów wydała rozporządzenie w sprawie ustanowienia Odznaki Honorowej za Zasługi dla Legislacji, ustalenia jej wzoru, zasad i trybu nadawania oraz noszenia, przedłożone przez prezesa Rządowego Centrum Legislacji.

Ustanowiona zostanie odznaka honorowa za zasługi dla legislacji. Jej celem jest uhonorowanie szczególnych osiągnięć legislatorów, osób zasłużonych w prowadzeniu badań naukowych obejmujących teorię i praktykę legislacyjną, a także w szkoleniu legislatorów i innych pracowników administracji publicznej zajmujących się tym procesem. Ustanowienie odznaki oznacza docenienie rangi dobrej legislacji i zawodu legislatora.

Odznaka będzie nadawana przez premiera, z własnej inicjatywy lub na wniosek szefów kancelarii: Premiera, Sejmu, Senatu, Prezydenta oraz przewodniczącego Rady Legislacyjnej przy prezesie Rady Ministrów i prezesa Rządowego Centrum Legislacji. Do tych podmiotów, kandydatury konkretnych osób zasłużonych dla legislacji, będą mogli zgłaszać: ministrowie, kierownicy centralnych organów administracji, wojewodowie i jednostki samorządu terytorialnego.

Odznaka będzie mogła być nadana tej samej osobie tylko raz.

Regulacja ta nie spowoduje dodatkowych skutków finansowych dla budżetów: państwa i samorządu terytorialnego. Nadawanie odznaki będzie finansowane ze środków budżetowych, których dysponentem jest RCL.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dacie ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.

* * *

Rada Ministrów zajęła stanowisko wobec prezydenckiego projektu ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw (druk nr 2609), przedłożone przez ministra obrony narodowej.

Rada Ministrów pozytywnie opiniuje prezydencki projekt nowelizacji ustawy o powszechnym obowiązku Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw, z jednoczesnym uwzględnieniem propozycji zmian niektórych przepisów.

Celem projektu noweli przygotowanej przez prezydenta jest uzupełnienie przepisów dotyczących systemu kierowania i dowodzenia Siłami Zbrojnymi w sytuacji zagrożenia wojną, a w efekcie zharmonizowanie dotychczasowych regulacji ze znowelizowaną ustawą o urzędzie ministra obrony narodowej oraz niektórych innych ustaw.

Rząd popiera następujące rozwiązania:

- uprawnienia prezydenta do kierowania obroną państwa we współdziałaniu z Radą Ministrów, z chwilą mianowania Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych w powiązaniu z uchyleniem przepisu stanowiącego, że jeśli w czasie stanu wojennego nastąpi konieczność obrony państwa, obroną tą pokieruje prezydent we współdziałaniu z rządem (uchylony przepis dotyczy ustawy o stanie wojennym oraz o kompetencjach Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych i zasadach jego podległości konstytucyjnym organom Rzeczypospolitej Polskiej);

- nadanie prezydentowi kompetencji do zatwierdzania, na wniosek ministra obrony narodowej, narodowych planów użycia Sił Zbrojnych do obrony państwa oraz organizacji i zasad funkcjonowania wojennego systemu dowodzenia Siłami Zbrojnymi;

- wprowadzenie zasady, że wskazywana przez prezydenta osoba do mianowania na stanowisko Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych, przygotowuje się do czasu tego mianowania lub wskazania innej osoby do objęcia tej funkcji;

- wskazanie, że Dowódca Operacyjny Rodzajów Sił Zbrojnych planuje, organizuje i prowadzi operacje w ramach użycia Sił Zbrojnych do czasu mianowania Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych i przejęcia przez niego obowiązków.

Rząd widzi konieczność zmodyfikowania niektórych przepisów zaproponowanych przez prezydenta. Proponuje zapis doprecyzowujący, że Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego jest organem pomocniczym prezydenta w procesie kierowania obroną państwa. Zapis taki zapewni postulowaną funkcję doradztwa dla prezydenta i nie będzie kolidował z przyjętymi rozwiązaniami dotyczącymi organizacji i funkcjonowania systemu kierowania obroną państwa. Rząd zauważa przy tym, że propozycja dotycząca Szefa Sztabu Generalnego WP jest zmianą ustrojową. Ponadto, rząd optuje za przepisem w brzmieniu, że Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych dowodzi Siłami Zbrojnymi oraz innymi jednostkami organizacyjnymi, podporządkowanymi zgodnie z narodowymi planami użycia Sił Zbrojnych do obrony państwa.

Jednocześnie rząd uznaje za niecelowe upoważnienie Rady Ministrów do wydania rozporządzenia określającego właściwe podmioty i ich zadania w zakresie przygotowania osoby przewidzianej do mianowania na stanowisko Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych. Podkreśla równocześnie, że wskazanie w rozporządzeniu zadań dla organów administracji rządowej nie jest możliwe ze względu na zasadę, że w akcie wykonawczym nie formułuje się obowiązków oraz zadań dla ministrów i kierowników urzędów centralnych.

Rada Ministrów proponuje też pozostawić zapis, że w czasie obowiązywania stanu wojennego stosuje się – w zakresie obowiązku w służbach: wojskowej, obrony cywilnej i jednostkach zmilitaryzowanych oraz świadczeń na rzecz obrony – przepisy obowiązujące w czasie wojny, jeśli prezydent wprowadzając stan wojenny nie postanowi inaczej. Rząd podkreśla, że przepis ten odnosi się wyłącznie do stanu wojennego, a jego uchylenie skutkowałoby brakiem możliwości świadczenia pracy przez osoby posiadające pracownicze przydziały mobilizacyjne do jednostek wojskowych.

UWAGA: komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi wyłączną i pełną odpowiedzialność za jego treść.(PAP)

kom/ kfk/