PK: cofnięcie kasacji w sprawie tzw. afery marszałkowej (komunikat)

- Prokuratura Krajowa informuje:

Mazowiecki Wydział Zamiejscowy Departamentu do Spraw Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji w Warszawie podjął decyzję o cofnięciu kasacji z 12 grudnia 2016 r. wywiedzionej od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 1 września 2016 r. w sprawie przeciwko Aleksandrowi L. i Wojciechowi S. oskarżonym o czyn z art. 230 par. 1 k.k. (płatna protekcja).

Decyzja ta jest efektem oceny dokonanej po konsultacjach przeprowadzonych na początku kwietnia 2017 r. z Departamentem Postępowania Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji. Uznano, że zarzut kasacji dotyczący braku dokonania należytej kontroli instancyjnej wyroku jest zarzutem dotyczącym materiału dowodowego zaś na etapie postępowania kasacyjnego przed Sądem Najwyższym niedopuszczalna jest ponowna kontrola poprawności oceny poszczególnych dowodów i weryfikacja zasadności ustaleń faktycznych. Treść zaś kasacji wywiedzionej przez prokuratora w dużej mierze świadczy o tym, że jej autor domaga się w istocie ponowienia kontroli prawidłowości ustalonych przez Sąd Rejonowy faktów, przeciwstawiając wywodom Sądu Rejonowego inną wersję inkryminowanego zdarzenia.

Nadto zarzut jest pozbawiony wskazania konkretnych uchybień i skutków co uniemożliwia prawidłowe rozpoznanie tak sformowanego pisma procesowego.

Cofnięcie kasacji przez prokuraturę nie oznacza, że Sąd Najwyższy nie rozpozna kasacji złożonej przez obrońcę skazanego Aleksandra L.

O co chodzi w sprawie tzw. afery marszałkowej.

Wojciech S. i Aleksander L. zostali oskarżeni o to, że w okresie od grudnia 2006 roku do 25 stycznia 2007 roku w Warszawie działając wspólnie i w porozumieniu i powołując się na wpływy w Komisji Weryfikacyjnej ds. Wojskowych Służb Informacyjnych podjęli się pośrednictwa w załatwieniu pozytywnej weryfikacji oficera byłych Wojskowych Służb Informacyjnych płk. Leszka T. w zamian za udzielenie korzyści majątkowej w kwocie 200.000 zł. tj. o czyn z art. 230 par.1 kk

Sąd Rejonowy dla Warszawy - Woli wyrokiem z dnia 16 grudnia 2015 roku uznał Aleksandra L. za winnego zarzucanego mu czynu i wymierzył mu karę 4 lat pozbawienia wolności, zaś oskarżonego Wojciecha S. uniewinnił od zarzucanego mu czynu. Od powyższego orzeczenia apelacje wniósł prokurator i obrońca oskarżonego Aleksandra L.

Prokurator zaskarżył powyższy wyrok w całości na niekorzyść Wojciecha S. i na korzyść Aleksandra L. Prokurator zarzucił temu wyrokowi obrazę przepisów prawa procesowego polegającą m.in. na naruszeniu zasady obiektywizmu, swobodnej oceny dowodów oraz mający wpływ na treść wyroku błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wydanego orzeczenia, polegający na uznaniu, że w świetle przeprowadzonych dowodów oskarżony Aleksander L. dopuścił się zarzucanego mu czynu samodzielnie i w konsekwencji uniewinnienie Wojciecha S.

Sąd Okręgowy w Warszawie wyrokiem z dnia 1 września 2016 r. utrzymał w mocy zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli.

W ocenie Sądu Okręgowego w Warszawie kara 4 lat pozbawienia wolności wymierzona Aleksandrowi mieści się w ustawowych granicach zagrożenia z art. 230 par. 1 kk, który przewiduje karę od 6 miesięcy pozbawienia wolności do lat 8. W ocenie Sądu odwoławczego wymierzona kara uwzględnia stopień społecznej szkodliwości czynu (określając go jako bardzo wysoki) jak też szczególną motywację oskarżonego (traktując ją jako okoliczność łagodzącą). Sąd Okręgowy zaakceptował orzeczony przez Sąd Rejonowy wymiar kary pozbawienia wolności i nie znalazł podstaw do jej złagodzenia.

Uniewinnienie Wojciecha S. w ocenie Sądu było podyktowane brakiem dowodów na jego sprawstwo w zakresie przedstawionego mu zarzutu.

UWAGA: komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi odpowiedzialność za jego treść – z zastrzeżeniem postanowień art. 42 ust. 2 ustawy prawo prasowe.(PAP)

kom/ sno/