Łącze zapasowe gwarancją utrzymania działania firmy online

Przy korzystaniu z jednego łącza internetowego istnieje ryzyko, że w wypadku awarii lub zakłóceń w dostawie usług nastąpi utrata połączenia z Internetem. A przyczynami awarii są często zdarzenia niezależne od dostawców Internetu, np. uszkodzenie sieci światłowodu podczas prac ziemnych prowadzonych przez firmy trzecie. Zapasowe łącza internetowe pozwalają uniknąć przerw w dostępie do sieci i gwarantują utrzymanie działalności online. Dzięki nim można uchronić się przed przestojem i, co za tym idzie, znacznymi stratami finansowymi.

Łącze zapasowe pozwala uniknąć takiej sytuacji. Jest ono niezbędne wszędzie tam, gdzie pracownikom są udostępniane aplikacje typu CRM, ERP lub zachodzi potrzeba korzystania z łącza, które zapewni symetryczną przepustowość i ciągłość połączenia.

Jak to działa? W momencie awarii łącza głównego systemy automatycznie przełączają się na to zapasowe i pobierają całą charakterystykę sieci, w tym polityki i mechanizmów cyberbezpieczeństwa, co pozwala zachować ciągłość pracy.

Zakłócenia w dostępie do Internetu mogą być spowodowane nie tylko awarią, ale także planowanymi pracami konserwacyjnymi. Łącze zapasowe pozwala się przed tym ustrzec, nawet jeśli prace są zgodne z umową, którą klient podpisał z firmami serwisowymi.

Łącze zapasowe jest zatem przydatne nie tylko w momencie awarii łącza głównego, ale także gdy jego przepustowość jest ograniczona, ponieważ pozwala ono na zwiększenie przepustowości oraz poprawę wydajności działania sieci.

Technologia łącza zapasowego obejmuje różne metody i protokoły, które mają na celu zapewnienie ciągłości połączenia. T-Mobile stosuje następujące technologie:

• łącze zapasowe światłowodowe, które używane jest w wypadku przesyłania danych o dużej przepustowości na duże odległości. Działa ono na zasadzie dwóch niezależnych tras światłowodowych między tymi samymi lokalizacjami - jeśli jedna z nich ulegnie awarii, ruch danych zostanie automatycznie przekierowany na drugą trasę. Proces przełączania na łącze zapasowe światłowodowe może być w pełni zautomatyzowany i odbywać się w czasie rzeczywistym. Wymaga to skonfigurowania odpowiednich urządzeń sieciowych i protokołów, które będą monitorować stan głównego łącza:
• łącze zapasowe w postaci radiolinii, które jest bezprzewodowym połączeniem punkt-punkt między dwoma lokalizacjami umożliwiającymi transmisję danych;
• łącze zapasowe LTE, które wykorzystuje sieć komórkową LTE - w wypadku awarii głównego łącza urządzenie automatycznie przełącza się na sieć LTE, zapewniając ciągłość połączenia. Istnieją tutaj dwie możliwości implementacji łącza. Pierwsza z opcji to Dual SIM (niektóre urządzenia mają dwa gniazda na karty SIM, co umożliwia jednoczesne korzystanie z dwóch sieci operatorskich, a w wypadku utraty połączenia na jednej karcie SIM urządzenie automatycznie przełącza się na drugą kartę SIM). Drugą opcją jest HandOver do innego systemu - w wypadku braku dostępności sieci LTE urządzenie może automatycznie przełączyć się na inny system komunikacji, np. sieć 3G lub 2G. Ta metoda także zapewnia kontynuację połączenia, choć może wystąpić zmniejszenie prędkości danych.

T-Mobile jest obecnie w stanie dostarczyć do klienta do pięciu łączy światłowodowych, które dochodzą z różnych stron i są od siebie niezależne.

O tym, jakiego rodzaju ma być łącze zapasowe, decydują uwarunkowania techniczne, ale ostateczną decyzję podejmuje klient. Czasami życzy on sobie, żeby była to radiolinia z nadajnikiem postawionym na dachu budynku, a czasami światłowody. Łącza zapasowe mogą, ale nie muszą, być w takich samych technologiach jak łącza główne.

W klasyfikacji obowiązującej w telekomunikacji to, czy firma jest duża czy mała, nie zależy od liczby zatrudnionych osób, ale od liczby usług telekomunikacyjnych, z których korzysta. Na przykład przedsiębiorstwo, które ma wielu pracowników, ale tylko jedną lokalizację i jedno łącze - w rozumieniu T-Mobile jest małe. Z drugiej strony małe, pod względem zatrudnienia, firmy z wieloma oddziałami wymagają podłączenia kilku lub nawet kilkudziesięciu lokalizacji. Przykładem tego ostatniego są przedsiębiorstwa z branży transportowej. Dobrze funkcjonujące połączenia sieciowe są w nich bardzo ważne, aby kontrolować np. przeładunki lub lokalizację floty samochodowej.

Czas oczekiwania na założenie łącza zapasowego zależy od jego rodzaju i miejsca, w którym ma być zamontowane. Jeśli klient potrzebuje takiego łącza w trybie awaryjnym, ponieważ np. przestają działać kamery monitoringu, najpierw dostarczane jest łącze GSM. Łącznie z wizytą technika, ustawieniem anteny i całego sprzętu zajmuje to do tygodnia.

Z kolei budowa światłowodu albo założenie radiolinii w obiekcie, który powstaje w miejscu, w którym nie ma żadnej infrastruktury telekomunikacyjnej - np. w stacji benzynowej - wymaga więcej czasu, nawet i pół roku. Koszty doprowadzenia zależą od rodzaju łączy, ich przepustowości i od odległości punktu docelowego od węzła sieci.

Źródło informacji: PAP MediaRoom