CIR: obradowała Rada Ministrów (komunikat)

- CIR informuje:

Podczas dzisiejszego posiedzenia Rada Ministrów przyjęła projekty ustaw:

- zmianie ustawy o służbie zagranicznej i niektórych innych ustaw;

- zmianie ustawy o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury, ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw;

- zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektórych innych ustaw;

- zmianie ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych oraz niektórych innych ustaw;

- zmianie ustawy Prawo pocztowe;

- zmianie ustawy o sporcie oraz ustawy o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów.

# # #

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o służbie zagranicznej i niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra spraw zagranicznych.

Ustawa o służbie zagranicznej, po 14 latach obowiązywania (od 2002 r.), wymaga zasadniczych zmian.

Z analizy przeprowadzonej przez MSZ wynika, że zmiany przeprowadzane w poprzednich latach miały najczęściej charakter fasadowy, a rzeczywiste braki organizacyjne i nieprawidłowości w funkcjonowaniu służby zagranicznej nie były likwidowane. Obecnie polska służba zagraniczna boryka się z wieloma problemami. Jednym z nich jest brak dostatecznie silnych więzi polskich dyplomatów z państwem polskim, co osłabia rangę i etos służby państwowej. W służbie zagranicznej od dawana występują też niejasne kryteria awansu, odchodzą z niej profesjonalni dyplomaci i wybitni specjaliści z różnych dziedzin, a wiele placówek zagranicznych funkcjonuje w sposób daleki od pożądanych standardów.

Służba zagraniczna w obecnym kształcie jest nie tylko następcą prawnym, ale także bezpośrednim kontynuatorem służby dyplomatyczno-konsularnej, zakorzenionej systemowo w PRL. Regulacje odnoszące się do służby zagranicznej cechuje fragmentaryczność i brak ściśle określonych zasad jej funkcjonowania w różnych obszarach, co w konsekwencji skutkuje brakiem systemu wartości, który powinien wyznaczać cel jej działania.

Z tych powodów zmiany w organizacji i funkcjonowaniu służby zagranicznej są niezbędne.

Najważniejsze proponowane rozwiązania:

- Dodano przepis określający zadania służby zagranicznej, do których należy strzeżenie suwerenności Polski oraz ochrona jej interesów w relacjach z innymi państwami, organizacjami międzynarodowymi i innymi podmiotami zagranicznymi.

Wskazanie, że zadaniem służby zagranicznej będzie ochrona suwerenności Rzeczypospolitej Polskiej i jej interesów jest istotną zmianą systemową, która po raz pierwszy nadaje służbie zagranicznej charakter rzeczywistej służby państwowej. Zapisano, że wszyscy członkowie służby zagranicznej będą składać ślubowanie, które będzie można zakończyć słowami „Tak mi dopomóż Bóg”. 16 listopada będzie obchodzone święto służby zagranicznej (16 listopada 1918 r. marszałek Józef Piłsudski nadał pierwszą depeszę notyfikującą powstanie odrodzonego państwa polskiego).

- Wprowadzono kategorię kontraktowych członków służby zagranicznej (zajmujących stanowiska nie będące stanowiskami urzędniczymi).

W skład służby zagranicznej będą mogli wchodzić kontraktowi członkowie służby zagranicznej (nie będący członkami korpusu służby cywilnej). Oznacza to możliwość zatrudnienia pracowników w służbie zagranicznej w krótszej, kilkuletniej perspektywie. Dzięki temu służba zagraniczna będzie mogła szerzej korzystać ze specjalistów wykonujących pracę w systemie projektowym. Chodzi nie tylko o specjalistów z dziedzin pozapolitycznych (inżynierów, informatyków, prawników), ale także fachowców pełniących funkcje dyplomatyczne (np. w pracy Narodów Zjednoczonych dużą rolę odgrywają fora eksperckie, w których udział wymaga rzeczywistej wiedzy i doświadczenia, np. w zakresie globalnej polityki klimatycznej).

- Wprowadzono podstawy prawne uniemożliwiające pełnienie służby zagranicznej przez funkcjonariuszy i współpracowników komunistycznego aparatu bezpieczeństwa.

Ma to dotyczyć osób, które do 31 lipca 1990 r. pracowały lub pełniły służbę albo były współpracownikami organów bezpieczeństwa państwa na podstawie tzw. ustawy lustracyjnej (ustawy z 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów). Stosunki pracy z tymi osobami wygasną w ciągu 30 dni.

- Przyjęto zasadę obowiązkowego uzyskiwania zgody ministra spraw zagranicznych na wykonywanie zadań w służbie zagranicznej przez funkcjonariuszy służb specjalnych.

Minister spraw zagranicznych będzie mógł wydać zgodę na wykonywanie zadań służby zagranicznej przez funkcjonariuszy lub żołnierzy: Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Więziennej, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej. Zgoda będzie wydawana z uwzględnieniem przepisów o ochronie informacji niejawnych.

- Wprowadzono podstawę prawną stwarzającą możliwość przeniesienia członka służby zagranicznej poza MSZ.

Możliwe będzie czasowe i uzgodnione z członkiem służby zagranicznej, przeniesienie go na inne stanowisko w służbie cywilnej poza Ministerstwo Spraw Zagranicznych oraz do instytutu badawczego lub innej instytucji działającej jako państwowa osoba prawna. Dodatkowo wprowadzono możliwość przywrócenia stopnia dyplomatycznego bądź nadania stopnia wyższego osobie, która pozostawała poza służbą dyplomatyczną mniej niż 5 lat.

- Na nowo zdefiniowano katalog stopni dyplomatycznych.

Do grupy wyższych stopni dyplomatycznych dodano stopień ministra pełnomocnego, co jest zgodne z praktyką protokolarną wielu państw europejskich. Pozwoli to na „rozciągnięcie” katalogu wyższych stopni dyplomatycznych, co z kolei pozwoli na bardziej racjonalne zarządzanie kadrami. Doprecyzowano także kryteria nadawania stopni dyplomatycznych. Zaproponowano również przywrócenie stosowanej przed 2001 r. i znanej w praktyce międzynarodowej nazwy ambasador ad personam w miejsce obecnie stosowanej nazwy ambasador tytularny.

- Rozszerzono katalog kompetencji ambasadora.

Ambasador w sytuacjach nadzwyczajnych, czyli bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia bądź bezpieczeństwa polskich obywateli – będzie mógł wydawać polecenia wszystkim przedstawicielom polskiej administracji rządowej i samorządowej znajdującym się w państwie przyjmującym.

- Rozszerzono katalog osób zobowiązanych do złożenia oświadczenia lustracyjnego.

Osoby, będące rodziną członków służby zagranicznej, zatrudnione w placówce zagranicznej będą musiały złożyć oświadczenia lustracyjne. Oświadczenia lustracyjne trzeba będzie złożyć w ciągu 30 dni od daty wejścia znowelizowanej ustawy w życie.

Projekt zakłada, że stosunki pracy nawiązane z członkami służby zagranicznej przed dniem wejścia w życie ustawy, wygasają po 6 miesiącach od dnia wejścia jej w życie, jeżeli przed upływem tego terminu członkom służby zagranicznej nie zostaną zaproponowane nowe warunki pracy lub płacy na dalszy okres albo w przypadku nieprzyjęcia nowych warunków pracy lub płacy.

Znowelizowane przepisy, co do zasady, powinny wejść w życie po 30 dniach od daty ich ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.

# # #

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury, ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra sprawiedliwości.

Zaproponowano rozwiązania wprowadzające nowy model dojścia do zawodu sędziego i wzmacniające rolę Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury w procesie kształcenia kandydatów do objęcia stanowisk w sądownictwie powszechnym i prokuraturze.

Z analizy funkcjonowania Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury od jej powstania w 2009 r. oraz obowiązujących w Polsce modeli dojścia do zawodu sędziego, wynika, że brakuje gwarancji ustawowych dla absolwentów Krajowej Szkoły do otrzymania stanowisk sędziowskich czy asesorskich, mimo zdanego egzaminu sędziowskiego. W praktyce wielu aplikantów sędziowskich po Krajowej Szkole nie znajduje zatrudnienia w sądownictwie powszechnym, co zważywszy na wysokie koszty ich wszechstronnego kształcenia jest nieuzasadnioną stratą finansową i społeczną. W latach 2013-2015 ze 165 absolwentów Krajowej Szkoły jedynie 25 uzyskało nominacje sędziowskie.

Dlatego zaproponowano, aby aplikacja sędziowska odbywana w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury byłą podstawową drogą dojścia do zawodu sędziego. W praktyce oznacza to, że co do zasady absolwenci Krajowej Szkoły z najlepszymi ocenami będą mieli pierwszeństwo w ubieganiu się o stanowiska asesorskie i sędziowskie. Chodzi o to, aby lepiej wykorzystać potencjał Krajowej Szkoły i jej absolwentów, którzy często nie mają szans pokazać swoich kompetencji w służbie sędziowskiej. W ten sposób budowana będzie elita sędziów gwarantująca najwyższy profesjonalizm i przestrzeganie najwyższych norm etycznych.

Aplikacja sędziowska i prokuratorska, odbywające się w Krajowej Szkole, będą realizowane według modelu scentralizowanego, który umożliwia wybór najlepszej kardy wykładowców i zapewnia przekazywanie ujednoliconych treści aplikantom. Aplikacja sędziowska i prokuratorska będą trwały 36 miesięcy. Nie przewidziano kształcenia na aplikacji ogólnej.

Przede wszystkim wprowadzono obiektywne i przejrzyste zasady naboru na asesurę sądową. Asesorami sądowymi będą mogły co do zasady zostać osoby, które ukończyły aplikację w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury oraz złożyły egzamin sędziowski z wynikiem pozytywnym.

Pierwszeństwo obejmowania stanowisk asesorskich będzie przysługiwało aplikantom Krajowej Szkoły po egzaminie sędziowskim. Jednak w przypadku nieobsadzenia wszystkich stanowisk asesorskich w wydziałach karnych sądów przez aplikantów aplikacji sędziowskiej, minister sprawiedliwości będzie mógł je przeznaczyć dla aplikantów aplikacji prokuratorskiej.

Projekt zakłada, że najpierw będzie przeprowadzany konkurs na aplikację sędziowską, a następnie – po odbyciu tej aplikacji – wynik egzaminu sędziowskiego będzie decydował o pierwszeństwie przyjęcia na asesurę sądową. Po odbyciu asesury, jeśli przebieg służby nie będzie budził żadnych zastrzeżeń, asesor otrzyma propozycję nominacji sędziowskiej już bez konieczności uczestnictwa w konkursie. W krajach europejskich przy naborze do służby sędziowskiej przede wszystkim brani są pod uwagę absolwenci szkół sędziowskich, po okresie zajmowania stanowiska asesora.

Jednocześnie kandydaci mający inne kwalifikacje zawodowe niż absolwenci Krajowej Szkoły będą mogli ubiegać się o stanowiska sędziowskie w trybie konkursowym na dotychczasowych zasadach. Jednak uprawnienia asystentów sędziów, referendarzy sądowych i asesorów prokuratorskich do ubiegania się o wolne stanowiska sędziowskie będą stopniowo wygaszane.

Dodatkowo zaproponowano, aby zajmowanie stanowiska referendarskiego było możliwe także po złożeniu egzaminu referendarskiego w nowej formule (egzamin będzie zarządzał minister sprawiedliwości). Aplikanci sędziowscy i prokuratorscy, którzy ukończą aplikację, ale nie zdadzą egzaminu sędziowskiego czy prokuratorskiego będą mogli ubiegać się o stanowiska referendarzy sądowych.

Zgodnie z projektem, minister sprawiedliwości będzie mianował aplikanta na stanowisko asesora sądowego na czas nieokreślony. Jeśli Krajowa Rada Sądownictwa nie wyrazi sprzeciwu wobec mianowanego asesora, to obowiązki sędziego zostaną mu powierzone na 4 lata. Osoby, które uzyskają największą liczbę punktów na egzaminie końcowym, będą miały pierwszeństwo wyboru sądu, w którym będą pełnić obowiązki asesorskie.

Przewidziano także obniżenie progu zdawalności z każdej dziedziny prawa w części ustnej egzaminu sędziowskiego i prokuratorskiego (z 60 do 50 proc.), przy pozostawieniu konieczności uzyskania minimum 60 proc. możliwych do zdobycia punktów z obydwu części egzaminu (ustnej i pisemnej). Obecnie na egzaminie ustnym aplikanci rozwiązują kazusy z siedmiu dziedzin prawa ocenianych odrębnie. Doświadczenia z ubiegłych lat pokazały, że 60 proc. próg był zbyt wysoki, a założenie, że aplikant powinien być ponadprzeciętnie przygotowany ze wszystkich dziedzin prawa jest błędne.

Projekt zakłada wspólny nabór na aplikację sędziowską i prokuratorską, co jest uzasadnione względami ekonomicznymi i organizacyjnymi.

Wprowadzono także możliwość ustalenia na wniosek aplikanta indywidulanego toku odbywania aplikacji (tzw. indywidualny tok szkolenia). Przede wszystkim szczególna sytuacja niektórych aplikantek, zwłaszcza w okresie ciąży i macierzyństwa, uzasadniają odmienne uregulowanie dla nich przebiegu szkolenia, a głównie praktyk. Jednocześnie aplikant, który przed podjęciem aplikacji co najmniej 3 lata zajmował stanowisko referendarza sądowego, asystenta sędziego lub asystenta prokuratora także będzie mógł skorzystać z indywidulanego toku aplikacji. W takim przypadku aplikacja sędziowska lub prokuratorska będzie mogła zostać skrócona, ale jednak nie więcej niż o 12 miesięcy.

Aplikant Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury będzie mógł otrzymać stypendium. Będzie ono przyznawane na wniosek aplikanta przez dyrektora Krajowej Szkoły. Wysokość stypendium dla aplikanta sędziowskiego i prokuratorskiego nie będzie mogła przekroczyć wysokości najniższego wynagrodzenia zasadniczego referendarza sądowego.

Stypendium będzie także wypłacane osobom zawieszonym w prawach i obowiązkach aplikanta, np. z powodu długiej choroby uniemożliwiającej odbywanie aplikacji przez okres dłuższy niż 30 dni, konieczności sprawowania opieki nad własnym dzieckiem długotrwale chorym z orzeczoną niepełnosprawnością albo małżonkiem posiadającym orzeczenie o stopniu niepełnosprawności. Jednak w takich przypadkach aplikant będzie otrzymywał 80 proc. stypendium przez okres nie dłuższy niż 12 miesięcy w trakcie całej aplikacji. Analogiczna zasada ma obowiązywać w przypadku urodzenia dziecka i konieczności sprawowania opieki nad nim. Natomiast aplikantka zawieszona w prawach i obowiązkach z powodu niezdolności do odbycia aplikacji, spowodowanej złym stanem zdrowia, przypadającej na okres ciąży zachowałaby prawo do pobierania stypendium w pełnej wysokości.

W projekcie noweli wskazano także zasady zwrotu stypendium lub umorzenia należności z tytułu zwrotu.

Projekt noweli wzmacnia również pozycję dyrektora Krajowej Szkoły i na nowo kształtuje wzajemne relacje między jej organami. W efekcie Rada Programowa KSSiP ma być organem opiniodawczo-doradczym dyrektora, a nie organem nadzorczym wobec niego. Ponadto, do Rady ma wejść przedstawiciel prezydenta z uwagi na udział głowy państwa w procesie nominacyjnym sędziów. Jednocześnie minister sprawiedliwości będzie nadzorował organizację aplikacji w Krajowej Szkole.

Poza nowelizacją ustawy o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury przeprowadzono także zmiany w innych ustawach.

Zmiany w ustawie z 21 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych powinny wyeliminować wady systemowe istniejące w praktyce funkcjonowania sądownictwa powszechnego oraz spowodować likwidację regulacji biurokratycznych, utrudniających sprawne zarządzanie wymiarem sprawiedliwości.

Przykładowo proponuje się ograniczenie możliwości składania przez sędziów wniosków o przeniesienie na inne miejsce służbowe, co powinno zapewnić stabilizację kadry orzeczniczej w sądach. Przewidziano również uchylenie odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziego, gdy wyrazi on zgodę na pociągniecie go do odpowiedzialności za wykroczenie przeciwko bezpieczeństwu i porządkowi w komunikacji (tak samo jak w przypadku prokuratora, wyrażenie zgody przez sędziego na pociągniecie go do odpowiedzialności za wykroczenie drogowe, uchyli odpowiedzialność dyscyplinarną). Wprowadzono także przesłanki ustawowe do udzielenia sędziemu urlopu dla poratowania zdrowia.

Proponuje się również zmiany w ustawie z 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze i ustawie z 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych, dotyczące odbywania przez aplikantów szkolenia z zakresu działania sądownictwa powszechnego i prokuratury. Po zmianach, porozumienia dotyczące tych szkoleń minister sprawiedliwości będzie zawierał z prezesem Naczelnej Rady Adwokackiej i prezesem Krajowej Rady Radców Prawnych.

Zasadniczo nowe przepisy mają wejść w życie 1 czerwca 2017 r., a część regulacji ma obowiązywać od 1 stycznia 2018 r.

# # #

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra rodziny, pracy i polityki społecznej.

W projekcie nowelizacji ustawy określono nowe zasady przyjmowania cudzoziemców do wykonywania pracy sezonowej i krótkoterminowej w Polsce. Stworzono też podstawy do wymiany danych dotyczących wykonywania pracy przez cudzoziemców między urzędami.

Proponowane zmiany mają zapobiegać nadużyciom w zatrudnianiu cudzoziemców na podstawie oświadczeń, a w szczególności na ich rejestracji mimo braku możliwości i zamiaru zatrudnienia cudzoziemca (tzw. zjawisko handlu oświadczeniami). Chodzi o to, że wiele osób nie podejmuje pracy w Polsce i prawdopodobnie wyjeżdża do innych krajów Unii Europejskiej, wykorzystując oświadczenie i wydaną na tej podstawie polską wizę pozwalającą na pobyt w strefie Schengen przez 90 dni.

Wprowadzone przepisy dostosowują krajowe prawo do unijnej dyrektywy w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich (spoza UE) w celu zatrudnienia w charakterze pracownika sezonowego.

W efekcie wprowadzony zostanie dodatkowy typ zezwolenia na pracę sezonową, które będzie wydawane przez starostę. Oznacza to szybsze procedowanie niż w przypadku zezwoleń na pracę wydawanych przez wojewodę. Cudzoziemiec będzie mógł wykonywać pracę sezonową przez 9 miesięcy w roku kalendarzowym.

Dodatkowe zmiany mają na celu uszczelnienie procedury związanej z wykonywaniem pracy krótkoterminowej (do 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy) przez obywateli 6 państw: Armenii, Białorusi, Gruzji, Mołdawii, Rosji oraz Ukrainy na podstawie oświadczeń zarejestrowanych w powiatowym urzędzie pracy. Przy czym procedura, wzorowana na obowiązującej, jest oparta na solidniejszych podstawach prawnych i zawiera mechanizmy zabezpieczające przed nadużyciami, tj. możliwość odmowy wpisu do ewidencji oświadczeń (w drodze decyzji zaskarżalnej do ministra właściwego ds. pracy) i obowiązek informacyjny o podjęciu lub niepodjęciu pracy przez cudzoziemca.

Nowe przepisy o dostępie cudzoziemców do pracy sezonowej będą dotyczyły obywateli wszystkich państw spoza UE i EOG. Zgodnie z dyrektywą, możliwe jest jednak utrzymanie – w ograniczonym zakresie – preferencyjnych rozwiązań dla obywateli wybranych państw, z czego Polska skorzysta. Utrzymane zostaną preferencje dla obywateli 6 państw, w tym Ukrainy, które korzystają obecnie z tzw. procedury oświadczeniowej. Ułatwienia te polegają na zwolnieniu z tzw. testu rynku pracy, możliwości uzyskania wpisu wielosezonowego (do 3 lat) oraz możliwości powierzenia innej pracy niż sezonowa na okres do 30 dni.

Wprowadzono również rozwiązania zachęcające do zatrudniania cudzoziemców na podstawie umowy o pracę. Jeśli pracodawca powierzający taką pracę cudzoziemcowi na podstawie oświadczenia będzie chciał kontynuować tę współpracę i wystąpi dla niego o zezwolenie na pracę lub cudzoziemiec będzie ubiegał się o zezwolenie na pobyt czasowy i pracę – praca wykonywana w procedurze będzie uznawana za legalną. Pozwoli to na nieprzerwane wykonywanie pracy na rzecz danego pracodawcy, niezależnie od trwania procedury (chodzi o oczekiwanie na decyzję wojewody umożliwiającej przedłużenie zatrudnienia cudzoziemca).

Projekt nowelizacji ustawy zakłada także wprowadzenie opłaty za złożenie wniosku o zezwolenie na pracę sezonową oraz w związku z rejestracją oświadczenia. Opłata w obu przypadkach wyniesie 30 zł, czyli znacznie mniej niż za zezwolenie na pracę wydawane przez wojewodów, gdzie wynosi ona 100 zł.

Zaproponowano także ujednolicenie warunków wydawania zezwoleń na pracę.

Nowe regulacje mają obowiązywać od 1 stycznia 2018 r. Natomiast do końca 2018 r. będzie obowiązywał okres przejściowy na pracę na podstawie oświadczeń zarejestrowanych wcześniej, także dla prac sezonowych.

# # #

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra spraw wewnętrznych i administracji.

Projekt nowelizacji ustawy ograniczy zjawisko nadmiernego zadłużania się gmin.

Regionalne izby obrachunkowe będą mogły szybciej i sprawniej reagować w sytuacjach pogarszającego się stanu finansów jednostek samorządu terytorialnego. Jednym z przykładów pogłębiającego się zadłużania jest gmina Ostrowice w woj. zachodniopomorskim, której zadłużenie w 2016 r. wyniosło blisko 400 proc. wysokości rocznego budżetu.

Zaproponowano m.in., aby regionalne izby obrachunkowe kontrolowały osoby prawne (np. komunalne spółki wodociągowe), na które wpływ mają jednostki samorządu terytorialnego czy związki międzygminne. Rozwiązanie to powinno przyczynić się do sprawniejszego przeciwdziałania ryzykom niewypłacalności samorządów, które transferują zadłużenie do innych podmiotów, np. spółek.

Na podobieństwo rozwiązań przyjętych w Najwyższej Izbie Kontroli regionalne izby obrachunkowe będą musiały powiadamiać – w związku z prowadzoną działalnością nadzorczo-kontrolną – organy ścigania o uzasadnionym podejrzeniu popełnienia przestępstwa lub wykroczenia.

Pozostałe najważniejsze zmiany dotyczą:

- objęcia procedurą nadzorczą uchwał zmieniających uchwałę budżetową, a także uchwał w sprawie wieloletniej prognozy finansowej lub jej zmiany;

- stworzenia instrumentu pozwalającego prezesowi izby na możliwość poinformowania właściwego organu sprawującego nadzór nad kontrolowaną jednostką o fakcie braku zawiadomienia przez tę jednostkę o wykonaniu wniosków pokontrolnych bądź o nieuzasadnionym ich niewykonywaniu (jest to rozwiązanie niezbędne w szczególności w sytuacjach powtarzającego się, uporczywego niewykonywania wniosków pokontrolnych);

- powoływania komisji konkursowych przeprowadzających konkursy na prezesów izb – przy prezesie Rady Ministrów, nie zaś jak dotychczas – w ramach regionalnej izby obrachunkowej; rozwiązanie to pozwoli na bezstronny wybór najlepszego kandydata na prezesa.

Projekt zakłada także, że rozstrzygnięciom nadzorczym podejmowanym w sytuacji braku skuteczności organów samorządowych w wykonywaniu zadań publicznych (ustanowienie zarządu komisarycznego) oraz wydawanym w sytuacji powtarzającego się naruszenia prawa przez organ wykonawczy (rozwiązanie lub jego odwołanie) – będzie mógł być nadawany – pod określonymi warunkami – rygor natychmiastowej wykonalności. Jest to szczególnie ważne w przypadkach, gdy jednostka samorządu terytorialnego – w związku ze złym stanem finansowym lub obstrukcją jednego z organów – nie jest zdolna do wykonywania zadań publicznych.

Regionalne izby obrachunkowe są państwowymi organami nadzoru i kontroli gospodarki finansowej samorządów, a także ich związków i stowarzyszeń. Znajdują się poza strukturą administracji rządowej. W swojej działalności nadzorczej, kontrolnej i opiniodawczej zachowują niezależność – przy czym działalność nadzorcza, a pośrednio kontrolna i opiniodawcza, podlega kontroli sądowo-administracyjnej.

Nowe przepisy mają wejść w życie po upływie 3 miesięcy od daty publikacji w Dzienniku Ustaw, z wyjątkiem niektórych regulacji, które zaczną obowiązywać w innych terminach.

# # #

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy Prawo pocztowe, przedłożony przez ministra infrastruktury i budownictwa.

Przewidziano rozwiązania, które zapewnią odpowiedni poziom rekompensaty za rzeczywiste straty poniesione przez operatora wyznaczonego do świadczenia usług powszechnych – Poczta Polska jest operatorem wyznaczonym na lata 2016-2025.

Poczta Polska może korzystać z zaakceptowanego przez Komisję Europejską programu pomocowego „Rekompensata dla Poczty Polskiej kosztu netto obowiązku świadczenia usług powszechnych w latach 2013-2015”. Notyfikacja programu pomocowego dla Poczty Polskiej na kolejne lata, tj. uznanie pomocy państwa dla poczty za zgodną z rynkiem wewnętrznym Unii Europejskiej, wymaga korekty sposobu ustalania wysokości udziału innych operatorów pocztowych w dopłacie na rzecz finansowania kosztu netto.

W projekcie noweli ustawy przewidziano taki sposób liczenia udziału operatorów pocztowych, zobowiązanych do wniesienia dopłaty na rzecz sfinansowania kosztu netto obowiązku świadczenia usług powszechnych przez operatora wyznaczonego, który będzie zgodny z unijnymi zasadami udzielania pomocy publicznej i regułami uczciwej konkurencji.

Indywidualny udział operatora pocztowego w dopłacie będzie liczony od kwoty przychodów w części przekraczającej próg, od którego powstaje obowiązek uczestniczenia w finansowaniu kosztu netto. W praktyce oznacza to, że wszyscy operatorzy nie będą wnosili udziału w dopłacie od pierwszego miliona złotych przychodów z usług powszechnych i usług wchodzących w ich zakres.

Jednocześnie, aby wpłaty tych operatorów były ustalane na właściwym poziomie, prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej będzie przeprowadzał przynajmniej raz na 5 lat przeglądowe analizy rynku pocztowego w celu oceny wskaźników określających ten udział w stosunku do sytuacji na rynku.

Prezes UKE będzie występował do operatorów – którzy przynajmniej w jednym roku w ciągu dwóch lat poprzedzających badanie, zobowiązani byliby do udziału w dopłacie – o informacje niezbędne do przeprowadzenia takiej analizy. W zakres badania rynku pocztowego będą wchodziły także konsultacje społeczne na temat proponowanych zmian (prezes UKE o konsultacjach i sposobie ich przeprowadzenia będzie informował na stronie BIP urzędu). Pierwsze badanie zostanie przeprowadzone w 2019 r.

W związku z nałożeniem na prezesa UKE obowiązku przeprowadzania cyklicznego badania rynku pocztowego przewidziano kary, które będą nakładane na operatorów pocztowych. Sankcje będą wymierzane za nieudzielenie informacji oraz przekazanie informacji nieprawdziwych lub niepełnych, niezbędnych do rzetelnego przeprowadzenia badania. Prezes UKE będzie informował operatorów pocztowych o zagrożeniu karami pieniężnymi za niedopełnienie obowiązków informacyjnych.

Nowe regulacje mają obowiązywać po 14 dniach od daty ich ogłoszenia w Dzienniku Ustaw, z wyjątkiem przepisów dotyczących konsultacji społecznych i przeprowadzania analizy rynku przez prezesa UKE oraz nakładania kar, które powinny wejść w życie 1 stycznia 2019 r.

# # #

Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o sporcie oraz ustawy o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów, przedłożony przez ministra sportu i turystyki.

Zwiększenie przejrzystości działania polskich związków sportowych – to główny cel projektu nowelizacji.

Wykluczenie korupcji i nepotyzmu w sporcie wymaga dalszego ograniczenia powiązań kapitałowych, organizacyjnych i personalnych z członkami organów związkowych, w tym również w sytuacji relacji z podmiotami prowadzonymi przez osoby im bliskie.

Zgodnie z nową propozycją, członek zarządu polskiego związku sportowego nie będzie mógł łączyć tej funkcji z pracą w Ministerstwie Sportu i Turystyki. Nowe rozwiązanie wyeliminuje konflikt interesów, jaki mógłby powstać w przypadku łączenia obu stanowisk. Osoba pracująca dla Ministerstwa Sportu i Turystyki, zlecając zadania publiczne i sprawując nadzór nad realizacją tych zadań przez polskie związki sportowe, nie może być jednocześnie zleceniodawcą, wykonawcą i odbierającym/rozliczającym wykonanie tego zadania.

Członek zarządu polskiego związku sportowego nie będzie mógł łączyć tej funkcji z funkcją trenera kadry narodowej oraz funkcją pełnioną w sztabie szkoleniowym w tym samym sporcie. Członek zarządu polskiego związku sportowego będący jednocześnie trenerem kadry narodowej bądź pracujący w sztabie szkoleniowym, dokonuje obecnie oceny samego siebie, co budzi wątpliwości co do rzetelności i bezstronności takiej oceny.

W projekcie przyjęto, że członek zarządu polskiego związku sportowego nie będzie mógł posiadać akcji lub udziałów w spółkach prawa handlowego prowadzących działalność gospodarczą związaną z realizacją przez ten związek jego zadań statutowych. Nie będzie on mógł także pełnić funkcji członka organu podmiotu świadczącego usługi, dostawę lub roboty budowlane na rzecz polskiego związku sportowego. Ponadto członek zarządu nie będzie mógł być osobą najbliższą dla osoby prowadzącej działalność gospodarczą dla takiego związku.

Zwiększeniu przejrzystości działania polskich związków sportowych służyć będzie również zakaz sprawowania funkcji członka zarządu polskiego związku sportowego przez byłych funkcjonariuszy organów bezpieczeństwa państwa PRL. Z rozwiązaniem tym związany jest obowiązek składania oświadczeń lustracyjnych przez osoby ubiegające się o członkostwo w zarządzie związku. Chodzi o to, aby określić wysokie wymagania etyczne i moralne dla osób zaangażowanych w funkcjonowanie polskich związków sportowych.

W projekcie przewidziano zwiększenie nadzoru ministra sportu i turystyki nad polskimi związkami sportowymi. Chodzi o badanie zgodności ich działalności z regulacjami wewnętrznymi związku (np. regulaminami czy instrukcjami).

Nowe rozwiązanie pozwoli lepiej nadzorować funkcjonowanie władz polskich związków sportowych, takich jak zarząd czy organ kontroli wewnętrznej (najczęściej komisja rewizyjna). Kompetencje tych organów powinny zostać określone w statucie, jednak tryb ich pracy uszczegóławiany jest w innych regulacjach o charakterze wewnętrznym.

Obecnie minister sportu i turystyki nie ma możliwości eliminowania powstałych nieprawidłowości (np. braku zachowania obowiązku zwoływania zarządu w terminach określonych wyłącznie w jego regulaminie pracy). Ponadto, nowe kompetencje ministra sportu i turystyki pozwolą objąć nadzorem działalność i umożliwią ocenę prawidłowości funkcjonowania różnego rodzaju organów („ciał”), powołanych przez związki, których kompetencje wskazano jedynie w aktach wewnętrznych. Często właśnie tego rodzaju organy, tworzone fakultatywnie (np. wszelkiego rodzaju zespoły i komisje problemowe, m.in. komisje sędziowskie/rady trenerów, komisje licencyjne) – rozstrzygają o sytuacji prawnej lub biorących udział we współzawodnictwie sportowym zawodników, sędziów lub klubów.

Zgodnie z projektem, minister sportu i turystyki będzie mógł przyznawać okresowe stypendium sportowe zawodnikom, którzy z przyczyn niezależnych od siebie (np. kontuzja, niekontrolowany upadek, wykluczenie z rywalizacji, uszkodzenie sprzętu, itp.) nie uzyskali wyniku sportowego uprawniającego do otrzymania stypendium sportowego. Umożliwi to zawodnikom, którzy znaleźli się w szczególnej sytuacji, kontynuację przygotowań do igrzysk olimpijskich i paraolimpijskich lub igrzysk głuchych albo mistrzostw świata lub mistrzostw Europy.

Ponadto, do aktywności uznawanych za sport zaliczono także współzawodnictwo oparte na aktywności intelektualnej, którego celem jest osiągnięcie wyniku sportowego (brydż sportowy, warcaby czy szachy). W polskich związkach sportów umysłowych zrzeszonych jest blisko 20 000 zawodników.

Znowelizowane regulacje zaczną obowiązywać po 14 dniach od daty ich ogłoszenia w Dzienniku Ustaw, z wyjątkiem niektórych przepisów, które wejdą w życie po 3 miesiącach od momentu publikacji.

# # #

UWAGA: komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi odpowiedzialność za jego treść – z zastrzeżeniem postanowień art. 42 ust. 2 ustawy prawo prasowe.(PAP)

kom/ kkr/