CIR: obradowała Rada Ministrów (komunikat)

- CIR informuje:

Podczas dzisiejszych obrad rząd przyjął:

- projekt ustawy o leczeniu niepłodności,

- projekt ustawy o zmianie ustawy o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię oraz niektórych innych ustaw,

- założenia do projektu ustawy o zmianie ustawy Kodeks cywilny, ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, ustawy Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej oraz niektórych innych ustaw.

Rada Ministrów wydała rozporządzenia:

- w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa,

- zmieniające rozporządzenie w sprawie tarnobrzeskiej specjalnej strefy ekonomicznej.

Podjęła uchwałę w sprawie „Krajowego planu działań na rzecz zatrudnienia na lata 2015 – 2017”.

Zajęła stanowisko wobec senackiego projektu ustawy o zmianie ustawy o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu państwa polskiego (druk nr 2481).

Rząd przyjął „Harmonogram realizacji zadań wynikających z rządowego programu na lata 2014–2016 Bezpieczna i przyjazna szkoła w 2015 roku”.

* * *

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o leczeniu niepłodności, przedłożony przez ministra zdrowia.

Leczenie niepłodności, zasady i warunki stosowania medycznie wspomaganej prokreacji, postępowanie z komórkami i zarodkami rozrodczymi oraz procedury bezpieczeństwa – to najważniejsze cele przyjętego projektu ustawy. Nowe regulacje szczegółowo określają okoliczności dotyczące dawstwa, pobierania, przetwarzania, testowania, przechowywania i dystrybucji komórek rozrodczych oraz zarodków przeznaczonych do stosowania w zapłodnieniu pozaustrojowym („in vitro”).

Do projektu ustawy włączono przepisy, które chronią nie tylko prawa osób dotkniętych niepłodnością i decydujących się na uczestnictwo w ww. procedurach, ale zapewniają również ochronę dzieci urodzonych w wyniku podjętego leczenia.

Ważną i integralną częścią projektowanej ustawy jest słownik pojęć oraz odpowiadających im definicji. Zamieszczono tu m.in. takie pojęcia, jak: dawca, biorczyni, dawstwo partnerskie i inne niż partnerskie, komórka rozrodcza, procedura medycznie wspomaganej prokreacji, przechowywanie, przetwarzanie, zarodek.

Przepisy projektu ustawy wprowadzają regulacje dotyczące komórek rozrodczych i zarodków: zarodek posiada specjalny status, zarodki można tworzyć tylko do zastosowania ich w organizmie kobiety, gamety i zarodki można stosować wyłącznie na podstawie pisemnej zgody dawców. Uregulowano także kwestie stosowania diagnostyki preimplantacyjnej, która ma służyć badaniu zarodka i ewentualnemu określeniu jego wad.

Określono dwie kategorie osób, które mogą skorzystać z procedur medycznie wspomaganej prokreacji. Przede wszystkim będą to osoby pozostające w związku małżeńskim lub we wspólnym pożyciu, tzw. dawstwo partnerskie. Dawstwo partnerskie to przekazanie przez dawcę (męża-partnera) komórek rozrodczych biorczyni (żonie-partnerce). W dawstwie partnerskim stosowane są komórki rozrodcze biorczyni.

Uregulowano również zagadnienia związane z dawstwem komórek rozrodczych i zarodków, tj. przekazywania ich osobom innym niż osoby tworzące dany związek. W tego rodzaju dawstwie chodzi o sytuacje, w których co najmniej jedna z komórek rozrodczych pochodzi od anonimowego dawcy. Należy podkreślić, że w każdym rodzaju dawstwa istotnym elementem procedury medycznej będzie pisemna zgoda – zarówno dawcy, jak i biorczyni.

Przyjęto, że medycznie wspomagana prokreacja może być podjęta po wyczerpaniu innych metod leczenia (lub niemożności ich zastosowania ze względów medycznych), które były prowadzone przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy.

Zgodnie z projektem ustawy, ograniczone będzie tworzenie nadliczbowych zarodków. Przyjęto, że zapłodnieniu będzie podlegać nie więcej niż 6 żeńskich komórek rozrodczych. Ponadto – do 10 – ograniczono liczbę urodzonych dzieci pochodzących od jednego dawcy komórek rozrodczych w dawstwie innym niż partnerskie. Wynika to z konieczności zmniejszenia ryzyka wystąpienia genetycznie spokrewnionych potomków jednego dawcy.

Przepisy projektu ustawy uwzględniają również sytuacje i związane z nimi procedury dotyczące pobierania od dawcy komórek rozrodczych w celu zabezpieczenia płodności na przyszłość, np. w przypadku urazu, choroby lub uszkodzenia funkcji rozrodczych w wyniku leczenia onkologicznego.

Najważniejsze zasady postępowania z komórkami rozrodczymi i zarodkami

Niedopuszczalne będzie zastosowanie w procedurze medycznie wspomaganej prokreacji komórek rozrodczych dawcy, gdy np.:

- dawca pisemnie sprzeciwił się wykorzystaniu jego komórek rozrodczych,

- dawca komórek zmarł i nie zostawił pisemnej zgody na wykorzystanie komórek,

- kobieta/biorczyni nie wyraziła zgody na zastosowanie u niej komórek rozrodczych pobranych od dawcy – męża lub partnera.

Zakazane i podlegające penalizacji będzie m.in.:

- odpłatne kupno lub sprzedaż (w tym także pośredniczenie) komórek rozrodczych i zarodków,

- pobieranie komórek rozrodczych ze zwłok w procedurze medycznie wspomaganej prokreacji, ale np. będzie można pobrać komórki w postępowaniu dowodowym prowadzonym przez organy ścigania,

- tworzenie zarodków w celach innych niż pozaustrojowe zapłodnienie,

- tworzenie chimer i hybryd,

- interwencje w celu dokonania dziedzicznych zmian w genomie ludzkim, które mają być przekazane następnym pokoleniom,

- klonowanie zarodków.

Dawca komórek rozrodczych, które nie zostały wykorzystane w procedurze in vitro, będzie mógł w każdym czasie żądać ich zniszczenia albo przekazać je na cele badawcze. Niedopuszczalne i karane (kara pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 5 lat) będzie niszczenie zarodków zdolnych do prawidłowego rozwoju.

Powołana zostanie Rada ds. Leczenia Niepłodności, która będzie organem opiniodawczo-doradczym ministra zdrowia, w jej skład ma wchodzić 15 osób.

Ustawa określa podmioty, które będą prowadzić działalność związaną z procedurami medycznie wspomaganej prokreacji. Będą to:

- bank komórek rozrodczych i zarodków - gromadzenie, przechowywanie i dystrybuowanie komórek i zarodków z zachowaniem najwyższych standardów bezpieczeństwa i ochroną przed nieupoważnionymi ingerencjami,

- ośrodek medycznie wspomaganej prokreacji - prowadzenie leczenia z zastosowaniem procedur zapłodnienia pozaustrojowego oraz pobieranie, przetwarzanie, testowanie, konserwowanie komórek i zarodków. Komórki rozrodcze i zarodki muszą być precyzyjnie i niepowtarzalnie oznakowane w sposób umożliwiający zarówno identyfikację tego materiału, jak i tożsamość dawcy/dawców, z zachowaniem wymogu ochrony danych. Pozwoli to zmniejszyć liczbę reakcji i zdarzeń niepożądanych oraz zwiększyć poziom bezpieczeństwa pacjentów.

Warunkiem działania banków i ośrodków jest uzyskanie pozwolenia, obwarowanego wieloma wymaganiami, które podmioty muszą bezwzględnie spełnić. Pozwolenie będzie wydawane na 5 lat. Za niedopełnienie wymogów i prowadzenie działalności bez pozwolenia przewidziano kary.

Działalność ww. placówek będzie podlegała kontroli przeprowadzanej przez ministra zdrowia zarówno przed wydaniem pozwolenia, jak i w czasie jego obowiązywania. Kontrola będzie przeprowadzana w każdym przypadku wystąpienia istotnych nieprawidłowości, czyli zaistnienia niepożądanej reakcji lub niepożądanego zdarzenia. Kontroli będą podlegały m.in.: ośrodki medycznie wspomaganej prokreacji, banki komórek rozrodczych i zarodków, podmioty ubiegające się o pozwolenie na prowadzenie ośrodka medycznie wspomaganej prokreacji lub banku komórek rozrodczych i zarodków, centra leczenia niepłodności.

Dokumentacja dotycząca wykonywanych czynności (w tym m.in. rodzajów i liczby komórek rozrodczych i zarodków, przetestowanych, zakonserwowanych, przetworzonych, wykorzystanych) przez centra leczenia niepłodności będzie przechowywana przez 90 lat od dnia jej utworzenia. Taki okres przechowywania dokumentacji ma służyć uprawnieniu do zapoznania się osób urodzonych w wyniku „in vitro”, po uzyskaniu przez nie pełnoletniości,

z informacjami dotyczącymi dawcy.

Uregulowano kwestie dotyczące Centrów Leczenia Niepłodności. Zgodnie z projektem ustawy, minister zdrowia będzie mógł nadać status centrum leczenia niepłodności podmiotowi realizującemu pełny i kompleksowy zakres świadczeń zdrowotnych umożliwiających leczenie niepłodności oraz prowadzącemu działalność dydaktyczną i badawczą w tym zakresie. Status centrum leczenia niepłodności może uzyskać podmiot leczniczy prowadzący łącznie:

- bank komórek rozrodczych i zarodków,

- działalność z zakresu leczenia niepłodności wszystkimi metodami, w tym ośrodek medycznie wspomaganej prokreacji,

- działalność dydaktyczną i badawczą w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia, w tym wdrażaniem nowych technologii medycznych oraz metod diagnozowania i leczenia niepłodności.

Powstanie rejestr dawców komórek rozrodczych i zarodków, prowadzony przez ministra zdrowia. Dane zawarte w rejestrze będą objęte tajemnicą. Przechowywane w nim informacje obejmą dane identyfikacyjne dawców i biorczyń komórek rozrodczych.

Projekt ustawy przewiduje szkolenia dla osób zajmujących się pobieraniem, przetwarzaniem, przechowywaniem, testowaniem i dystrybucją komórek rozrodczych i zarodków przeznaczonych do zastosowania w procedurze in vitro. Szkolenia będą organizowane przez jednostki akredytowane przez ministra właściwego do spraw zdrowia. Dzięki temu zapewniony zostanie wysoki poziom umiejętności personelu pracującego w ośrodkach.

Podmioty wykonujące w dniu wejścia w życie procedury przewidziane ww. ustawą będą miały 12-miesięczny okres przejściowy na dostosowanie się do określonych w niej wymogów związanych z uzyskaniem stosownego pozwolenia.

Uregulowano również zagadnienia dotyczące wydawania i cofania pozwoleń bankom komórek rozrodczych i zarodków na wywóz/przywóz komórek rozrodczych lub zarodków z Polski do państw innych niż państwa członkowskie UE. Pozwolenia udzielane będą na okres nie dłuższy niż 5 lat.

Polska jest jedynym krajem w Unii Europejskiej, który nie posiadał regulacji prawnych dotyczących „in vitro”. W projekcie ustawy uwzględniono przepisy prawa unijnego, tzw. dyrektywy tkankowe, oraz postanowienia Konwencji o ochronie praw człowieka i godności istoty ludzkiej w odniesieniu do zastosowań biologii i medycyny (Oviedo, 1997 r.).

* * *

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię, przedłożony przez ministra gospodarki.

Projekt nowelizacji ustawy doprecyzowuje obowiązujące przepisy odnoszące się do systemu kontroli produktów wykorzystujących energię, a także wprowadza regulacje dotyczące monitorowania realizacji wspólnotowego programu znakowania efektywności energetycznej urządzeń biurowych „Energy Star”.

Jeśli chodzi o system kontroli produktów wykorzystujących energię, to w projekcie nowelizacji ustawy doprecyzowano pojęcie karty, która jest dołączana do produktu. Karta będzie zawierała standardową tabelę informacyjną dotyczącą produktu wykorzystującego energię, napisaną w języku polskim. Dostawca produktu wykorzystującego energię będzie zobowiązany do dołączenia karty produktu do broszur lub innej dokumentacji dostarczanej z produktem wykorzystującym energię. Oznacza to, że karta nie będzie musiała być, jak do tej pory, dołączana do każdego produktu oddzielnie. Natomiast dystrybutor produktu wykorzystującego energię będzie zobowiązany do udostępniania użytkownikowi końcowemu karty tego produktu wraz z broszurami lub z inną dokumentacją dostarczaną z tym produktem.

Do projektu noweli dodano także nowy rozdział, w którym zamieszczono przepisy dotyczące kontroli realizacji programu „Energy Star”. Będzie ją przeprowadzał Urząd Komunikacji Elektronicznej (UKE). Kontrola ma dotyczyć prawidłowości posługiwania się wspólnym logo. W projekcie określono sposób i tryb przeprowadzania kontroli oraz zasady sporządzania protokołu pokontrolnego.

„Energy Star” jest dobrowolnym programem ustanowionym przez Agencję Ochrony Środowiska USA, którego celem jest poprawa efektywności energetycznej urządzeń biurowych. Wszystkie urządzenia oznaczone logo „Energy Star” są energooszczędne i nie mają negatywnego wpływu na środowisko naturalne. Program jest realizowany na podstawie umowy między rządem USA a Unią Europejską.

Rezultatem wdrożenia proponowanych rozwiązań, które są zgodne z prawem unijnym, będzie prawidłowe funkcjonowanie systemu kontroli produktów wykorzystujących energię oraz systemu „Energy Star”.

Jedną z istotnych zmian zaproponowanych w projekcie nowelizacji ustawy jest także zmiana tytułu regulacji. Będzie to ustawa o informowaniu o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię oraz kontroli programu znakowania urządzeń biurowych.

* * *

Rada Ministrów przyjęła założenia do projektu ustawy o zmianie ustawy Kodeks cywilny, ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, ustawy Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej oraz niektórych innych ustaw, przedłożone przez ministra sprawiedliwości.

Rząd postanowił zmienić przepisy dotyczące ochrony osób niepełnosprawnych psychicznie, ponieważ są niezgodne ze standardami prawa międzynarodowego, a przede wszystkim z Konwencją ONZ o prawach osób niepełnosprawnych, która gwarantuje wszystkim osobom niepełnosprawnym prawo do zawarcia związku małżeńskiego i założenia rodziny. Jest to zgodne nie tylko z przyjętymi na świecie normami, ale również z wynikami najnowszych badań medycznych i społecznych oraz osiągnięciami kultury, które istotnie zmieniają postrzeganie takich osób i ich funkcjonowania w społeczeństwie.

Zaproponowano również nowe przepisy odnoszące się do postępowań opiekuńczych, m.in. dotyczących sprawowania opieki nad dziećmi w sytuacji rozwodu rodziców.

Nowe zasady postępowania w sprawach opiekuńczych

Wdrożenie procedury wyrażania zgody przez polski sąd na umieszczenie dziecka w instytucjach pieczy zastępczej w Polsce, która została orzeczona przez sąd innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej

Ma to dotyczyć dzieci posiadających obywatelstwo polskie, przebywających za granicą, wobec których sąd państwa członkowskiego (lub inny organ) orzekł umieszczenie ich np. w rodzinie zastępczej, rodzinnym domu dziecka, placówce opiekuńczo-wychowawczej w Polsce.

Zwiększenie skuteczności wykonania orzeczenia o odebraniu osoby podlegającej przymusowemu odebraniu

Chodzi o wyeliminowanie sytuacji, gdy kurator sądowy nie zostaje wpuszczony do pomieszczenia (lub na teren posesji), w którym może przebywać osoba, wobec której sąd orzekł przymusowe odebranie. Zgodnie z założeniami, policja otrzyma uprawnienie do przeszukiwania pomieszczeń i posesji, w których może być ona ukrywana. Obecnie policja nie ma do tego prawa. Nowe rozwiązanie może mieć zastosowanie np. do sytuacji, kiedy jeden z rodziców nie chce wydać dziecka drugiemu, a sąd orzekł, że dobro dziecka uzasadnia zmianę osoby sprawującej nad nim opiekę.

Zwiększenie efektywności postępowań opiekuńczych przez wprowadzenie zasady: jednolity skład sądu we wszystkich sprawach rodzinnych (z wyjątkiem spraw o przysposobienie dziecka)

Obecnie w sprawach dotyczących sprawowania opieki nad dziećmi prowadzone są odrębne i niezależne postępowania, np. o władzę rodzicielską, kontakty z dzieckiem, miejsce jego pobytu. Brak możliwości łącznego rozpoznania spraw rodzinnych, których celem jest uregulowanie praw i obowiązków wobec dziecka, po rozpadzie związku rodziców, jest dla nich niezrozumiały i kłopotliwy. Aby to zmienić zaproponowano możliwość kompleksowego rozpoznania spraw rodzinnych w jednym postępowaniu sądowym.

Zwiększenie poziomu ochrony prawnej dzieci i rodziny

Oznacza to dostosowanie polskiego prawa do standardów Międzynarodowej konwencji o ochronie wszystkich osób przed wymuszonym zaginięciem. Konwencja obowiązuje od 2010 r. Polska podpisała konwencję w 2013 r., ale jeszcze jej nie ratyfikowała.

Nowe standardy opieki nad osobami z zaburzeniami psychicznymi

Polskie przepisy są tak sformułowane, że niepełnosprawność psychiczna staje się przeszkodą w podejmowaniu czynności prawnych, co jest niezgodne ze standardami ochrony praw człowieka oraz Konwencją ONZ o prawach osób niepełnosprawnych. W nowej ustawie instytucja „ubezwłasnowolnienia” całkowitego i częściowego zostanie zastąpiona „opieką”. Jej rodzaj będzie indywidualnie dostosowywany do stopnia niepełnosprawności danej osoby oraz jej potrzeb związanych z podejmowaniem życiowych decyzji.

Nowy model opieki nad osobami z zaburzeniami psychicznymi

Przyjęto zasadę, że każda osoba dorosła ma pełną zdolność do czynności prawnych, a wyjątki od tej zasady (czyli ograniczenie podejmowania czynności prawnych) będą ustalane przez sąd indywidualnie. Oznacza to odejście od obowiązującego modelu, w którym sąd pozbawia dorosłą osobę zdolności do czynności prawnych, w zakresie określonym w sposób dość abstrakcyjny i luźno powiązany z jej stanem psychicznym. Zmienią się także zasady sprawowania opieki i relacje między opieką a zdolnością do czynności prawnych.

Obecnie sąd najpierw wydaje postanowienie o ubezwłasnowolnieniu (całkowitym lub częściowym), a następnie przyznaje takiej osobie opiekuna lub kuratora, który podejmuje decyzje w imieniu i na rzecz osoby ubezwłasnowolnionej.

Po zmianach, sąd – bez orzekania o ubezwłasnowolnieniu – będzie ustanawiał opiekuna i ściśle określał jego kompetencje, czyli rozstrzygał, w jakim zakresie podopieczny może działać samodzielnie, a w jakim potrzebuje wsparcia lub zastępstwa. Opiekun ma głównie pomagać osobie z zaburzeniami psychicznymi, a zakres tego wsparcia powinien zależeć od stanu zdrowia podopiecznego. Opiekun będzie mógł reprezentować taką osobę, ale tylko wtedy, kiedy będzie to absolutnie niezbędne. Zasadniczo opiekun ma pomagać i asystować, a nie wyręczać w wykonywaniu ważnych czynności prawnych. Zlikwidowana zostanie instytucja kurateli dla osoby ubezwłasnowolnionej częściowo.

Zakłada się wprowadzenie tzw. pełnomocnictwa opiekuńczego. Oznacza to, że osoba dorosła i sprawna psychicznie może ustanowić pełnomocnika, który w jej imieniu podejmowałby określone decyzje, także osobiste, gdy ona sama w przyszłości dozna zaburzeń psychicznych.

Zmiany w przepisach dotyczących zawierania małżeństw przez osoby z zaburzeniami psychicznymi

Zgodnie z obecnym prawem, osoba chora psychicznie nie może zawrzeć małżeństwa, jeśli została ubezwłasnowolniona całkowicie (nie może otrzymać zezwolenia na zawarcie związku małżeńskiego).

Natomiast Konwencja ONZ o prawach osób niepełnosprawnych gwarantuje wszystkim niepełnosprawnym, którzy są w odpowiednim wieku, prawo do zawarcia małżeństwa i założenia rodziny, na zasadzie swobodnie wyrażonej i pełnej zgody na związek małżeński. W związku z tym przewiduje się zmianę tej regulacji poprzez wskazanie, że: „Nie może zawrzeć małżeństwa osoba, która z jakichkolwiek powodów znajduje się w stanie wyłączającym świadome wyrażenie woli”. Tym samym przyjęto, że choroba psychiczna, niedorozwój umysłowy i zagrożenie zdrowia przyszłego potomstwa – nie będą bezwzględnymi przeszkodami w zawarciu małżeństwa. Przepis w proponowanym brzmieniu uwzględnienia konstytucyjną zasadę godności człowieka i zakaz dyskryminacji ze względu na niepełnosprawność psychiczną. Uregulowano także kwestie unieważnienia małżeństwa.

W świetle nowych przepisów, jeśli kierownik USC dowie się lub będzie miał wątpliwość co do świadomego wyrażenia zgody na zawarcie małżeństwa przez którąś ze stron – odmówi przyjęcia oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński i zwróci się do sądu o rozstrzygniecie zdolności do zawarcia tego aktu. W takiej sytuacji sąd rozstrzygnie – na podstawie opinii biegłych z zakresu psychiatrii lub neurologii i psychologii – czy małżeństwo może być zawarte.

* * *

Rada Ministrów wydała rozporządzenie w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, przedłożone przez ministra obrony narodowej.

Przyjęto rozwiązania, które poprawią warunki pełnienia służby przez żołnierzy zawodowych poza granicami kraju.

W rozporządzeniu zawarto przepisy, które wyeliminują problemy żołnierzy pełniących służbę poza granicami państwa związane z wynajmowaniem przez nich mieszkań (apartamentów) oraz dużych domów pełniących również funkcje reprezentacyjne.

Wprowadzono również mechanizm, który zobowiązuje szefa (dyrektora, dowódcę, komendanta) jednostki (komórki) organizacyjnej finansującej pełnienie służby przez żołnierza poza granicami państwa – do pokrycia kosztów rozwiązania umowy najmu i użytkowania mieszkania, związanych z jego wcześniejszym przeniesieniem służbowym, które nie wynika z jego winy, ale ma związek z realizacją potrzeb sił zbrojnych.

Doprecyzowano przepisy związane z dokonywaniem opłat lub ich zwrotem za naukę dzieci żołnierza w szkole podstawowej, gimnazjum i szkole ponadgimnazjalnej. Żołnierze będą mogli otrzymać pieniądze na pokrycie kosztów nauki dzieci w sytuacji, gdy opłata ma być wniesiona bezpośrednio przez żołnierza.

Przyjęto, że żołnierz pełniący służbę poza granicami państwa otrzyma zwrot kosztów przejazdu (do kraju i z powrotem) w razie śmierci m.in. małżonka, rodzica, rodzeństwa, dziecka.

Rozporządzenie wchodzi w życie po dniu następującym po dniu ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.

* * *

Rada Ministrów przyjęła rozporządzenie zmieniające rozporządzenie w sprawie tarnobrzeskiej specjalnej strefy ekonomicznej, przedłożone przez ministra gospodarki.

Do strefy zostanie włączonych 1,4052 ha gruntu w Duchnicach (gmina Ożarów Mazowiecki), w rezultacie jej powierzchnia wyniesie 1722,3121 ha. Umożliwi to zrealizowanie inwestycji rozpoczętej przez ZFP INWESTYCJE sp. z o.o.

Spółka ta, działająca w branży farmaceutycznej, otrzymała w 2014 r. zezwolenie na budowę nowego zakładu produkcji leków i wyrobów farmaceutycznych. W związku z tą inwestycją zadeklarowała poniesienie nakładów w wysokości co najmniej 266 mln zł i utworzenie przynajmniej 35 nowych miejsc pracy. Po przygotowaniu koncepcji architektoniczno-budowlanej przedsięwzięcia okazało się, że działka nabyta od Agencji Rozwoju Przemysłu SA o powierzchni 3,8 ha jest za mała do wykonania inwestycji. Dlatego ZFP INWESTYCJE sp. z o.o. wystąpiła do ministra gospodarki o objęcie strefą przyległego terenu, którego właścicielem jest Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna w Duchnicach. Spółka zawarła ze spółdzielnią warunkową umowę sprzedaży gruntu, uzależniając jego zakup od objęcia sse.

* * *

Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie Krajowego planu działań na rzecz zatrudnienia na lata 2015-2017, przedłożoną przez ministra pracy i polityki społecznej.

„Krajowy plan działań na rzecz zatrudnienia na lata 2015-2017” (KPDZ) będzie służył wytyczaniu kierunków polityk państwa w dziedzinie rynku pracy, dotyczących szczególnie: promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia oraz aktywizacji zawodowej.

Celem głównym wskazanym w dokumencie jest wzrost wskaźnika zatrudnienia do 68,1 proc. w 2017 r. dla osób w wieku 20-64 lat. Jego osiągnięcie wymaga zmniejszenia stopy bezrobocia ogółem i zwiększenia aktywności zawodowej.

W KPDZ przyjęto dwa priorytety: zwiększenie efektywności zarządzania rynkiem pracy w celu wsparcia wzrostu zatrudnienia oraz zwiększenie adaptacyjności na rynku pracy.

W ramach pierwszego priorytetu będą realizowane takie m.in. zadania:

- wspieranie młodych na rynku pracy (chodzi o osoby w wieku 15-24 lat, w tym zwłaszcza pozostające jednocześnie poza zatrudnieniem, edukacją i szkoleniem, czyli tzw. NEET; wsparciem objęte będzie ok. 4,5 tys. osób);

- doskonalenie działania Krajowego Funduszu Szkoleniowego i jego promocja wśród pracodawców;

- wpieranie powiatowych i wojewódzkich urzędów pracy w monitorowaniu zawodów, nadwyżkowych i deficytowych, z pomocą specjalnego narzędzia informatycznego;

- wspieranie przedsiębiorstw, które ucierpiały z powodu ograniczeń w eksporcie towarów do innych krajów (chodzi o ochronę zatrudnienia w firmach, w których przejściowo pogorszyły się warunki prowadzenia działalności gospodarczej wskutek spadku obrotów);

- doskonalenie usług pośrednictwa pracy i poradnictwa zawodowego świadczonych przez publiczne służby zatrudnienia (chodzi m.in. o wykorzystywanie tzw. profilowania pomocy przez urzędy pracy, czyli dostosowanie jej do potrzeb bezrobotnych);

- wdrażanie systemu pożyczkowego w ramach programu „Pierwszy biznes” (chodzi o wspieranie przedsiębiorczości, w tym akademickiej);

- wspieranie tworzenia partnerstw na rzecz zatrudnienia na poziomie lokalnym (np. tworzenie i wsparcie działalności sieci współpracy międzysektorowej na rzecz aktywizacji młodych);

- sięganie po niewykorzystane zasoby na rynku pracy, czyli po biernych zawodowo i cudzoziemców (cudzoziemcy, objęci ochroną międzynarodową w Polsce, uzyskają pomoc w wejściu na rynek pracy przez udział w szkoleniach zawodowych, przewidziano również aktywizację zawodową rolników i ich domowników, w tym przez umożliwienie im zatrudnienia poza rolnictwem).

Drugi priorytet przewiduje realizację miedzy innymi takich zdań, jak:

- wspieranie mobilności zawodowej pracowników na europejskim rynku pracy przez usługi realizowane w ramach sieci EURES na rzecz poszukujących pracy i pracodawców;

- zwiększenie mobilności społeczno-zawodowej młodzieży defaworyzowanej na rynku pracy (chodzi o kształtowanie wśród młodzieży w wieku 15-18 lat aktywnej postawy w nabywaniu kompetencji niezbędnych na rynku pracy, np. przez udział w kursach i szkoleniach, oraz kompensowanie deficytów społecznych wśród młodych zagrożonych wykluczeniem społecznym);

- kontynuację programu taniego budownictwa mieszkaniowego (powinno to przyczynić się do większej mobilności ludzi poszukujących pracy i aktywizacji zawodowej wykluczonych społecznie);

- wspieranie edukacji zawodowej i ustawicznej (np. realizacja projektu „Akademia PARP”, którego celem jest podnoszenie umiejętności i kompetencji osób, firm i instytucji szkoleniowych w zakresie jakości szkoleń online oraz podniesienie umiejętności i kwalifikacji przedsiębiorców, pracowników i osób zamierzających rozpocząć działalność gospodarczą);

- rozwój internetowego systemu informacji edukacyjno-zawodowej powiązanego z rynkiem pracy;

- poprawa jakości i atrakcyjności kształcenia zawodowego oraz jego dostosowanie do potrzeb rynku pracy;

- wdrożenie Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji (w praktyce chodzi o wzrost liczby osób legitymujących się kwalifikacjami o wysokiej wiarygodności);

- realizacja działań służących zwiększaniu szans na rynku pracy absolwentów szkół wyższych (np. kształcenie z uwzględnieniem potrzeb gospodarki);

- wspieranie osób marginalizowanych na rynku pracy, czyli takich które mają problemy z wejściem i powrotem na rynek pracy oraz utrzymaniem się na nim (chodzi o osoby młode, długotrwale bezrobotne, kobiety, osoby 50+, grupę NETT, a także rodziców z małymi dziećmi, osoby niepełnosprawne);

- wspieranie tworzenia nowych miejsc pracy, zwłaszcza w branżach gospodarczych o wysokim potencjale wzrostu zatrudnienia i w sektorze ekonomii społecznej.

Na program w ciągu 3 lat jego realizacji zaplanowano 29 915 297 tys. zł, w tym środki krajowe – 26 652 737 tys. zł i zagraniczne – 3 262 560 tys. zł.

* * *

Rada Ministrów zajęła stanowisko wobec senackiego projektu ustawy o zmianie ustawy o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu państwa polskiego (druk nr 2481), przedłożone przez ministra sprawiedliwości.

Rząd pozytywnie opiniuje senacką propozycję przyznania rekompensaty za represje związane z prowadzeniem działalności niepodległościowej i opowiada się za skierowaniem projektu nowelizacji ustawy do dalszych prac legislacyjnych, ale z zastrzeżeniem dopracowania niektórych przepisów.

Zdaniem Rady Ministrów, konieczne jest doprecyzowanie używanych w projekcie nowelizacji pojęć: „pełnienie służby wojskowej” i „wojskowy obóz specjalny”. Chodzi o to, aby jednoznacznie ograniczyć krąg uprawnionych do ubiegania się o odszkodowanie lub zadośćuczynienie wyłącznie do osób pełniących przymusową służbę wojskową w wojskowych obozach specjalnych w okresie od listopada 1982 r. do lutego 1983 r.

Według rządu, należy także zrezygnować z zapisu, że roszczenia tych osób nie będą podlegały przedawnieniu. Przede wszystkim ustawa nie zawiera przepisu wyłączającego przedawnienie roszczeń przysługujących osobom, wobec których wydano decyzje o internowaniu w związku z wprowadzeniem w Polsce stanu wojennego. Oznacza to, że na podstawie obowiązującego prawa roszczenia te przedawniają się. Ze względu na podobieństwo obydwu grup nie ma uzasadnienia, aby roszczenia jednej z nich były traktowane w sposób szczególny.

Rząd podkreśla także, że wejście w życie znowelizowanej regulacji spowoduje skutki finansowe dla budżetu państwa. Wzrosną wydatki na wypłatę odszkodowań. Trudno jest też oszacować, ile osób będzie się ubiegać o odszkodowanie lub zadośćuczynienie na podstawie zmienionych przepisów. Przyjmując, że o odszkodowanie wystąpi ok. 1.600 osób (tyle wskazali senatorowie), przy jego średniej wysokości ok. 21.000 zł (tyle było w latach 2009-2013), to łączny koszt regulacji wyniesie ok. 33.600.000 zł. Poza tym, koszty tej zmiany nie będą ponoszone w jednym roku, bo w ustawie nie określono tak ścisłych ram czasowych jej realizacji.

* * *

Rada Ministrów przyjęła harmonogram realizacji zadań wynikających z rządowego programu na lata 2014-2016 „Bezpieczna i przyjazna szkoła” w 2015 r., przedłożony przez ministra edukacji narodowej.

W lipcu 2014 r. rząd przyjął program „Bezpieczna i przyjazna szkoła”, który jest realizowany do końca 2016 r.

Zadania uwzględnione w programie mają przyczynić się do zwiększenia bezpieczeństwa w szkołach i innych placówkach oświatowych, przeciwdziałać agresji i przemocy nie tylko wśród uczniów, a także w rodzinach.

Na wykonanie programu w 2015 r. w budżecie państwa przeznaczono 6 mln zł.

W tym roku ze środków programu zostaną sfinansowane m.in. następujące zadania:

- dalsze prowadzenie ogólnopolskiej infolinii interwencyjno-informacyjnej dla uczniów, w tym ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, oraz ich rodziców, nauczycieli oraz innych instytucji działających na rzecz bezpieczeństwa dzieci i młodzieży

Dla dzieci i młodzieży dostępny będzie telefon zaufania: 116 111 (czynny w godz.12.00–22.00) przez 7 dni w tygodniu z wyłączeniem dni ustawowo wolnych od pracy. Pod tym numerem uczniowie będą mogli porozmawiać o swoich problemach, otrzymają wsparcie psychologiczne i profesjonalną pomoc, co powinno zwiększyć ich poczucie bezpieczeństwa.

Działać będzie infolinia 800 100 100 (dostępna w godz.12.00–18.00), przez 5 dni w tygodniu (od poniedziałku do piątku), z wyłączeniem dni wolnych od pracy; adresowana jest do rodziców, nauczycieli i instytucji działających na rzecz bezpieczeństwa dzieci i młodzieży. Dzwoniąc pod ten numer będzie można uzyskać informacje o możliwościach reagowania w sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa dzieci i młodzieży online (chodzi o kontakt dziecka z niebezpiecznymi treściami lub publikację zdjęć bez jego zgody).

Konsultanci zostaną przygotowani do odebrania 90 tys. połączeń i 6 tys. wiadomości online, w tym przeprowadzenia 28 800 interwencji edukacyjnych i kryzysowych.

Nadal będą funkcjonować serwisy merytoryczne (www.116111.pl oraz www.800100100.pl). Przewiduje się 300 tys. odsłon tych serwisów.

- kontynuacja oceny szkół i placówek oświatowych realizujących politykę ochrony dzieci przed agresją i przemocą

Cele programu będą osiągane przez realizację i wdrażanie międzynarodowych standardów ochrony dzieci przed krzywdzeniem w szkołach i innych placówkach oświatowych, w tym np. przygotowanie i realizację polityki ochrony dzieci przed krzywdzeniem, monitorowanie pracowników, zapewnienie im oraz dzieciom i rodzicom edukacji związanej z ochroną przed krzywdzeniem i przemocą oraz pomocą w takich sytuacjach.

Zaplanowano także lokalne konferencje inaugurujące program, szkolenia startowe i problemowe dla przedstawicieli szkół i innych placówek oświatowych, stworzenie oferty e-learningowej i prezentacje multimedialne. Przewidziano organizację sieci jednostek wspierających działania lokalne (zorganizowane zostaną dwie edycje kursu pn. studium przeciwdziałania krzywdzeniu dzieci), a także pikniki edukacyjne dla uczniów na temat bezpieczeństwa i dostosowanie portalu edukacyjnego do urządzeń mobilnych. Realizowana będzie opieka merytoryczna nad szkołami i innymi placówkami oświatowymi zaangażowanymi w program.

- rozwijanie i wspieranie profilaktyki rówieśniczej w szkołach i innych placówkach oświatowych w ramach współpracy międzyresortowej MEN i Komendy Głównej Policji

Chodzi o ograniczenie patologii związanej z używaniem substancji psychoaktywnych, zwłaszcza narkomanii, agresji, przemocy i ksenofobii. Przewidziano realizowanie 4 przedsięwzięć:

1) Profilaktyka a Ty/Edukacja (celem projektu jest przygotowanie liderów młodzieżowych do realizowania zadań w ramach profilaktyki rówieśniczej, przy czym szkolenia obejmą także nauczycieli i wychowawców, którzy mają wspierać liderów);

2) Ogólnopolski Przystanek Profilaktyka a Ty (PaT) oraz Regionalne Przystanki PaT (planowane są m.in. warsztaty profilaktyczne, koncerty, spektakle teatralne młodzieżowych grup teatralnych PaT z całej Polski);

3) Ogólnopolski Głos Profilaktyki „Zryw wolnych serc” (ideą jest wzmocnienie całorocznych działań PaT);

4) opracowanie i wydanie (w formie elektronicznej) poradnika zawierającego zasady współpracy szkół i innych placówek oświatowych z Policją.

Efektem tych działań powinno być większe bezpieczeństwo w szkołach oraz wzmocnienie postaw prospołecznych, spopularyzowanie właściwej reakcji oraz zachowań asertywnych młodzieży szkolnej wobec agresji werbalnej i fizycznej, cyberprzemocy, ksenofobii oraz propozycji dostarczenia i rozpowszechniania środków odurzających.

- działania edukacyjne i profilaktyczne adresowane do dzieci i młodzieży dotyczące bezpieczeństwa przeciwpożarowego

Komenda Główna Państwowej Straży Pożarnej zamierza zorganizować dwa konkursy: „Bezpieczeństwo i rozwaga – tego od Ciebie każdy wymaga” i „To warto wiedzieć”. Mają być także organizowane dni otwarte strażnic oraz próbne ewakuacje wybranych szkół i innych placówek oświatowych połączone z prezentacją odpowiednich zachowań i właściwego użycia sprzętu ratowniczego w trakcie pożaru i opuszczania budynku. Zaplanowano 380 próbnych ewakuacji z udziałem jednostek Państwowej Straży Pożarnej.

- podnoszenie kompetencji kadry pedagogicznej z zakresu profilaktyki przemocy i agresji oraz promowanie zdrowego stylu życia

W ramach tego działania przewidziano:

1) prowadzenie szkoleń dla nowej grupy liderów profilaktyki z zakresu zapobiegania przemocy i agresji, w tym wobec dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi;

2) organizację konferencji pn. Przeciwdziałanie przemocy rówieśniczej wobec dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w szkole;

3) organizację szkoleń dla pracowników placówek doskonalenia nauczycieli dotyczących pracy z uczniami o specjalnych potrzebach edukacyjnych, w tym z niepełnosprawnymi;

4) przygotowanie pracowników placówek doskonalenia nauczycieli do prowadzenia szkoleń dla nauczycieli edukacji wczesnoszkolnej w zakresie edukacji ruchowej uczniów w ramach programu „Mały mistrz”.

- promocja programu

Zostanie przygotowany projekt graficzny strony programu zawierającej pełną informację na jego temat oraz zakładki wyświetlające rekomendowane kierunki działań, które zapewnią realizację jego celów. Na stronie dostępny będzie Bank Dobrych Praktyk, czyli zbiór sprawdzonych rozwiązań dotyczący zwiększania skuteczności działań wychowawczych i profilaktycznych na rzecz bezpieczeństwa i tworzenia przyjaznego środowiska w szkołach i innych placówkach oświatowych.

UWAGA: komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi wyłączną i pełną odpowiedzialność za jego treść.(PAP)

kom/ kfk/