MON: konf. Komitetu Honorowego ds. sprowadzenia do kraju szczątków płk. I. Matuszewskiego i mjr. H. Floyar-Rajchmana (komunikat)

- MON informuje:

W środę 3 sierpnia 2016 r. (w 70. rocznicę śmierci płk. Ignacego Matuszewskiego) o godz. 12.00 w Sali Tradycji Dowództwa Garnizonu Warszawa (pl. Piłsudskiego 4) odbędzie się konferencja Komitetu Honorowego ds. sprowadzenia do kraju i uroczystego pochówku na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie szczątków doczesnych płk. Ignacego Matuszewskiego i mjr. Henryka Floyar-Rajchmana.

W spotkaniu uczestniczyć będzie podsekretarz stanu w MON prof. Wojciech Fałkowski oraz dyrektor Wojskowego Biura Historycznego prof. Sławomir Cenckiewicz.

W trakcie konferencji zostanie zaprezentowany projekt banknotu okolicznościowego z wizerunkiem płk. Ignacego Matuszewskiego, wydanego przez Polską Wytwórnię Papierów Wartościowych.

Zapraszamy przedstawicieli mediów do udziału w konferencji. Prosimy o przybycie do godz. 11.45, wstęp bez akredytacji.

# # #

Ignacy Matuszewski – urodził się w 1891 r. w Warszawie. Po ukończeniu w 1911 r. gimnazjum studiował m.in. filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim, architekturę w Mediolanie i prawo w Dorpacie. Od 1914 r. służył w armii rosyjskiej, gdzie awansował od chorążego do sztabs-kapitana. W toku walk był dwukrotnie ranny. W 1917 r. należał do organizatorów Zjazdu Wojskowych Polaków w Petersburgu, a następnie służył w I Korpusie Polskim gen. Dowbór-Muśnickiego. W 1918 r., wobec kapitulacji gen. Dowbora przed Niemcami, należał do organizatorów nieudanego zamachu stanu w Korpusie. Następnie służył w Komendzie Naczelnej Polskiej Organizacji Wojskowej w Kijowie. Po odzyskaniu niepodległości, w stopniu majora, pracował m.in. w II Oddziale Naczelnego Dowództwa, którego w 1920 r. został szefem. Uczestniczył w pracach delegacji pokojowej w Rydze. Pułkownikiem został mianowany w 1924 r. W latach 1924–1926 był attaché wojskowym RP w Rzymie, 1928–1929 posłem RP w Budapeszcie i do 1931 r. ministrem skarbu. We wrześniu 1939 r. kierował ewakuacją polskiego złota. We Francji, mimo deklaracji złożenia stopnia oficerskiego, nie został przyjęty do formującego się Wojska Polskiego.

W 1941 r. przybył do Nowego Jorku. Należał do inicjatorów powołania Komitetu Amerykanów Polskiego Pochodzenia i Instytutu Józefa Piłsudskiego, którego w latach 1944–1946 był wiceprezesem. Był wybitnym publicystą w USA. Posiadał stałą kolumnę w „Dzienniku Polskim” wydawanym w Detroit, był autorem odezw i deklaracji KNAPP. Jego bezkompromisowa działalność spowodowała, że 21 grudnia 1945 r. Departament Sprawiedliwości USA wycofał jego podanie o pobyt stały domagając się rejestracji jako reprezentanta interesów obcego państwa. Zmarł nagle 3 sierpnia 1946 r. w Nowym Jorku.

Henryk Floyar-Rajchman – urodził się w 1893 r. Początkowo kształcił się w Warszawie, a od 1911 r. w Krakowie, gdzie zdał maturę. Od 1913 r. należał do Związku Strzeleckiego. Po wybuchu I wojny światowej służył w 5 pułku piechoty Legionów, a po kryzysie przysięgowym (1917) w Polskiej Organizacji Wojskowej. Jako kapitan wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej w sztabie 1 Dywizji Piechoty Legionów. Po wojnie ukończył Wyższą Szkołę Wojenną i w latach 1928–1931 był attaché wojskowym RP w Tokio. Posiadał stopień podpułkownika. Od 1933 do 1935 r. wiceminister i minister przemysłu i handlu. Poseł do Sejmu RP. We wrześniu 1939 r. brał udział w ewakuacji polskiego złota. We Francji został przeniesiony do rezerwy. W 1941 r. przybył do Nowego Jorku. Rok później przygotowywał Zjazd Związku Obrony Narodowej im. Józefa Piłsudskiego. W 1943 r. był współzałożycielem Instytutu Józefa Piłsudskiego, od 1944 r. wchodził w skład Rady Instytutu, w latach 1947–1951 był jego wiceprezesem. Zmarł 23 marca 1951 r. w Nowym Jorku.

UWAGA: komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi odpowiedzialność za jego treść – z zastrzeżeniem postanowień art. 42 ust. 2 ustawy prawo prasowe.(PAP)

kom/ tnt/