Pobierz materiał i Publikuj za darmo
- CIR informuje:
Podczas dzisiejszego posiedzenia rząd przyjął Strategię Bezpieczeństwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej.
Zapoznano się z informacją o realizacji ustawy o grach hazardowych w 2013 r. Przyjęto też projekt ustawy o zmianie ustawy o grach hazardowych.
Rząd zaakceptował założenia do projektu ustawy Prawo wodne.
Rada Ministrów wydała rozporządzenie w sprawie utworzenia, organizacji i trybu działania Komisji Kodyfikacyjnej Ogólnego Prawa Podatkowego.
Podjęto uchwałę w sprawie przyjęcia projektu Programu Operacyjnego „Rybactwo i Morze” na lata 2014-2020 (PO Ryby 2014-2020).
Ministrowie przedstawili informacje dotyczące harmonogramu działań, podejmowanych w związku z exposé premier Ewy Kopacz.
* * *
Rada Ministrów przyjęła Strategię Bezpieczeństwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej, przedłożoną przez ministra obrony narodowej.
Strategia Bezpieczeństwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej (SBNRP) całościowo ujmuje zagadnienia bezpieczeństwa narodowego i wskazuje optymalne sposoby wykorzystania na jego potrzeby wszystkich zasobów państwa w sferach: obronnej, ochronnej, społecznej i gospodarczej. Poprzednia strategia, realizowana od 2007 r., ma obowiązywać do momentu wejścia w życie nowej.
W dokumencie wskazano, że bezpieczeństwo Polski będzie zależało od jej zdolności do efektywnej realizacji interesów narodowych i osiągania celów strategicznych w obecnych i prognozowanych warunkach bezpieczeństwa. Bezpieczeństwo Europy determinowane będzie przez cztery główne czynniki: NATO, Unię Europejską, strategiczną obecność USA na kontynencie europejskim oraz relacje z Rosją.
Podkreślono, że odbudowywanie mocarstwowej pozycji przez Rosję kosztem jej otoczenia oraz nasilenie się polityki konfrontacyjnej ze strony Federacji Rosyjskiej, czego przykładem jest konflikt z Ukrainą, w tym aneksja Krymu, negatywnie rzutują na stan bezpieczeństwa w regionie.
Oceniono, że w sąsiedztwie Polski istnieje ryzyko konfliktów o charakterze regionalnym i lokalnym, które mogą nas angażować pośrednio lub bezpośrednio. Polska nie jest też wolna od nacisku politycznego wykorzystującego argumentację wojskową. W jej najbliższym otoczeniu występuje duże skupienie potencjałów wojskowych. Zagrożenia dla naszego kraju, w niesprzyjających okolicznościach, mogą przyjąć charakter niemilitarny i militarny. W przypadku tych ostatnich mogą one przybrać postać zagrożeń kryzysowych i wojennych, tj. konfliktów zbrojnych o różnej skali – od działań zbrojnych (poniżej progu klasycznej wojny) do mniej prawdopodobnego konfliktu na dużą skalę.
W dokumencie, odwołując się do naszych interesów narodowych, przedstawiono cele strategiczne Polski w dziedzinie bezpieczeństwa. Wskazano na potrzebę zrównoważonego umiędzynarodawiania i samodzielności w zakresie bezpieczeństwa naszego państwa, w tym zwiększenie strategicznej odporności kraju na różnego rodzaju zagrożenia.
Określono w nim trzy priorytety polityki bezpieczeństwa:
- zapewnienie gotowości i demonstracja determinacji do działania w sferze bezpieczeństwa i obrony oraz wzmocnienie narodowych zdolności obronnych, ze szczególnym traktowaniem tych obszarów bezpieczeństwa narodowego, w których sojusznicze (wspólne) działania mogą być utrudnione;
- wspieranie procesów służących wzmocnieniu zdolności NATO do kolektywnej obrony, rozwój Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony UE, umacnianie strategicznych partnerstw (w tym z USA) oraz strategicznych relacji z partnerami w regionie;
- wspieranie i selektywny udział w działaniach społeczności międzynarodowej, realizowanych na podstawie prawa międzynarodowego, mających na celu zapobieganie powstawaniu nowych źródeł zagrożeń, a także reagowanie na zaistniałe kryzysy oraz przeciwdziałanie ich rozprzestrzenianiu się.
Priorytet I: Polska skoncentruje wysiłki strategiczne głównie na zapewnieniu bezpieczeństwa własnym obywatelom oraz terytorium państwa, wsparciu obrony państw sojuszniczych, a następnie na udziale w reagowaniu na zagrożenia poza terytorium sojuszniczym.
Priorytet II: Polska będzie wspierała konsolidację NATO wokół funkcji obronnej, w tym strategiczne wzmocnienie jego wschodniej flanki.
Działania państwa polskiego będą także zmierzały do pogłębiania procesów integracyjnych UE, tak aby dysponowała ona odpowiednim potencjałem bezpieczeństwa, w tym obronnym.
W interesie Polski jest też poprawa strategicznej współpracy między NATO a UE – wzmocnienie spójności politycznej oraz zwiększenie skuteczności w działaniu.
Pośród strategicznych partnerstw Polski priorytetowe znaczenie ma współpraca z USA. Będziemy wspierać działania na rzecz zachowania amerykańskich gwarancji bezpieczeństwa dla Europy, obecność wojskową USA w Europie, w tym Polsce.
Strategia przewiduje także rozwijanie bliskiej współpracy z sąsiadami oraz budowanie partnerskich relacji z innymi państwami, w tym służących zapobieganiu oraz rozwiązywaniu konfliktów i kryzysów międzynarodowych.
W relacjach z Rosją istotne będzie rozwiązywanie trudnych spraw z uwzględnieniem standardów prawa międzynarodowego.
Priorytet III: Jego realizacja wymaga m.in. wzmocnienia ONZ, kontynuacji starań o dokonanie przeglądu norm prawa międzynarodowego oraz wzmacniania skuteczności regulacji w obszarze kontroli zbrojeń i rozbrojenia, w tym środków budowy zaufania i bezpieczeństwa. W wymiarze regionalnym istnieje potrzeba odbudowy znaczenia OBWE.
Zgodnie z przyjętymi priorytetami, Polska organizuje i prowadzi strategiczne działania obronne, ochronne oraz w sferze bezpieczeństwa społecznego i gospodarczego.
Działania w sferze militarnej ukierunkowane są na utrzymywanie i demonstrowanie wszechstronnej gotowości państwa do skutecznego reagowania na militarne zagrożenia dla niepodległości i integralności terytorialnej Polski.
Celem działań ochronnych jest zapewnienie warunków do utrzymywania ładu konstytucyjnego, wewnętrznej stabilności państwa, bezpieczeństwa powszechnego i porządku publicznego, zarówno wspólnych, jak i indywidualnych zasobów materialnych i niematerialnych, a także funkcjonowania infrastruktury krytycznej.
Istotą działań społecznych w sferze bezpieczeństwa jest stworzenie bezpiecznych warunków do godnego życia obywateli. Do kluczowych działań należą: ochrona dziedzictwa narodowego, w tym zapewnienie jego bezpiecznego rozwoju, zwłaszcza w sferze ekonomicznej, społecznej i intelektualnej oraz niematerialne wsparcie systemu bezpieczeństwa narodowego.
W dokumencie wskazano także wiele strategicznych działań przygotowawczych, zakładających właściwe połączenie w systemie bezpieczeństwa narodowego jego składników militarnych i niemilitarnych, wewnętrznych i zewnętrznych.
Będą one dotyczyły: integracji podsystemu kierowania bezpieczeństwem narodowym; profesjonalizacji podsystemów operacyjnych (obronnego i ochronnych); powszechności przygotowań podsystemów wsparcia (społecznych i gospodarczych).
Podstawowe zadania wiążą się z ustanowieniem podstaw prawnych i organizacyjnych zintegrowanego systemu bezpieczeństwa narodowego oraz wdrożeniem zasad i procedur polityczno-strategicznego kierowania bezpieczeństwem narodowym, jednolitych we wszystkich stanach bezpieczeństwa państwa.
* * *
Rada Ministrów zapoznała się z informacją o realizacji ustawy o grach hazardowych w 2013 r., przedłożoną przez ministra finansów.
Po czterech latach funkcjonowania ustawy zmienił się rynek gier hazardowych w Polsce. Przede wszystkim zapewniono skuteczniejszą kontrolę gier hazardowych oraz efektywniejsze zwalczanie procederu ich nielegalnego urządzania.
Na podstawie ustawy zlikwidowano możliwość udzielania nowych oraz przedłużania obowiązujących zezwoleń na prowadzenie gier urządzanych w salonach gier na automatach. W rezultacie w tym segmencie odnotowano spadek liczby legalnie funkcjonujących salonów gier na automatach. Pod koniec 2013 r. obowiązywało 101 zezwoleń na prowadzenie salonów gier na automatach, tj. o 38 mniej niż w 2012 r. Pod koniec ub.r. obowiązywało 51 koncesji na prowadzenie kasyn, czyli 6 więcej niż w 2012 r. Obowiązywały także 33 zezwolenia na prowadzenie zakładów wzajemnych w punktach naziemnych, w 2012 r. było ich 35. Jednocześnie minister finansów udzielił 20 zezwoleń na urządzenie turniejów gry w pokera w kasynach.
Ponieważ ustawa hazardowa nie przewiduje także udzielania nowych i przedłużania dotychczasowych zezwoleń na prowadzenie gier na automatach o niskich wygranych, to zaobserwowano spadek liczby punktów gier na automatach o niskich wygranych. Na początku 2013 r. obowiązywało 300 zezwoleń, na koniec 2013 r. było ich 232, co oznacza, że ważność utraciło 68. Na koniec 2013 r. funkcjonowało 6 477 automatów o niskich wygranych, podczas gdy w 2012 r. było ich 10 973, a w 2009 r. – 53 156.
W 2013 r., w porównaniu z 2012 r., zwiększyła się liczba: kasyn o 6 (z 45 do 51), punktów przyjmowania zakładów wzajemnych o 92 (z 1 705 do 1797), loterii audioteksowych o 24 (z 24 do 48) i loterii pieniężnych o 11 (z 52 do 63).
Jeśli chodzi o wyniki finansowe to w 2013 r. spadły: przychody z gier z 14 290 742 do 12 531 422 tys. zł, wygrane uczestników gier z 10 516 728 do 9 177 242 tys. zł i podatki należne od gier z 1 378 930 do 1 302 051 tys. zł.
W 2013 r., w porównaniu z 2012 r., wzrosły przychody z gier w kasynach gry (o 36,9 proc.), loterii audioteksowych (o 25,5 proc.) i loterii pieniężnych (o 23,2 proc.) oraz zakładów wzajemnych (o 13,9 proc.). Natomiast przychody spadły z gier liczbowych (o 9 proc.) i gier urządzanych w salonach gier na automatach (o 29,3 proc.).
Wpływy budżetowe z tytułu podatku od gier w 2013 r. zaplanowano na 1 250 000 tys. zł, w rzeczywistości wyniosły 1 303 910 tys. zł, czyli były wyższe o 4,3 proc.
W ub.r. dopłaty, które pobierane są w grach objętych monopolem państwa, trafiły na: Fundusz Rozwoju Kultury Fizycznej (548 011 tys. zł), Fundusz Promocji Kultury (142 340 tys. zł) i Fundusz Rozwiązywania Problemów Hazardowych (21 351 tys. zł). W sumie rozdysponowano 711 702 tys. zł, czyli o 9 proc. mniej niż w 2012 r. (wtedy było 794 148 tys. zł). Jest to przede wszystkim spowodowane niższym wynikiem sprzedaży gry Lotto.
Służba Celna w minionym roku przeprowadziła 2.684 kontrole dotyczące urządzania legalnych gier hazardowych, tj. o 3.550 kontroli mniej niż w 2012 r. Wynikało to z mniejszej liczby funkcjonujących salonów gier na automatach i punktów gier na automatach o niskich wygranych. Służba Celna ujawniła nieprawidłowości w 1.536 przypadkach, czyli skuteczność kontroli wyniosła ok. 57,2 proc. i była wyższa niż w 2012 r. W związku z nielegalnym urządzaniem gier na automatach Służba Celna w 2013 r. zatrzymała 5 946 maszyn, tj. więcej o 81 proc. niż w 2012 r. (3 281 sztuk).
W ub.r. Służba Celna zatrzymała także 1.649 terminali internetowych, na których urządzano nielegalne gry hazardowe. Ponadto, zidentyfikowała w internecie dwa nielegalne zjawiska: reklamę i promocję gier hazardowych oraz tzw. programy partnerskie (chodzi o udostępnianie przez właścicieli stron internetowych – za prowizję – linków kierujących do stron internetowych zagranicznych firm buchmacherskich, co ułatwia nawiązywanie kontaktów między polskimi graczami a zagranicznymi firmami hazardowymi). W związku z tym wszczynano postępowania karne-skarbowe i administracyjne.
* * *
Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o grach hazardowych, przedłożony przez ministra finansów.
Zaproponowano regulacje, które przede wszystkim doprecyzowują przepisy ustawy, co usprawni jej funkcjonowanie.
Najważniejsze rozwiązania:
- Wyraźnie wskazano, że spółki akcyjne lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, które mają siedzibę w państwie Unii Europejskiej lub państwie należącym do EFTA – będą mogły prowadzić w Polsce – za pośrednictwem utworzonego oddziału – działalność dotyczącą określonych gier hazardowych.
- Wprowadzono wyraźny zakaz sumowania podstaw opodatkowania podatkiem gier. Obecne przepisy nie przewidują możliwości sumowania. Jednak z uwagi na wątpliwości interpretacyjne i praktykę funkcjonowania niektórych podmiotów urządzających gry hazardowe, wprowadzono ten zakaz.
- Doprecyzowano, że podatnikiem nie jest podmiot urządzający loterię promocyjną. Na podstawie obowiązujących przepisów, ten rodzaj loterii nie podlega opodatkowaniu podatkiem od gier. Opodatkowaniem nie będą objęte też tzw. małe loterie fantowe/gry bingo fantowe.
- Dokonano korekty sposobu określania momentu powstania obowiązku podatkowego od gier. Będzie nim dzień rozpoczęcia urządzania gier hazardowych (obecnie, co do zasady, jest to dzień rozpoczynania działalności związanej z grami hazardowymi). Zmiana ta nie powoduje skutków w obszarze obowiązków podatników.
Nowe regulacje mają obowiązywać od 1 czerwca 2015 r.
* * *
Rada Ministrów przyjęła założenia do projektu ustawy Prawo wodne, przedłożone przez ministra środowiska.
Zgodnie z założeniami, nowa ustawa Prawo wodne ma umożliwić osiągnięcie celu Ramowej Dyrektywy Wodnej (RDW), czyli realizację zlewniowej polityki gospodarowania wodami, która spełni kryteria: funkcjonalności, bezpieczeństwa, zrównoważonego rozwoju, efektywności ekonomicznej, trwałości ekosystemów i akceptacji społecznej.
Obecnie podstawowym problemem w obszarze gospodarowania wodami jest niejasny podział kompetencji między organami administracji rządowej i samorządowej przy utrzymaniu infrastruktury wodnej, co powoduje liczne problemy związane z podziałem zadań i ponoszeniem odpowiedzialności za ich realizację. Dlatego resort środowiska przygotował regulacje, na podstawie których zarządzanie gospodarką wodną będzie bardziej przejrzyste i efektywne.
W założeniach do nowej ustawy przede wszystkim zaproponowano:
- zmianę struktury prawno-organizacyjnej organów administracji publicznej w sprawach gospodarowania wodami (chodzi o rozdzielenie kompetencji w zakresie inwestycji i utrzymania mienia Skarbu Państwa związanego z gospodarką wodną od funkcji administracyjnych i planistycznych);
- stworzenie racjonalnego systemu finansowania gospodarki wodnej;
- wzmocnienie nadzoru ministra do spraw gospodarki wodnej nad instytucjami funkcjonującymi w obszarze gospodarki wodnej.
W ramach zmian strukturalnych przewidziano zmniejszenie liczby organów i urzędów z 15 (8 urzędów żeglugi śródlądowej i 7 regionalnych zarządów gospodarki wodnej) do 6 urzędów gospodarki wodnej (administracji rządowej) i 2 państwowych osób prawnych: zarządu dorzecza Wisły i zarządu dorzecza Odry. Zmniejszenie liczby urzędów umożliwi bardziej efektywne gospodarowanie wodą oraz jej optymalne wykorzystywanie w rolnictwie, energetyce i przemyśle. Możliwe będzie także bardziej racjonalne wydatkowanie środków finansowych, co zapewni skuteczniejszą realizację celów Ramowej Dyrektywy Wodnej.
Jednym z wielu zadań wykonywanych przez urząd gospodarki wodnej będzie wydawanie pozwoleń wodnoprawnych, z wyłączeniem pozwoleń wydawanych przez starostę. W każdym urzędzie gospodarki wodnej będzie funkcjonował pion odpowiedzialny za realizację zadań dla żeglugi śródlądowej.
Założono, że minister ds. gospodarki wodnej będzie naczelnym organem administracji rządowej w sprawach gospodarowania wodami. Wzmocni się jego pozycja nadzorcza i koordynacyjna względem prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej (KZGW). Ma to zapewnić skuteczny i efektywny nadzór nad gospodarką wodną jako całością.
Jeśli chodzi o nadzór ministra względem prezesa KZGW ma on polegać na zatwierdzaniu programów realizacji zadań związanych z utrzymaniem wód lub urządzeń wodnych oraz inwestycji w gospodarce wodnej, zatwierdzaniu corocznego sprawozdania z realizacji zadań, zatwierdzania planu kontroli gospodarowania wodami oraz polecaniu przeprowadzenia kontroli nieujętych w planie kontroli. Minister będzie także zatwierdzał sprawozdania (finansowe i z działalności) sporządzane przez zarządy dorzeczy: Wisły i Odry.
Przewidziano też powołanie Państwowej Rady Gospodarki Wodnej, jako organu opiniodawczo-doradczego ministra ds. gospodarki wodnej. Zastąpi ona Krajową Radę Gospodarki Wodnej (organ opiniodawczo-doradczy prezesa KZGW), która zostanie zlikwidowana. Jednocześnie przy każdym urzędzie gospodarki wodnej powstanie rada gospodarki wodnej (będzie ich 6, czyli tyle ile urzędów gospodarki wodnej).
Z kolei prezes Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej będzie pełnił funkcję centralnego organu rządowego w sprawach gospodarowania wodami, a zwłaszcza zarządzania nimi i korzystania z nich. Będzie nadzorował nowo powołane urzędy gospodarki wodnej oraz zarządy dorzeczy: Wisły i Odry.
Nadzór prezesa KZGW nad urzędami gospodarki wodnej ma polegać m.in. na zatwierdzaniu planów ich działalności i sprawozdań z ich wykonania oraz możliwości wydawania poleceń przeprowadzenia kontroli doraźnej w zakresie gospodarowania wodami w regionie wodnym. Będzie też nadzorował proces inwestycyjny prowadzony w gospodarce wodnej przez zarządy dorzeczy.
Zgodnie z założeniami, zostaną utworzone zarządy dorzeczy: Wisły i Odry (państwowe osoby prawne), które będą odpowiedzialne za inwestycje i utrzymanie infrastruktury wodnej.
Przy zarządach dorzeczy zostaną powołane komitety konsultacyjne, jako zespoły opiniodawczo-doradcze dyrektorów zarządów dorzeczy. Zajmą się opiniowaniem m.in. projektów programów związanych z utrzymaniem wód, gospodarką wodną i prowadzeniem inwestycji w gospodarce wodnej.
Do zarządów dorzeczy kierowana będzie część wpływów z opłat i kar środowiskowych, będących przychodami Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Rozwiązanie to zapewni środki w odpowiedniej wysokości na utrzymanie infrastruktury wodnej i inwestowanie w gospodarce wodnej. Nowe przepisy zwiększą też rolę wojewodów w zarządzaniu obszarem działań przeciwpowodziowych, w tym podejmowaniu przedsięwzięć inwestycyjnych i związanych z utrzymaniem infrastruktury przeciwpowodziowej. Z wojewodami trzeba będzie uzgadniać aktualizacje planów gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy, plany zarządzania ryzykiem powodziowym na tych obszarach oraz ich aktualizacje, a także plany przeciwdziałania skutkom suszy na obszarach dorzeczy.
Ponadto, dyrektorzy urzędów gospodarki wodnej będą zobowiązani do uzgadniania z wojewodą kolejnych aktualizacji map zagrożenia powodziowego i map ryzyka powodziowego, warunków korzystania z wód regionu wodnego oraz warunków korzystania z wód zlewni, a także planów przeciwdziałania skutkom suszy w regionach wodnych.
Zgodnie z założeniami, do zarządów dorzeczy zostaną przypisane śródlądowe drogi wodne oraz wody graniczne, szczególnie istotne dla kształtowania zasobów wodnych i ochrony przeciwpowodziowej. Za pozostałe wody płynące, nie należące do zarządów dorzeczy, odpowiedzialność będą ponosić marszałkowie województw – będą je utrzymywać i prowadzić na nich inwestycje.
Zmodyfikowane zostaną przepisy dotyczące melioracji szczegółowych, czyli działania spółek wodnych. Ze względu na zmniejszającą się efektywność działania tych spółek i problemy z poborem składek członkowskich – założono powierzenie utrzymania melioracji szczegółowych gminom. Do końca 2020 r. gminy mają otrzymywać dotacje podmiotową z budżetu państwa z przeznaczeniem na dofinansowanie wydatków bieżących związanych z utrzymywaniem wód i urządzeń wodnych.
O przygotowaniu założeń do nowej ustawy zdecydowały względy formalne (jej dotychczasowe zmiany uczyniły ją nieprzejrzystą) i merytoryczne (pojawiły się nowe przepisy unijne wymagające wprowadzenia odmiennych regulacji).
* * 8
Rada Ministrów wydała rozporządzenie w sprawie utworzenia, organizacji i trybu działania Komisji Kodyfikacyjnej Ogólnego Prawa Podatkowego, przedłożone przez ministra finansów.
Przy ministrze finansów powstanie Komisja Kodyfikacyjna Ogólnego Prawa Podatkowego, której zadaniem będzie przygotowanie nowego projektu ustawy, zastępującego obecną ustawę Ordynacja podatkowa, a także uczestniczenie w całym procesie legislacyjnym nad nowym aktem prawnym. Premier Ewa Kopacz w swoim exposé zobowiązała ministra finansów do przedstawienia na początku 2015 r. założeń do projektu nowej ordynacji podatkowej.
Przygotowanie nowej regulacji umożliwi przebudowę i uproszczenie prawa podatkowego. Akt prawny, który będzie fundamentem dla całego systemu podatkowego, powinien powstać w wyniku współpracy oraz uzgodnienia stanowisk zainteresowanych środowisk, a przede wszystkim reprezentantów świata nauki, sądownictwa, przedsiębiorców i resortu finansów.
Celem nowych regulacji podatkowych ma być przede wszystkim zagwarantowanie odpowiednich praw podatnikom i zwiększenie ich poczucia bezpieczeństwa. Przepisy podatkowe mają być jasne, precyzyjne i przyjazne uczciwym podatnikom, a jednocześnie powinny zapewniać efektywny pobór należnych podatków.
W Komisji będą zasiadać wybitni przedstawiciele nauki oraz osoby wyróżniające się wiedzą praktyczną z zakresu ogólnego prawa podatkowego i procedur podatkowych – powołani przez panią premier. Przewodniczący Komisji będzie mógł powoływać z jej członków zespoły problemowe do wykonania określonego zadania, a także zapraszać do udziału w posiedzeniach ekspertów spoza Komisji oraz organizować wysłuchania publiczne przedstawicieli środowisk związanych ze stosowaniem ogólnego prawa podatkowego.
Komisja będzie się składać z 16 osób. Jej zadaniem będzie opracowanie nie później niż w ciągu 4 miesięcy kierunkowych założeń kompleksowej regulacji ustawowej dotyczącej ogólnego prawa podatkowego. A następnie opracowanie projektu ustawy oraz projektów podstawowych aktów wykonawczych. Komisja zakończy pracę w dniu ogłoszenia ustawy w Dzienniku Ustaw.
Rozporządzenie wchodzi w życie w dniu następującym po dniu ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.
* * *
Rada Ministrów podjęła uchwałę w sprawie przyjęcia projektu Programu Operacyjnego „Rybactwo i Morze” na lata 2014-2020 (PO Ryby 2014-2020), przedłożoną przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi.
Program Operacyjny „Rybactwo i Morze” (PO RYBY 2014-2020) zakłada wsparcie finansowe z Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (EFMR), zaprojektowanego na lata 2014-2020. EFMR zastąpi Europejski Fundusz Rybacki, wdrażany w latach 2007-2013.
Z Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego przyznano Polsce ponad 531 mln euro, co wraz z wkładem z budżetu krajowego (ok. 179 mln euro) daje ok. 710 mln euro.
Oznacza to, że nasz kraj jest w czołówce państw, które otrzymały najwięcej środków – alokacja ta stanowi jedną z 4 najwyższych w Unii Europejskiej. Polska plasuje się tuż za Hiszpanią, Francją i Włochami.
PO Ryby 2014-2020 objęty jest Umową Partnerstwa (UP), która jest dokumentem określającym strategię interwencji funduszy europejskich w ramach trzech polityk unijnych: polityki spójności, wspólnej polityki rolnej (WPR) i wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb). Instrumentami realizacji UP są krajowe programy operacyjne i regionalne programy operacyjne. Dokumenty te wraz z UP tworzą spójny system dokumentów strategicznych i programowych na nową perspektywę finansową. PO RYBY 2014-2020 opracowano na podstawie prawa unijnego.
Projekt PO RYBY 2014-2020 zakłada realizację 42 środków być w podziale na siedem priorytetów:
- promowanie zrównoważonego, innowacyjnego i konkurencyjnego rybołówstwa;
- wspieranie zrównoważonej, innowacyjnej i konkurencyjnej akwakultury (chodzi o chów i hodowlę organizmów wodnych);
- wspieranie wdrażania Wspólnej Polityki Rybołówstwa;
- zatrudnienie i spójność terytorialna na obszarach rybackich;
- wspieranie przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i akwakultury;
- zintegrowana polityka morska;
- pomoc techniczna.
W ramach tych priorytetów pomoc finansowa obejmować będzie nie tylko tradycyjnie rozumiane wsparcie sektora rybackiego, tak jak ma to miejsce w perspektywie finansowej 2007-2013, ale również nowe komponenty dotychczas finansowane z innych źródeł niż Europejski Fundusz Rybacki na lata 2007-2013, takie jak: rynek rybny, kontrola i egzekwowanie przepisów, gromadzenie danych oraz zintegrowana polityka morska.
Podobnie jak miało to miejsce w PO RYBY 2007-2013, w ramach przyszłej perspektywy finansowej, oprócz rybołówstwa morskiego, wsparciem będzie objęte rybołówstwo śródlądowe oraz akwakultura, i w niewielkim zakresie także przetwórstwo.
Przyjęcie przez rząd PO Ryby 2014-2020 umożliwi rozpoczęcie jego negocjacji z Komisją Europejską.
UWAGA: komunikaty publikowane są w serwisie PAP bez wprowadzania przez PAP SA jakichkolwiek zmian w ich treści, w formie dostarczonej przez nadawcę. Nadawca komunikatu ponosi wyłączną i pełną odpowiedzialność za jego treść.(PAP)
kom/ ksi/
Pobierz materiał i Publikuj za darmo
bezpośredni link do materiału
Data publikacji | 21.10.2014, 16:18 |
Źródło informacji | CIR |
Zastrzeżenie | Za materiał opublikowany w serwisie PAP MediaRoom odpowiedzialność ponosi – z zastrzeżeniem postanowień art. 42 ust. 2 ustawy prawo prasowe – jego nadawca, wskazany każdorazowo jako „źródło informacji”. Informacje podpisane źródłem „PAP MediaRoom” są opracowywane przez dziennikarzy PAP we współpracy z firmami lub instytucjami – w ramach umów na obsługę medialną. Wszystkie materiały opublikowane w serwisie PAP MediaRoom mogą być bezpłatnie wykorzystywane przez media. |