GUS: spada ilość gospodarstw domowych w domach wielorodzinnych

GUS wyliczył, że w latach 2005–2016 o 3,9 pkt. proc. spadła ilość gospodarstw domowych mieszkających w budynkach wielorodzinnych (do 55,3 proc.) i jednocześnie wzrosła w domach jednorodzinnych wolnostojących o ponad 3 pkt. proc (do 38,2 proc.), w domach jednorodzinnych w zabudowie szeregowej lub bliźniaczej o 1 pkt. proc. (do 6,4 proc.).

W 2016 roku przeciętne gospodarstwo domowe zajmowało mieszkanie o powierzchni 77,2 m kw. Składało się ono z trzech pokoi i było nieco większe niż w 2015 r., gdy było to 76,7 m kw i 2,9 pokoju. Średnio - na jedną osobę - przypadało 27,6 m kw. powierzchni użytkowej i jeden pokój (w 2015 r. – 27,4 m kw.) - wynika z opracowania dotyczącego budżetów polskich gospodarstw domowych w 2016 r.

Według gusowskiej definicji, powierzchnia użytkowa to suma powierzchni wszystkich pomieszczeń w mieszkaniu lub budynku mieszkalnym - pokoi, kuchni, spiżarni, przedpokoi, alkow, holi, korytarzy, łazienek, ubikacji, obudowanej werandy, ganku i garderoby. Do powierzchni użytkowej wlicza się też takie pomieszczenia, jak np. domowe siłownie czy pracownie artystyczne. Nie wlicza się za to balkonów, tarasów, loggi, antresoli, pralni, suszarni, wózkowni, strychów, piwnic, komórek na opał, a także garaży, hydroforni i kotłowni.

Największą przeciętną powierzchnią użytkową mieszkań dysponowały gospodarstwa domowe rolników - 124,2 m kw. Z kolei największą powierzchnię użytkową na osobę miały gospodarstwa domowe emerytów (37,4 m kw.) oraz rencistów (36,6 m kw.), co - jak zauważyli analitycy GUS - wiąże się z mniejszą liczbą osób w gospodarstwie domowym. (PAP)

drag/ pad/