CIR: komunikat po posiedzeniu Rady Ministrów (komunikat)

- CIR informuje:

Podczas dzisiejszego posiedzenia Rada Ministrów przyjęła:

- projekt ustawy o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz niektórych innych ustaw;- projekt ustawy o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw; - projekt ustawy o Polskiej Agencji Geologicznej; - projekt ustawy o zmianie ustawy o Karcie Polaka oraz ustawy Prawo konsularne; - projekt ustawy o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Rząd zapoznał się z informacją w sprawie rozliczenia programów krajowych i regionalnych perspektywy 2007–2013.

Rada Ministrów wysłuchała raportu "Ocena wpływu ograniczenia handlu w niedziele". Zobowiązała minister przedsiębiorczości i technologii do opracowania skróconej informacji na temat raportu oraz jej opublikowania.

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra infrastruktury.

Nowe przepisy tworzą jednakowe wymogi i warunki do równej konkurencji dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą związaną z pośrednictwem przy przewozie osób samochodami osobowymi i taksówkami. Nowe regulacje będą też sprzyjać uczciwej konkurencji wśród przewoźników. Ich celem jest również zapewnienie bezpieczeństwa pasażerom oraz skuteczniejsza kontrola prawidłowości wykonywania działalności gospodarczej przez pośredników, a także kontrola podmiotów z nimi współpracujących. Działalność podmiotów świadczących usługi dotyczące pośrednictwa przy przewozie osób uregulowano m.in. w Hiszpanii, Danii, Austrii i Czechach.

W projekcie nowelizacji ustawy zdefiniowano "pośrednictwo przy przewozie osób", jako działalność gospodarczą polegającą na przekazywaniu zleceń przewozu z wykorzystaniem domen internetowych, aplikacji mobilnych, programów komputerowych oraz systemów teleinformatycznych lub innych środków przekazu informacji. Dotyczyć to będzie przewozu osób samochodem osobowym, pojazdem samochodowym przeznaczonym konstrukcyjnie do przewozu powyżej 7 i nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą lub przewozu taksówką.

Przewidziano także możliwość stosowania aplikacji mobilnej jako alternatywnego urządzenia służącego do naliczania opłaty wobec obecnie stosowanego taksometru i kasy fiskalnej. Ma to dotyczyć taksówkarzy oraz okazjonalnego przewozu osób pojazdem samochodowym (przeznaczonym konstrukcyjnie do przewozu powyżej 7 i nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą). Założono, że stosowanie aplikacji mobilnej będzie możliwe, gdy minister do spraw informatyzacji w porozumieniu z ministrami od spraw: transportu i finansów, określi w rozporządzeniu minimalne wymagania funkcjonalne dla aplikacji mobilnej oraz zabezpieczenia danych przez nią gromadzonych (mając na uwadze konieczność prawidłowego naliczania opłat za przewóz osób).

Jednocześnie wskazano, że pośrednicy przy przewozie osób mogą zlecać usługi przewozowe wyłącznie przedsiębiorcy mającemu licencję upoważniającą do zarobkowego przewozu osób. Ma to dotyczyć przewozu osób pojazdem samochodowym (przeznaczonym konstrukcyjnie do przewozu powyżej 7 i nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą) lub przewozu taksówką.

Przy składaniu wniosku o udzielenie licencji na wykonywanie transportu drogowego dotyczącego pośrednictwa przy przewozie osób – przedsiębiorca będzie musiał dołączyć informację o wpisie do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) albo przedstawić numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS).

Zaproponowano również istotne ułatwienia dla osób rozpoczynających działalność związaną z przewozem osób:

• Przedsiębiorca ubiegający się o licencję na samochód osobowy i pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu powyżej 7 i nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą – nie będzie musiał wykazywać zabezpieczenia finansowego w wysokości 9 000 euro na pierwszy pojazd oraz 5 000 euro na każdy kolejny. Rozwiązanie to znacznie ułatwi dostęp do rynku przedsiębiorcom zainteresowanym rozpoczęciem działalności przewozowej.

• Obniżone zostaną opłaty za uzyskanie licencji na samochód osobowy oraz pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu powyżej 7 i nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą – do poziomu opłat za udzielenie licencji na wykonywanie przewozu osób taksówką w Warszawie. Licencja wydana na okres od 2 do 15 lat ma kosztować 320 zł (obecnie 700 zł), na okres od 15 do 30 lat – 380 zł (obecnie 800 zł), na okres od 30 do 50 lat – 450 zł (obecnie 900 zł).

• W przewozach taksówkami zostanie zniesiona możliwość wprowadzenia – przez radę gminy liczącej powyżej 100 tys. osób – obowiązku szkolenia oraz egzaminu z topografii miejscowości i znajomości przepisów prawa miejscowego dla przedsiębiorcy osobiście wykonującego przewozy lub kierowcy przez niego zatrudnionego. Regulacje takie ułatwią dostęp do zawodu taksówkarza.

• W przypadku zmiany taksówki (na którą wydano licencję) na inny pojazd – wystarczy zmiana licencji. Oznacza to, że przedsiębiorca nie będzie musiał występować o nowy dokument, co uprości formalności i obniży koszty takiej operacji.

Zaproponowano także inne rozwiązania:

• Pośrednik przy przewozie osób będzie musiał prowadzić elektroniczny rejestr, w którym przez 5 lat mają być przechowywane wszystkie informacje na temat zleceń przewozowych. Ma też prowadzić elektroniczną ewidencję, w której przez 5 lat mają być przechowywane dane dotyczące przedsiębiorców, którym zlecono przewozy osób. Zmiany te umożliwią skuteczną kontrolę podmiotów świadczących usługi pośrednictwa dotyczącego przewozu osób, w tym również pod kątem wywiązywania się przez nie z obowiązku podatkowego oraz pozwolą zweryfikować, czy pośrednicy przestrzegają obowiązujących przepisów prawa.

• Osoby skazane za niektóre przestępstwa, określone w ustawie z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, nie będą miały dostępu do zawodu taksówkarza (nie będą mogły uzyskać licencji na przewóz osób). Rozwiązanie to powinno zwiększyć bezpieczeństwo przewożonych pasażerów.

• Nie będzie kontrolowany czas pracy przedsiębiorców osobiście wykonujących przewozy drogowe i osób samozatrudnionych (nie zatrudnionych przez przedsiębiorcę) osobiście wykonujących przewozy na ich rzecz, których trasa nie przekracza 50 km pojazdami o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony i do 9 osób łącznie z kierowcą (chodzi o samochody osobowe).

• Wprowadzono katalog sankcji za naruszenia przepisów wprowadzonych tą nowelizacją. Pośrednik w przewozie osób będzie musiał m.in. sprawdzić, czy podmiot, który realizuje zlecenia przewozu osób na jego rzecz, ma ważną licencję. Za niewywiązanie się z tego obowiązku na pośrednika będzie nakładana kara w wysokości 10 000 zł. Jednocześnie kierowca taksówki, który będzie pobierał zapłatę za kurs – niezgodnie z cenami i taryfami ustalonymi przez radę gminy – będzie zagrożony karą 2000 zł.

• Główny Inspektor Transportu Drogowego (GITD) będzie musiał prowadzić wykaz przedsiębiorców wykonujących pośrednictwo przy przewozie osób (wykaz będzie udostępniany w BIP na stronie GITD).

Nowe przepisy mają obowiązywać od 1 stycznia 2020 r.

# # #

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra finansów. Stworzono nowy model naliczania i poboru kosztów egzekucyjnych w administracyjnym postępowaniu egzekucyjnym, polegający w szczególności na określeniu maksymalnej wysokości opłaty egzekucyjnej i opłaty manipulacyjnej. Określono również sposób obliczania wysokości tych opłat w związku z dobrowolną zapłatą egzekwowanej należności, po dokonaniu czynności egzekucyjnych. Nowe przepisy uwzględnią wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 28 czerwca 2016 r., dotyczący określenia maksymalnej wysokości opłaty za dokonane czynności egzekucyjne. Projekt zawiera też rozwiązania usprawniające postępowanie egzekucyjne.

Najważniejsze rozwiązania:

• Określono dwie maksymalne stawki opłaty manipulacyjnej pobieranej przez organ egzekucyjny: 40 zł za wszczęcie postępowania egzekucyjnego dotyczącego należności pieniężnej i podwyższenie tej opłaty do 100 zł z chwilą wszczęcia egzekucji administracyjnej.

• Wprowadzono maksymalną opłatę egzekucyjną pobieraną przez organ egzekucyjny w wysokości 10 proc. wyegzekwowanych środków pieniężnych (pomniejszonych o koszty egzekucyjne) – jednak nie więcej niż 40 tys. zł (to opłata wprowadzona w miejsce opłaty za czynności egzekucyjne).

• W przypadku dobrowolnej zapłaty przez zobowiązanego – po wszczęciu egzekucji administracyjnej – pobierana będzie obniżona opłata egzekucyjna w wysokości 5 proc. uzyskanej należności pieniężnej (pomniejszonej o koszty egzekucyjne), jednak nie więcej niż 20 tys. zł.

• Kosztami egzekucyjnymi nie będzie obciążany wierzyciel działający w ramach państwowej jednostki budżetowej lub będący państwową jednostką budżetową.

• Rozszerzono katalog wydatków egzekucyjnych m.in. o koszty pokrycia opłaty sądowej należnej od wniosku o wpis w księdze wieczystej i od wniosku o wpis w Krajowym Rejestrze Sądowym. Katalog zostanie także rozszerzony o koszty uzyskania dokumentów i informacji niezbędnych do prowadzenia postępowania egzekucyjnego, koszty przesłania pism organu egzekucyjnego oraz koszty udzielania pomocy lub asystowania przy wykonywaniu czynności egzekucyjnych m.in. przez Policję, Służbę Ochrony Państwa, Straż Graniczną, Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencję Wywiadu, Żandarmerię Wojskową, Służbę Kontrwywiadu Wojskowego, Służbę Wywiadu Wojskowego, Centralne Biuro Antykorupcyjne.

• Założono, że organ egzekucyjny prowadzący postępowanie egzekucyjne będzie mógł umorzyć w całości lub części koszty egzekucyjne, w tym z urzędu, jeśli ich wysokość nie przekroczy czterokrotności wysokości kosztów upomnienia. W przypadku częściowego umorzenia – w pierwszej kolejności będzie umarzana opłata egzekucyjna. Wskazano także przesłanki do umorzenia kosztów egzekucyjnych.

• Zrezygnowano z opłaty komorniczej obciążającej wierzycieli korzystających z egzekucji administracyjnej, uznając, że stawia ich to w gorszej sytuacji niż wierzycieli korzystających z egzekucji sądowej. Zmiana ta usprawni pracę organów egzekucyjnych.

• Wprowadzono do ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji przepisy dotyczące przedawnienia kosztów upomnienia i kosztów egzekucyjnych.

Nowe prawo ma wejść w życie po 18 miesiącach od daty ogłoszenia w Dzienniku Ustaw, z wyjątkiem części przepisów, które mają obowiązywać od 1 stycznia roku następującego po roku wejścia w życie ustawy.

# # #

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o Polskiej Agencji Geologicznej, przedłożony przez ministra środowiska.

Projekt ustawy zakłada wydzielenie Państwowej Agencji Geologicznej (PAG) z Państwowego Instytutu Geologicznego – Państwowego Instytutu Badawczego (PIG-PIB). Dzięki nowej instytucji powstanie system sprawnego zarządzania zasobami surowcowymi w Polsce. Chodzi w szczególności o przeprowadzenie weryfikacji zasobów złóż kopalin, wytypowanie złóż kopalin o znaczeniu strategicznym oraz wprowadzenie ich skutecznej ochrony. PAG będzie ściśle współpracować z PIG zlecając mu zadania o charakterze naukowo-badawczym.

Głównym zadaniem PAG będzie reprezentowanie interesu państwa w dziedzinie geologii, łącznie z zapewnieniem bazy surowcowej kraju, rozumianej jako zasoby złóż surowców mineralnych koniecznych do zaspokojenia potrzeb przemysłowych i energetycznych Polski.

Nowa instytucja będzie mogła w sposób elastyczny kierować środki finansowe na zadania dostosowane do zmieniających się warunków rynkowych, społecznych oraz sytuacji międzynarodowej. Założono systematyczny wzrost nakładów na dokładniejsze rozpoznawanie złóż kopalin, co powinno dotyczyć przede wszystkim niezagospodarowanych złóż, wymagających szczególnej ochrony oraz rozpoznania nowych.

Nadzór nad działalnością PAG powierzono ministrowi środowiska, który m.in. powoła pełnomocnika do spraw organizacji PAG oraz będzie powoływał prezesa PAG i jego zastępców. PAG będzie wykonywała następujące zadania:

• prowadzenie prac dotyczących utrzymania, poszerzania, pozyskiwania i zagospodarowania bazy surowcowej;

• realizacja polityki surowcowej państwa, strategii, programów i polityk z nią związanych;

• weryfikacja zasobów złóż kopalin oraz sporządzanie krajowego bilansu złóż kopalin;

• rozpoznawanie, analizowanie i przewidywanie geozagrożeń oraz innych procesów geologicznych;

• monitorowanie oraz wspieranie rozwoju nowych metod i technologii dotyczących: poszukiwania i rozpoznawania złóż kopalin, wydobywania kopalin ze złóż, pozyskiwania i przeróbki surowców mineralnych, rekultywacji gruntów po działalności górniczej i przemysłowej, przetwarzania odpadów w celu odzysku surowców mineralnych;

• wykonywanie prac kartografii geologicznej i środowiskowej;

• prowadzenie działalności edukacyjnej, informacyjnej i promocyjnej dotyczącej geologii oraz racjonalnej gospodarki zasobami przyrody nieożywionej;

• analizowanie światowych i regionalnych uwarunkowań, działań, możliwości oraz trendów dotyczących zadań PAG;

• reprezentowanie na arenie międzynarodowej polskiego interesu gospodarczego w dziedzinie geologii i surowców;

• nabywanie, gromadzenie, przetwarzanie, ewidencjonowanie, archiwizowanie, chronienie i udostępnianie informacji geologicznej;

• prowadzenie centralnego archiwum geologicznego;

• kontrola prawidłowości poboru próbek z wykonania robót geologicznych;

• przygotowywanie materiałów na potrzeby ogłoszeń przetargowych w celu udzielania koncesji;

• weryfikacja wycen informacji geologicznej;

• prowadzenie i aktualizacja geologicznych baz danych, m.in. dotyczących budowy geologicznej kraju, otworów wiertniczych i surowców mineralnych, danych hydrogeologicznych, danych uzyskanych w wyniku badań geofizycznych, a także danych historycznych;

• wykonywanie zadań Krajowego Administratora Podziemnych Składowisk Dwutlenku Węgla;

• prowadzenie rejestru obszarów górniczych i zamkniętych podziemnych składowisk dwutlenku węgla;

• wspieranie rekultywacji i zagospodarowania gruntów Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych lub jednostek samorządu terytorialnego, przekształconych w wyniku robót geologicznych lub górniczych;

• wspieranie rozwoju form ochrony dziedzictwa geologicznego, w tym rozwoju geoparków we współpracy z jednostkami samorządu terytorialnego oraz nadawanie certyfikatów geoparkom. Zaproponowano, aby nowe rozwiązania weszły w życie 1 października 2019 r., z wyjątkiem niektórych przepisów, które zaczną obowiązywać w innych terminach.

# # #

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o Karcie Polaka oraz ustawy Prawo konsularne, przedłożony przez szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Projekt przewiduje rozszerzenie ustawy o Karcie Polaka na cały świat tak, aby objąć jej przepisami wszystkie osoby posiadające polskie pochodzenie oraz wszystkie środowiska polonijne. Doświadczenia 10 lat stosowania ustawy o Karcie Polaka wskazują, że stała się ona ważnym instrumentem pomagającym Polakom zamieszkałym za granicą w zachowaniu ich związków z Macierzą i narodowym dziedzictwem kulturowym. Karta Polaka przyczynia się także do pielęgnowania języka polskiego oraz ułatwia kultywowanie polskich tradycji i osiedlanie się w naszym kraju osób polskiego pochodzenia.

Projekt przewiduje również zmianę nazwy dotychczasowej Rady do Spraw Polaków na Wschodzie na Radę do Spraw Polaków na Obczyźnie.

Nowe przepisy mają wejść w życie po 14 dniach od ich ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.

# # #

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, przedłożony przez ministra rodziny, pracy i polityki społecznej.

Przewidziano rezygnację z procedury profilowania pomocy dla bezrobotnych, która polegała na ustaleniu dla każdego bezrobotnego jednego z trzech profili, którym odpowiadały różne formy aktywizacji zawodowej. Odejście od tego rozwiązania jest spowodowane tym, że w opinii części powiatowych urzędów pracy profilowanie utrudniało aktywizowanie osób bez pracy, zwłaszcza tych dla których ustalono profil III (długotrwale bezrobotni). Nie oznacza to jednak rezygnacji z indywidualnego podejścia do bezrobotnego, dla którego będzie opracowywany Indywidualny Plan Działania (IPD), dostosowany do jego osobistej sytuacji (potrzeb i możliwości rozwoju).

Wprowadzenie profilowania miało ułatwić powiatowym urzędom pracy wybór formy pomocy najlepiej odpowiadającej potrzebom bezrobotnego. Profilem pomocy I obejmowano bezrobotnych samodzielnych i aktywnych, wobec których w pierwszej kolejności należało stosować pośrednictwo pracy (pomoc w znalezieniu zatrudnienia). Profil pomocy II był adresowany do mniej samodzielnych bezrobotnych, wymagających intensywniejszego wsparcia ze strony powiatowego urzędu pracy (wobec tej grupy urząd pracy mógł stosować wszystkie formy pomocy, z wyjątkiem Programu Aktywizacja i Integracja). Profil pomocy III adresowany był z kolei do bezrobotnych najbardziej "oddalonych od rynku pracy" (długotrwale pozostających bez pracy), zagrożonych wykluczeniem społecznym (wobec tej grupy powiatowy urząd pracy mógł – samodzielnie lub we współpracy z ośrodkiem pomocy społecznej – stosować wsparcie z obszaru aktywizacji zawodowej i integracji społecznej). W praktyce osoby bezrobotne, dla których ustalono profil pomocy III, często nie miały możliwości skorzystania z instrumentów aktywizacji zawodowej (np. w ramach programu specjalnego), przewidzianych w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Zdaniem urzędów pracy brak elastyczności w adresowaniu pomocy dla bezrobotnych negatywnie wpływał na ich aktywizację zawodową. Problem ten został także dostrzeżony m.in. przez Rzecznika Praw Obywatelskich i Najwyższą Izbę Kontroli. Ponadto, na skutek orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, od 15 czerwca 2019 r. przestanie obowiązywać rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej w sprawie profilowania pomocy dla bezrobotnego (określono w nim sposób ustalania profilu pomocy oraz sposób postępowania w ramach tych profili). W rezultacie zrezygnowano w całości z przepisów o profilowaniu pomocy dla bezrobotnych.

Rezygnując z obowiązku ustalania profilu pomocy dla każdego bezrobotnego, wprowadzono możliwość korzystania przez powiatowe urzędy pracy z różnych form pomocy określonych w ustawie – bez ograniczeń wynikających z ustalonego dla bezrobotnego profilu pomocy. W praktyce rozwiązanie to ułatwi urzędom pracy stosowanie form pomocy określonych w ustawie, w tym usługi pośrednictwa pracy. Dla pracodawców będzie to oznaczać większe szanse na znalezienie odpowiedniego kandydata do pracy, a dla bezrobotnego szybsze wejście na rynek pracy. Nowe rozwiązania mają obowiązywać od 14 czerwca 2019 r.

# # #

Rada Ministrów zapoznała się z informacją w sprawie rozliczenia programów krajowych i regionalnych perspektywy 2007-2013, przedłożoną przez ministra inwestycji i rozwoju. Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju rozliczyło środki unijne na kwotę 67,2 mld euro przeznaczone na realizację programów krajowych i regionalnych z perspektywy finansowej 2007-2013. Z tego, w ramach płatności końcowej, z Komisji Europejskiej do polskiego budżetu wpłynęło blisko 3,36 mld euro.

Ministerstwo zarządzało 5 programami krajowymi, na realizację których UE przeznaczyła blisko 50 mld euro. Największy program to "Infrastruktura i Środowisko" z dofinansowaniem unijnym ponad 28,3 mld euro. Prawie 17,3 mld euro przeznaczono na programy regionalne zarządzane przez 16 urzędów marszałkowskich.

W większości krajowych programów KE dokonała końcowej wypłaty środków już po 4-12 miesiącach. Rozliczanie przez Polskę 16 programów regionalnych zamknęło się w okresie od 14 do 23 miesięcy od wysłania wniosku o płatność końcową do KE.

W porównaniu z pierwszymi programami z lat 2004-2006 (realizowanymi tuż po wejściu Polski do UE), rozliczenie programów okresu 2007-2013 przebiegało znacznie sprawniej. W przypadku jednego z programów z lat 2004-2006, ostatnią ratę płatności końcowej Komisja Europejska wypłaciła dopiero po 8 latach od wysłania wniosku.

Pełne wykorzystanie całości funduszy 2007-2013 było możliwe dzięki sprawnemu zarządzaniu oraz dobrej współpracy MIiR oraz innych instytucji realizujących programy z KE. Podjęte działania przyniosły rezultaty przekładające się na rozwój gospodarczy oraz wzrost poziomu życia obywateli.

Ponad 9,1 mln osób uzyskało dostęp do szerokopasmowego internetu (45 proc. wykonania w całej UE). Wybudowano blisko 2,6 tys. km nowych dróg (39 proc. nowych dróg wybudowanych ze środków polityki spójności w UE). Stworzono ponad 16,3 tys. nowych miejsc pracy w sektorze badawczo-rozwojowym (28 proc. nowych miejsc pracy w sektorze B+R w UE powstało dzięki środkom z perspektywy 2007-2013). Zwiększono możliwości produkcji energii odnawialnej o prawie 1,5 tys. MW (28 proc. przyrostu w całej UE).

Polska okazała się nie tylko liderem w skutecznym pozyskiwaniu środków z budżetu UE, ale została też unijnym liderem w wykonaniu wielu wskaźników dotyczących postępu rzeczowego realizowanych inwestycji.

UWAGA: komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi odpowiedzialność za jego treść – z zastrzeżeniem postanowień art. 42 ust. 2 ustawy prawo prasowe.(PAP)

kom/ nmk/ mam/